- Konu Sahibi benlumiere
-
- #461
Beni bu konu çok üzdü ya atlatamıyorum. O 7 yaşındaki çocuğa çok üzüldüm. Yavrum büyük bir travma yaşamış umarım atlatır.
Ama dayak değil çözüm işte.. Anlatmak konuşmak bıkmadan defalarca anlatmak.. İnşaALLAH kimse yaşamaz..Hah kilit nokta bu bazi aileler yasadiktan sonra onlem aliyor bazilari bilincliler erkenden
Hayır siz eksik öğrenmişsiniz. Psikoloji bölümlerinde çocuk ve ergen psikolojisi yüksek lisansı var. Bunu okuyan çocuk ve ergen psikoloğu olur. Adı pedagog olmayınca mesleği yok saymıyoruz. Rehber öğretmen ve psikolojik danışmanlar var pedagojik eğitim alan. Bunun yanında çocuk ve ergen ruh sağlığı ile ilgili eğitim almış tıp doktorları var. Bu meslek mensupları birbiriyle koordineli çalışır. Anlaşıldı mı? Bir yerde bir kelime okuyup gerisini araştırma zahmetine girmezseniz böyle boş boş konuşursunuz ancak.
Farklı yaşanmışlıkları olması birlikte asla oyun oynayamaz, arladaş olamazlar anlamına gelmez. O zaman o günümüz anneleri çocuklarını kendilerine asla uygun olmayan ekranlarla (tv, tablet, telefon) başbaşa bırakıp iş ya da keyif yapmak yerine çocuklarını sağlıklı şekilde sosyalleşip çevre edinecekleri park gibi ortamlara götürecekler. Ebeveynliğin kolay olduğunu kim söyledi ki? Çocuğunuz olsa kendinden yaşça büyük kuzeniyle, akraba çocuğuyla vs sırf yaşları farklı diye oynamasına izin vermeyecek misiniz? Eğitimciyim ben. Bir çocuğun akranları, kendinden büyük çocuklar ve yetişkinlerle nasıl iletişim kuracağını ve tehlike anında kendini nasıl koruyacağını bilmesi gerekiyor. Ama bu eğitimi vermek zor geldiğinden yasaklamak kolay değil mi?Devir degisti hanimefendi sizin cocuklugunuz esittir benimki eskiden TV yoktu varsada bakmazdik 7 yasindaki cocukta telefon var nabio goruyo bakiyo yapmak istiyor biz butun gun yaptimiz en kötü sey erik agacindan erik calmakti ve bence 3 yas daha bebek sayilr 7 yas okul cocugu farkli tecrubeleri var
Eyvah1982'de pedagoji bölümleri kapatıldığında önceki mezunları ne yaptılar acaba? Geri dönüşüme falan mı gönderdiler ki?
"Artık size ihtiyacımız yok" deyip diplomalarıyla beraber yakmamışlardır inşallah
Neden olmamalı? Çok güzel bir çocukluk geçirdim, benden küçük kardeşim var hep beraber sokağa çıkar güzel güzel yaşı bizle çok uzak olmayan çocuklarla oynardık. İp atlama, yakar top, dombilis, evcilik, evden getirdiğimiz domates salatalık vb malzemelerle piknik, boncukçudan aldığımız boncuklarla takı tasarımı, saklambaç, sek sek, çamurdan pasta ve ya başka materyaller yapma vs vs. Ama annem hep camdan bizi seyrederdi. Çatışmalar yaşar ve yine kendimiz çözerdik. Hiç bir sorun olmadı yani.
Burada normalleştiren bir yorum okumadım. 7 yasindaki oyun çağı çocuğun bu davranışı sergilemesi onun anne babasının ürünüdür kim bilir neye maruz kaldi.. yaşı 7 olduğu için zaten bu tepkiler. İnan büyük olsaydı daha başka olurdu. Yaşına uygun olmayan şeyler izlemiş TV de. Ya da ailesinde... Onun annesine güzel bir ders vermek lazımdı çocuğaysa sadece kizsa yeterliydi. Herkes bunu anlatmaya çalıştı.
Bir bölüm ihtiyaç olmadığı için değil anadal değiştiğinde ya da bilim upgrade uzmanlık alanları geliştirildiiğinde de kapatılabilir. Adı pedagog olmazsa haham olur pestilcivahap olur gıyabettin olur önemli olan yapılan iştir. Ama anlatamazsınız bu tiplere o yüzden anlatmak yerine çay demleyip kahve yapıp içeceksiniz en iyisi1982'de pedagoji bölümleri kapatıldığında önceki mezunları ne yaptılar acaba? Geri dönüşüme falan mı gönderdiler ki?
"Artık size ihtiyacımız yok" deyip diplomalarıyla beraber yakmamışlardır inşallah
Biliyorum hanımefendiciğim okulöncesi öğretmeniyim benYok 3 yaşındaki çocukla 7 yaşındaki çocuk aile gözetimi dışında oynamamalı. Gelişim evreleri Farklı zaten oynayamazlar. Biri işlem öncesi dönemde, paralel oyun oynar, diğeri somut işlemler döneminde iş birlikçi oyun oynar. Arada korkunç büyük gelişim farkları var.
