slm kizlar kendimi cok kotu hissediyorum ve suan kk dan baska kimsem yok diyebilirim. ben daha 20 yasimdayim. 7 aylik evliyim ama esimi ondan once de 2 yildir taniyordum. su an bunu soylerken kendimi kotu hissediyorum ama pisman oldum 
esim doktor. mezun oldu hemen evlendik. ama soyle bi durum var annesini nisandan 1 hafta once tanidim. eger once tanimis olsam tekrar dusunurdum nisani. o zamanlar tek kotu huyu vardi cabuk parliyordu ama hatasini anliyordu ozur de diliyordu. bunu cozmus sayilirdim ki evlendik baska seyler ortaya cikti. bizim ciktigimiz ve annesini tanimadigim 2 yilda annesiyle parmakla sayilacak kadar az konustu. ama suan o annesine resmen tapiyor. ve bu 2 yil boyunca her turlu yardimi yapan (maddi-manevi) anneme dolandirici gibi davraniyor. davraniyor diyorsam ona karsi bisey yapmiyor ama benim beynimi yedi. sebep de su annemin bi evi var. biz 2 kardesiz. kardesim uvey babamdan. annem zamaninda evlenin burda 2 tane ev alalim burayi satip dedi. ama suan ev almiyor. neden almiyor cunku kadindan tam 1500 km otedeyiz. neymis annem ilk basta bize kendi teklif etmis yapmiyormus simdi falan falan. en ufacik maddi bi konuda annenin durumu var kendi annesi olunca benim annemin durumu yok diyor. evet annemin durumu var cunku kadin 43 yasinda ve hala parasi iyi ama 3 kurusluk insanlara hizmet etmek zorunda oldugu biyer de ascilik yapiyor. annem kopek gibi calisiyor ve kadinin calistigi para batiyor esime. anneme biseyler aldirmak yaptirmak cabasinda ama annesinin durumu yok. cunku benim annem calisirken kendi annesi arkadaslariyla okey oynuyor. ve bes kurus bi faydasi olmadigi gibi bizden bi de taksit taksit 1500 tl aldi. kadina gercekten cok buyuk bi kinim var. kendisine de soyledim esimin. anliyorum diyor ama bisey anladigi yok. ve beni getirdi buraya hic kimsem yok. annemi ozluyorum kardesimi ozluyorum ve boyle seylerle ugrasmak zorunda kaliyorum. gercekten pisman oldum evlendigime. hadi ben kaptirdim kendimi bi kismini anlattim derdimin sira sizde biraz da siz napicami soyleyin lutfen
esim doktor. mezun oldu hemen evlendik. ama soyle bi durum var annesini nisandan 1 hafta once tanidim. eger once tanimis olsam tekrar dusunurdum nisani. o zamanlar tek kotu huyu vardi cabuk parliyordu ama hatasini anliyordu ozur de diliyordu. bunu cozmus sayilirdim ki evlendik baska seyler ortaya cikti. bizim ciktigimiz ve annesini tanimadigim 2 yilda annesiyle parmakla sayilacak kadar az konustu. ama suan o annesine resmen tapiyor. ve bu 2 yil boyunca her turlu yardimi yapan (maddi-manevi) anneme dolandirici gibi davraniyor. davraniyor diyorsam ona karsi bisey yapmiyor ama benim beynimi yedi. sebep de su annemin bi evi var. biz 2 kardesiz. kardesim uvey babamdan. annem zamaninda evlenin burda 2 tane ev alalim burayi satip dedi. ama suan ev almiyor. neden almiyor cunku kadindan tam 1500 km otedeyiz. neymis annem ilk basta bize kendi teklif etmis yapmiyormus simdi falan falan. en ufacik maddi bi konuda annenin durumu var kendi annesi olunca benim annemin durumu yok diyor. evet annemin durumu var cunku kadin 43 yasinda ve hala parasi iyi ama 3 kurusluk insanlara hizmet etmek zorunda oldugu biyer de ascilik yapiyor. annem kopek gibi calisiyor ve kadinin calistigi para batiyor esime. anneme biseyler aldirmak yaptirmak cabasinda ama annesinin durumu yok. cunku benim annem calisirken kendi annesi arkadaslariyla okey oynuyor. ve bes kurus bi faydasi olmadigi gibi bizden bi de taksit taksit 1500 tl aldi. kadina gercekten cok buyuk bi kinim var. kendisine de soyledim esimin. anliyorum diyor ama bisey anladigi yok. ve beni getirdi buraya hic kimsem yok. annemi ozluyorum kardesimi ozluyorum ve boyle seylerle ugrasmak zorunda kaliyorum. gercekten pisman oldum evlendigime. hadi ben kaptirdim kendimi bi kismini anlattim derdimin sira sizde biraz da siz napicami soyleyin lutfen 
lmaz:
