Çocuk Büyütürken Doğru Bilinen Yanlışlar

Psikoloğuma ben kv sormuştum. Bana yaptığı gıcıklıkları anlatmıştım o da demişti ki kendi eksikliğini kendi hatalarını kapatmak için yüzleşmemek için böyle yapıyor dedi.
 
Hametan pomad bildigimiz yara iyilestirici olan hametan mi? Bu pisik icin mi, ben yanlis mi anladim?

Bir de kalin / ince bez olayi okudum sanirim. Ince bez nasil bisey tam olarak, hangi marka hangi modeller ince?
Pişik için en iyisi bildigimiz arko krem güvenin bana pişik oldugunda sür ertesi güne hiç birşey kalmıyor.
 
Eline koluna sağlık, vakit ayırmışsın emeğine sağlık , içimi öyle bir ferahlattın ki Allah da seni sevindirsin kardeşim
 
Kucaga alıştırma konusuna da ayrı ayar oluyorum ya zaten ne kadar durabilir ki kucağında yürümeye falan başlayınca durmak istemeyecek sarıl doya doya

Benim oğlanla resmen yapışık gezdik. Doğumdan sonra romatizma atağı geçirdiğim için resmen göğüsüme bağladım. 7_24 öyle dolandık. Indirsem kaldiramazdim çünkü:)
Emeklemeye başladığı saniye beni unuttu. Bazen durup bakip devam emekliyordu.
Öyle kucağa alişti durumu yaşamadim. Şimdi sadece uyukuya dalmadan önce göğsüme yatiyor
 
Çok güzel bir his ya. Bu kucağa alma muhabbetini annem sayesinde yeni keşfettim. Bebeğim şuanda 14 ay 2 haftalık. Yürümeye başladığında düşünce ben hiç tepki vermedim. Ayağa kalkınca alkışladım aferin diye. Biraz da kafası taşlaştı galiba çarpınca falan hiç ağlamıyor anneme gitmiştik. 1 hafta kaldık. Çocuğun ayağı takılıyor annem ayy diye tepki verince başlıyo bizimki ağlamaya. Hemen kucak istiyor. Annem 1 haftada çocuğu kucak bağımlısı mıy mıy bir çocuğa çevirdi. Eve döndük. Ayağı takıldı hemen ağlayarak kucağıma gelmek istedi. Sarılmak da yetmiyor. Ayakları yerden kesilecekmiş. Yani buna biz kucağa alıştırma demeyelim de şımartma ve tepkiyi abartma durumunda çocuğun sakinleşmek için kucak istemesi diyelim. Dikkat edin. Anneler ve kayınvalideler her zaman çocuk yetiştirmede size zorluk çıkaran taraftır. Bu hareketi unutturmak 1 hafta 10 günümü aldı. Sırf bu yüzden annemlere çocuk gösteresim gelmiyor.
 
Elinize sağlık. Ben kendimce, doktor da onaylıyorsa kritik zamanı atlatana kadar mama takviyesi verilmesinden de yanayım. 2 sene emzirdim ama ilk 10 gün, günde 1-2 kez mama verdik. Çevremde sütüm var diye diretip, çocuğu susuz bırakacak seviyeye getirenler var.
 
Arkadaşım 9. Aydan itibaren bebeği zayıfladığı halde meme konusunda ısrar etti. Defalarca dedim ki sütünü sağ ne kadar geliyor bi kontrol et. Benim sütüm var diye ısrar etti. Sonra benim kız mamasını içerken çocuk geldi mamayı alıp içmeye çalıştı ama tadı garip geldi tabii. Arkadaşım hemen müdahale etti. Gel emzireyim dedi ama çocuk sadece lastik gibi oynuyordu memeyle. Kan tahlilinde çocuk kansız çıktı. Zayıflıyor demiş doktoru. Kullandıkları demir ilacını da çocuk kabul etmiyormuş. Kırmızı olanlar var hani. Bende ocean microfer vardı. Onu önerdim. Bana o dandikmiş dedi. Çoğu bebeğe yetersizmiş dedi. Çocuk elindeki ilacı reddedince artık 12 aylıkken ısrar ettim elimdeki oceanı verdim. Çocuk oceanı içti hemen. Yani bu arkadaşın tam sizin anlattığınız kafadan. Mama zehir derdi o zaman ben hamileydim o doğurmuştu. Sezeryan korkunç derdi. 2 3 çayla kürle meme sıkmayla süt gelir gelmiyorsa beceremiyordur o kişi derdi. Sonra ben bi doğurdum. Sezeryan. İlk 1 hafta sütüm vardı ama azdı. Mamayı da doktorun dediği ölçekte verdik ama az gelmiş. Bizimki tosundu biraz. Sonra sütüm hemen gitti zaten. Mastitmiş sızıymış hiç yaşamadım. Öyle yoktu yani. Arkadaş benimle konuşurken normal doğumlu ve emziren olduğu için üstün olduğunu vurgulamaya çalışırdı. Mama alanlar hep hasta olurmuş bağışıklığı düşük olurmuş derdi. Allahıma şükür 15 aya girecez. 1 kere hasta oldu. Onda da kışın eşim gribi eve getirdi. Arkadaşımın çocuğununsa burnu hastalıktan çıkmadı. Çok uyardım büyük konuşuyosun diye dinlemedi. Çok da katı kuralcı olmamakta fayda var işte. Hayatın ne getireceğini bilemeyiz.
 