Biliyorum hanımefendiciğim okulöncesi öğretmeniyim benAile gözetimini özellikle belirttim zaten. Paralel oyun oynayan çocuğun oyununa katkı sunabilir kısa sürer ama aynı ortamda oynayabilirler yani. Kastettiğim çocuğu yaşıtları ya da kendinden çok fazla büyük olmayan çocuklarla sosyalleşebileceği ortamlara sokmak. Parkta "Abi, biraz da salıncağa ben binebilir miyim?" Diye sorup sıra alıp binmeyi gerekirse "beni sallar mısın?" Diye rica etmeyi öğrenebilir pek tabii
Merak, gelişmi dolayısıyla evet anladık, ben en kotu senaryoya göre yazdim. Ayrıca sizin kaç kez yazdığınız da beni ilgilendirmiyor.Kimsenin suçu değildir. Evet bir şeye maruz kalmış da olabilir ama bu yaş çocuğunun normal gelişimi bu. Kendini, karşı cinsi keşfediyor. Tamamen merak. Bunu kırk kez falan yazdım sanırım.
aynen katılıyorum. oğlum 7 yaşında 14 yaşındaki kuzeniyle oyun kurabiliyor.Farklı yaşanmışlıkları olması birlikte asla oyun oynayamaz, arladaş olamazlar anlamına gelmez. O zaman o günümüz anneleri çocuklarını kendilerine asla uygun olmayan ekranlarla (tv, tablet, telefon) başbaşa bırakıp iş ya da keyif yapmak yerine çocuklarını sağlıklı şekilde sosyalleşip çevre edinecekleri park gibi ortamlara götürecekler. Ebeveynliğin kolay olduğunu kim söyledi ki? Çocuğunuz olsa kendinden yaşça büyük kuzeniyle, akraba çocuğuyla vs sırf yaşları farklı diye oynamasına izin vermeyecek misiniz? Eğitimciyim ben. Bir çocuğun akranları, kendinden büyük çocuklar ve yetişkinlerle nasıl iletişim kuracağını ve tehlike anında kendini nasıl koruyacağını bilmesi gerekiyor. Ama bu eğitimi vermek zor geldiğinden yasaklamak kolay değil mi?
Çocuğunuzu koruma iç gudunuzu kesinlikle anlıyorum ama sizin de belirttiğiniz gibi paranoya evresinde ve kesinlikle psikolojik desteğe ihtiyacınız var çocuğunuzu onu da tedirgin ederek koruyamazsiniz.Nasıl anlatılır bilmiyorum.
Kafam bir dünya.
Kızım üç yaşında ve 7 yaşında oyun arkadaşı var. Alt komşumuz ve uzaktan akrabamız.
Uzun zamandır gözetimimde kızımın odasında veya evin genelinde oynarlar. Ve bulundıkları odanın kapısını kapamak yasaktır. Sürekli kontrol ederim , gerek gizli gerek kendimi belli ederek onları izlerim.
Kulağım sürekli onlarda olur sesleri kesilince kontrol ederim vs. Neden bu kadar kontrolcü olduğumu merak edenler için belirteyim ; küçükken tacize uğradığım için bende paranoya oluştu.
Neyse yanlış birşey yakalamadım onca zamandir. Güzel vakit geçirdikleri için bende mutluydum tabi.
Ta ki bir buçuk iki hafta öncesine kadar. Kızım ve çocuk yine odadaydı kapısının kapandığı duydum odasına gittim kapıyı açtım ve ikisini kızımın yatağında uzanırken gördüm. Çocuğa çok kızdım bir daha asla böyle birşey yapmamasını söyledim.
Bugün kızımın odasında oynuyorlardı. Yemek yapıyordum. Sesleri kesildi. Elimi yıkadım Hemen odaya gittim kızımın pijamasının arka kısmı nerdeyse yarıya kadar inmiş. O hırsla çocuğu dövdüm. Evine gönderdim. Annesini aradım çağırdım. Olanları anlattım. Yüzü düştü yok TV den ne görürlerse yapıyorlar daha çok dovseydin iyi yapmışsın iyice korkutsaydin bı daha cesaret edemez vs. İyice uyar ölüsü çıkardı bu evden zor tuttum kendimi dedim. Ben gördüğüm yerde bı daha uyaricam dedim. Konu kapandı.
Sakinlesince kızımla konuştum neden pijaman açıktı dedim o aç dedi bana dedi. Kızıma da güzel bir şekilde bu şeylerin ayıp olduğunu vs anlatmaya çalıştım.
Şimdi napicam bilmiyorum keşke polisi arasaydim cezai herhangi bir islem uygulanır mı yarın şikayetçi olmak istiyorum ne yapabilirim. Beynim durdu nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Neden ya neden kahroluyorum ben mahfoldum zaten hayatım bitik çocukluğum bitik benzer şeyleri evladım yaşarsa ölürüm diyordum ölüyorum sanki vücudum sıkışıyor nefes alamıyorum nolur yardım edin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?