zaten o andan itibaren ona o kadar üsüldüm ki bizim için savaşamıcak acizlikte olduğum için kendime çok kızdım.
zaten o andan itibaren ona o kadar üsüldüm ki bizim için savaşamıcak acizlikte olduğum için kendime çok kızdım.eşle aynı durumda olduğum için o kadar iyi anlıyorum ki sanırım şu an onunda bi desteğe bir omuza ihtiyacı var birbirlerine destek olsalar aslında çok daha iyi çözerler sorunlarını tıp gerçekten ilerlerdi
Kimse bilemez ama siz daha denemeden fala bakıp biri söylese de yola ona göre ciksam kafasindasiniz. Gercekten saglikli dusunmiyosunuz su an. Bir tüp bebek merkeziyle görüşün önce.biliyorum tabiki. bakın anlamadınız ay tüp bebekle olucak cocugu istemiyorum gibi bi düşünce değiil benimkisi eğer öyle anladıysanız. Beni belirsizlik yıpratıyor kaç denemede olucak yada kaç deneme sonrası olmayacağını idrak edeceğim gibi süreçleri yaşamak beni çok korkutuyor 3 ay oldu bu teşhisi alalı o günden beri düşünce fırtınasından kendimi alamıyorum
birde şöyle bi durum oldu bunu öğrendik ve bu vitaminleri alın 6 ay sonra gelin durumu oldu ordan çıktık aldık vitaminleri ben damdan düşer gibi kaldım öyle napıcam napıcam diye tekrar tekrar kadın doğuma gittim mesela sırf bişey yapmak olsun diye onamı gitsem buna mı gitsem bu arada şunamı baktırsam derken herşey iyice kötü oldu ve ben kendimi psikolokta buldumseni anlıyorum ben ilk duyduğumda dokuz ay doktora gitmedim iyice tetiklemiş bu olay seni ama evde oturup bunları düşünmek daha çok içini yer insanın sen önce dene gerisini Allaha bırak .
Bilimsel olan kısmını bu kadar reddetmememiz lazım kafandaki her soruları doktorlara sorabilirsin iyi bir doktor denk gelmediyse başkasından randevu alırsın on bir kilo verecek kadar üzülmene değer mi yahu
evet zaten psikologa gidin her insan aynı şekilde karşılayamayabilir bak yukarda ki iki hanım da tüp bebek ile hamile kalmış kendini strese sokma psikologa devam et belli ki ihtiyacın var devamı için de şehrinde en iyi bulduğun uzmanla görüş buraya yazdığın sorunlarını na anlat emin ol içini rahatlatacaktır o da seininbirde şöyle bi durum oldu bunu öğrendik ve bu vitaminleri alın 6 ay sonra gelin durumu oldu ordan çıktık aldık vitaminleri ben damdan düşer gibi kaldım öyle napıcam napıcam diye tekrar tekrar kadın doğuma gittim mesela sırf bişey yapmak olsun diye onamı gitsem buna mı gitsem bu arada şunamı baktırsam derken herşey iyice kötü oldu ve ben kendimi psikolokta buldum
aslında biliyomusun hiç böyle bi düşünce ile çocuk sahibimi olmak istemdim aklıma bile gelmezdi. hatta ben çok verici bi insanım kardeşlerime arkadaşlarıma ve eminim cocugumada son nefesime kadar maddi manevi ben bakmaya çalışırım biliyorum. fakat olmazsa nolur naparız kapıızı açan olmaz çok yalnız kalırız diye düşünürken düşünürke konu bu boyutlara geldi kafamdaCocuk sahibi olmak ya da olmamak konusu ile yaslandigimizda kendimize baktiracagimiz birileri konulari cok farkli aslinda. Malesef bazi insanlar cocugu yaslandiginda yalniz kalmamak,kendilerine baktirmak icin yapiyor.siz de o mantiktasiniz sanirim. Cunku cocugumuz olmuyorsa o zaman kendimize baktiracak birilerini bulalim derdine dusmussunuz. Bu bana gore buyuk bir bencillik. Yine de konunuza cevap olarak asla baskasina guvenmezdim. Evleri satar esimle guzel bir huzur evine yerlesirdim.
