çocukluğunuzda hiç unutamadığınız, çok mutlu olduğunuz anılarınızı anlatır mısınız?

YaprakDokumun

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Haziran 2007
533
2
39
hepimizin çocukluğunda unutamadığı anıları mutlaka vardır. şimdi en güzellerini hatırlayıp,biraz gülümseyelim mi:asigim:

buyrun bayanlar mesajlarınızı bekliyoruma.s.
 
ilk ben anlatayım o zaman:KK43::KK43::KK43::KK43:

bu olay olduğunda 5-6 yaşında falandım ve çok net hatırlıyorum. bir gün kapıda arkadaşlarımla oyun oynuyordum. çok yaşlı bir teyze geldi ve ağlayarak yanımızdan geçti. çok merak ettim ve yanına gidip bişey mi oldu teyze dedim. çok yoruldum dedi ve ağlamaya devam etti.

oturduğumuz sokak da çok dik bir yokuştu. teyze dinlenmek için kaldırıma oturdu, bende yanında bekledim dinlenmesini. sonra beni üst caddeye kadar çıkartır mısınız dedi. biz de arkadaşımla koluna girip caddeye çıkardık, tam bırakıp gelecektik yine ağladı burası değil evimi şaşırdım dedi, beni karşıya geçirin ordan giderim dedi. geçtik karşıya ama hep ağlıyo kadın biz de bırakamadık. aklım başıma geldiğinde evden bayaa uzaklaşmıştık. teyzeyi kaldırıma oturttum ne olur hatırla nerdeydi evin dedim. kadıncağız hatırlamıyorum dedi ve yine ağlamaya başladı.


bu arada mahalledeki çocuklar biz dönmeyince annemlere haber vermişler ve ortalık karışmış.herkes bizi arıyormuş:çok üzgünüm: neyse ben yoldan geçen bi adamdan yardım istedim adam bizimle konuşurken diğer mahalle sakinleri de yanımıza döküldu:çok üzgünüm: baktım ortalık karışıyor arkadaşımın elinden tuttum tam gidiyorduk kadının biri saçımdan tuttu ve nereye gidiyorsun daha polis gelecek siz getirdiniz kaçıyorsunuz ben sorarım size dedi ve biz başladık ağlamaya. tam o sırada bi araba durdu veeeeee kahramanım yanii babam indiiii:sm_cool: o kadar korkmuştum ki onu görürgörmez atladım kucağına öyle bir sarıldı ki bana inanın o anı hiç birşeye değişmezdim.:1rolleyes:


sonradan öğrendik o teyzenin de akli dengesi bozukmuş:çok üzgünüm:
 
12 yasıma kadar annemlerden uzak şehirde anneannemlerle yasıyordum annem ayda bir yada bayramlarda gelirdi okullar kapanınca beni alırdı okulların kapanması beni çok mutlu ederdi senağlama ah anane ailemi benden niye ayrıdın ya
 
cocuklugumdan bu yana hep mutluydum ben taki evlenene kadar hangı bırını anlatıyımkı o gunler bır daha gerı gelmıcek zaten:çok üzgünüm:
 
Çocukluğumda geçen her anım çok güzeldi.
Üç erkek çocuğunun üzerine olmuşum,çok nazlı,sevgiyle büyüdüm.
Rahmetli babamla ,ailemle geçen her yaşım unutulmaz.
Aha evlenip görüyorsun al bakalım,el anası nazlar mı?Anca kendi dünyaya getirdikleri kıymetli.
 
hiç unutmam birkez oyuna dalıp eve geç gelmiştim..babam bir daha geç gelirsem sallanan dişimi çekeceğini söyledi..diğer gün yine dalmıştım oyuna ve eve geç gidecektim...korkudan yavaşça dış kapıyı açtım sonra annemlerim yatak odasındaki gardolaba girdim...tabi orda uyuyup kalmışım..annemler karakol hastane derken sabahı sabah etmişler..hatta annemle babam çok kötü kavga edip neden çocuğu korkuttun diye bir sürü azar işitmiş canım babam...annem üstünü değiştirmek için dolabı açtığında beni uyurken görünce çok şaşırmıştı..beni uyandırıp belki akşama kadar bir babam bir annem şapur şupur öptüler beni...daha da babam hiç kızmadı bana..ne günlermiş ya...sırnaşık şey
 
X