çok acil yardıma ihtiyacım var..

merhabalar sitenizi sürekli takip ederim ama bugüne kadar üye olmamıştım. şu an inanın çok yardıma ihtiyacım var.
fikirleriniz benim için belki de karar vermem de etkili olacak.
25 yıllık bir ilişkim var . ama bu 25 yıl hep ağır aksak ilerledi. bir ayrı bir barışık. bundan beş yıl önce birbirimizden tamamı ile koptuk. bu yılın sekinci ayına kadar hiç görüşmedik.beş aydır tekrar dan görüşmeye başladık . ama yine istediğim gibi değil herşey.artık ruhen yorulduğumu hissediyorum ama ondan da vazgeçemiyorum. sorunumuz birlikteliğimizde özgür kalmak istemesi ne ben ile olabiliyor nede bensiz olabiliyor. yargılamayın bende vaz geçemiyorum. en son dün akşam saatlerce konuştuk tamamı ile ipleri koparmak adına ama ben bitsin dedikçe alttan alıyor bitmesin dediğimde de benim isteklerim havada kalıyor. şehir bile değiştirmeyi düşündüm ama saplantı mı dersiniz ne dersiniz bilmiyorum bende kopamıyorum. psikolaga bile gitmeyi düşünüyorum. ne yaşıma uygun bir hareket nede gerçek benliğime uygun haraket edemiyorum. yanımda değilken içimdeki onu öldürmek için herşeyi yapıyorum ama onu gördüğüm an herşey uçup gidiyor. kendimi tanımaz haldeyim vede bu sebep ile kendimi çok çaresiz hissediyorum.
bana fikirlerini vermenizi rica ederim.
anlayışınıza şimdiden çok teşekkür ederim.

25 yılmııııııı maşşallah ama tabı sizinkisi ite kaka ılıskı olmus.. akısına brakmakda fayda var. bisi olmuorsada zorlamaya gereek yok

Bilimsel olarak birini unutmak yani aşk acısını unutmak 3 yılmış. Yani kendinizi 3 yıllığına başka bir şehre ya da ülkeye atın derim. Bir de açıkçası bunun aşk olduğunu düşünmedim. Sizin ki daha çok elde edilemezliğin cazibesi. Kendinize yeni uğraşlar edinin derim. Çıkın dışarı yeni sosyal ortamlara girin. Spor yapın. Daha çok çalışın. Okuyun .

3 kere tekrar tekrar okudum.
bakiyim yine, evet evet, 25 yil yaziyor orda.

25 yıl ney lan?
zıpzıpı bekleyemicem ben; yaş kaç abla?

pardon ama siz bizimle dalga mı geçiyorsunuz !?

25 yıllık ilişki mi olur !? hadi olur diyelim sorununuz "onun özgür olmak" istemesiymiş iyi de siz ikinizde zaten 25 yıldır çok özgürsünüz, 25 yıldır bir kadınla evlenemeyen adam daha ne kadar özgür olacakmış merak ettim doğrusu !? belli ki yaşınız bir hayli var o engin tecrübelerinizle bizleri bir aydınlatın lütfen (!)

sapsik58 .!.:

3 kere tekrar tekrar okudum.
bakiyim yine, evet evet, 25 yil yaziyor orda.

Genişletmek için tıkla...

al benden de o kadar 2 kere yazmasa yazım hatası olmuş diyecektim

Bence sehir degistirin. Telefon numaranizida tabii.25yil oyalanmissiniz evlenme niyeti olsaydi belki torununuz olurdu evlenseydiniz.

sapsik58 .!.:

3 kere tekrar tekrar okudum.
bakiyim yine, evet evet, 25 yil yaziyor orda.

Genişletmek için tıkla...

ben de 3 kere baktım ya la

pigme pofuduk .!.:

25 yıl ney lan?
zıpzıpı bekleyemicem ben; yaş kaç abla?

Genişletmek için tıkla...

abla 70'li sanırırm

Adam andropoza falan girmistir herhalde geçer uzulmwyin

minikkelebekk .!.:

abla 70'li sanırırm

Genişletmek için tıkla...

