• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklarım için çalisirken onlara yetememek 😔

Hiç bahane uyduramayacagim bu konuda ben de çalışan anne olmak isterdim. Maddi durumumuz kötü değil ama yeri gelince zorlandığımiz zamanlar oluyor bazı harcamaları erteleyebiliyoruz o erteleme anında benim kafam hep dank ediyor keşke çalışsaydım işim gücüm olsaydı da bakıcı bulma problemim olsaydı diye. Evde olunca 24 saat çocukla ilgilenilmiyor zaten ne zaman akşam olmuş çoğu zaman fark etmiyorum bile. İnanın evde durmak daha kötü. Önemli olan yarım saat dahi olsa iyi vakit geçirebilmek kendinizi hiç suçlamayın 🌸annelik delilik o vicdan muhasebesi hiç bitmiyor.
 
Hiç öyle düşünmeyin.40 a merdiven dayadım.annem çok iyi bir annedir fakat ben ve bizim jenarasyon sokaklarda büyüdük.hic hatırlamam annemin benimle etkinlik yaptığını otur ders çalış dediğini.90 larda çocuktuk halen daha arkadaşlarımızla görüşürüz konuştuğumuzda onlarda ayni şeyi söyler ev yuzü gormezdik ne kadar mutlu idik.cocuklugumuza dair hatirlatigim tek sorun maddi zorluktu.babam sorumsuz baba idi annem ev hanımı.çok çektirdiler bize maddi olarak.keşke çalışan bir annenin çocuğu olsa idim.en azından görmüş geçirmiş olurdu.sosyal medya biraz etkiliyor herkes etkinlik yapıyor bla bla.ic yüzü öyle değil emin olun.kaliteli vakit geçirmek daha önemli sabahtan akşama kadar evde olursunuz TV başından kalkmazsiniz
 
strawberry_cake .!.:
Herkese iyi akşamlar. Özellikle çalışan ve çocuklari olan annelere sormak istiyorum bununla ilgili suçluluk duygusu hissediyor musunuz çocuklarınıza karşı? Yetemedigimi hissettigim zaman çok vicdan azabı çekiyorum ama öte yandan çalışmaya mecburum. Evden çalıştığım için ve çalışma saatlerim cocuklarin düzenine hiç uymadigi için aşırı zorlanıyorum. Bugün asiri derecede strese girdim stresten ellerim titremeye başladı artık. Zaten kolay çocuklar değil onlarla ilgilen(e)mediğimde hepten zorluk çıkarıyorlar bana. Bir yandan geriliyorum öte yandan da suçluluk hissediyorum onlara karşı. Çalışmasamda olmayacak bunu fazlasıyla yipranarak tecrübe ettim zamanında. Bir dönem part time bir işe geçtim ama hiç sevemedim o işi. Her projede part time çalışma imkanı olmuyor. Şu an çalıştığım projedede yok. Olsa bir saniye düşünmem. Çocuklarımın bu zamanları geri gelmeyecek beraber geçirebileceğimiz zamanlardan çalıyor gibi hissetmek bana kendimi çok kotu hissettiriyor. Bu duygularla boğuşan başka anneler varmı siz nasil ustesinden geliyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...
Eve bir yardımcı veya bakıcı alsanız?
 
Ben öğretmenim. Herhalde mesai açısından en avantajlı olandır. Ama kalabalık bir lisede çalışıyorum ve haftanın üç günü 16.00da çıkıyorum. Eve gel, yemek yap, çamaşır topla… büyük zaten eve gelip oturmuş oluyor. Küçük gelene kadar bunları yapıyorum. Tam oturacağım küçük geliyor. Ben hiç kafa dinleyemeden çocuğumu karşılıyorum. O da zaten aksi bir çocuk, çantasını fırlatarak giriyor içeri. Resmen sinir harbi yaşıyorum… akşam eşim geliyor 18.30da yemek yiyoruz. Ben sonra ertesi gün için hazırlıklar yapıyorum… velhasılkelam eğitimci bir anne olmama rağmen bildiğim her şeyi uygulayamıyorum çocuklarıma, gelsin bicdan azabı
 