Azcık güçlü durun lütfen, üstte yazdığım mesajı okuyun. Eşinizin sizin desteğinize ihtiyacı var. Ben öğrendiğim andan itibaren kontrolü elime aldım. Eşimin yapması gerekenleri organize ettim. Oturduk konuştuk hiç olmazsa üzülür müyüz , evet üzülürüz, hayatın sonu mu dedik hayır değil. Biz birbirimize sahiptik sonuçta, buna tutunmaya karar vermiştik. Durumumuza teslim olduk kabullendik ama nasip işte 1 ay içinde hamile kaldım.birde şöyle bi durum oldu bunu öğrendik ve bu vitaminleri alın 6 ay sonra gelin durumu oldu ordan çıktık aldık vitaminleri ben damdan düşer gibi kaldım öyle napıcam napıcam diye tekrar tekrar kadın doğuma gittim mesela sırf bişey yapmak olsun diye onamı gitsem buna mı gitsem bu arada şunamı baktırsam derken herşey iyice kötü oldu ve ben kendimi psikolokta buldum
mükemmel ya allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin uzun ömür versinAzcık güçlü durun lütfen, üstte yazdığım mesajı okuyun. Eşinizin sizin desteğinize ihtiyacı var. Ben öğrendiğim andan itibaren kontrolü elime aldım. Eşimin yapması gerekenleri organize ettim. Oturduk konuştuk hiç olmazsa üzülür müyüz , evet üzülürüz, hayatın sonu mu dedik hayır değil. Biz birbirimize sahiptik sonuçta, buna tutunmaya karar vermiştik. Durumumuza teslim olduk kabullendik ama nasip işte 1 ay içinde hamile kaldım.
Mikroenjeksiyon yontemiyle hamile kaldim bende, aynen arkadasla ayni dertten muzdariptim. Bu kadar imkansiz ötesi bir olay yok ortada aslinda, kendini dolduruyo.Ayrica tup bebekte tutmama olayi %80 embriyonun genetiginin bozuk olmasindan kaynaklanir. Bu ihtimali ortadan kaldirmak isterseniz embriyolarinizi genetik taramaya gonderip saglikli olani transfer ettirirseniz tutma ihtimalini cok cok arttirmis olursunuz.
Bazı insanlar acıdan besleniyor.Mikroenjeksiyon yontemiyle hamile kaldim bende, aynen arkadasla ayni dertten muzdariptim. Bu kadar imkansiz ötesi bir olay yok ortada aslinda, kendini dolduruyo.
ilk evlendiğimizden 6 ay sonra eşinde sperm problemi olduğunu öğrenen bir kadınım....Merhaba arkadaşlar
Öncelikle uyarayım yazı biraz uzun olacak :)
Şimdiden okuyacak ve fikir verecek olanlara teşekkürlerimi sunarım:)
Bu konuyu başka bi başlık altında açtım fakat pek fikir alamadım. o konuyu kapatmayıda bilmiyorum siteyi iyi kullanamadığım için
31 yaşında 3 senelik evli bi bayanım. 1 yıldır korunmadık fakat bebeğimiz olmadı doktora gittiğimizde eşimde sıkıntı olduğunu öğrendik ve tüp bebek denildi.
4 ay oldu bu teşhisi alalı ve ben duyduğum günden bu güne kadar üzüntüden 11 kilo verdim.
Allah'ın gücüne gitmesin bilmiyorum bu günahmı ama asla tüp bebek yapmak istemiyorum.
Hem mental hem maddi olarak enerjimi oraya vermek istemiyorum.
