Bebek Beslenmesi Çocuğum yemek yemiyor artık çıldırmak üzereyim...:(

Bebek Beslenmesi, Ek Besin Önerileri, Mamalar, Anne Sütü, 3 yaştan büyük çocukların çok yeme ya da yememe, obezlik, iştahsızlık, okulda beslenme, beslenirken dikkat edilecek konuların yani her türlü yeme problemlerinin paylaşıldığı alan.
benim oğlumda 12 aylık ve yemiyor neyazıkki.atıyor itiyor ağzından geri çıkarıyor.
ama kavanoz mamalarında aynısını yapmıyor.bazen hep kavanoz maması yedireyim diyorum ama onada para yetiştiremeyiz bi de ne kadar sağlıklı olduğuda tartışılır.
nasıl yedireceğiz bu yumurcakları yaaa sabır.
 
bir mucize olurda yerler insallah bu minikler bende sizinle ayni derteyim yasintindaki cocuklari görünce piskolojim bozuluyor zor cok zor yemeyen cocuk
 
YEMİYOR YEMİYOR 9 yaşına geldi hala yemiyor neler çektigimi birben bir ALLAH bilir hala okuldan gelince sevmedigi şeyleri ben yediriyorum sırf vitaminini alsın diye.... neler neler yapmadımki etrafımdakiler bırak aç kalsın acıkınca yer diyor ama anne yüregi rahat etmiyor bundanda faydalansın şununda vitamininden alsın diye hep ellerimle yedirdim..
 
benimkızım da 25 aylık aynı şekilde yeme problemi var yanlızca makarna pilav ve köfte bu kadar bunlarıda ağzının ucuyla yiyor süt verdimmi etini kesmişimö gibi ağlıyor

ben kreşe götürmeyi planlıyorum acaba orda çocuklar yiyince yermi diye düşünüyorum.

bide bizde konuşma problemide var hala konuşmuyor
 

mrbcanım benim oglumda 2.5 yaşında benimde başımda resmen cinnet geçiriyorumm aglama krizine giriyorum bagırıp çagırıyorum ama nafile yemiyor .... sabah kahvaltısnda peyniri agzına sürmüyor bende rafadan yumurta kaynatıyorum, domates. salalatık dönüşümlü olarak sosis kızartıyorum sucuklu yumurta yapıyorum zorla yediriyorum . kuşluk vakti elma dilimliyorum veya muz veriyorum yani saat 11 gibi öglen 12:30 sadece çorba içiyor diger yemekleri yemiyor mesela makarna agzına sürmüyor mantı falan yaptıgımda ilk önce itiraz ediyor tv karşısında zorla yediriyorum ilkindi vakti danone yiyor kinder süt dilimi yani abur cubur... akşam köfte falan ama zorla artık ne yapsam yedirsem diye kafayı yiyorum şimdi birde yaz geldi iyice kapandı iştahııı.. allah yardımcımz olsun son olarak bebeginin boyu ve kilosu kaç ...:18::18::18:
 

düşüncelerini bende düşünuyorum aceba kreşe versem orda yermi diye benim oglumunda konuşma problemi var ve tuvalet egitimide yokkk(
 