strawberry_cake .!.:
Bizimde en yakınlarımizdan zerre kadar hayır yok. Her iki tarafında memlekette olan tek torunları ama kimse bir gün gidelim kadın belki yetistiremiyordur en azından şu torunlarımıza bir tas çorba hazirlayalim demiyor. Çocuklarım kaç kez hastalandı anneleri calisiyor gidip çocuklara bir göz atalım ne durumdalar demediler. Kaç kez sabahladigimi ve o uykusuz halimle bilgisayarin başına oturup bir yandan da çocuğumla ilgilenmeye çaliştigimi bilirim. Anneleri calisiyor diye torunlarına bakan anneanne/babaanne konularını okuyunca şok oluyorum böyle buyukannelerde mi var diyorum kendime. Tamam kendi günlük düzeninden feragat edip baksınlar demiyorum ama en azından ara sıra bir uğrayıp bakmazmi insan birşeye ihtiyac varmı yokmu çocuklar ne durumdalar diye merak etmez mi insan.
Genişletmek için tıkla...


Siz daha önce böyle bir talepte bulundunuz mu? Bulunduğunuz halde Red edip görmezden mi geldiler? Siz talep etmezseniz ihtiyacınız olmadığını düşünebilirler. Ama siz talep ettiğiniz halde gelmiyorlarsa o zaman durum değişir.

Ben de çalışan bir anneyim, devlet memuruyum. İki bebeğimde de çalışmak istemedim, ücretsiz izin almak istedim ama çocuklarıma daha rahat şartlar sunmak istediğim için mecbur çalışıyorum. 7 yaşında ve 20 aylık olan iki oğlum var. Çalışmazsam onlara böyle bir düzen kuramam. Büyük çocuğumu özele veremem mesela ya da küçüğümü kreşe verirken daha uygununu seçmek zorunda kalırım (ya da veremem vb). Kısacası kendi emekliliğim ve çocuklarımın refah düzeyi için çalışmak zorundayım.

Ek, bir de çocukla ne kadar vakit geçirdiğinizden ziyade nasıl vakit geçirdiğiniz önemli. Birlikte eğlenceli vakit geçiriyorsanız, bol sarılıp öpüyorsanız, sevdiğinizi belli ediyorsanız endişelenmeniz gereken bir şey yok. Vicdan azabı da duymanıza gerek yok. ☺️
 
doğum iznim bittiğinde her iki çocuğumda 3,5 aylıktı, suçluluk hiç hissetmedim ama gün içerisinde çok özledim, özlüyorum buna rağmen bu zamanda tek maaş ile onlara yetemeyeceğimizi bildiğimden, akşam ve hafta sonu eğlenceli kaliteli vakit geçirmek bana daha doğru geliyor
 
Biliyor musunuz aslilan geçirdiğiniz zamanın niteliğidir niceligi değil
Ben yaşım itibariyle çok insan tanıdım çok aile ile görüştüm çocukların okul zamanları bilirsiniz işte veliler buluşur birde çalışmayan hanım olunca günler yemekler görüşmeler vs vs
Şunu gözlemledim kimi evde tamam kadın çalışmıyor ama cocukla da gerektiği gibi ilgilenmiyor çocuk sürekli ya televizyonun başında ya dışarıda oynuyor ya aile binasındaysa diğer aile fertlerinden iste birinin çocuğuyla onların evinde veya işte aşırı samimi olunmuş komşu var karşılıklı olarak hiçbir kurala riayet edilmeksizin çocuklar bir şekilde oynatılıyor Vesaire Vesaire ama diğer taraftan bakıyorum Hanım çalışıyor ama işten geldiğinde çocuğuyla İşte günün kritiğini yapıyor Günün nasıl geçti diyor ödevlerini kontrol ediyor yatmadan mutlaka bir aktivite yapıyorlar hafta sonu Mutlak surette sinemadır veya tiyatrodur ya da işte bir alışveriş merkezinde yemektir oyun alanında çocuğu oynatmaktır Bunlar yapılıyor yani bana sorarsanız bu şekilde olduğunda Çalışan anne çok daha evla
 
Siz evden çalışırken çocuklarla ne yapıyor tüm gün? Çalışma üzerine güzel şeyler yazılmış amenna ama bu çalışma esnasında kaliteli vakit falan degil mesele zaten, çocuklar ihmal ediliyor, tüm gün kendi baslarinda tablet, TV karşısında kalıyorlarsa buna başka bir çözüm bulunmalı.
 
