kızlar öncelikle nerden baslamalıyım anlatmaya bilemedim...benim 5 yıllık bi evliliğim 3 yaşında bi oğlum 10 aylıkta bi kızım var.suan çok küçük bi şehirde yasıyoruz.eşim burda mecburi hizmette o dok tor ben işletme mezunuyum ama çalışmıyorum.oğlum 1.5 sene sonunda hamile kalamayınca aşılama sonucu oğluma hamile kaldım ben dogma buyume izmirliyim eşimse doğuda bi ilde yasıyordu evlendik ve onun memleketine geldik kayınvalidelerde buradaydı vekafa yapılarımız biraz farklıydı ben rahat buyumuştum eşimin ailesi kapalı ve biraz dar fikirlilydiler ben uyum saglamaya gayret ettim basardım.ama zor bi sürecti eşimle boşanma raddesine geldik kac kez.aslında tek sorun onların yeni evli bi çift olarak bizi hiç yalnız bırakmayışlarıydı gezmeyi tozmayı berabervakit gecirmeyi çok severdik ama ailesi hep onlarla olmamızı onlara gitmemizi hatta mumukün olsa beraber oturmamızı istiyolardı.tamam ailesi anlıyorum benimde evlatlarım var ilerde beraber olmayı bende isterim onlar gibiama dozunda...oğullarının evi tabi gelicekler kalıcaklar.ama birazda mesafe sart.yeni evlenmiştik ramazana denk geldi...hergün iftara cagırdı kıramadım neyse dedim alışana kadar gidelim yalnız kalmasınlar.ama baktım sonu yok.bu sefer kış geldi evleri soğukmuş pat bize geldiler bi baktım 15 günlüğüne.daha biz evliliğimizi yaşayamamışız.sonra gittiler bu seferde yok sarma yaptım gelin yok börek yaptım gelin bide öğlen falan değil sabah 10da baslıyolar gel gel.e diyorum işim var evde.diiyolar 2 kişisiniz ev kirlenmez.12 de gidiyorum öğlen kayınbabam acar kapıyı surat 5karış evin yolunu bulabildinmi...kv o saatta yemeği yapmaya baslamış surat asık niye geciktin diye.eşim bigün nöbette bigün annesindeyiz..hiç yaşayamıyoruz evliliği tabi ben eşime kızıyorum eşim bana kızıyo.diyo aradıklarında musait değiliz de..eşimi aramıyolar beni arıyolar yok diyemem ben diye..neyse evde bekar kaynım var evliliğimizin 5 günü sabah 9 da annesi arıyo eşimi kardesin gelcekti gelmedimi diye..meger int işi varmış ben geceliklerle yeni kalkmışız ev biribirinde.e be insan evladı 30 yaşındasın bilmezmisin yeni evlilere o saatte habersiz gidilmez.int işin varsa int cafeler var.ama anlayış 0..onların istediği hep içli dıslı olmak.akşam pat diye aramadan gelirler..10 dk mesafede otururlar ama bizde kalırlar..yani çok çektim o yönden.kv suratsız muhabbet etmez öle oturur.çok farklıyız tek ortak noktamız eşimm.neyse 3 sene sonunda tayinimiz cıktı rahatladım derken oğlum 18 aylıkken kızıma hamile kaldım.doktor normal yollarla olması zor.hatta asılamaya bile sıcak bakmamış tüp bebek demişti.eşimde sperm sayısında sorun vardı.o yüzden korunmamıştık ve hamile kaldım.zordu cünki oğlum cok zordu.üstüne bide oğlumun değişik hareketleri vardı anlam veremediğim bazı seyler.diğer cocuklardan geriydi,degişiklik vardı ama büyükler hep geciştirirdi yok sunun oğluda böyle falan da falan...ama eşim anlamıştı bişeylerin yolunda gitmediğini.ama ben hamileyim diye üstelemiyordu..fakat benimde içim içimi yiyordu hem hamilelik hem oğlumun zorluğu bide üstüne bu fikir beni iyice bunalıma götürmüştü.çok stresli bi hamilelikti..eşim sürekli otizm ile ilgili seyler arastırıyodu.fakat ben oğluma konduramıyodum.ağlıyordum sürekli.krese yazdırdık faydası olur diye..neyse kızım doğdu oğlum 2 yasında ama hala konuşmuyo anlamsız hareketlere devam ediyordu.cesaret edip gittik cocuk psikiyatrisine.doktor oğlumun atipik otizm olabilecegini sölediği anı unutamam.biliyodum ama birinden duymak çok acıydı..kendimi toparladım oğlumla devamlı ilgilendim eşimde bende hep öğrettik oynadık.burda tektik yardımcı olacak ailemizde yoktu yorulduk biittik.krese de devametti buarada.ve 6 ay sonunda oğlum konuşmaya ve yasıtları gibi oynamaya hareket etmeye basladı.doktor bile inanamadı.şimdi çok iyi ama yanlızlıktan bunalmış.eşimin tayini izmire olmuyo.o yüzden eşime ailesinin memleketine gitmeyi teklif ettim oda ben ve cocuklar için nasıl ii olcaksa ötle olsun istediğini söyledi..ama ben korkuyorum eskisi gibi olmaktan.buarada kaynımda evlendi ve oğlumla yasıt bi oğlu ve kücük bide kızı var ve kv beraber oturuyolar.oğlum için kalabalı olması ii ama benböyle rahattım.oğlum için herseyi yaparım ama sizce yanlış bi karar mı olur?..annem ve diğer tanıdıklar artık iki çocukla seni çok beklemezler diyolar ama..gitsem 2 cocukla herzman gidemem.gitmesem kuserler...sizce napmalıyım eşim bana bıraktı tercihi..ve 1hafta içinde karar vermeliyimm yardım edin fikirlerinize ihtiyacım var..