- 24 Şubat 2024
- 19
- 31
- 29
-
- Konu Sahibi kitapseverkedi
- #41
hacı anam bu yorumu görse sinirlenirdi :) herkesin dini kendine derdi bende size diyim
hacı anam bu yorumu görse sinirlenirdi :) herkesin dini kendine derdi bende size diyimEvlenmeden çocuk yapmaktan bahsettiklerine ve ikinizin ailesinin de evlenmeden çocuk yapma konusunda yumuşak tavırlarına bakılırsa Anadolu'nun bağrından kopup gelmiş kişilerden bahsetmiyorsunuz.Allah Allah niye o kadar sığlar acaba
Aynen siz Evvrupali bir kadınsiniz Türkler ve gelişmemiş ülkeler aynençok iyi eğitimli seküler şu bu falan diye gezinseler bile türkler ve gelişmemiş ülkelerde ki çoğu insanlar bu konuda hala çok sığ.
insanlar evlenince değişiyormuş zor yoldan öğrendim. ilerisi içinde alttan almam artık :)Öyle bir çevreden gelmedim diyip öyle arkadaşları nasıl seçiyorsunuz ki? Benim akraba,yaşlı komşular içinde böyle tipler vardır ama arkadaşlarım içinde böyle tipler yok. Akrabaları biz seçmiyoruz ama arkadaşları, dostları biz seçeriz. Demek ki seçimlerinizle ilgili sıkıntılar var bence bu durum daha kötüDemek ki daha vizyonlu,hayata daha rahat bakan insanlarla arkadaş olmanız lazım. Hadi yaşlı akraba,komşular böyle düşünür de sizin 30 yaşındaki arkadaşlar da baby boomerlar gibi düşünüyorsa arkadaşlarınızla ilgili bir problem vardır. Onlar size yol vermeden siz onlara yol verin.
Evli, çocuklu insanlarla bekar insanların arkadaşlık yapması zor olur zaten. Bekar olan taraftan sürekli alttan alması,fedakarlık yapması beklenir. Gece içmeye gidemezsiniz, uzun soluklu tatile gidemezsiniz. O tiplerin sizi bırakması iyi olmuş. Kendiniz gibi çocuksuz insanlarla daha iyi arkadaşlık kurarsınız.
Aslında çok doğru bir noktaya değişmişsiniz. Bu konuyla ilgili kuramlar da var. Erikson'un psikososyal gelişim kuramı da bu temelde ilerler. Kişi toplum tarafından beklenilen davranışları belirli yaş aralıklarında yapmazsa depresyona ve umutsuzluğa sürüklenebilir.Öncelikle yazacaklarım durum tespiti kendi görüşüm değil.
Bunun sebebi sanırım toplumumuzda yerleşmiş olan insanların belli yaşlarda yapması beklenen görevler olabilir.
22 23 yaşına eğitim alma,28 29'a kadar evlilik görevi 35'e kadar çocuk yapma gibi.
Dediğim gibi bu sadece durum tespiti kendi görüşüm değil.
takılmayıp kendinize iyi gelebilmeniz ne güzel yorum için teşekkürler :)Ben de benzer durumlari yasiyorum
Bekar ve yalniz yasayan biriyim sevgilim de yok
Ama medeni duruma bekarim deyince hic mi evlenmedin yoksa bosandin mi diye soranlara da cok denk geldim yani hayira bile hic mi diye soran bir toplumuz. Ben o kadar takılmıyorum artik
Hadsiz insan çok
Bence kizmak yerine cocuk düşünmüyorum demek belki ısrarlari azaltabilir.
