• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocukluğumuzun Unutamadığımız Anları

aaynaa

başlngc 116 gnc 75 hedef 70
Kayıtlı Üye
22 Temmuz 2014
30.138
26.872
798
Aklıma geldikçe ben de paylaşmak isterim çocukluğumdan komik hüzünlü ilginç olayları ama sizler de paylaşın geçmişimiz bugünümüzü şekillendiriyor aslında ama umarım yine de herkesin güzel anıları vardır diye umuyorum ben anlatmaya başlayayım ilk komik bir anımızı..
Karşı komşumuzun iki kızı vardı küçük kardeşleri falanda hemen hemen aynı yaşıtlardık 5-6 gibi annesi falan komşuya gtti annelerimiz komşuda bizde onların evinde oturuyorduk buzdolabından domates salatalık meyve ne varsa yere koyduk burası gazino dedik ben gazinocular kralı oldum onlar da dansöz onlar dans ediyordu ben el çırpıyordum hehehe :D sonra annesi geldi bize kızdı ama hemen ben evime kaçtım annesi onları dövdü ben de gittim evde çizgifilm açtım pencereye çıktım annem beni de dövdü sonra uyumuşum şimdi aklıma geldikçe gülüyorum..
 
Komikten çok travmatik anılarla doluyms çocukluum baktımda şimdi::KK66:
Evde hep yastık savası yapardk kaç kez duvar saati kırmstk... keske çock kalsaymısm diyorum yinede...
 
Aslında benimde hep hüzünlü anılarım var en komiğini anlattım birgün hüzünlülerden de anlatırım üzüleceksek hep beraber ama yine de olumlu düşünmek lazım üzülünce hep karanlıklara gömülüyor insan
 
ilkokul 3 yada dörde gidiyorum evimiz iki katlı üç katlı bir binanın üst katıydı altımızda babamın amcası ve ailesi oturuyordu.
bizim evin üstü çatıydı orayıda binaca kömürlük olarak kullanıyoduk. birgün okuldan çıktık arkadaşlarla 8-10 kişiyiz. ilk sigara deneyimimizi yapıcaz ama yer bulamıyoruz bizim apartmanda içelim dedim. doluştuk apartmanın girişine küçüçük biyer zaten kapıyı da kapadık .yaktık hepimiz birer sigara etraf nasıl ama dumandan göz gözü görmüyor içmeyide bilmiyoruz çekip çekip bırakıyoruz daha çok duman oluyor öyleki kapının altından çıkmaya başlamış duman sokakdan geçenler bakıyomuş yangınmı var diye bizim altdaki akrabaya haber vermişler. sokak kapısını bir açtı biz hepimiz yukarı kaçıyoruz.
kaçıyoruz ama en fazla kaçabilceğimiz yer kömürlük ki oraya kadar çıktık biz oda peşimizde annemde sesleri duydu ne oldu diye çıktı dışarı tabi söyledi böyle diye başladık hepimiz ben içmiyordum demeye o duman neydi diye soruyolar sadece yaktık diyoruz ama nasıl ağlıyoruz annemden yediğim azarı ve o süpürgeyi hala hatırlarım ozaman çok korkmuştum ama şimdi aklıma geldikçe gülüyorum
 
Ben bi sakarlığımı hiç unutamıyorum. Yolda giderken önüme bakmadığım için kafamı çarpmıştım. Baya bi kanamıştı, hala hatırlarım, çok korkmuştum. O yara izi hala alnımda. 6 yaşında falandım heralde :)
 
çocukluğumuzda ramazanlar bayramlar daha farklıydı hep acaba bizim çocuklarımız da evlatlarına hep bu cümleyi kuracaklar mı hep geçmişe özlem olacak sanırım
 
Back