Aynı sorun bende de var, hatta daha beteri. Çocuklara alışamamanın yanında bende birde hamilelik ve yeni doğmuş bebeklere karşı fobi var. Korku filmlerini göz kırpmadan izleyen ben bir filmde doğum sahnesi gördüm mü saklanıcak yer arıyorum. Mümkün değil bir bebeğe dokunamam (şöyle 2 yaşını geçmiş, yeni banyo yapmış, tatlı, uslu bişeyse orası ayrı. Azıcık oynarım ama 2 saat sonra gene başlarım çekinmeye)
Buna rağmen 3 yıl önce en iyi arkadaşımın kardeşi oldu. İlk bir ay kaçtım durdum görmemek için ama nafile. Bi gün arkadaşım tuttu kolumdan zorla gösterdi bebişi. Pekte çirkin bişeydi ufaklık
Nedendir bilinmez, bebekleri hala sevmem ama ondan ayrı duramam. Şimdi sürekli kucağımda, beraber oyun oynarız. Arada beni deli eder ama kıyamam sarılırım hemen. Sende de aynısı olucağını düşünüyorum. Göz önünde büyüdüklerinden midir bilinmez bir farklı oluyor onların yeri.
Hayırlı olsun bu arada. Sağlıklı bi bebiş olur inşallah:107: