Çocuğum bana düşmanı gibi davranıyor

Kusura bakmayın ama kendi lüksünüz, kendi rahatınız, kendi daha iyi yaşama hevesiniz için çocuğu yapıp atmışsınız. Ne bekliyorsunuz. Kadıncağız çocuğa bakmış evet, erken kalkmak istememesi de anlaşılabilir, sonuç olarak ona güvenip yapmadınız çocuğu diye umuyorum. Ama kızınızı şu duruma itekleyen sizsiniz. Bugün boşanmayı düşünebileceğiniz eş kişisinin geçimini kolaylaştırmak için, çocuğunuzu gözden çıkarmışsınız. Yalnız, ortada kalmış, geçinmek zorunda olan bir kadının çocuğu anneannesine daha düşkün diye ağlanması ile alakalı olsaydı yargılamayabilirdim ama şu durumda kesinlikle vicdan azabı duymalısınız. Her ne olursa olsun, o şekilde bağlılık duyduğunu anladığınız an her şeyi bırakıp evladınıza yapışmalı, genel geçer sürece gelene kadar - kreş, okul - gerekirse işten çıkmalıydınız. Akşamları orda bırakmak kısmı da nasıl vicdan diyorum, tüylerim diken diken oldu. Son olarak, evladınıza gerçek bir annelik yapmış olsaydınız kimse bu derecede düşman edemezdi diye düşünüyorum. Çünkü annesine şurda kızan, küsen, hatta krize girip vuran çocuk on metre geçmeden sarılmaya kalkıyor. Sorgulamanız gereken, çocuk orada senelerini geçirirken eve gelip nasıl rahat uyudunuz?
 
Sabah saat altida evden ciktim. Su an trendeyim ve eve dogru gidiyorum. Cocuklar babalarinin yaninda. Ofiste calistigim bir is gununde bile cocuklarim burnumda tutuyor ve benden ayri kalmak zorunda olduklari için vicdan azabi cekiyorum. Oglen saat 12 den beri hayalleri hep gozumun onunde. Eve varip onlara sarilmak için sabirsizlaniyorum. Yillarca gece gunduz onlardan ayri kalsaydim hem benim hem cocuklarimin akil sagligi bozulurdu heralde. Yillarca hem gece hem gunduz nasil ayirabildiniz yavrunuzu kendinizden. Babasi babaannesi falan demeyin sakin annesi olarak sozunuzu gecirmeliydiniz. Yazik cok uzuldum kiziniza oglumdan henuz bir yas buyuk. Anne kuzusu o daha. Kizinizi geri kazanmak için acilen bir pedagog/psikologtan destek alin ve arkadaslarin dedigi gibi bir sure babaanneyle yasamayi goze alin. Zararin neresinden donseniz kar.
 
Evet onu ben yazdım çocuğa oda yapın artık kalmasına izin vermeyin diye ama bunu düşünemedim doğru çocuğu şuan babamesinden küt diye koparmak annesinden koparmak gibi sonuçta onu anne biliyor haklısın.
 
Malesef babaannesinde yatılı kalmasıyla çok büyük hata etmişsiniz. Maaşınızın gerekirse hepsini verseydiniz de bir kaç saat bakacak abla bulsaydınız. Çocuk sizi hiç tanımamış ki. Ve öfkeli, kırgın, bağıracağınıza ona sarılıp ben seni çok seviyorum, hiç terketmedim, yalnız değilsin öfkelenme bana deseydiniz keşke. Bence hemen bir pedegogla görüştürüp çocuğunuzu evinize alın. Eşinizlede mesafeyi çok açmayın onunla beraber aile danışmanıyla acilen görüşün, evinize taşının psikologlarında yardımıyla hemen.
 