tüm anneler çözümden ziyade soruna odaklanmış, özellikle annelere merhametsiz gelecek ama bunun çözümü bu arkadaşlar. konu sahibinin dediklerini yaptıktan sonra tabii: eğer severek yedirmeye çalışmış, sevdiği kişilerle yedirmeye çalışmış, abur cubur yemesine engel olmuş vs. vs. iseniz ve hala aynı sıkıntı varsa yapacağınız tek şey çocuğunuzla konuşup kural belirlemek. şimdi 2.5 yaşındaki çocuk konuşmaktan ne anlar diyeceksiniz ama kesinlikle anlar hatta aylık bebekler bile anlar.
sadece belirli şeyleri yiyor demişsiniz ya
birincisi onlar evde pişmesse onları da yiyemeyecek. öncelikle onları pişirmeyip sağlıklı şeylerden pişirmeye başlayın.
zorla yedirdiğimde kusuyor demişsiniz
ikincisi kusmak öğrenilen bir davranıştır ve kesinlikle size karşı yapılan hatta bilinçli yapılan bir davranış. bunu sakın unutmayın.
konuşun çocuğunuzla dedim ya önce çocuğunuz için günlük öğünler belirleyin atıyorum günde 5 kez ve o saatleri çocuğunuzun anlayabileceği şeylerle bağdaştırın. pepe başlamadan önce, baba geldikten sonra, uyandıktan sonra vs. gibi
atıyorum; "ali uykudan kalktıktan sonra sevdiği bir karakteri söyleyebilirsiniz spider man gibi güçlü olmamız için kahvaltı yapmamız gerekiyor.herkes uyandıktan sonra kahvaltı yapmak zorundadır. ben kahvaltıda bunları yiyeceğim sen de bunları" gibi. sonra yemeği hazırlayın yemeğe çağırın. bu yemeğin yenmesi gerektiğini belirtin yemiyorsa eğer ( işte bu noktada anneler bana merhametsiz diyecek ama) biraz zorlayarak az da olsa yedirin. muhtemelen kusmaya çalışacak. (bu noktada daha da merhametsiz diyeceksiniz) çocuğunuza kussada bu yemeği yemesi gerektiğini söyleyin. atıyorum :çocuğunuz öğürme hareketleri yaptığında " ali kusabilirsin, kus istersen lavaboya git kus gel kusman bittiğinde bu yemeği tekrar yiyeceksin. bu yemek karnında kalana kadar biraz yemek zorundasın. " gibi
hatta kusmalar devam ederse yemeğini getirirken yanınıza onun için bir kab getirin, ali yemek yiyeceğiz kusabilrisin buna sonra devam edeceğiz gibi
önceleri gerçekten kusacaktır. silahının ne kadar etkili olduğunu görmek için. hele bir de önceden kusup da siz yemek yedirmekten vazgeçmişseniz daha dirençli olacaktır yememeye ama siz kussa da yedirmeye devam ederseniz kusmanın işe yaramayacağını görecektir. çok dirençli bir çocuk ise de kendine başka silahlar bulacaktır ama siz kararlı olursanız vazgeçecektir.
bir de çocuğunuza seçenek sunun
atıyorum pırasa ve mercimek çorbası yaptınız. "ali pırasa mı istersin, çorba mı"
cevap hiçbiri tabii
"hayır, sadece bu yemeklerimiz var ve sen ikisinden birini seçmek zorundasın, sen karar ver"
çocuk iyi kötü hatta bazı çocuklar paşa paşa birini seçip yiyiyorlar. neden mi kendileri seçtiler ya kendi dediklerini yapmış oldular güya :))
kazan - kazan olmuş oluyor. bu taktik işe yararsa ne ala ama yaramazsa mutlaka az önce dediğim gibi kararlı olmanız gerekecektir.
şimdi bana çocukla yemek için bu kadar savaş yapmaya ne gerek var, acıktığında zaten yiyecektir diyeceksiniz çocuklar sırf inadına bişey yemeden uzuuunca bir süre dayanabilirler. buna da annelerimizin gönlü razı olmuyor yelkenler iniyor tabi suya. ama zaten diğer türlü de eminim savaş yapıyorsunuz. kırk takla atıyorsunuz yedirmek için, küçük çaplı sinir krizcikleri geçiriyorsunuz vs. doğru olarak dener, kararlı olursanız (misafiriniz gelse de, siz misafirliğe gitseniz de vs.) baba ile de aynı fikirde olursanız, babanın ağzından da aynı şeyleri duyarsa işe yarayacaktır.
 