Aslında önceden de cins oluyorlar da biz arkadaş olduklarını düşündüğümüz için toz konduramıyoruz. Boş verin kendiniz gibi çocuksuz veya bekar, kafası rahat çiftlerle takılın inan siz de daha mutlu olacaksınızinsanlar evlenince değişiyormuş zor yoldan öğrendim. ilerisi içinde alttan almam artık :)
Türk ailenin çocukları…Türkler sığ…Türklükle ne alakası var ikide bir ağzınıza sakız olmuş.Gelişmiş ülkedeki arkadaşlarınızla mutluluklar hanımefendi.Öncelikle başlığı böyle yazma sebebim dikkat çekmesi için yoksa kimsenin hayat seçimlerini saçma diyebilecek biri değilim kimsede değil
Bu bir iç dökme ve çocuklu annelerinde gözündende duruma bakabilmek için yorumlarınız benim için önemli
Öncelikle 33 yaşındayım, gıda sektöründe yurtdışı ile bağlantılı bir pozisyonda çalışıyorum, evli değilim 6 yıllık huzurlu güzel bir ilişkim var çocuğum yok
Dediğim gibi işim gereği yurt dışında ve Antalya'da yabancılarla çalışıyorum. Ayrıca erkek arkadaşımın işi(diş hekimi) ve çevresi sebebiyle durmadan çocuklu ailelerle iletişim içerisindeyim. Her tanışma faslı sonrası yaşımdan sonra evli veya çocuklu olup olmadığım soruluyor bende cevaplıyorum. Yabancılar bu tanışma sonrası hayatım Hakkında her hangi bir yorum yapmazken türkler ne hadlerine ki gelip ya seninde olur inşallah, evlenmeyi mi bekliyorsun hala, olmuyor mu, kedilerle mi yaşlanmayı düşünüyorsun tarzı saçma salak yorumlar ile konuşmayı rezil hayattlarını güzelleştirmek için benim üstümden döndürüyorlar.
Bu tarz konuşmaları geçtim erkek arkadaşım yemek yapmayı ve davet vermeyi sever evimizde iki haftada bir yemek veririz genelde. bu türk ailelerin çocukları geldiklerinde eşyalara istisnasız her zaman zarar veriyorlar ne kadar çabalasamda önüne geçmiyorum ve çocukları uyarması için annelere bir şey dediğimde kötü benim. Sadece erkek arkadaşımın çevresindekiler değil liseden beri tanıdığım küçük arkadaş grubundan iki gün önce çocuksuz olduğum için men edildim resmen, komik ama gerçek. Dost dediğim bi onlar vardı artık yok.
Genel olarak aşırı gelişmiş ülkelerden olan arkadaşlarım hariç hayat seçimime saygıları yok ve hep laf aşağılama ile karşılaşıyorum. Nedenini anlamıyorum. Her seferinde konuşma beni çocuksuz olduğum için aşağılandığım bir konuşmaya dönüyor erkek arkadaşımda çok sıkıldı bu durumdan o da artık eve davet alma konusunda çok seçici ama her ne kadar çok iyi eğitimli seküler şu bu falan diye gezinseler bile türkler ve gelişmemiş ülkelerde ki çoğu insanlar bu konuda hala çok sığ.
çocuksuzda mutlu bir hayat yaşanabilir yaşıyorum sizin yaşadığınız annelik duygusunun kutsal olup olmaması umrumda değil ilgilenmiyorum bunu kabul etmek neden bu kadar zor? Benim seçimim size neden batıyor?
Kuramı tam olarak hatırlayamıyorum. Ünide öğrenme ya da gelişim psikolojisi derslerinin birisinde görmüştük.Çok üstünkörü hatırlıyorum.Aslında çok doğru bir noktaya değişmişsiniz. Bu konuyla ilgili kuramlar da var. Erikson'un psikososyal gelişim kuramı da bu temelde ilerler. Kişi toplum tarafından beklenilen davranışları belirli yaş aralıklarında yapmazsa depresyona ve umutsuzluğa sürüklenebilir.