Ben sizi anladım, kötü hiçbir niyetiniz olmadığını biliyorum aslında herkes çözüm bulmaya çalışıyor ama bu şekilde alınan bir çocuk olarak çocuğu ne pahasına olursa olsun al yorumlarını okuyunca o kadar üzülüyorum ki.
Bir çocuğu annesinden alıp götürmek neyse o küçük kız için de babaannesinden alıp götürmek aynı şey.
Dediğim gibi, inanın ki çözümü bende bilmiyorum çünkü benim üzerimde hiçbir şey denenmedi. Yani şu yapılsa daha iyi olur diyebilsem keşke ama yok.
Aklıma gelen tek şey pedagog desteğiyle kademeli bir şekilde denemek
 
Babası bu hale getirmiş resmen size saygısızlığa teşvik etmiş böyle bi adamla barışma motivasyonunuz neydi kizinizla yeniden ilişki kurmaya çalışın beraber vakit geçirin sinemaya falan götürün sizi tanımıyor bile size vurduğunda babasının tepkisi çok çok yanlış irrite oldum adamdan
 
Üz
Zaten temelde babasının karaktersizliği ve ailenin geline düşmanlığı yatıyor konunun. Tamam anne hatalı ama anneyi çocuğa düşman eden kim? Üzülmeyin onların tavırlarından dolayı çocuğunuzla iletişimi kesmeyin daha yapıcı yaklaşın ikiniz yalnız zaman geçirmeye bakın. Bu zamana kadar yanlış yapmış olabilirsiniz bundan sonrasını evladınızı kazanın iyi kötü herşeyinde destek olun.zamanla büyüdüklerinde oda anlar annenın kıymetını . Anne gibisi varmı kaç yaşındayım hala annem öldüğü için kimsesizliğime ağlarım
 
Evet ya ne kadar kötü bir baba ya resmen çocuğu annesine düşman etmiş bende problemin temelinde babanın bilinçli olarak yaptığını düşünüyorum kapkara bi kalp kendi çocuğuna onun annesine onların arasındaki bağa bunu nasıl yapar
 
Gecmise donuk herseyi arkadaslar soylemis. Analik konusunda asiri pasif bir kisiliksiniz. Burdaki analarin cogu cocugu soz konusu olunca tum dunya karsisinda olsa tirnaklarini cikarir. Kedileri ornek alin, yavrusuna bir el uzansin bakin neler yapiyor. Gecmise donuk konusmayacaktim ama bence de sirf dogurmakla ana olunmuyor. Yok kocam oyle dedi yok baskindir bilmemne. Neyse gelelim simdi yapacaginiz en iyi sey cocugunuzun size olan ofkesini nefretini gormezden gelip gercek bir ana gibi davranmak. Ona kosulsuz bir sevgi sunmak. Bu zamana kadar kendi rahatiniz icin yasamissiniz biraz o rahatiniz bozulsun. Kaynanaya tasinmiyorsaniz sık sık cat kapi gidin. Okula basladigi zaman sabah gidin aksam gidin bir yolunu bulun okulda ziyaret edin. Size ofkeli mi davraniyor siz ona daha cok sevgi sunun. Kedi almak bilmemne kaynanayla sidik yarisina girmeyin. Evet dusmaniniz cok buyuk ama analik hakkiyla yapildiginda hepsinden buyuk. Adim adim yaklasin kiziniza. Siz o size ofkeli nefret duyuyor diye ondan uzaklasirsaniz gun sonunda bir kiziniz kalmayacak. Aksine ofkesine ragmen onu sevdiginizi benimsediginizi gordukce size yonelecek. Evlat kolay bulunmuyor can parcasi. Tabiki herkesin kendi dusuncesi ama bir evlat kendi ayaklari ustunde az cok durmaya baslayip kendi kanatlariyla ucmaya heveslenmedikce hayatin merkezidir ve ana baba olmak isteyen karnini nasil doyururumdan cok ruhunu nasil doyururum derdine dusmeli.
 
Nasıl normal gelebiliyor size bu anlamadım. Çocuğun yeri anne baba yanıdır. Böyle yapan çok diyerek normalleştirmeyin. Bir çocuk etkilenmez, diğeri etkilenir ve etkilenen ömür boyu o travmayı üzerinden atamaz.
 