Ama çok üzülüyorum derdim aslında bebek sevgisi değil hiç bir zaman çok düşkün bir insan değildim bebeklere
sadece şimdiki yaşlar güzel ama daha sonra ne yapacağız diye düşünüyorum
psikolojik olarak gerçekten hiç iyi değillim.
geçmiş yazılarımdan da görmüşsünüzdür hep bir çıkış yolu aradım.
Sonrasında şunu düşündüm her zaman yardım sever bi insandım 5 lira bile olsa vermeye çalışırım ihtiyacı olana elimden geldiğince.
Bunu hava atmak için yazmıyorum lütfen yanlış anlamayın. Şuan için iyi değerde bi para eden bi evim birde orta halli bi evim var.
İlerde bir gün ihtiyacı olan bir aileye bunları bağışlayıp hem de bakıma ihtiyacımız olduğunda çoluğuyla çocuğuyla kabul edeceğimiz güvenebileceğimiz bi aileye bırakmak isterim.
ya da mor çatı gibi ihtiyacı olan kadınlardan birinin hayatını değiştirmek isterim (bakıcı manasında değil de hem bizim ile yaşayacak hem de yardımcı olmuş olacağız birbirimize karşılıklı) evleri satıp kenardan aylık olarak maaşta verebilirim fakat çar çur olsun istemem.
sizce bu düşünce çok mu saçma ? yada mümkün olmayan bir şeymi veyahutta bizi kesip öldürürlermi :) kendimizi nasıl garantiye alabiliriz?
Dusune dusune belli ki takinti haline getirmissiniz bu konuyu. Psikologa gitmek de cok iyi yapiyorsunuz. Ben de tup bebek tedavisi gordum korkularinizda haklisiniz. Cunku vucuda cok fazla hormon yukleniyor ve bu hormonlar tabiki var olan kistleri etkiler. Ama gercekten cocuk istiyorsaniz doktor kontrolu ile tedavi yurutulebilir (kistler icin soyluyorum) ama yalniz kalma korkusu ile cocuk istiyorsaniz psikolojik tedavinize devam edin hatta bence psikolga degil bir psikiyatra gidin daha hizli sonuc alirsiniz ve kafaniz cok rahatlar.aslında biliyomusun hiç böyle bi düşünce ile çocuk sahibimi olmak istemdim aklıma bile gelmezdi. hatta ben çok verici bi insanım kardeşlerime arkadaşlarıma ve eminim cocugumada son nefesime kadar maddi manevi ben bakmaya çalışırım biliyorum. fakat olmazsa nolur naparız kapıızı açan olmaz çok yalnız kalırız diye düşünürken düşünürke konu bu boyutlara geldi kafamda
Kendini dolduruyor demeyelim de psikolojisi bozulmus diyelim :)Mikroenjeksiyon yontemiyle hamile kaldim bende, aynen arkadasla ayni dertten muzdariptim. Bu kadar imkansiz ötesi bir olay yok ortada aslinda, kendini dolduruyo.
Siz olayı çok farklı bi boyutta okumuşsunuz. Sizi biliyorum üye olmadan okuduğum konularda bana umut olmuştu hamileliğiniz. Birde bahara giderken ve yıldız savaşçısı diye iki arkadaş daha vardı onlarla durumumuz çok benziyodu onlarıda uzaktan uzaktan okudum onlarda şuan tedavi ile hamile hep aklımda kaldı nickleriniz. Utanmak ne demek sanırım bu süreci içten içe böyle görmüşsünüz dışa vurum oldu şuan ! Tıbbı ve alternatif tedavileri destekleyen biriyim benim düşüncem o değil. Neyse benim makul düşündüğüm konunun kısmı kadar bile makul düşünememişsiniz . Allah evladınıza uzun ömürler versin inşallahilk evlendiğimizden 6 ay sonra eşinde sperm problemi olduğunu öğrenen bir kadınım....
ilk duyduğmda şaşırdım.. çünkü sağlıklı beslenen fas food vs gibi şeyler tüketmeyen sigara içmeyen bir eşim var...
sayısız tedavi gördü eşim... sayısız takviyeler kullandı... yine olmadı...
aşılama yaptırdım olmadı... tüp bebek yaptırdım şuan kızım 6 aylık...
duyduğum günden beri kilo vermedim... çünkü bu eksiklik değil... çözümsüz değil...