insanlar değişir, bende konuşkan biri değilim bu da onlara fazla yorum yapmalarını hak görme sebebi vermiş olabilir bu konularda haklısnız. sizin karşılaştığınız insanlarla karşılaşmayı isterdim sizin kadar şanslı değilmişim. dikkat edin düşmeyin iyi akşamlarAynen siz Evvrupali bir kadınsiniz Türkler ve gelişmemiş ülkeler aynen
Insan çevresini kendi seçer. Çevrenizdeki insanlar sizin özel hayatınıza karışıyorsa bu sizin insanlara sınır koyamamaniz. Ben hayatimda hiç kimseye hadi çocuk yap demedim . Bana da bir iki kişi söyledi . O da arkadaş çevrem veya ailemden değildi . Insanlar tabi ki sizinle görüşmemeyi tercih eder . Çocuk bir süs bitkisi değil ellerine birşeyler alıyor . Ne kadar istemesen de evden beğendiği şeyleri inceliyor . Sizde rahatsız oluyorsunuz madem çocuklu insanları kabul etmeyin .
Üslubunuz ve üstten üstten konuşmalarınız çok çiğ ayrıca . Sizin gibi bir insanla aynı ortamda bulunsam ışık hızıyla kaçarım
teşekkürler size de mutluluklar dilerimTürk ailenin çocukları…Türkler sığ…Türklükle ne alakası var ikide bir ağzınıza sakız olmuş.Gelişmiş ülkedeki arkadaşlarınızla mutluluklar hanımefendi.
Genel olarak insanlığın gelişiminde bu dürtüler var. Sonuç olarak insan da bir memeli canlı. Hayvanlarda da belirli bir yaş aralığında belirli davranışları gösterme eğilimi var. Sürüden farklı,aykırı olanlar da bir şekilde dışlanıyor. İnsanlığın genelinde olduğu için Erikson yıllar önce bu kuramı temele almış.Kuramı tam olarak hatırlayamıyorum. Ünide öğrenme ya da gelişim psikolojisi derslerinin birisinde görmüştük.
Ama şunu merak ediyorum. Bu durum yani görevler sadece bizim toplumumuza özgü mü yoksa yurtdışında da bu tarz beklentiler var mı?
"Köklenmiş arkadaşlıklarda insan anlaşıldığını hissetmeli halbuki"Yani en üzüldüğüm detaylardan biri bu oldu. Köklenmiş arkadaşlıklarda insan anlaşıldığını hissetmeli halbuki.
bu yazılardan sonra artık öyle yapacağım, hep beraber mutlu olmak dileğiyle :)Aslında önceden de cins oluyorlar da biz arkadaş olduklarını düşündüğümüz için toz konduramıyoruz. Boş verin kendiniz gibi çocuksuz veya bekar, kafası rahat çiftlerle takılın inan siz de daha mutlu olacaksınız
Aslında önceden de cins oluyorlar da biz arkadaş olduklarını düşündüğümüz için toz konduramıyoruz. Boş verin kendiniz gibi çocuksuz veya bekar, kafası rahat çiftlerle takılın inan siz de daha mutlu olacaksınız
Kesinlikle o tip biraz aşağılayıcı üsluptan anlıyorcevap için teşekkürler, moral bozacak cevaplara başlasam iyi olur çevre ona göre şekillenmeye başlar :)
Ben mesleğim gereği çocuklarla çok vakit geçiriyorum, çocukları da çok severim ama işten gelip arkadaşlarla buluşup bir de onların çocuklarını dinlemek bana bir süre sonra ağır geliyorKusura bakmayın bu konuya çok yorum yaptım ama ilgimi çektiya ben buna pek katılmıyorum. Belli bir yaştan sonra çocuklu ve çocuksuz insanlar bence çok da guzel arkadaşlığıni devam ettirebilir. Sizin yaşınız belki daha az belki ondan yasam tarzlarinda bu kadar ayrim olabilir. Ben 35 yaşında bekar bi insan olarak zaten eskisi gibi o bar benim gezmiyorum o kadar uykum geliyor. Clublara partilere de öyle çok