Çocuk olunca boşanma süreci?

kyrtgb

Üye
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2021
34
16
34
Merhaba arkadaşlar. Eşim dün çok saçma bir sebepten evi terk etti ve bugün bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak üzere ili çocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı öfke patlamaları olan biriydi. Kırıp dökerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile geçti hep empati kurmaya çalıştım iyilikçe yaklaşmaya çalıştım ki mizacım da böyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk çocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala öyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya düştüm. Değişti sandım. Ve ikinci çocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hiç değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende çileden çıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Çocuk oldu ve ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar da hiç bir şekilde yanımda durmadı çok yalnız kaldım,çok ağladım. Çok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay öncesinde 2,5 ay küstük hiç konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sözlü kavgalar hep vardı. Dün yine çok saçma bir sebepten bir kaç eşya alıp çıktı gitti. Ve bugün bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 güne Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugüne kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama böyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de büyük çocuğum babasına çok düşkün, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen böyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl öncede böyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekçesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi öyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en güçsüz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ücretsiz izne ayrıldım,çalışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk içimde , kalbim kelebek gibi kanat çırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek çıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gündür midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.
 
Aranızdaki sevgi bitmiş seneler olmuş saygı zaten yok ki bence muhtemelen biri var hayatında o yüzden ayrılmak istiyor gidene dur demezdim bitirince özlemeyeceksin maaşın da varmış neyi düşünüyorsun?
 
Boyle anlatilanlara rastladikca aklima hep su soz geliyor " kisinin kendine ettigini yedi cihan bir araya gelse edemez" yapmayin etmeyin biraz guclu olun. Cocugunuz babasina duskun evet ama o kavga ortaminda huzursuzlukta yetistiginde babaya olan duskunlugu buyudugunde ve psikolojik problemler yasadiginda bir ise yaramayacak ! Ne minnet ediyorsunuz ki evlilik bitti mi diyor tamam gule gule deyiverin. Zaten elle tutulacak bir yani yokmus kendisinin de... Tek sorun kendinize guvenmemeniz. Bugun burda okudugum bu kacinci benzer konu bilmiyorum. Esi bosanmaya calisiyor her firsatta itiyor kaciyor asagiliyor ama kadinlar yalvar yakar. Lutfen yapmayin etmeyin
 
Çaresiz ve yalnız hissetmenizi çok iyi anlıyorum en yakınımda bunları yaşayan biri var. İlk başta evet çok zor çok üzücü ama geçiyor. Yeniden doğuyorsunuz. Almayın eve tamam boşanalım bende istemiyorum seni en kısa sürede bitsin diye yaz ona biraz da senden görsün bu duruşu hemen boyun eğme dik dur o eve sokma onu gerekirse anahtarı değiştir ciddiyetini anlasın. Hayata bir şekilde akacaksınız başka türlü böyle devam edemez yazık size de çocuklarınıza da.
Başkasına kolay gelir yaşayana zor evet ama ciddi duruşunuzu sergilemelisiniz..
 
Çaresiz ve yalnız hissetmenizi çok iyi anlıyorum en yakınımda bunları yaşayan biri var. İlk başta evet çok zor çok üzücü ama geçiyor. Yeniden doğuyorsunuz. Almayın eve tamam boşanalım bende istemiyorum seni en kısa sürede bitsin diye yaz ona biraz da senden görsün bu duruşu hemen boyun eğme dik dur o eve sokma onu gerekirse anahtarı değiştir ciddiyetini anlasın. Hayata bir şekilde akacaksınız başka türlü böyle devam edemez yazık size de çocuklarınıza da.
Başkasına kolay gelir yaşayana zor evet ama ciddi duruşunuzu sergilemelisiniz..
Çok haklısınız. Teşekkür ediyorum tüm yorum yapanlar için
 