şöyle düşündüm... eğer sorun bende olsaydı eşim bana nasıl davransın isterdim ?
şimdi size soruyorum... sorun sizde olsaydı eşiniz size nasıl davransın isterdiniz?
tüp bebeğe gelince... kesinlikle bir nimet.... çocuğu olmayan insanlar için bir umud kapısı...
heycan... bekleyiş... üzüntü.. sevinç hepsini barındıran bir süreç...
siz bu sitede defalarca sayısız tedavi görmüş insanlarn var olduğunu biliyormusunuz?
tüp bebeği istememe sebebiniz nedir ? tüp bebekte kadının yumurtalarının asıl kalitesi bile çıkıyor.. ya sizde sorun çıkarsa.. eşiniz 11 kilo versinmi?
tüp bebek annesiyim... bundan asla utanmıyorum... iyi ki başlamışım tedaviye..
bence siz önce tüp bebek istemiyorum demeden önce..
çocuk isteyip istemediğinize karar verin..
çünkü içinde anne sevgisi anne duygusu hisseden hiç bir kadın tüp bebek istemiyorum demez..
üstelik maddi durumunuz iyi (ben kredi çekmiştim)
sonda yazdıklarınıza gelince.. mal varlığınızı hayırlı iş kullanmanız saçma değil.. en azından orada makul düşünebilmişsiniz.. ne diyim...
Evet psikikıloğumda psikiyatri önerdi bu ara bu durumlar için çok izin aldım iş yerinden biraz zaman geçince gideceğim hemenDusune dusune belli ki takinti haline getirmissiniz bu konuyu. Psikologa gitmek de cok iyi yapiyorsunuz. Ben de tup bebek tedavisi gordum korkularinizda haklisiniz. Cunku vucuda cok fazla hormon yukleniyor ve bu hormonlar tabiki var olan kistleri etkiler. Ama gercekten cocuk istiyorsaniz doktor kontrolu ile tedavi yurutulebilir (kistler icin soyluyorum) ama yalniz kalma korkusu ile cocuk istiyorsaniz psikolojik tedavinize devam edin hatta bence psikolga degil bir psikiyatra gidin daha hizli sonuc alirsiniz ve kafaniz cok rahatlar.
anlaşılan yorumum o kadar makulmuşki.. sizin kalbinize oldukça dokunmuş... böyle hırçın cevap vermişsiniz..Siz olayı çok farklı bi boyutta okumuşsunuz. Sizi biliyorum üye olmadan okuduğum konularda bana umut olmuştu hamileliğiniz. Birde bahara giderken ve yıldız savaşçısı diye iki arkadaş daha vardı onlarla durumumuz çok benziyodu onlarıda uzaktan uzaktan okudum onlarda şuan tedavi ile hamile hep aklımda kaldı nickleriniz. Utanmak ne demek sanırım bu süreci içten içe böyle görmüşsünüz dışa vurum oldu şuan ! Tıbbı ve alternatif tedavileri destekleyen biriyim benim düşüncem o değil. Neyse benim makul düşündüğüm konunun kısmı kadar bile makul düşünememişsiniz . Allah evladınıza uzun ömürler versin inşallah
Amin cümlemize inşallahanlaşılan yorumum o kadar makulmuşki.. sizin kalbinize oldukça dokunmuş... böyle hırçın cevap vermişsiniz..
asla sizinle tartışmayacam..
çünkü sizin beklentiniz bu....
tıbbi ve alternatif tedavileri destekleseydniz 11 kilo vermez mücadele ederdiniz hanımefendi...
bir dediğiniz diğerini tutmuor..
allah akıl fikir versin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?