tulumbachen .!.:
Bende çalışıyorum ve iki yaşında bir oğlum var. Şucluluk hissetmiyorum ama oğlumu gün içinde özlüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Çocuğunuza kim bakıyor. Uzmanlar 3 yaşına kadar annenin çocuktan ayrı kalmaması gerektiğini söylüyorlar. Çalışmaniz mecburi mi bilmiyorum ama. Çocuğunuzla en çok anne bebek ilişkisini sevgi ve şefkati vermeniz gereken yaşta onun yanında olmamanız üzücü
 
Oğlum 16aylık dan beri tam zamanlı çalışıyorum. Bazen zor oldu bazen kolay, ama liseden beri çalışma hayatındayım, evde çok zorlandım. Pandemide de evdeydim. Kendi isteğimle son zamanında işe kaçtım. Psikolojim bozulmuştu 🤭 kaliteli vakit geçirdim mi mutluyum. Geçiremedim mi üzülüyorum.

Annem çalışmadı. İyi anne olmasına rağmen 7/24 ilgilendi mi. Yoo... Kim o kadar yetebilir ki.. Çoğu zaman dışarıda oynardık. O gezmeye giderdi. Evdeyse de ev işi yapardı. Bazen ödevlerde destek olurdu. Yada biz ona ev işinde. Büyüdükçe normal olarak ödev konusunda yetemedi... Şimdi oğlumla daha iyi ilgileniyor🤭

Sonuç olarak eskisi gibi takılmıyorum. Çalışmaktan mutluyum.
 
girlinred .!.:
Ben öğretmenim. Herhalde mesai açısından en avantajlı olandır. Ama kalabalık bir lisede çalışıyorum ve haftanın üç günü 16.00da çıkıyorum. Eve gel, yemek yap, çamaşır topla… büyük zaten eve gelip oturmuş oluyor. Küçük gelene kadar bunları yapıyorum. Tam oturacağım küçük geliyor. Ben hiç kafa dinleyemeden çocuğumu karşılıyorum. O da zaten aksi bir çocuk, çantasını fırlatarak giriyor içeri. Resmen sinir harbi yaşıyorum… akşam eşim geliyor 18.30da yemek yiyoruz. Ben sonra ertesi gün için hazırlıklar yapıyorum… velhasılkelam eğitimci bir anne olmama rağmen bildiğim her şeyi uygulaya
Genişletmek için tıkla...
 
hic vicdan azabı çekmiyorum. büyük kızım 2 yaşında küçüğü 16 aylıkken kreşe başladı. işleyen demir ışıldar demişler. çalışmak çok güzel bir duygu. günümüzde tek maasla geçinmek çok zorken çalışmama fikri beni maddi olarak bile zorluyor çalışmasam ne olur bilemiyorum. bence çalışan annelerin çocukları hayatta daha cabbar oluyor çünkü çoğu islerini kendileri yapıyor yavruların. o yüzden vicdan konusunda oldukça rahatım. belki karakter olarak bilemiyorum ama ben çalıştığım için çok mutluyum
 
Hayalperestbirisi .!.:
Çocuğunuza kim bakıyor. Uzmanlar 3 yaşına kadar annenin çocuktan ayrı kalmaması gerektiğini söylüyorlar. Çalışmaniz mecburi mi bilmiyorum ama. Çocuğunuzla en çok anne bebek ilişkisini sevgi ve şefkati vermeniz gereken yaşta onun yanında olmamanız üzücü
Genişletmek için tıkla...

Çocuğum kreşe gidiyor. Yeterli verimli zaman geçiyoruz. Çalışmak zorunda değilim ama kendi hayatim ve çocuğumun geleceği için çalışıyorum.
Avrupa'daki Uzmanlar sorun görmüyorlar. Yaşadığım toplumun 80-90% erken başlıyorlar kreşe. Toplumsal ve bireysel kaos daha gerçekleşmedi.
Belki benimki 5 saat benden uzak kaldığı için travmatik bir hayat sürer. Bilemem. Cevremde ayni şartlar altinda büyümüş insanlar şimdilik mutlu mesut yaşıyorlar.
 