70 yaşında da olabilir

dolunay70 .!.:

merhabalar sitenizi sürekli takip ederim ama bugüne kadar üye olmamıştım. şu an inanın çok yardıma ihtiyacım var.
fikirleriniz benim için belki de karar vermem de etkili olacak.
25 yıllık bir ilişkim var . ama bu 25 yıl hep ağır aksak ilerledi. bir ayrı bir barışık. bundan beş yıl önce birbirimizden tamamı ile koptuk. bu yılın sekinci ayına kadar hiç görüşmedik.beş aydır tekrar dan görüşmeye başladık . ama yine istediğim gibi değil herşey.artık ruhen yorulduğumu hissediyorum ama ondan da vazgeçemiyorum. sorunumuz birlikteliğimizde özgür kalmak istemesi ne ben ile olabiliyor nede bensiz olabiliyor. yargılamayın bende vaz geçemiyorum. en son dün akşam saatlerce konuştuk tamamı ile ipleri koparmak adına ama ben bitsin dedikçe alttan alıyor bitmesin dediğimde de benim isteklerim havada kalıyor. şehir bile değiştirmeyi düşündüm ama saplantı mı dersiniz ne dersiniz bilmiyorum bende kopamıyorum. psikolaga bile gitmeyi düşünüyorum. ne yaşıma uygun bir hareket nede gerçek benliğime uygun haraket edemiyorum. yanımda değilken içimdeki onu öldürmek için herşeyi yapıyorum ama onu gördüğüm an herşey uçup gidiyor. kendimi tanımaz haldeyim vede bu sebep ile kendimi çok çaresiz hissediyorum.
bana fikirlerini vermenizi rica ederim.
anlayışınıza şimdiden çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Benzer bir ilişki dinlemiştim, kadın tarafı en sonunda erkeğe kabul ettirebilmişti evliliği ve sınırlarından taviz vermeyi. Yeni evli çiftler olarak her gün kavga ediyolardı aynı evde yaşamaya başladıktan sonra. Kadın onun için hayatımı mahvettiğime değmedi, sanki tartışmalarımızı bile mecburiyetten yapıyoruz ve birbirimize baktıkça keşke seneler önce ayrılsaydık/bitirseydik diye düşünüyoruz, başka bir evde başka bir hayatta başka birileriyle daha sıradan bir birlikteliğimiz olsaydı da şu an üniversiteden mezun olacak olan çocuklarımızın hevesleriyle ayrı ayrı yerlerde gençleşebilseydik demişti. Ne yazık ki şimdi benim elimde olan sadece yaşlı ve huysuz bir adam, onu güya kazandım ama kaybettiklerim çok daha fazla, keşke zorla da olsa ayırsaymış birileri bizi zamanında derken, diyecek bir şey bulamamıştım tabi ben.

Psikoloğa gitmeyi "bile" düşünmeyin, gidin. Bu kadar uzun süreli bir ilişki sonrası zaten karakteriniz bile o kişiye göre şekillenmiştir bunca yıl zarfında ama bu saatten sonrasını pişmanlıkla, çalkantılı ruh halleriyle ve olumsuz duygularla geçirmek zorunda değilsiniz. Beraberlik unutma süresi olarak da yarısı kadar derler, bu kadar inişli çıkışlı bir 12.5 sene daha geçirmek ister misiniz ki?

Adam evli mi peki?
Kafam karisti

dolunay70 .!.:

merhabalar sitenizi sürekli takip ederim ama bugüne kadar üye olmamıştım. şu an inanın çok yardıma ihtiyacım var.
fikirleriniz benim için belki de karar vermem de etkili olacak.
25 yıllık bir ilişkim var . ama bu 25 yıl hep ağır aksak ilerledi. bir ayrı bir barışık. bundan beş yıl önce birbirimizden tamamı ile koptuk. bu yılın sekinci ayına kadar hiç görüşmedik.beş aydır tekrar dan görüşmeye başladık . ama yine istediğim gibi değil herşey.artık ruhen yorulduğumu hissediyorum ama ondan da vazgeçemiyorum. sorunumuz birlikteliğimizde özgür kalmak istemesi ne ben ile olabiliyor nede bensiz olabiliyor. yargılamayın bende vaz geçemiyorum. en son dün akşam saatlerce konuştuk tamamı ile ipleri koparmak adına ama ben bitsin dedikçe alttan alıyor bitmesin dediğimde de benim isteklerim havada kalıyor. şehir bile değiştirmeyi düşündüm ama saplantı mı dersiniz ne dersiniz bilmiyorum bende kopamıyorum. psikolaga bile gitmeyi düşünüyorum. ne yaşıma uygun bir hareket nede gerçek benliğime uygun haraket edemiyorum. yanımda değilken içimdeki onu öldürmek için herşeyi yapıyorum ama onu gördüğüm an herşey uçup gidiyor. kendimi tanımaz haldeyim vede bu sebep ile kendimi çok çaresiz hissediyorum.
bana fikirlerini vermenizi rica ederim.
anlayışınıza şimdiden çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