Merhaba arkadaşlar. Eşim dün çok saçma bir sebepten evi terk etti ve bugün bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak üzere ili çocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı öfke patlamaları olan biriydi. Kırıp dökerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile geçti hep empati kurmaya çalıştım iyilikçe yaklaşmaya çalıştım ki mizacım da böyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk çocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala öyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya düştüm. Değişti sandım. Ve ikinci çocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hiç değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende çileden çıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Çocuk oldu ve ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar da hiç bir şekilde yanımda durmadı çok yalnız kaldım,çok ağladım. Çok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay öncesinde 2,5 ay küstük hiç konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sözlü kavgalar hep vardı. Dün yine çok saçma bir sebepten bir kaç eşya alıp çıktı gitti. Ve bugün bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 güne Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugüne kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama böyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de büyük çocuğum babasına çok düşkün, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen böyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl öncede böyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekçesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi öyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en güçsüz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ücretsiz izne ayrıldım,çalışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk içimde , kalbim kelebek gibi kanat çırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek çıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gündür midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.
Yalvarmayın, eşiniz sizi yalvartmaya alışmış ve yine yalvaracağınızı biliyor, bu sefer dik ve kararlı durun...
 
Merhaba arkadaşlar. Eşim dün çok saçma bir sebepten evi terk etti ve bugün bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak üzere ili çocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı öfke patlamaları olan biriydi. Kırıp dökerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile geçti hep empati kurmaya çalıştım iyilikçe yaklaşmaya çalıştım ki mizacım da böyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk çocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala öyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya düştüm. Değişti sandım. Ve ikinci çocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hiç değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende çileden çıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Çocuk oldu ve ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar da hiç bir şekilde yanımda durmadı çok yalnız kaldım,çok ağladım. Çok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay öncesinde 2,5 ay küstük hiç konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sözlü kavgalar hep vardı. Dün yine çok saçma bir sebepten bir kaç eşya alıp çıktı gitti. Ve bugün bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 güne Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugüne kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama böyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de büyük çocuğum babasına çok düşkün, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen böyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl öncede böyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekçesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi öyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en güçsüz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ücretsiz izne ayrıldım,çalışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk içimde , kalbim kelebek gibi kanat çırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek çıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gündür midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.
Allah yardımcın olsun canım.. bence o adamdan hayır gelmez. Başıma geldi aynı şeyler hemen hemen 😞 evini çocuğunu karısını bırakıp giden adam hep gidio.. işin varmış ayaklarının üstüne durabilirsin senin kimseye ihtiyacın yok baska hayatın yok.. boşanalım mı diyor tamam de uğraşma artık sana da yazık.. ben oğlumla tek başıma ayakta duruyorm allah yardım ediyor 🙏
 
Lütfen artık kendinize gelin. Normalde kadınlar işim gücüm yok ailem arkamda değil der. Sizin ne güzel işiniz de var memursunuz.

Bu adamı çekmek zorunda değilsiniz işinize dönün bebeğiniz tam da bakıcıya verilme döneminde bence artik işinizin başına dönün ve kendi hayatınıza bakın. Hatta o size bosanalım dediyse sizde ona birşey demeden gidin boşanmak için bir avukatla görüşün.
Ben avukatımı buldum hazırım diye msj atın.

O sizin yalvarmalarınıza alışmış oyüzden bu şekilde yapıyor.

Şimdi sıra sizde giden gururunuzu düşünün. Ve eminim siz hemen kabul edince o da durumun farkına varacak... Az da siz süründürün....
 
