meraba arkadaşlar..benim hep çocuksu olduğumu söylerler.çok tatlısın derler falan....bana bazıları büyü diyo bazıları böyle kal diyo..ben bu halimi seviyorum ve böyle hiç bişeyi takmıyorum kafama ama sizce çocuksu olmanın ne gibi dezavantajları vardır?yani sizce çocuksu mu kalıyım yoksa olgunlaşmak için çaba sarfediyim mi?bu hayatım için önemli bi konu sanırım.lütfen yardımmmm :))))))))
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
çocuksu olmak iyi midir?
- Konu Sahibi asada
- Başlangıç Tarihi
17 yaşındayım :/
çocukluğun bitmek üzere olduğu bir zaman...bence çocuk ruhunu kaybetmeden,10 yaş büyük göstermeye çalışmadan ama olgun kararlar alınması gereken bir yaş
bakıyorum çevreye..17 yaşında olup 6 yaşındaki kız çocuğu gibi konuşup şımaranlar var...gene 17 yaşında olup hayatı çok hızlı yaşayıp çoğu şeyi tüketen 25 yaşında göstermeye çalışan kadıncıklar da var
ortası en iyisidir :)
daha bu yaşta çocukluğumu bunca özlerken 30 yaşındaki kadınlara pek özenmemeye çalışıyorum :)
ama benden sana tavsiye birazda olgun durmasını bil ki ayy bu çocuk daha falan demesinler :) çocukluk bitsin ama çocuk ruhu yaşasın
bakıyorum çevreye..17 yaşında olup 6 yaşındaki kız çocuğu gibi konuşup şımaranlar var...gene 17 yaşında olup hayatı çok hızlı yaşayıp çoğu şeyi tüketen 25 yaşında göstermeye çalışan kadıncıklar da var
ortası en iyisidir :)
daha bu yaşta çocukluğumu bunca özlerken 30 yaşındaki kadınlara pek özenmemeye çalışıyorum :)
ama benden sana tavsiye birazda olgun durmasını bil ki ayy bu çocuk daha falan demesinler :) çocukluk bitsin ama çocuk ruhu yaşasın
''kararların çok olgunca ama hareketlerin çocukça.dikkate alınmazsın'' diyolar bana..
bi hocam psikoloğa gitmemi söyledi çocuk gibi olduğum için.ben hayata sınıftakilerden daha pozitif baktığım için öyle oluyo sanırım..mesela ben hep gülümserim.öyle dururken bile gülerim yani..eve gidince düşünüyorum ama psikoloğa gitcek kadar abartılı bişey yaptığımı düşünmüyorum.. böyle olmaktan mutluyum...arkadaş ortamım da gayet iyi maşşallah
ama işte....................
sizce böyle mi kalmalıyım.?eğer böyle kalırsam hayatta ne gibi zorluklarla karşılaşırım kii.? :S
bi hocam psikoloğa gitmemi söyledi çocuk gibi olduğum için.ben hayata sınıftakilerden daha pozitif baktığım için öyle oluyo sanırım..mesela ben hep gülümserim.öyle dururken bile gülerim yani..eve gidince düşünüyorum ama psikoloğa gitcek kadar abartılı bişey yaptığımı düşünmüyorum.. böyle olmaktan mutluyum...arkadaş ortamım da gayet iyi maşşallah
ama işte....................sizce böyle mi kalmalıyım.?eğer böyle kalırsam hayatta ne gibi zorluklarla karşılaşırım kii.? :S
Bence böyle kalmalısın.Benden sana bir tavsiye.Bende 19 yaşındayım.Bende senin gibi hep çocuk gibi olduğumu söyleyen kişilerle karşılaştım hayatımda.Ama memnunum hayatımdan.Eğer çevrende kötü insanlar olmazsa çocukça görünmek o kadar güzeldirki.Farklı olursun çünkü.Seni saf temiz doğal olarak tanırlar.İçten olduğunu düşünürler.Ve ilk tanıştığın bir çok insan üzerinde olumlu izlenim yaratırsın.Yapmacı izlenimler yaratmazsın.Ama kendi kararlarını kendin almayı öğrenmelisin bunun yanında.Kendin yaşamalısın bazı şeyleri.Yaşayarak öğrenmelisin.Tecrübe edinmelisin diyim sana.Ama sana tavsiyem sakın doğallığını bozma kimseye uyma.Kim ne derse desin sen öylesin seni kabul eden öyle kabul etsin.Unutma erkekler senin gibi kızları tercih ederler genelde. :) Öpüyorum seni çocuk kız. :))
- 27 Kasım 2010
- 14.167
- 599
- 413
İnsan karakterini başkasına zararı olmadığı sürece eleştirmenin
ya da değişmesini istemenin doğru olmadığını düşünüyorum
Davranışlarının çocuk gibi olması ile çocuksu olmak farklı şeyler
Bence bu yaşında davranışların çocuk gibi olmamalı,ama çocuk ruhunu da kaybetmemelisin
Zaten başkalarının yönlendirmesiyle değişebileceğini sanmıyorum
Olgunlukla karşılanması gereken durumları o şekilde karşılayabildiğini söylemişsin bunu davranışlarına da yansıtman gerekir
Aksi olursa dikkate alınmayacağın doğru bence
Düşüncelerinle davranışların uyum içinde olmalı
ya da değişmesini istemenin doğru olmadığını düşünüyorum
Davranışlarının çocuk gibi olması ile çocuksu olmak farklı şeyler
Bence bu yaşında davranışların çocuk gibi olmamalı,ama çocuk ruhunu da kaybetmemelisin
Zaten başkalarının yönlendirmesiyle değişebileceğini sanmıyorum
Olgunlukla karşılanması gereken durumları o şekilde karşılayabildiğini söylemişsin bunu davranışlarına da yansıtman gerekir
Aksi olursa dikkate alınmayacağın doğru bence
Düşüncelerinle davranışların uyum içinde olmalı
ihihihi mutlu oldum
Her zaman mutlu ol tabiki.Herkese Allah mutluluğu yaşatır inş.Dediğim gibi kimi kimseyi dinleme kendin ol her zaman.Ama sanırım beni yanlış anladın.Çoçuk kız diyerek yaşının küçük olduğundan yada aramızdaki yaş farkından bahsetmedim. :) Ablan sayılmam yani senin 2 yaş büyüklükle.Çocuksu olduğundan bahsettiğin için çocuk kız kelimesini kullandm yanlış anlama.Çok güzel bir şey.Bir önceki mesajda anlattığım gibi.