çok güzel yazmışınız bende aynını uyguluyorum zorda olsa bi kaç kaşık yiyor..
 

ne güzel anlatmışsınız tabi mesleğinizle ilintili olarak. bende sizin gibydim öğrencilerde işe yarayan şeylerin çocuğumda da yarayacağını sanıyordum, idealisttim, hatta zaman içerisinde bu anlattıklarınızdan bile daha merhametsiz zamanlarımda oldu ancak hayatın en iyi öğretmen olduğunu anne olduktan sonra anladım.mesleğim gereği belli dönemlerde öğrencilerimin beslenmelerini ele almak zorunda kalıyor ve bu yöntemler sayesinde de muvakfak olabiliyordum gerçekten işe yarıyorlar ama aynı kanı taşıdğınız bir çocukta hayır yaşı 5 'in üzerinde bir çocukla konuşmakla 2 yaşında bir çocukla iletişim kurmaya çabalamak kesinlikle bir değil. kusmalarına en fazla bir ay tahammül edebiliyor insan üstelik günde en az 4 öğün bunu tekrarladığınızda sonnda çıldırıyorsunuz.istemediği değil istediği şeyleri bile önüne koyup seçme hakkı verseniz eğer inadı üstün ve yemek yemekten hoşlanmayan bir çocukla karşı karşıyaysanız Sabiha Paktunadan, Doğan Cüceloğluna, Ahmet Yörükoğlundan daha nicelerine sadece öylesine konuştuklarını-yazdıklarını farkediyorsunuz. sadece soruna odaklanmaktan bahsetmişsiniz, doğru soruna odaklanmış durumdayız her birbirmiz çünkü çözümler üretip denenmişleri deneyip her seferinde hüsrana uğrayınca insan psikolojisi kimimiz bir hafta kimimiz bir ay kimimiz 6 ay sonra artık çözümlerin bi işe yaramadığını kabullenmeyi öğrennip sorunu kabullenir hale gelmiş durumdayız. umarım zamanı geldiğinde siz daha dirençli olup sorunu kabullenmek zorunda kalmadan çözüm bulabilirsiniz !!!hatta dahada önemlisi bu sorunu hiç yaşamazsınız çünkü gerçekten dediğiniz gibi anne yüreği bir noktaya kadar dayanabiliyor..........
 

ben yazdıklarımı öğretmen boyutuyla yazmadım. pedegojiye dayandırarak yazmadım. çünkü şunu çok iyi biliyorum ki evet genel geçer kurallar var ama her çocuk kendine has, kendine özgü. sınıfta bile bir olay için bir yöntem uygulanmıyor. kimi çocuk motive edilerek, kimisi tam tersi, kimisi, görmeze gelinerek, kimisi örnek verilerek dastekleniyor. bunu en iyi bilen bu nedenle de üniversitedeki hocalarıma kızan biriyim.
bu yazdıklarımı yiğenimden biliyorum. doğuştan bağışıklık sistemi tam gelişmemişti, sık hastalanıyordu. hastalığı kolay atlatması için de sağlıklı beslenmesi gerekiyordu.
bir de allerjisi vardı herşeyi yemiyordu. hiç abartmıyorum. 3 günün 1inde hastanedelerdi.
tüm bunların üstüne yememek için kusuyordu, direniyordu yiğenim. çözümü bu şekilde bulduk. önceleri kusunca bırakıyordu ablam. baktım bilerek yapıyor. çünkü nadir de olsa istediği kadar yiyip daha yemeyecem diyipte az zorlayınca kusuyordu. rahatsızlıktan dolayı olmuş olsaydı hiç yiyemezdi filan neyse
sonra ablama anlattım çok söyledim önceleri yapamadı, sonra bilerek yaptığı zamanları gösterdim ablamda hak vermeye başladı. sonra sabırla bunu denedik.3 -5 gün olacak bişey değil bubir davranışın bile kazanılması için 6 ay tutarlı bir şekilde uygulamak gerekiyor. olmadı dediğiniz durmlarda mutlaka kendi kanınızdan olmasından dolayı bıraktığınız ya da sabırla alakalı olarak pes dediğiniz durmlar olmuştur. ablam hırsından ağlardı, odadan çıkarırdım. görmesin diye ben devam ederdim sakinleşince geri gelirdi.
yazdıkça aklıma geldi de sıpa neler yaşatmış bize :)))
daha çook örnek var böyle yaşadığımız ama zamanım kısıtlı şuan konuşuruz yine
he birde bundan daha merhametsiz davranıdığımız oldu gibi birşey demişsiniz ya yanlış anlaşılmak istemem amaç merhametsizlik değil. ne kadar merhametsiz olursanız o kadar iyi olur işe yarar değil kastteddiğim.
benim yazdıklarım merhametsizlik değil aslında ama annelerin bakış açısı bu olur , yorumlar bu yönde olur diye düşündüğümden
 