strawberry_cake .!.:
Herkese iyi akşamlar. Özellikle çalışan ve çocuklari olan annelere sormak istiyorum bununla ilgili suçluluk duygusu hissediyor musunuz çocuklarınıza karşı? Yetemedigimi hissettigim zaman çok vicdan azabı çekiyorum ama öte yandan çalışmaya mecburum. Evden çalıştığım için ve çalışma saatlerim cocuklarin düzenine hiç uymadigi için aşırı zorlanıyorum. Bugün asiri derecede strese girdim stresten ellerim titremeye başladı artık. Zaten kolay çocuklar değil onlarla ilgilen(e)mediğimde hepten zorluk çıkarıyorlar bana. Bir yandan geriliyorum öte yandan da suçluluk hissediyorum onlara karşı. Çalışmasamda olmayacak bunu fazlasıyla yipranarak tecrübe ettim zamanında. Bir dönem part time bir işe geçtim ama hiç sevemedim o işi. Her projede part time çalışma imkanı olmuyor. Şu an çalıştığım projedede yok. Olsa bir saniye düşünmem. Çocuklarımın bu zamanları geri gelmeyecek beraber geçirebileceğimiz zamanlardan çalıyor gibi hissetmek bana kendimi çok kotu hissettiriyor. Bu duygularla boğuşan başka anneler varmı siz nasil ustesinden geliyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...
Benim gibi bir anne daha :(
 
Tahin Helva .!.:
Siz evden çalışırken çocuklarla ne yapıyor tüm gün? Çalışma üzerine güzel şeyler yazılmış amenna ama bu çalışma esnasında kaliteli vakit falan degil mesele zaten, çocuklar ihmal ediliyor, tüm gün kendi baslarinda tablet, TV karşısında kalıyorlarsa buna başka bir çözüm bulunmalı.
Genişletmek için tıkla...
Aynen beni en çok rahatsız edende bu. Onları ihmal ediyorum istemeden 😔 Kızım cok fazla TV ve tablet izlemez (15/20 dakikadan sonra sıkılmaya başlar) oyuncaklariyla oynamayı, boyama yapmayi seven bir çocuk hayal dünyası da çok geniş kendini oyalıyor bir şekilde. Oğlum yaz tatili oldugu için gündüz kuran kursuna gidiyor öğleden sonra geliyor (benim isimde öğleden sonra başlıyor). Oglum malesef seviyor TV izlemeyi. Saat 17:30 gibi eşim geliyor yemekten sonra bir iki saat parka cikariyor. Çalışma günlerim hafta sonuna denk gelince ya bahçeye havuz kuruyor çocuklar için yada piknige/yüzmeye götürüyor ikisinide. Ben mola saatlerimde mümkün mertebe yemek/ meyve ve banyo gibi ihtiyaçlarini karşılıyorum. Sabah saatlerindede kızıma uzun uzun vakit ayırıyorum. Ama sorun şu ki çalıştığım saatler esnasında yanımda olduklari için ister istemez talepleri oluyor ve ben bunu karsilayamiyorum. Her fırsatta anlatmaya çalışıyorum bazen anlıyorlar ama henüz çocuk onlarda bazen ağlama krizlerine girebiliyorlar istediklerini yapamadığım da. İşimin bir kısmı çağrı karşılamaktan oluşuyor ve o sırada agladiklari zaman inanılmaz geriliyorum. Yani bilmiyorum onları geri çevirince elimde olmadan vicdan yapiyorum.
 
Bende home ofis çalışıyorum oğlum 15 aylık.
Projeniz ne üzerine acaba? Çalışma saatlerini akşam eşinizin geliş saatine çekseniz oluyor mu?
Bende sabah 11 gibi alıp akşam 6 civarı bırakmış oluyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
4K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
cilekhan
Bu nasıl bir kız? (İlk kez birinden hoşlanırken kızın verdiği gizli gözdağı)
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
4K
telasememuresi
telasememuresi
SeaBoundless
  • Kilitli
Beni ailemden sonra seven tek erkeği mi kaybettim sizce ? yoksa haklı mıyım ? Bir şeyler yapmalı mı çok karışık derin bir konu.Yorumlarınız çok önemli
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
3K
SeaBoundless
SeaBoundless
strawberry_cake
Kötü çalışma saatleri
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
2K
mllen
M
Nhessa
16 - 22 Aralık 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
996
Nhessa
Nhessa
Back