Merhaba, uzunca zamandır burayı ziyaret etmiyordum. Biraz uzunca bir yazı olacak, umarım okurken sıkılmazsınız.
Ben 28 yaşındayım ve yakın arkadaşlarım var fakat şu anda bu durumu paylaşıp tavsiye alabileceğim biri var gibi hissetmiyorum o yüzden buraya yazıyorum.
Aslında bu kendimle alakalı uzun zaman önce farkettiğim bir konuydu ve düzeltmek için çabalasam da (dürüst olayım çok da çabalamadım) hep kaynadı gitti ve başka dertlerin arasında bunu unuttum, ancak son zamanlarda giderek beni rahatsız etmeye başladı ve son birkaç gündür artık bundan başka birşey düşünemez oldum.
Ben çok konuşuyorum. Evet, bunu çoğumuz yaşıyor, çevremizdeki insanlarda da şahit oluyoruzdur. Genel olarak kültürlü biriyim, okuyup araştırmayı sevdiğim için hem ortalama sohbetlerde hem de derin sohbetlerde insanlarla paylaşacak mutlaka bir şeyler bulabiliyorum. Ancak bir çok şey biliyor olmak farkettim ki her zaman her yerde herkese istediğin gibi fikrini beyan etme hakkı doğurmuyor. Ve özellikle o konu çok bilgili olduğum bir konuysa, ya da gerçekten paylaşmak istediğim bir fikrim varsa, susamıyorum.. Aynı zamanda kendi hayatımla alakalı şeyleri paylaşırken de "oversharing" yapıyorum. Herkesi kendim gibi sandığımdan filtrem yok, düşünmeden aklıma ne gelirse sonradan bu insan beni garip düşünür mü ya da bunu başkasına anlatır mı diye düşünmeden aklımdakini söyleyiveriyorum. Sonrasında da hep pişman oluyorum ama bunu yapmaktan bir türlü vazgeçemedim. Çevrem geniş ve insanlarla sohbet ederken kimse bana tuhaf ya da rahatsız olmuş gibi bakmıyor ama kibarlıktan yaptıklarını düşünmek bende bi paranoya oluşturdu ve içten içe insanların benden rahatsız olduğunu, bana gıcık olduğunu falan düşünmeye başladım. Belki böyle bir şey yoktur, ama kendimi aynanın karşısına alınca böyle bir insana maruz kalsam çenesinden bıkardım deyip kendi kendime utanıyorum. Geçmişini anlatmayan, söylediklerine dikkat eden, gereksiz konuşmayan, ağzı torba gibi biri olmaktan nasıl kurtulabilirim? Birkaç aydır sağlık sorunlarından dolayı çalışamıyorum fakat yakın zamanda tekrar işe girmeyi düşünüyorum, bu da yeni insanlarla tanışıcam demek oluyor. Bu yeni çevreye girmeden kendime çeki düzen vermek istiyorum. Bununla alakalı önerebileceğiniz, kendimi bu konuda geliştirebileceğim herhangi bir şey var mı? Kitap okumayı severim, kişisel gelişim tarzı kitaplar olur, videolar, yazılar olur, bana yardımcı olabilecek herhangi bir şeye razıyım. Sadece bu huyumdan vazgeçmek istiyorum. Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim, böyle bir sorun yaşayan varsa lütfen paylaşın, belki beraber çözüm bulabiliriz. Kendinize çok dikkat edin, sağlıcakla kalın.
Ben 28 yaşındayım ve yakın arkadaşlarım var fakat şu anda bu durumu paylaşıp tavsiye alabileceğim biri var gibi hissetmiyorum o yüzden buraya yazıyorum.
Aslında bu kendimle alakalı uzun zaman önce farkettiğim bir konuydu ve düzeltmek için çabalasam da (dürüst olayım çok da çabalamadım) hep kaynadı gitti ve başka dertlerin arasında bunu unuttum, ancak son zamanlarda giderek beni rahatsız etmeye başladı ve son birkaç gündür artık bundan başka birşey düşünemez oldum.
Ben çok konuşuyorum. Evet, bunu çoğumuz yaşıyor, çevremizdeki insanlarda da şahit oluyoruzdur. Genel olarak kültürlü biriyim, okuyup araştırmayı sevdiğim için hem ortalama sohbetlerde hem de derin sohbetlerde insanlarla paylaşacak mutlaka bir şeyler bulabiliyorum. Ancak bir çok şey biliyor olmak farkettim ki her zaman her yerde herkese istediğin gibi fikrini beyan etme hakkı doğurmuyor. Ve özellikle o konu çok bilgili olduğum bir konuysa, ya da gerçekten paylaşmak istediğim bir fikrim varsa, susamıyorum.. Aynı zamanda kendi hayatımla alakalı şeyleri paylaşırken de "oversharing" yapıyorum. Herkesi kendim gibi sandığımdan filtrem yok, düşünmeden aklıma ne gelirse sonradan bu insan beni garip düşünür mü ya da bunu başkasına anlatır mı diye düşünmeden aklımdakini söyleyiveriyorum. Sonrasında da hep pişman oluyorum ama bunu yapmaktan bir türlü vazgeçemedim. Çevrem geniş ve insanlarla sohbet ederken kimse bana tuhaf ya da rahatsız olmuş gibi bakmıyor ama kibarlıktan yaptıklarını düşünmek bende bi paranoya oluşturdu ve içten içe insanların benden rahatsız olduğunu, bana gıcık olduğunu falan düşünmeye başladım. Belki böyle bir şey yoktur, ama kendimi aynanın karşısına alınca böyle bir insana maruz kalsam çenesinden bıkardım deyip kendi kendime utanıyorum. Geçmişini anlatmayan, söylediklerine dikkat eden, gereksiz konuşmayan, ağzı torba gibi biri olmaktan nasıl kurtulabilirim? Birkaç aydır sağlık sorunlarından dolayı çalışamıyorum fakat yakın zamanda tekrar işe girmeyi düşünüyorum, bu da yeni insanlarla tanışıcam demek oluyor. Bu yeni çevreye girmeden kendime çeki düzen vermek istiyorum. Bununla alakalı önerebileceğiniz, kendimi bu konuda geliştirebileceğim herhangi bir şey var mı? Kitap okumayı severim, kişisel gelişim tarzı kitaplar olur, videolar, yazılar olur, bana yardımcı olabilecek herhangi bir şeye razıyım. Sadece bu huyumdan vazgeçmek istiyorum. Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim, böyle bir sorun yaşayan varsa lütfen paylaşın, belki beraber çözüm bulabiliriz. Kendinize çok dikkat edin, sağlıcakla kalın.
eğer güzel bir kaynak bulursam sizinle mutlaka paylaşacağım. Günlük falan mı tutsak, belki içimizi döker biraz rahatlarız 