gitmiyorum. Çocuklu arkadaşlarımla akşam restorana gideriz rakı içeriz çocuklar bebek arabasında uyur ikisinden biri bebisi eve götürür kalan eş muhabbete devam eder. Veya gündüz kahvaltıya gideriz grupça. Ben çocuklu çift arkadaslarimin evine de cok gidiyorum şu aralar bebisle oynuyoruz biraz sonra bir saatten sonra bebis zaten uyuyor biz oturup sohbete devam ediyoruz. Çocukla seyahat eden çift de çok var artık. Yani çocuk yapınca bambaşka bir hayat tarzına geçtiklerini düşünmüyorum. Bir şekilde duzenlerini oturtmuslarsa cocuk da cok yaramaz değilse cok da zorlanmiyorlar ciftler donusumlu cocugu oyaliyor. Bunlar benim gördüğüm seyler tabi. Belki de arkadaslarimin cocuklari cok sakin Ha gece kulübüne gitmek isteyince seçtiğim arkadaşlar genelde bekar oluyor tabi
Bende 3 çocuk annesiyim kimi de bu durumu yadırgıyor umurumda degil yasayan benim kime ne kanıtlamaya çalışıyoruz kiÖncelikle başlığı böyle yazma sebebim dikkat çekmesi için yoksa kimsenin hayat seçimlerini saçma diyebilecek biri değilim kimsede değil
Bu bir iç dökme ve çocuklu annelerinde gözündende duruma bakabilmek için yorumlarınız benim için önemli
Öncelikle 33 yaşındayım, gıda sektöründe yurtdışı ile bağlantılı bir pozisyonda çalışıyorum, evli değilim 6 yıllık huzurlu güzel bir ilişkim var çocuğum yok
Dediğim gibi işim gereği yurt dışında ve Antalya'da yabancılarla çalışıyorum. Ayrıca erkek arkadaşımın işi(diş hekimi) ve çevresi sebebiyle durmadan çocuklu ailelerle iletişim içerisindeyim. Her tanışma faslı sonrası yaşımdan sonra evli veya çocuklu olup olmadığım soruluyor bende cevaplıyorum. Yabancılar bu tanışma sonrası hayatım Hakkında her hangi bir yorum yapmazken türkler ne hadlerine ki gelip ya seninde olur inşallah, evlenmeyi mi bekliyorsun hala, olmuyor mu, kedilerle mi yaşlanmayı düşünüyorsun tarzı saçma salak yorumlar ile konuşmayı rezil hayattlarını güzelleştirmek için benim üstümden döndürüyorlar.
Bu tarz konuşmaları geçtim erkek arkadaşım yemek yapmayı ve davet vermeyi sever evimizde iki haftada bir yemek veririz genelde. bu türk ailelerin çocukları geldiklerinde eşyalara istisnasız her zaman zarar veriyorlar ne kadar çabalasamda önüne geçmiyorum ve çocukları uyarması için annelere bir şey dediğimde kötü benim. Sadece erkek arkadaşımın çevresindekiler değil liseden beri tanıdığım küçük arkadaş grubundan iki gün önce çocuksuz olduğum için men edildim resmen, komik ama gerçek. Dost dediğim bi onlar vardı artık yok.
Genel olarak aşırı gelişmiş ülkelerden olan arkadaşlarım hariç hayat seçimime saygıları yok ve hep laf aşağılama ile karşılaşıyorum. Nedenini anlamıyorum. Her seferinde konuşma beni çocuksuz olduğum için aşağılandığım bir konuşmaya dönüyor erkek arkadaşımda çok sıkıldı bu durumdan o da artık eve davet alma konusunda çok seçici ama her ne kadar çok iyi eğitimli seküler şu bu falan diye gezinseler bile türkler ve gelişmemiş ülkelerde ki çoğu insanlar bu konuda hala çok sığ.
çocuksuzda mutlu bir hayat yaşanabilir yaşıyorum sizin yaşadığınız annelik duygusunun kutsal olup olmaması umrumda değil ilgilenmiyorum bunu kabul etmek neden bu kadar zor? Benim seçimim size neden batıyor?