Selamlar,
Ben 17 yaşında bir genç kızım. Bayağıdır forum sitelerine bakmıyordum ancak bugün şans eseri burdaki bir konuyu gördüm. Eski bir konu, yurtta kalan bir öğrenci, oda arkadaşının lezbiyen olmasından yakınıyor. Konuya yapılan yorumlarda eşcinsellere yönelik hakaretleri görünce bir tuhaf oldum. Ben de bir lezbiyenim. Burda oturup eşcinsellik hastalık değildir temalı bir yazı yazmayacağım, zaten internette böyle yazılar bolca mevcut. Ben sadece içinde bulunduğum durumu anneme bile açıklayamamaktan yakınıyorum. İnsanların hakkımda ne düşündüğünü pek önemsemem. Ancak değer verdiğiniz insanlar sizi aşağı görünce bu gercekten can yakıcı oluyor. Nil Erkoçlar'ın cinsiyet değiştirdiği haberini duymuşsunuzdur. Annem de duymuştu. İğrenç olarak nitelendirmişti. Hayır, ben cinsiyet değiştirmeyeceğim, öyle bir isteğim hiç olmadı. Ama sonuçta normalin dışındayım. Annemin böyle homofobik konuşmalarını duydukça kötü oluyorum. Onunla konuşmak için zar zor topladığım cesaretim anında kırılıyor. Muhtemelen öğrenince benden nefret edecek, bana çocuğu değil düşmanıymışım gibi bakacak. Zaten ailem erkek arkadaş konusunda oldukça katıdır. Kız arkadaş konusundaki tepkilerini açıkçası tahmin bile edemiyorum. Artık söylemekten de vazgeçtim. Evet, illa ki sonunda öğrenecek ama en azından o zamana kadar aramız iyi kalabilir. Buraya bunları yazmamın nedeni ise sitede çocuk sahibi bayanların çok sayıda olduğunu düşünmemdir. Sizin çocuklarınız da farklı cinsel eğilimler içerisinde olabilirler. Böyle bir durum karşısında onlara daha sıkı sarılmanızı rica ediyorum sizlerden. Çünkü bu onun kendi elindeki birşey değil ve tutunacak tek dalı sizsiniz. Cinsiyeti değişebilir ancak o hala sizin çocuğunuzdur. Onu ötekileştirenler arasında olmayın.
Okuyanlara teşekkürler, umarım kendimi anlatabilmişimdir. :)
Ben 17 yaşında bir genç kızım. Bayağıdır forum sitelerine bakmıyordum ancak bugün şans eseri burdaki bir konuyu gördüm. Eski bir konu, yurtta kalan bir öğrenci, oda arkadaşının lezbiyen olmasından yakınıyor. Konuya yapılan yorumlarda eşcinsellere yönelik hakaretleri görünce bir tuhaf oldum. Ben de bir lezbiyenim. Burda oturup eşcinsellik hastalık değildir temalı bir yazı yazmayacağım, zaten internette böyle yazılar bolca mevcut. Ben sadece içinde bulunduğum durumu anneme bile açıklayamamaktan yakınıyorum. İnsanların hakkımda ne düşündüğünü pek önemsemem. Ancak değer verdiğiniz insanlar sizi aşağı görünce bu gercekten can yakıcı oluyor. Nil Erkoçlar'ın cinsiyet değiştirdiği haberini duymuşsunuzdur. Annem de duymuştu. İğrenç olarak nitelendirmişti. Hayır, ben cinsiyet değiştirmeyeceğim, öyle bir isteğim hiç olmadı. Ama sonuçta normalin dışındayım. Annemin böyle homofobik konuşmalarını duydukça kötü oluyorum. Onunla konuşmak için zar zor topladığım cesaretim anında kırılıyor. Muhtemelen öğrenince benden nefret edecek, bana çocuğu değil düşmanıymışım gibi bakacak. Zaten ailem erkek arkadaş konusunda oldukça katıdır. Kız arkadaş konusundaki tepkilerini açıkçası tahmin bile edemiyorum. Artık söylemekten de vazgeçtim. Evet, illa ki sonunda öğrenecek ama en azından o zamana kadar aramız iyi kalabilir. Buraya bunları yazmamın nedeni ise sitede çocuk sahibi bayanların çok sayıda olduğunu düşünmemdir. Sizin çocuklarınız da farklı cinsel eğilimler içerisinde olabilirler. Böyle bir durum karşısında onlara daha sıkı sarılmanızı rica ediyorum sizlerden. Çünkü bu onun kendi elindeki birşey değil ve tutunacak tek dalı sizsiniz. Cinsiyeti değişebilir ancak o hala sizin çocuğunuzdur. Onu ötekileştirenler arasında olmayın.
Okuyanlara teşekkürler, umarım kendimi anlatabilmişimdir. :)