kesinlikle merhametsizlik kelimesini bende kötü anlamda kullanmadım. ve sizi çok iyi anlayabiliyorum. alerjen bir çocukla başa çıkmak malesefki daha zor biliyorum çünkü oğlumda da aynı şey mevcut üstelik birde artısı var doğuştan genetik bir cilt hastalığımız var bundan dolayıda pek çok şey yasak Allah ablanıza sabır versin. ancak şanslıda bir bakıma çünkü demişsiniz ya bazen sinirleri dayanlıyor ağlamaya başlıyordu ve ben ele alıyordum durumu sakinleşene kadar diye. bizlerrde en büyük sorun işte burda başlıyor. gerçekten birşeylere direnen çocuğa o direnç gösterdiği şeyi yaptırmak çok zor hele birde yanlızsanız. yada yöntemlerinizi kabul edip susmak yerine tam aksini iddia ederek o anda mücadeleye girişen büyüklerde varsa işte bu hale geliyor insan. çünkü sizinde dediğiniz ve bildiğiniz gibi çocuk durumunuzu anlıyor ve kullanıyor kendinizi tutamayıp karşısında göz yaşı döktüğünüz ansa bittiğinizin resmi. hele bunu biliyor ve tutma çabasınada giriyorsanız en kısa sürede iyi bir psikolog bulmanız gerekiyor kendinize.
ayrıca lütfen beni yanlış anlamayın saptamalarınızda yanlışsınızda demiyorum sonuna kadar size katılıyorum özellikle kendilerini kusturma konusunda çocuklar çok becerikliler ve kararlılık baş kural. diyoloğumuzdaki tk eksik nokta mücadele verenin direk kendisi olmakla, yardımcı kişi olmak arasındaki fark. bizleri soruna odaklandıranda bu nokta zaten.
ancak bu aramızda geçen konuşma bir yönden de beni mutlu etti çünkü eminimki bunların bile farkında olmayarak sadece direk problemi gören annelerimizde mevcuttu aramızda ve bizim bu diyaloğumuz belkide en azından evresinde yardımcı olabilecek kişileri olanlar için bir aydınlatıcılık unsuru taşıyacak.yada pes edenler için bir kez daha deneme güdülenmesine sebebiyet verecek.yoksa lütfen bai yanlış anlamayın en baştada dediğim gibi görüşlerimiz kesinlikle karşıt değiller. ve kararlılık baş unsur.
 
Aynı sorunla 6 aylıktan beri uğraşıyorum.
zamanı geldi kustu, zamanı geldi bağrıdım,zamanı geldi aç bıraktım, hırpaladım, güzellikle anlattım,tehtit ettim yani denenebilecek tüm yolları denedim ama çare olmadı yemedi, yemiyor..
Bir ara üzerine gitmedim yedirmeye çalıştım bir iki denedim yenedi kaldırdım yemeği 15-20 dk sonra kendim yer gibi yaptım geldi yamacıma ama 3-5 kaşıktan sonra yok yine aynı senaryolar..

Her gittiğimiz dr. pedogog vs. aynı şeyleri söyledi

*yemiyorsa zorlamayın
*bir sonraki öğüne kadar hiç birşey vermeyin
*alternatif sunmayın vs. vs. vs.

