Merhabalar öncelikle yargılamadan okumanızı isterim.. 3 yaşında bal gibi çok akıllı bi oğlum var gebeliğimde yoğun annemi kaybetme korkusu yaşadım ve geçti doğumumu yaptıktan 8-9 ay sonra çocuğuma zarar verme korkusunu yaşadım ve bunu yaşadığımda terler bastı sıcaklar bastı nasıl böyle düşünürüm acaba ben hasta bir annemiyim diye kendimi mahfettim 2 hafta kadar sürdü ailem eşim biliyor durumu ki cocuguma o kadar güzel bakan bir anneyimki tek basıma büyüttüm bu zamana kadar yalnızdık hep simdide oğlum 3 yaşında ve gebeyim ben bu ataklarımı emzirme hormonu ve gebelik hormonuna bağlıyorum ve tekrwr aynı korkuları yaşıyorum acaba kafamda birimi konuşuyor böyle yapıcam mı diye düşünüyorum ama ödüm kopuyor evladımın boğazında vs bişey kalınca biliyorum bu düşünceleri kafamda büyüten benim vesveseyi büyüten benim içim daralıyor bunalıyorum hayatım zehir oldu ne hamileliğimin tadı var suanda ne evladımın birdaha bu yaşına gelmeyecek ve ben hayatı kendime zehir ediyorum ne yapmalıyım nasıl geçiririm bu düşünceleri bunlar yaşayan varmı yaşayan oldukça rahatlıyorum bakıyorum internete çok yaşayan var benim gibi durumlar . Bursa da destek alabileceğim herhangi psikolog vs varmı bilmiyorum bu düşünceler geldiginde nasıl geçirebilirim hamile olmasam baslıcaktım ilaca fakat hamileyim