Merhaba arkadaşlar. Eşim dün çok saçma bir sebepten evi terk etti ve bugün bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak üzere ili çocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı öfke patlamaları olan biriydi. Kırıp dökerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile geçti hep empati kurmaya çalıştım iyilikçe yaklaşmaya çalıştım ki mizacım da böyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk çocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala öyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya düştüm. Değişti sandım. Ve ikinci çocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hiç değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende çileden çıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Çocuk oldu ve ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar da hiç bir şekilde yanımda durmadı çok yalnız kaldım,çok ağladım. Çok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay öncesinde 2,5 ay küstük hiç konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sözlü kavgalar hep vardı. Dün yine çok saçma bir sebepten bir kaç eşya alıp çıktı gitti. Ve bugün bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 güne Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugüne kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama böyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de büyük çocuğum babasına çok düşkün, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen böyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl öncede böyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekçesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi öyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en güçsüz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ücretsiz izne ayrıldım,çalışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk içimde , kalbim kelebek gibi kanat çırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek çıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gündür midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.
Oncelikle asla yalvaryakar olmayin. Tek suç sizin mi ki de kendinizi ezdiriyorsunuz? Bagirsin cagirsin evi terketsin bosanalim desin;
ozur dileyen ağlak olan siz olun ? Peki ama neden? Onda suç yok mu, tek kusurlu siz misiniz, o cocuklar sadece sizin mi? Siz annesi olarak cocuklari dusunuyorsunuz da o babasi olarak cocuklarim ne olacak diye dusunuyor mu acaba?

Erkek kafasi boyle. Dusunmez. Kadin da calisiyor, cocuklari da birakmaz, maasi da var.. oooo tamam. Gozum arkada da kalmaz. Cunku bilirim ki anneleri ustesinden gelir..e zaten babalık duygum da yoktu, cocugu parka gotureyim/yemege cikalim/haftasonu birseyler yapalim.. bunlar bana gore degildi.
Gezer tozar hayatimi yasarim artik, bi sevgili de bulur tatillere cikarim,kafami dagitirim..
Eski karım cocuklarima bakar, arada gorurum cocuklari. E tamam iste. Ozgurlugume kavustum oh be dunya varmis, cocuk gurultusunden de kurtuldum..

Sence bu kafada olan adam boşanmayip da napsin? Boyle bir adama dil dökmek fayda eder mi? Kendini aciz duruma sokup, adamin egosunu tavan yaparsin anca.. hic ugrasma derim.

Tek sen bosanmiyorsun, iki cocukla tek sen kalmiyorsun merak etme.
ben de 2.5 yasindaki ikizlerimle bosandim. 3.yili doldurduk bosanali.
Hatta yeniden evlendim bile, calisiyorum, cocuklarim da iyi, babasiyla gorusuyorlar da. Hayat devam ediyor. Kimseye birsey olmadi.

Cevre,elalem konusacak,dedikodu olacak.. sen iyi olsan da konusacaklar, kotu olsan da.. bu heryerde boyle. Cevreye kulak asma, kulagini kapat, kendini ve cocuklarini dusun sadece. Kendinize yeni bir hayat kurun. Nafakaya baglat adami da !
 
Merhaba arkadaşlar. Eşim dün çok saçma bir sebepten evi terk etti ve bugün bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak üzere ili çocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı öfke patlamaları olan biriydi. Kırıp dökerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile geçti hep empati kurmaya çalıştım iyilikçe yaklaşmaya çalıştım ki mizacım da böyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk çocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala öyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya düştüm. Değişti sandım. Ve ikinci çocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hiç değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende çileden çıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Çocuk oldu ve ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar da hiç bir şekilde yanımda durmadı çok yalnız kaldım,çok ağladım. Çok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay öncesinde 2,5 ay küstük hiç konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sözlü kavgalar hep vardı. Dün yine çok saçma bir sebepten bir kaç eşya alıp çıktı gitti. Ve bugün bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 güne Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugüne kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama böyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de büyük çocuğum babasına çok düşkün, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen böyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl öncede böyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekçesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi öyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en güçsüz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ücretsiz izne ayrıldım,çalışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk içimde , kalbim kelebek gibi kanat çırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek çıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gündür midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.