Sonuç olarak çözüöü söylediler ama nasıl olacağını ne zaman olacağını söylemediler. Evde sinir krizleri ile biten akşam yemeklerinin sonucunda kazanan hep oğlum oldu. 22 aylık ken kreşe başladı orda yemek konusunda sorunu olmadığını söyledi hep öğretmeni başta inandırıcı gelmedi hala kilo almıyordu ama sonra düşününce onca harekete kaşın tüm gün birşey yemezse kilo vermesi gerekirde biz ne aldık ne verdik. Şu an 31 aylık hala bazı yemekler dışında yemek yemiyor, püre olmadığı sürece sebzeyi ağzına sürmüyor. ağzına es kaza sevmediği bir yieceği verirsem tükürüyor. Ama okulda bunların hiç biri olmuyor.

Sonra gördüm ki sorun çocukta değil sorun bizde.. Evde başka okulda başka davranıyorsa evde bir yanlışlık var demektir dedim önce yanlışlıkları tespit ettim..

1. Hep biz sofraya oturmadan önce onun karnını doyurmaya çalışıyordum.
2. Yemeğini ben yediriyordum.
3. daha tadına bile bakmadan reddettiği yemeği sevmediğini düşünerek hemen sevdiği başka bir yemeği getiriyordum ki zamanla onlarda reddedilmeye başlandı.
4. yemek yemedi diye yemekten sonra fındık kuru üzüm, bisküvi, süt abur cubur (ki bana göre sadece sağlıklı olanları )veriyordum.
5. Uzmanların verdiği tavsiyeleri 2 denemeden sonra çocuk aç kaldı yada sinir krizine girdi diye rafa kaldırıyordum.

Şimdi üç gündür bu yanlışların hepsini birden kaldırdım. Hiç kolay olmadı tabiki eline çatalı kaşığı verip önüne yemeği koydum hadi yiyelim sen artık abi oldun kendi yemeğini kendin yiyebilirsin dedim, masada bizimle oturup bizimle aynı yemekleri yemedini sağladım, hç müdahele etmedim , döktü saçtı, ilk gün yarısından da az yedi ama kendi yedi yemeyi bırakınca biraz daha bekledim 10-15 dk sonra (30 dk dolunca) sofrayı kadırdım. 2 gün yemeği önüne koyunca istemiyorum diye ağladı, sadece nutella yemek istedi ısrarla sonuçta iş inada bindi hiç bir şey yemeden kalktı ben yine masayı topladım bugün ise hep birlite oturduğumuz sofradan beklediğimden daha fazlasını yiyerek kalktı.. Yılmak yok bundan sonra taktik değiştirmek yok. ısrar yok..sabırla bunu alışkanlık edene kadar bekleyeğim. birlikte sofraya oturmak ve kendi kendine yemesini sağlamak çok önemli. Olmadı bir daha bir daha bir daha deneyeceğim.

Bu şekilde çözülecek başka yolu yok bu işin aç kalması konusunda kendimi şöyle avutuyorum. Sonuçta diğer türlüde aç kalıyor. An azından kavgasız stressiz olsun diyorum..:)
 

hadi size geçmiş olsun
benide en çok üzen işte bu 2 yaşına kadar oğlumu ben hiç beslemek zorunda kalmadım daha 9 aylıktı verdim kaşığı eline önce döktü, ağzını bulduramadı derken öğrendi. bir yaşından itibaren ben hiç müdahale etmedim bizimle oturdu bizimle kalktı sofradan ama ne olduysa 24. aya girdi çocuk değişti. işte sorun burda sizinkinde bizim başta kullandığımız yöntem şimdi işe yararken bizimkinde ise zorlama işe yarıyor. birkaç gündür ceza yöntemiyle yer olduk bizde önüne yemeği koyuyorum ve bizimle oturtuyorum ama bir farkla yemeğini bitiren sofradan kalkabilir.geçen gece uyku saati geçmesine rağmen hala beraber masadaydık. gözleri kapanıyor, kimi ağlıyor kimi bağırıyor, bir ara sen yedir demeye kalktı ama hiç tavizsiz hayır sen kendin yiyebiliyorsun ve yemeden kalkamazsın diyerek bekledim. 4. saatin sonunda mecbur yedi. ama ben hem onunla hem dedemizle hemde anneannemizle mücadele vermekten yine çıldırdım
 
Hepimizin sorunu aynıymış benim oğlum 11 aylık halen sütle besleniyor.
Eline bisküvi ekmek filan veriyorum ufalayıp yerlere atıyor kaşığı ağzına götürmenin imkanı yok eğer zorla verirsem boğuluyormuş gibi yapıyor ödüm patlıyor eğer zorlamaya devam edersem ağlayıp morarıyor çocuk 24 saat sütle duruyor aç açına şaşırdım kaldım valla.
 