Bence sen zaten çocuksun :) (kötü manada sölemiyorum yanlış anlama)
keşke şimdi senin yaşında olsam da çocuk gibisin deseler bana...
Bir arkadaş yazmış ''bır daha 17 yasında olmayacaksın'' diye.. aynen öle doya doya istediğin gibi, içinden geldiğin gibi yaşa hayatını...
önemli olan önüne çıkan sorunlara karşı duruşun ve verdiğin kararlar.. ''herkes kararlarımın olgun oldugunu söyluyor'' demişsin.. gerisi hikayee :))
yaşama sevincini kaybetme hiç, boşver kim ne derse desin... bizi de boşver hatta :))
keşke şimdi senin yaşında olsam da çocuk gibisin deseler bana...
Bir arkadaş yazmış ''bır daha 17 yasında olmayacaksın'' diye.. aynen öle doya doya istediğin gibi, içinden geldiğin gibi yaşa hayatını...
önemli olan önüne çıkan sorunlara karşı duruşun ve verdiğin kararlar.. ''herkes kararlarımın olgun oldugunu söyluyor'' demişsin.. gerisi hikayee :))
yaşama sevincini kaybetme hiç, boşver kim ne derse desin... bizi de boşver hatta :))
Büyüsek bile biraz çocuk olmak iyi değil midir?
Kararlarımızda değil ama ruhumuzda. Tabii ki kararlarımızı olgunlukla almamız gerekiyor.
Çünkü biz çocukken çok daha güzeldi her şey. Kirlenmemiştik (kötü anlamda değil sadece hayat insana kötüyü de gösteriyor) insanlara güvenirdik, hayata toz pembe bakardık. Dünya bizimdi her şey bizim olabilirdi. Öyle bir hayal gücümüz ve bakış açımız vardı ki neler gördüğümüzü anlatmak yetmezdi. Ama biz büyüdük hayat telaşıdır, kötü insanlardır, hayal kuramaz olduk. Eğlenemez olduk, kimseye güvenemez olduk. Bence her zaman içimizdeki çocuğun bir parçası bizimle olmalı.
Kararlarımızda değil ama ruhumuzda. Tabii ki kararlarımızı olgunlukla almamız gerekiyor.
Çünkü biz çocukken çok daha güzeldi her şey. Kirlenmemiştik (kötü anlamda değil sadece hayat insana kötüyü de gösteriyor) insanlara güvenirdik, hayata toz pembe bakardık. Dünya bizimdi her şey bizim olabilirdi. Öyle bir hayal gücümüz ve bakış açımız vardı ki neler gördüğümüzü anlatmak yetmezdi. Ama biz büyüdük hayat telaşıdır, kötü insanlardır, hayal kuramaz olduk. Eğlenemez olduk, kimseye güvenemez olduk. Bence her zaman içimizdeki çocuğun bir parçası bizimle olmalı.
bn açıcaktım yani bu kadar olur bende 19m ve çocuksuyum insanlar bu özelliğimi seviyor bazılarıda çekemeiyor bana göre.ama ben yerine göre davranırım . ama çocuksuyum ya hem de çok beni böyle kabul edip seven çok arkadaşım var ama erkekler pek sevmez böyle kızları ben böyleyim seviyorum böyle olmayı bazen ben ne zaman büyücem ki ya diyorum ama güzel böyle yaşamak
''kararların çok olgunca ama hareketlerin çocukça.dikkate alınmazsın'' diyolar bana..
bi hocam psikoloğa gitmemi söyledi çocuk gibi olduğum için.ben hayata sınıftakilerden daha pozitif baktığım için öyle oluyo sanırım..mesela ben hep gülümserim.öyle dururken bile gülerim yani..eve gidince düşünüyorum ama psikoloğa gitcek kadar abartılı bişey yaptığımı düşünmüyorum.. böyle olmaktan mutluyum...arkadaş ortamım da gayet iyi maşşallah
sizce böyle mi kalmalıyım.?eğer böyle kalırsam hayatta ne gibi zorluklarla karşılaşırım kii.? :S
neysen o ol...benim bi arkadaşım var o da hep gülerdi benide krizlere sokardı kıkır kıkır geçti çocukluğumuz şimdi anne olmaya hazırlanıyo hala aynı, bi kaybıda olmadı
Benzer Konular
