oğlum markete gider yanında da arkadaşını götürürdü,eli açıklığından olsa gerek bi kendine bi de arkadaşına çikolatayı cebine indirdi.gayet de normal bi şekilde çıktı hiç bişey olmamış gibi.hemen yanındaki parka geçti, bi güzel çikolatayı açtı yedi.yaş 4.bunun ilk denemelerini bu olaydan 1-2hafta önce arkadaşın arabasını cebine koymakla yapmıştı.o zaman ben oturup ona anlatmıştım,izinsiz ve habersiz alınan herşeye biz çalma deriz oğlum,bu hırsızlıktır.hırsızlık büyük bir suçtur ve cezası da büyüktür diye.anlamış gibi yapmıştı fakat ben camdan onun afiyetle çikolata yiyişini görünce,aşağı indim,yanına gidip bunu nerden bulduğunnu sordum.burdaki amacım tepkisini ölçmekti,bilinçli mi yaptı yoksa marketi babasının dükkanı mı sanıp en doğal hak olarak mı gördü diye, bana baktı ve yanlışı bildiğini ve kasıtlı olarak aldığını ben bakışlarından anladım.onu ve arkadaşını aldım ve kasaya götürüp özür dilettirdim.bu morardı resmen.kasiyer de:'Hadi bu seferlik affedebilirim ama parasını ödersen,öbür türlü polisi aramak zorundayım.'dedi.bizimki panik.eline parayı sıkıştırdım ve onun ödemesini istedim.bu o oldu bir daha yapmadı.şu an 12 yaşında.size tavsiyem,birinin evinden oyuncak alıyorsa yanına,üşenmeyin ve fark ettiğiniz an geri gidin çocuğunuza özür dilettirip geri verdirtin.bu ona yeter zaten...