Benim de prematüre doğmuş bir kızım var. 1,750 gr doğdu. Şu an 11 ayını bitirmek üzere ve yemiyor yemiyor yemiyor. Her yemek saati kabus, her akşam bir sinir krizi. Yoğurttan başka hiç bir şeyi yemek istemiyor hanımefendi. Köfteyi severek yiyor diyordum 1 haftadır onu da Ağzına sürmüyor. Her verdiğim yemeği öğürüyor. Muhallebiyi öğürür mü bebek ya 4 aylık bebeler yiyor muhallebiyi. Önüne koyuyorum yesin diye mıncıklayıp mıncıklayıp atıyor. Her akşam ağlıyorum yine yemedi bir şey diye. İştah açıcı şurup verdi doktor nafile. 3 aydır hiç kilo almadı ve ben çok yoruldum. Zaten yurtdışında yaşıyorum eşimden başka kimsem yok. Türkiye'de olsam başka dert zaten herkes bir akıl vermeye çalışıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum artık şaşırdım kaldım.
 
Acaba bebeklerinize ilk be zan ek gıda verdiniz benim kız kardeşim de hiç birşey yemezdi annem çildirip dövüyor du artık şuan 9 yasin da hala yemiyor kızım 5 ayına girdi bende korkuyorum öyle olur diye çok zor bi durum çünkü herkes çocuğuna sofrada yedirirdi biz bi odaya girer oynatirdik yesin diye yemez di çok zorlanınca da çıkarırdı ne kreş ne Dr okul ise yaramadı allah yardımcımız olsun zor bi durum
 
Emmediği için 4 aylıkken başlamak zorunda kaldım ama şimdiki aklım olsa 6. ayına kadar beklerdim devam sütü içirmeye çalışırdım. Biliyorsunuz kayınvalideler anneler çok akıl veriyor ama hepsi faydalı olmuyor. Bizimkiler tutturdu " biz 4 aylikken kendimiz ne yiyorsak yediriyorduk, sen de başla" yok efendim "küçükken alıştırmazsan büyüyünce yutmaz" 2 aylıkken elma suyu bile içirmeye çalıştılar. Nasıl bir boşluktaysam artık her deneni yapmaya çalışıyordum ama en iyisi 6. ayı beklemek ve az az başlamak bence.
 
herkes yediremediğinden bahsetmiş sağolsun Revolucion çözümü bulmus gıbı bahsetmıs artık deliricem hcı bır sey yemıyor ıcmıyor bu ccuk nasıl beslenıyor son 2 haftadır boyle ondan önce yıne seçerdi gunde bır ogun de olsa yerdı meyve falan da yerdı ama sımdı hıc bır sey yemıyr gunde ogunlerı 3 e cıkarayım derken 0 a ındırdık sıfır yani. bazen kahvaltı yarım yapıyor veya aksam yarım yarım yıyor yemıyor duzgunce şöyle bır tabak yemek yesın demı hayır eskıden pılav severd döner severdı sımdı dönerı bıle agzına atıp gerı cıkarıyor zaten sulu yemek artık yemıyor yıl olucak neredeyse..
hadı bugun yemedı yarın yer dıyorum hayır yemıyor anlamıyorum ben bu işi kırk takla bın bır yemek ama boyu uzamıycak boyle gıderse anlayabılse keşke
 
http://blwturkiye.com Canim burda yazilan yasanmis hikayelerden belki ilham alabilirsin. Benimki daha 5 aylik gerci yasamadan bilemiyorum, bende arada bir okuyorum burdan belki yarari dokunur bu yontemin..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…