tüm anneler çözümden ziyade soruna odaklanmış, özellikle annelere merhametsiz gelecek ama bunun çözümü bu arkadaşlar. konu sahibinin dediklerini yaptıktan sonra tabii: eğer severek yedirmeye çalışmış, sevdiği kişilerle yedirmeye çalışmış, abur cubur yemesine engel olmuş vs. vs. iseniz ve hala aynı sıkıntı varsa yapacağınız tek şey çocuğunuzla konuşup kural belirlemek. şimdi 2.5 yaşındaki çocuk konuşmaktan ne anlar diyeceksiniz ama kesinlikle anlar hatta aylık bebekler bile anlar.
sadece belirli şeyleri yiyor demişsiniz ya
birincisi onlar evde pişmesse onları da yiyemeyecek. öncelikle onları pişirmeyip sağlıklı şeylerden pişirmeye başlayın.
zorla yedirdiğimde kusuyor demişsiniz
ikincisi kusmak öğrenilen bir davranıştır ve kesinlikle size karşı yapılan hatta bilinçli yapılan bir davranış. bunu sakın unutmayın.
konuşun çocuğunuzla dedim ya önce çocuğunuz için günlük öğünler belirleyin atıyorum günde 5 kez ve o saatleri çocuğunuzun anlayabileceği şeylerle bağdaştırın. pepe başlamadan önce, baba geldikten sonra, uyandıktan sonra vs. gibi
atıyorum; "ali uykudan kalktıktan sonra sevdiği bir karakteri söyleyebilirsiniz spider man gibi güçlü olmamız için kahvaltı yapmamız gerekiyor.herkes uyandıktan sonra kahvaltı yapmak zorundadır. ben kahvaltıda bunları yiyeceğim sen de bunları" gibi. sonra yemeği hazırlayın yemeğe çağırın. bu yemeğin yenmesi gerektiğini belirtin yemiyorsa eğer ( işte bu noktada anneler bana merhametsiz diyecek ama) biraz zorlayarak az da olsa yedirin. muhtemelen kusmaya çalışacak. (bu noktada daha da merhametsiz diyeceksiniz) çocuğunuza kussada bu yemeği yemesi gerektiğini söyleyin. atıyorum :çocuğunuz öğürme hareketleri yaptığında " ali kusabilirsin, kus istersen lavaboya git kus gel kusman bittiğinde bu yemeği tekrar yiyeceksin. bu yemek karnında kalana kadar biraz yemek zorundasın. " gibi
hatta kusmalar devam ederse yemeğini getirirken yanınıza onun için bir kab getirin, ali yemek yiyeceğiz kusabilrisin buna sonra devam edeceğiz gibi
önceleri gerçekten kusacaktır. silahının ne kadar etkili olduğunu görmek için. hele bir de önceden kusup da siz yemek yedirmekten vazgeçmişseniz daha dirençli olacaktır yememeye ama siz kussa da yedirmeye devam ederseniz kusmanın işe yaramayacağını görecektir. çok dirençli bir çocuk ise de kendine başka silahlar bulacaktır ama siz kararlı olursanız vazgeçecektir.
bir de çocuğunuza seçenek sunun
atıyorum pırasa ve mercimek çorbası yaptınız. "ali pırasa mı istersin, çorba mı"
cevap hiçbiri tabii
"hayır, sadece bu yemeklerimiz var ve sen ikisinden birini seçmek zorundasın, sen karar ver"
çocuk iyi kötü hatta bazı çocuklar paşa paşa birini seçip yiyiyorlar. neden mi kendileri seçtiler ya kendi dediklerini yapmış oldular güya :))
kazan - kazan olmuş oluyor. bu taktik işe yararsa ne ala ama yaramazsa mutlaka az önce dediğim gibi kararlı olmanız gerekecektir.
şimdi bana çocukla yemek için bu kadar savaş yapmaya ne gerek var, acıktığında zaten yiyecektir diyeceksiniz çocuklar sırf inadına bişey yemeden uzuuunca bir süre dayanabilirler. buna da annelerimizin gönlü razı olmuyor yelkenler iniyor tabi suya. ama zaten diğer türlü de eminim savaş yapıyorsunuz. kırk takla atıyorsunuz yedirmek için, küçük çaplı sinir krizcikleri geçiriyorsunuz vs. doğru olarak dener, kararlı olursanız (misafiriniz gelse de, siz misafirliğe gitseniz de vs.) baba ile de aynı fikirde olursanız, babanın ağzından da aynı şeyleri duyarsa işe yarayacaktır.
(
işte bu hale geliyor insan. çünkü sizinde dediğiniz ve bildiğiniz gibi çocuk durumunuzu anlıyor ve kullanıyor kendinizi tutamayıp karşısında göz yaşı döktüğünüz ansa bittiğinizin resmi. hele bunu biliyor ve tutma çabasınada giriyorsanız en kısa sürede iyi bir psikolog bulmanız gerekiyor kendinize. 
derken öğrendi. bir yaşından itibaren ben hiç müdahale etmedim bizimle oturdu bizimle kalktı sofradan ama ne olduysa 24. aya girdi çocuk değişti. işte sorun burda sizinkinde bizim başta kullandığımız yöntem şimdi işe yararken bizimkinde ise zorlama işe yarıyor. birkaç gündür ceza yöntemiyle yer olduk bizde önüne yemeği koyuyorum ve bizimle oturtuyorum ama bir farkla yemeğini bitiren sofradan kalkabilir.geçen gece uyku saati geçmesine rağmen hala beraber masadaydık. gözleri kapanıyor, kimi ağlıyor kimi bağırıyor, bir ara sen yedir demeye kalktı ama hiç tavizsiz hayır sen kendin yiyebiliyorsun ve yemeden kalkamazsın diyerek bekledim. 4. saatin sonunda mecbur yedi. ama ben hem onunla hem dedemizle hemde anneannemizle mücadele vermekten yine çıldırdım 