25 YILDIR NEDEN EVLENMEDİNİZ ? ŞİMDİYE TORUNLARINIZ OLUR BÖYLE KARMA KARIŞIK BIR İLİŞKİ İÇİNDE OLMAZDINIZ BENCE KONUNUZ FAKE

Bir 25 yil sonra bu iliski oturur bence sabredin biraz. Tabi iki gundur hic bir seye cevap vermeyip cikip gittiginizegore cok sikilgan bir yapiniz var ya harbi zor olmadi mi.

hepiniz haklısınız 25 yıl yaşamayana komik bile gelebilir. ben 18 o 21 yaşındaydı ilk tanıştığımızda herşeyin ilkini birlikte yaşadık. ilk 16 sene hayatlarımızı şekillendireceğiz diye evlilik konusu aramızda geçmedi.ne benim açımdan ne de onun açısından bu 13 sene boyunca hem birlikteydik hem de ayrı benim iş sebebi ile seyahatlerim çok olurdu 6 ay gibi uzun süre şehir dışında kaldığım dönemler bile oldu bu dönemlerde sadece telefon ile görüşürdük. biliyordum ben uzakta iken günü birlik ilişki yaşıyordu bunu hiç bir zaman aramızda sorun yapmadım nitekim erkek ti .seyahatlerim azaldı gitsem de kısa kısa gidiyordum 16 yılın sonunda söylemesede beni özgür bırak ben bırakamıyorum der gibi hareket etmeye başlayınca bende 2005 senesinin 8 ayında iplerini bıraktım çok radikal bir karar alarak evimi işimi bana ulaşabileceği ortak arkadaşlarımızı bile bir gün içerisinde sildim yeni bir hayata başlasın bende yeni bir hayata başlıyayım dedim. herşey buraya kadar güzeldi benim ona burdayım demek iki dakika idi ama onun beni bulması hiç kolay değildi. nitekim bulamadı bir süre sonra vazgeçti bende onu unutmak adına hiç uzaktan da olsa takip etmedim.2010 yılı yine 8 ayda birden karşılaştık. onu gördüğüm o an onu unutmadığımı aslında sadece duygularımın kabuk bağladığını gördüm. karşılaştığımız yerde saatlerce konuştuk. geri dönemezdim onunda o an ki hayatından vazgeçmeyeceğini anladım lavobaya kalkmasını fırsat bilerek kaçtım ordan .çünkü beni bulacağı hiç bir şey söylememiştim. unutmam gerekiyordu sadece bunu biliyordum .ama bir başkasını da hayatıma dahil edemiyordum. ruhen ona duyduğum hisler yormuştu beni tam bu noktada yine bu yılın 8 ayında tekrar dan karşılaştık. bu sefer konuşacaktım ya nokta koyacaktık yada virgülle birlikte devam edecektik. Evet 5 aydır görüşüyoruz her an ikimizde yaşımızı almıştık birimiz 44 diğerimiz 47 hayat tan artık beklentimiz çok bir şey yok. emeklilik hayalleri kuruyoruz.sorun da burda başlıyor evet suçluyum 9 sene önce mücadele etmekten vazgeçip giden benim ama şimdi o hayatını değiştirmek istemediğini tek bana bağlı kalamayacağını ama benimde hayatında kalmamı istiyor. buda benim canımı acıtıyor.benim hayatımda ondan başkası yokken ve hiç olmamışken bu şekilde davranması çok inciniyorum.ama bırakıp bu sefer gidemiyorum. haklısınız anlamak güç ama yaşamadan bilemiyor insan.

Yirmibes yil cok uzn bir sure,nasil evlilige sira gelmemis ki..okul,askerlik,is guc,kariyer bnlar fazlasiyla yapilmistir..demekki karsinizdaki insan evlilik karsiti ve aile hayati sevmeyen birisi.anlasamadiginiz noktalarinda cok oldugunu soyluyorsunuz,neden peki ayrilmamaktaki bu israr..hayatnizdan cikarip onu,etrafinizdaki yuva kurulabilecek insanlara baksaniz,onlari taniyip,mutlu bir yuva kursaniz.bunun dusuncesi bile heyecanlandirmiyor mu sizi..sirf bu heyecan,aile kurma istegi hevesiyle birakmak isterseniz birakirsiniz.