bana normal geldi. kardes olan evde bagiris cagiris eksik olmaz. biz de ablamla hep birbirimizin sacina yapisirdik. abiler kardesleri üzerinde aduket atarlardi, ergenken misafirliğe gidince arkadasim kapiyi kitlerdi kardesi girmesin diye kac saat kardesi kapiyi yumruklar aglar bagirirdi girmek istedigi icin hic takilmaz ergen ergen sohbete devam ederdik.
kardeslik böyle yani. Bu yuzden Kkdaki "cocugum yalniz kalmasin ikinciyi düşünüyorum" konularini hic anlayamam. dovusmeyen- bagirismayan - birbirine dusman gibi saldirmayan iki kardes olamaz bence. Var diyen vardir elbet ama bilemiyorum, cocukluk ilkel bir dönem. varsa da iyi midir bilemem iki kardesin olgun olgun hic didismeden yasamasi :)
benim ablamla aram bir bucuk yas. herseyimiz beraberdi, ayni kitaplari okurduk, beraber oyunlar oynardik, cok keyif alirdik ortak gecen cocuklugumuzdan. ama dalasirdik da yani. bagirir cagirirdik, sudan sebeplerle birbirimize girerdik, benim de bir yüz hareketim var onu yapinca ablam cildirirdi (hala cildirir) - gicik etmek isteyince onu yapardim. tirnak gecirirdil falan birbirimizin koluna. annem bakkala ekmek almaya yollardi odada dövüşürduk kim yenilirse o giderdi ekmek almaya
cevremde gördüğüm tüm kardesler de bizim gibiydi hatta bizim gibi iyi anlasamayanlar da vardi.
bana normal geldi o yüzden. ayrica abiler kardeslerini kizdirmayi severler.
bence cok bulasmayin - kendi aralarinda kavga edip cozsunler meselelerini. zaten seneye abi baska sehre okumaya gider - aralari normale doner