Konu ibretlik yahu. Ben yapacağınızı hiç sanmıyorum ya yazayım yine de gidin o çocuğun kapısında yatın, sevdiğinizi, onu terk etmediğinizi gösterin. Derhal babaannenin evine yerleşin. Çocuğun hangi yemeği nasıl sevdiğinden, sevdiği çizgi film karakterlerine en yakın arkadaşlarından, ilgilenebileceği başka şeylere ne olursa öğrenmeye çalışın, deneyin, babaanne çocuğa neyi nasıl yaptırıyor gözlemleyin, şımartmadan aranızdaki bağı onarmaya çalışın. O baba olacak adama, babaanneye haddini bildirin. Babanın çocukla aranıza girmesine müsade etmeyin. Bir zahmet zamanı gelince boşayın. Babaanneye de benimle sidik yarıştırma çocuğun annesi benim bir hata yaptım telafi edeceğim şimdi deyin. Evladınızı sizden koparamayacaklarını anlatın.
 
7 aylıktan beri babaanne bakıyor ve orada mı kalıyor doğru mu ? Emzirme olmasıdı mı 2 yaşa kadar ?Ne kadar süre emzirdiniz ?
Ve haftasonları bebeklik döneminden ne zamana kadar eve getirdiniz kaç ay/yaş itibari ile hafta sonları da orada kalmaya başladı ?

Yoksa ,”Mama ile beslendi 7 aylık itibari ile de hep orada kaldı “ ?
 
8 sayfadır dil dökülüyor, aynı şekilde büyüyen insanlar kendi tecrübelerini anlatmaya çalışıyor ama konu sahibi 2-3 mesajdan sonra bıraktı gitti, kayboldu.
Zora gelince ne var ne yok bırakıp gidiyor belli ki...

Olan dünyalar güzeli bir kız çocuğuna oluyor...
 
Mümkünse yavaş yavaş eve kendime çek ilgilen vakit geçir küçükse düzelir kaç yaşında
 
Bence hiçç boşa uğraşmayın arkadaşlar ne yazsak boş yani. Bu kadın şimdiye kadar ne annelik yapmış ki bu saatten sonra ne yapacak nasıl bir verim sağlayacak çocuğa belki ilk anne baba demesini bile görüp duymamışlardır kendi evlerinde karı koca keyif yaparken. Çocuk gece uyandığında bir kere bile yanında olmuşmu acaba?
Bu saatten sonra onun anneliğinden ne hayır gelir vicdan yoksunu insanlar resmen.
 
Hiçbişey yapamazsınız çünkü böyle bir isteğiniz, o kocaya ve annesine uygulayacağınız bir güç yok. Herkes atlamış ama barıştıktan sonra bile o koca orda kalıyorsa boşanmalıydınız. Ne demek annede kalmak ya, yaşadığınız hiç birşey normal değil, evli değilsiniz. Böyle aileler var evet, ama karı koca arasında sizin gibi kopukluk yok, ama ne olursa olsun o çocuk büyüyünce de aileden kopuk oluyor. Benim şahit olduklarım böyle. Çocuk bakacak durumda olmayanlar çocuk yapmasın, bu kadar net. Uzmanlar ilk 2 yıl mümkünse anne bebek ayrılmasın diyor, hadi mecburi durumlarda bakıcı, ya da büyük anne bakımı anlarım ama siz baya çocuğu evlatlık vermişsiniz.keşke siz de oraya yerleşseydiniz. Sizi bozuk para gibi harcayan kocaya, o çocuğu nefretle yetiştiren büyük anneye gık dememişsiniz Annelik pasif karakterle asla örtüşmez, siz fazla fazla pasif kalmışsınız. Halen de ne yapmalıyım diye soruyorsunuz. Çoktan bir uzmandan görüş alıp harekete geçmeniz lazımdı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Kocam baska kadinlar ile konuşuyor
5 6 7
Yorumlar
136
Görüntüleme
3K
dahabellidegil
Eşim ve saygıszlığı
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
4K
Nogaa
F
Yuvamda gözü olan kaynana ve anneci kocam kızlar deli ediyor bu kadın beni
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
4K
garciaas
şu kaynana olayını ben mi büyütüyorum?
5 6 7
Yorumlar
131
Görüntüleme
4K
Sevmeyisevdim
S
Hissettiğim duyguyu anlamıyorum
5 6 7
Yorumlar
125
Görüntüleme
5K
leyla_17
L
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…