Normal/sezeryan doğum ya da emzirme/mama yarışını anlamış değilim. Nasıl bir eli boşluk? Ben doğum konusunda da hep nasıl hayırlısı olacaksa öyle olsun diye düşündüm. Önemli olan çocuklarımızın sağlığı.
 
Ayy yazıyı sonuna kadar okudum hatta eksiği var fazlası yok derim yani sonuna kadar katılıyorum sana.


Geçenlerde bir aile ortamında ben ilk çocukta kırk çıkarma gibi ritüel bir şey yapmadım, güsul abdesti aldım, eşim çocuğu yıkadı hatta zemzem suyu ile elini yüzünü yıkadı çocuğa oturdu dua ettik kuran okuduk içimiz rahatladı filan dedim diye resmen öldüresiye bir linç yedim

Nasıl anneymişim atalarımız asırlardır yapmış, cahilmişim hatta kesin kocamdan korkuma yapmıyormuşum hiçbirini.
 

Benim çocuk sarılığı atlatalı 4 gün geçmişti. Annem halamla konuşurken bizim yanımızda dedi ki yarın bebeği tuzlayacam. Eşimle bakakaldık. Bir tanıdık da özellikle uyarmıştı. Sarılık geçti diye tuzladık çocuk su kaybetmiş yoğun bakıma aldılar demişti. O sinirle anneme verdim veriştirdim. Sonra da kovdum hemen. Gurbetteyim zaten. Ev ev üstüne yaşanmıyor. Evim de evim deyip duruyordu. Evine git senden destek istemiyorum dedim ben de. 13 günlükten beri tek başımayım. Ne anne gel dedim ne bir sitem ettim. Benden gizli iş çevirecekti resmen. Yaşlılar çok biliyor. Bağda bahçede doğururduk derler. Yarısı düşer yarısı ölür işte. Kalan sağlar da Allaha emanet büyür. Hep çok biliyorlar.
 
Cok güzel bir yazı olmuş.itiraf etmek gerekirse bazı şeyleri ben de yaptım.Mesela çok giydirmek gibi.İlk 3 aydan sonra hatamı farkedip döndüm.Hala içim acır bebeğime o ilk üç aydan ötürü.Bziim milletin en çok sevdiği laf esiyor, çorap giydir , üşütür.

Sanırım bir de pişik kremini yanlış yaptim
 
Bu konuda anneme çok teşekkür ederim. Ben kucağıma alıştırmayayım ilerde ayrılmak zor olur dedikçe o bana verdi bebeğimi, bebeğin yeri annesinin koynudur derdi. Sütüm yoktu, hiç emziremedim. O durumda bile en azından ten teması olsun diye alırdım, uyuyakalırdı garibim. Zaten o mis kokusunu duyunca da bırakasım gelmiyordu. Şu an 14 aylık, arada canı isterse gelip sarılıyor çünkü şu an çok daha önemli işleri var hanımefendinin Kimseye akıl vermeyi sevmem; hele yeni anne olmuş bir kadına asla, ama şunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki, kucağınıza alıştırın, bırakmayın. Zaten bir süre sonra o bırakacak sizi ve çok özleyeceksiniz o günleri...
 
Bizimki 15 aylık. Aynı anlattığınız gibi yerinde durmaz canı isterse gelir sarılır hemen kaçıp koşmaya başlar. İlk 4 ay özellikle slingle gezerdim evde. 5. Aydan sonra geceleri uyumak istemezse ışıkları kapatır kanguruya koyardım. Düşünün yani yapışacak olsa benim çocuk yapışırdı. Korkmayın. Özgürce sevin okşayın. Merak eden arkadaşlar için takribi 9. Ya da 10. Aydan sonra tutunarak ayakta durunca ya da hareketleri daha olgunlaşınca size ihtiyacı kalmadığını çok çok iyi anlıyorlar. İşte orada kucak isteme olayları azalmaya başlıyor taa ki yürümeye başlayana kadar. Yürümeye başlayınca arkadan el sallıyorsunuz sadece. Balık gibi gidiyorlar. Panda gibi yuvarlanıyolar. Annecim gel diyosunuz suratınıza bakıp gülüyorlar ama gelmiyorlar ya da duymazdan geliyorlar.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…