Merhaba arkadaşlar. Eşim dün çok saçma bir sebepten evi terk etti ve bugün bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak üzere ili çocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı öfke patlamaları olan biriydi. Kırıp dökerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile geçti hep empati kurmaya çalıştım iyilikçe yaklaşmaya çalıştım ki mizacım da böyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk çocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala öyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya düştüm. Değişti sandım. Ve ikinci çocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hiç değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende çileden çıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Çocuk oldu ve ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar da hiç bir şekilde yanımda durmadı çok yalnız kaldım,çok ağladım. Çok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay öncesinde 2,5 ay küstük hiç konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sözlü kavgalar hep vardı. Dün yine çok saçma bir sebepten bir kaç eşya alıp çıktı gitti. Ve bugün bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 güne Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugüne kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama böyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de büyük çocuğum babasına çok düşkün, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen böyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl öncede böyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekçesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi öyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en güçsüz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ücretsiz izne ayrıldım,çalışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk içimde , kalbim kelebek gibi kanat çırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek çıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gündür midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.
Sizi çok iyi anlıyorum şuan bende benzer şeyler yaşıyorum iyiki ikinci bebeğinizi yapmışsınız anneliği ben evlilikten ayrı görüyorum, gençken sağlığınız yerindeyken anneliği yaşamak ve hayatınızda sıkı sıkı baglanabileceginiz iki çocuğunuz var bu harika bir şey. Ama sizin eşiniz anladığım kadarıyla sizin geri adım atacağınızı biliyor ve sizi süründürüyor siz bununla barissaniz da tekrar yapar bunu çünkü sizin tepkinizi biliyor korkularınızı biliyor. Bence siz barisirsaniz bu konuyu unutup kapatmayın birşeyleri değiştirin Belliki siz boşanmak istemiyorsunuz ama gerçek sebebini yalnızca siz bilebilirsiniz eğer sebep hala seviyor olmanızsa boşanmayın ama çevre, yeni düzen korkusu, tek başına sorumluluk alma korkusu, vs ise korkmayın çünkü hem işiniz var hem nafaka alırsınız hem varsa ev araba onlardan pay alırsınız hayatınızı kurarsiniz böyle zamanlar dostu düşmanı görmenizi sağlar çevrenizi gözlemler bazılarını verdiği tepkilere göre hayatınızdan çıkarırsınız
 
Merhaba arkadaşlar. Eşim dün çok saçma bir sebepten evi terk etti ve bugün bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak üzere ili çocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı öfke patlamaları olan biriydi. Kırıp dökerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile geçti hep empati kurmaya çalıştım iyilikçe yaklaşmaya çalıştım ki mizacım da böyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk çocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala öyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya düştüm. Değişti sandım. Ve ikinci çocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hiç değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende çileden çıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Çocuk oldu ve ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar da hiç bir şekilde yanımda durmadı çok yalnız kaldım,çok ağladım. Çok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay öncesinde 2,5 ay küstük hiç konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sözlü kavgalar hep vardı. Dün yine çok saçma bir sebepten bir kaç eşya alıp çıktı gitti. Ve bugün bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 güne Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugüne kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama böyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de büyük çocuğum babasına çok düşkün, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen böyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl öncede böyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekçesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi öyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en güçsüz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ücretsiz izne ayrıldım,çalışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk içimde , kalbim kelebek gibi kanat çırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek çıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gündür midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.
Vala bende tek cocukla boşanma surecindeyim dun actik davayi .iki çocukla zor olacak ama yardim alirsiniz terapist pedagog vs bende ilerde alacam.mutsuzsaniz cekmeyin zor oluyor ama 1 yil sonra düzeniniz oturur gibime geliyor yasayim gorecez .benim etrafımda cok bosanmis arkadaşım var avukat bile dedi bosanma patlak verdi. Allah yardimcimiz ola .arkdslarim gayet mutlular ınstigramda bakiyorm çocuklar da iyi durumda sonucta babalari ölmemiş gelir görür.benin inancim su bir baba anne olamaz ama bir anne hem baba hem anne olabilir
 
X