Merhaba kızlar
Öncelikle 7 sene evvel girdiğim bu siteye, seneler sonra ilk defa bugün giriyor olmak inanın bana beni mutlu etti. Çünkü daha önce sizden çok destek almıştım. 20 yaşımda aldatıldığımda, ailemle ilgili sorunlarımda, gözyaşları içindeyken sizlerin düşüncelerinizle yalnız dünyamda kalabalık olmayı öğrenmiştim..
E tabi, 7 senede neler yaşadım neler..
Ancak bugün, kendimi burda bulacağım şekilde ağır bir şey yaşadığımı bildirmek istiyorum.
Kızlar hiç iyi değilim…
Aslında çok uzun hikaye ama size özetle anlatmak istediğim, en çokta destek almak istediğim bir konu var.
Kızlar benim 7 sene evvel seven daha sonra bir daha sevemeyen bu kalbim 1 sene önce birine tutuldu. Öldü öldü dirildi. Aslında şöyle ki, ben kendi halinde biriyim ama sevdiğim çocuğun adam yaralamadan gasptan vb bir çok davadan dosyaları var. Tipine baksanız at hırsızı gibi, para desen yok. Bir yere gidiyorsak bile hep hesabı her zaman ben ödemişimdir..
Şimdi gel zaman git zaman bizim 1 sene birlikteliğimiz olmadı 1 sene evvel tanımıştım sevdim, sürekli ayrıl barış ayrıl barış, belki toplasan 5-6 ay birlikte olmuşuzdur.
Kızlar “e bu çocuğu neden sevdin, adam yaralama, gasp, hırsızlık ne ararsan var” diye düşünebilirsiniz. İnanın bunların hiçbiri nedense bende geri adım atacağım bir güç vermedi. Bu çocuk dış görünüşünden yargılanmalarına kadar baktığınızda tehlikeli (silahları falan var, çalışmıyor) evet çok tehlikeli ama düne kadar bana hiç kötü davranmış biri değildi. Psikolojik şiddet dışında…
Bu çocuk beni çocuğu gibi severdi, benim onu sevmemin en en en büyük sebebi beni çok sevmeseydi. Öyle duru, öyle beyaz, öyle sessiz, cennet gibi severdi…
Ben bir şey yaptım..
Sadede geçeceğim.
Biz bir süredir ayrıydık, görüşmüyorduk ama nasıl seviyorum nasıl özlüyorum size anlatamam. Evimin yanında olduğu için görüyorum, gördükçe kahroluyorum…
Biz yeniden konuşmaya başladık, aradan 3 ay geçti, 2 gün önce Balıkesir planı yaptık. Bu defa o karşılayacaktı. İlk defa çıkıyorduk şehir dışına. Çok heyecanlıydım. Bir süre önce ayrı olduğumuz için ben sosyal hayatıma geri döndüm. Normal arkadaşlarımla konuşmaya başladım. Bir arkadaşım vardı avukat biz onunla 5 sene evvel adliyeden tanışıyoruz ama dışarda hiç görüşmedik. 5 sene işinde tek bir kahve bile içmedik. Ama adam benden etkileniyordu birlikte olmak istiyordu. Ben hiç istemedim. Ama engelleyip silmedim de. Çünkü aptalım malım gerizekalıyım.
Neyse biz Balıkesir’e gittik cuma akşamı, her şey yolunda çok keyifli yolculuk yaptık. Arkadaşları biz geliyoruz diye sofra hazırlamışlar yedik içtik eğlendik. Uyuduk uyandık kahvaltıya gittik. Sonra bu gerizekalı avukat bana mesaj atmış. Ben aptal ben gerizekalı ben onu görmedim. Onu yanımdaki aşık olduğum çocuk gördü. Haliyle delirdi. Mesajda delirmeyeceği bir şey değildi ki. Avukat bana iç çamaşırı atmış. Kadın iç çamaşırı…
Allahın belası gerizekalı. Biz hiç birlikte olmadık Yanyana bile gelmedik oturup bir kahve bile içmedik ne cesaret neye dayanarak attın bana o mesajı? Aşık olduğum çocuk görünce delirdi, belinde silahı var çekse vursa ölücem.Ama korkum o değil. Aradım hemen avukatı yanımda erkek arkadaşım var ne bu mesaj falan sana atmayacaktım dedi ama yalanı gerçeğinden beter…
Desene Hazal ben sana platoniğim sen hiç yanaşmadın desene…
(Buraya olduğu gibi yazıyorum, birlikte olsam kesinlikle oldum derdim…)
Haliyle biz apar topar istanbula döndük dün. Yol 4 saat ben arka koltukta oturuyorum, aşık olduğum çocuk arada arkaya dönüp bacağıma vuruyor yüzüme tükürüyor.. 4 saatlik yol küfürlerle hakaretlerle göz yaşlarıyla 8-10 saat sürüyor. Bir ara benzin istasyonuna girdiğinde çantamı alıp kaçmak istedim…
Yapamadım..
Anlatsam anlamazdı, beni asla dinlemezdi. Zaten ne diyecektim ki, yatmadım desem de inanmazdı. Ama yatmadım hiç birlikte olmadım olmamda.
Aptal ben engelleyip silmemişim aptal ben…
Bana bir şey olmadı beni evime kadar bıraktı, arabayı durdurmaya yakın olduğunda hazırlanmıştım durdurduğunda hemen indim. Hiçbir şey söylemeden direkt indim. Ne diyecektim avazı çıktığı kadar bağırıyor ağıza alınmayacak kadar küfürler ediyordu. Hak veriyorum sinirlenmesi çok normal, ben böyle tepkiler vermem sakinliğimi korurum ama o öyle bir ortamda yetişmedi. Her şeyi silahla çözmüş. Beni öldürmediğine şükür etmem gerekti…
Ama gelin görün ki şu an size bunları anlatmamın sebebi, içim gönlüm göğsüm sıkışıyor. Onu çok üzdüm. Onu çok üzdüm ne yapacağımı bilmiyorum..
Allah’ıma yalvarıyorum sadece, onu çok üzdüm beni affetsin diye. Keşke konuşabilseydim, yine gitseydi ama özür dileyebilseydim..
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onunla bir gelecek zaten mümkün değil, çok ayrı dünyaların insanıyız, o af bekliyor yargılanacak, içeri girme ihtimali var. Ben üniversite bitirmiş çalışan biriyim. Annem ile beraber yaşıyorum, normal bir hayatım var..
Kızlar ben bunu nasıl atlatıcam?
Ben onu üzdüğüm içim toparlayamıyorum kendimi, kendimi nasıl affedicem ben? Onu görmemek için dua ediyorum. O affetse ben affetmem kendimi. Onu aldatmadım bunun için bile içim rahat değil, çünkü onu çok üzdüm. Engellemediğim için çok üzgünüm….
ergen gibisiniz. Bi beş sene sonra şu yazdıklarınıza güleceksiniz.
