10 aylık evliyim. ben 32 eşim 36 yaşında ve ikimizinde ilk evliliği yani çocuğumuz yok. eşimin biri benden bi yaş küçük diğeri 12 yaş büyük 2 kızkardeşi var. senin ailen benim ailem dışında tartışmamız yok. 3 ay önce görümcemle tartıştık bana çok ağır şeyler söyledi ben de ona karşılığını verdim. ilk ben başlatmıştım ama bu kadar ağır sözleri hak etmemiştim. 3 aydır konuşmuyoruz.
eşime artık yaşımız geçiyor korunmasak mı dedim 1 ay önce. doktora git genel muayene ol ondan sonra bakalım dedi. gittim prolaktinim 27 ye yakın çıktı dr. çocuk düşünün bak hormonların bozulmaya başlamış geciktirme dedi.. folik asit verdi.
eşimden çocuk konusunda ses seda gelmedi bende dedim ki bak folik asiti ona göre kullanıcam konuşup karar verelim dedim. 2 mizde bi düşünelim dedi. neyi düşüncez falan dedim. eşim: küslükleri bitirelim, çocuğumuz küslükler arasında doğmasın dedi. ben napabilirim kardeşin özür dilerse barışırım dedim. sen adım at, özür dile ben de ona özür diletiyim dedi. (ben dilemek istemiyorum çünkü bana: sana ederinden fazla değer verdik ondan böyle oldu, duracağın yeri bil dedi, halbuki o bize karıştığı için karı koca arasına girmeyi sevmem ben pek demiştim sadece..)
ben çıldırdım bizim çocuğumuz küçük görümcemle barışmamıza mı bağlı özür dilemezsem korunmaya devam mı edeceksin. bundan sonra ben de istemiyorum çocuk, dedim. eşimde korkuyorum tartışınca falan diyor..
korkma zaten ben seni artık istemiyorum dedim. özür diledi.. yemin etti barışmana bağlı olarak düşünmedim sadece sorunsuz ortama çocuk gelsin diye dedi.
görümcemle görüşmeyince ben daha rahatım çünkü eşimle vıcık vıcık bi ilişkisi var en başından beri her alışverişte herşey de eşim onu çağırdı, çağırmasına bir şey demiyorum ama onla kafa kafaya verdi, satış görevlileri ikisini evli sandı. ablasına benim rızam olmamasına rağmen alacağımız sebzenin çeşidine kadar sordu. ablası her konuda fikir verdi ve benim fikirlerimi hiçe sayıp onun fikirlerini kendi fikirleri gibi sunup kabul ettirmeye çalıştı. perdeyi ablam ve kardeşim olmadan asla almam dedi ve onlarla aldık. onlar daha tecrübeli tabi sorcaz dedi. ben patlamıştım ilk zamanlarda , ablasına da karışmayın artık dedim. o da uzak durdu siz mutlu olun dedi. ablasıyla küs değiliz ama bi mesafe var.
eşim vıcık vıcık olmayınca bi eksiklik hissediyor. onlar gelsin gülsün şakalaşsın vs. ortam istiyor ilk başlardaki gibi.
çocuk konusunu da görümceye bağlayınca tüm hevesim kaçtı, çok kırıldım.
kardeşine bu kadar değer verirken, bana özür dile demesi çok zoruma gitti.
özür de dilemem, çocukta istemem dedim
eşime artık yaşımız geçiyor korunmasak mı dedim 1 ay önce. doktora git genel muayene ol ondan sonra bakalım dedi. gittim prolaktinim 27 ye yakın çıktı dr. çocuk düşünün bak hormonların bozulmaya başlamış geciktirme dedi.. folik asit verdi.
eşimden çocuk konusunda ses seda gelmedi bende dedim ki bak folik asiti ona göre kullanıcam konuşup karar verelim dedim. 2 mizde bi düşünelim dedi. neyi düşüncez falan dedim. eşim: küslükleri bitirelim, çocuğumuz küslükler arasında doğmasın dedi. ben napabilirim kardeşin özür dilerse barışırım dedim. sen adım at, özür dile ben de ona özür diletiyim dedi. (ben dilemek istemiyorum çünkü bana: sana ederinden fazla değer verdik ondan böyle oldu, duracağın yeri bil dedi, halbuki o bize karıştığı için karı koca arasına girmeyi sevmem ben pek demiştim sadece..)
ben çıldırdım bizim çocuğumuz küçük görümcemle barışmamıza mı bağlı özür dilemezsem korunmaya devam mı edeceksin. bundan sonra ben de istemiyorum çocuk, dedim. eşimde korkuyorum tartışınca falan diyor..
korkma zaten ben seni artık istemiyorum dedim. özür diledi.. yemin etti barışmana bağlı olarak düşünmedim sadece sorunsuz ortama çocuk gelsin diye dedi.
görümcemle görüşmeyince ben daha rahatım çünkü eşimle vıcık vıcık bi ilişkisi var en başından beri her alışverişte herşey de eşim onu çağırdı, çağırmasına bir şey demiyorum ama onla kafa kafaya verdi, satış görevlileri ikisini evli sandı. ablasına benim rızam olmamasına rağmen alacağımız sebzenin çeşidine kadar sordu. ablası her konuda fikir verdi ve benim fikirlerimi hiçe sayıp onun fikirlerini kendi fikirleri gibi sunup kabul ettirmeye çalıştı. perdeyi ablam ve kardeşim olmadan asla almam dedi ve onlarla aldık. onlar daha tecrübeli tabi sorcaz dedi. ben patlamıştım ilk zamanlarda , ablasına da karışmayın artık dedim. o da uzak durdu siz mutlu olun dedi. ablasıyla küs değiliz ama bi mesafe var.
eşim vıcık vıcık olmayınca bi eksiklik hissediyor. onlar gelsin gülsün şakalaşsın vs. ortam istiyor ilk başlardaki gibi.
çocuk konusunu da görümceye bağlayınca tüm hevesim kaçtı, çok kırıldım.
kardeşine bu kadar değer verirken, bana özür dile demesi çok zoruma gitti.
özür de dilemem, çocukta istemem dedim