Çocuğumu kayınvalidemden kıskanıyorum

rosinant .!.:

Selam arkadaşlar ben 3 yıllık evliyim.Evliliğimin ilk zamanları eşimle çok sorunlar yaşadık çokta ayrılma noktasına geldik ama çok şükür artık ikimizde yuvamıza sahip çıkmamız gerektiğini anlayıp düzeldik.

İki çocuğum var ikincisi dünyaya geleli henüz 1 hafta oldu.İlk hamileliğimde eşimle ve ailesiyle büyük sorunlar yaşadık,annesi bana iyi davranırken içinde tuttuğu bir sürü şey varmış ve bir gün bunları sıraladı bana ve aileme etmediği laf kalmadı.Çok ağladım çok yıprandım,eşimdende destek görmedim o dönem ve 29.haftamda erken doğum yaptım.

Doğum yaptığımda annemler burda değildi kayınvalidem çıktı geldi yanıma,o gün barışmış olduk fakat kızım 2 ay boyunca küvözdeydi.O dönemde bizde kayınvalidemde kaldık kadın yedirdi içirdi hizmet etti,annemle bir araya geldiler falan.Eşimde çocuk olunca bana karşı çok değişti,yuvamızın temeli oluşmuş oldu.Derken şimdi 2. Doğumumu yaptım yine kayınvalidemde kalıyoruz,kadın yine elinden geleni fazlasıyla yapıyo,yemekler,çaylar ayağıma geliyo fakat bi nokta var aşamadığım bir yanım kadına karşı mahcup olurken bir yanım hala sevmiyo,bu kadın iyimi kötümü anlayamıyorum,o kadar suratsız o kadar nursuz ki ama o kadarda anaç,fakat kıskanç,bu kadar iyi davranıpta içinde onlarca laf onlarca kin biriktirir ve bir gün hepsini döker,ailemin adını geçirmez bir kere nasıllar diye sormaz onları yok sayar,bunlarda bende derttir tabi.

Şimdi esas sorunuma geleyim,ilk çocuğuma kızıma acayip düşkündür benide bu çığrımdan çıkarıyo,ben çocuk emzirirken onun içerde kızımı öptüğünü duyarım,altını değiştirdiğini duyarım ağlarım kriz geçiririm kendi kendime.Banyo yaptırmaya kalkar kadını boğazlayacak gibi olurum,sabah kızım ağlayınca geldi odaya kızımı aldı gitti kadının derdi ben dinleniyim ama şu sahiplenmesi onun bakımını üstlenmesi beni çığrımdan çıkarıyo devamlı laf sokma modundayım ne yapıcam bilmiyorum,2.doğumumu yapmadan önce kızımı hiç bırakmadım ona,hep istedi ama bırakamadım şimdi kaçıramıyorumda,bir an önce evime gitmek istiyorum,eşim önümüz ramazan ramazanı burda geçirelim diyo.Bana bi olumlama verin gerçekten çok üzülüyorum,böyle düşündüğüm için üzülüyorum,kadına haksızlıkmı ediyorum iyi bir gelin olamıyomuyum diye üzülüyorum,eşimi üzme korkusu bi yandan,nasıl aşıcam bu durumu lütfen yardım edin...

Genişletmek için tıkla...

kebabsever .!.:

Benim kv de seninkinin tam tersi. 1 gun dahi cocuklarima bakmadi. Yani emek 0. 1 gun dahi cocuklarimi kucagina alip sevmedi. Isimlerini dahi kullanmadi. Simdi seninki mi dert benimki mi bilemedim

Genişletmek için tıkla...

arsenol .!.:

Şu an ki durumunuz çok büyük bir nimet ama farkında değilsiniz. Büyük kızınız da bezlendiğine göre demek ki oda daha küçük. Ne güzel yemek, temizlik derdi yok. Büyük kızınız da ilgi görüyor, kardeşi olduğu için hayatı aksamıyor. Ya hiç gelmeyip trip atsaydı yada evinize gelip sizden hizmet bekleseydi daha mı güzel olurdu. Aklınızdan kötü düşünceleri çıkarın. Bardağı dolu tarafından bakın birazda.

Genişletmek için tıkla...

rosinant .!.:

Haklısınız yaşadığımın kârının bende farkındayım, istediğim kaçmak uzaklaşmakta değil içimde ki bu düşüncelere ket vurabilmek,kimseyi kasmadan üzmeden yaşabilmek istiyorum tedaviye mi ihtiyacım var bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

rosinant .!.:

Selam arkadaşlar ben 3 yıllık evliyim.Evliliğimin ilk zamanları eşimle çok sorunlar yaşadık çokta ayrılma noktasına geldik ama çok şükür artık ikimizde yuvamıza sahip çıkmamız gerektiğini anlayıp düzeldik.

İki çocuğum var ikincisi dünyaya geleli henüz 1 hafta oldu.İlk hamileliğimde eşimle ve ailesiyle büyük sorunlar yaşadık,annesi bana iyi davranırken içinde tuttuğu bir sürü şey varmış ve bir gün bunları sıraladı bana ve aileme etmediği laf kalmadı.Çok ağladım çok yıprandım,eşimdende destek görmedim o dönem ve 29.haftamda erken doğum yaptım.

Doğum yaptığımda annemler burda değildi kayınvalidem çıktı geldi yanıma,o gün barışmış olduk fakat kızım 2 ay boyunca küvözdeydi.O dönemde bizde kayınvalidemde kaldık kadın yedirdi içirdi hizmet etti,annemle bir araya geldiler falan.Eşimde çocuk olunca bana karşı çok değişti,yuvamızın temeli oluşmuş oldu.Derken şimdi 2. Doğumumu yaptım yine kayınvalidemde kalıyoruz,kadın yine elinden geleni fazlasıyla yapıyo,yemekler,çaylar ayağıma geliyo fakat bi nokta var aşamadığım bir yanım kadına karşı mahcup olurken bir yanım hala sevmiyo,bu kadın iyimi kötümü anlayamıyorum,o kadar suratsız o kadar nursuz ki ama o kadarda anaç,fakat kıskanç,bu kadar iyi davranıpta içinde onlarca laf onlarca kin biriktirir ve bir gün hepsini döker,ailemin adını geçirmez bir kere nasıllar diye sormaz onları yok sayar,bunlarda bende derttir tabi.

Şimdi esas sorunuma geleyim,ilk çocuğuma kızıma acayip düşkündür benide bu çığrımdan çıkarıyo,ben çocuk emzirirken onun içerde kızımı öptüğünü duyarım,altını değiştirdiğini duyarım ağlarım kriz geçiririm kendi kendime.Banyo yaptırmaya kalkar kadını boğazlayacak gibi olurum,sabah kızım ağlayınca geldi odaya kızımı aldı gitti kadının derdi ben dinleniyim ama şu sahiplenmesi onun bakımını üstlenmesi beni çığrımdan çıkarıyo devamlı laf sokma modundayım ne yapıcam bilmiyorum,2.doğumumu yapmadan önce kızımı hiç bırakmadım ona,hep istedi ama bırakamadım şimdi kaçıramıyorumda,bir an önce evime gitmek istiyorum,eşim önümüz ramazan ramazanı burda geçirelim diyo.Bana bi olumlama verin gerçekten çok üzülüyorum,böyle düşündüğüm için üzülüyorum,kadına haksızlıkmı ediyorum iyi bir gelin olamıyomuyum diye üzülüyorum,eşimi üzme korkusu bi yandan,nasıl aşıcam bu durumu lütfen yardım edin...

Genişletmek için tıkla...