benim oğlumda 1yaşında ve herkesin yazdıklarını teker tekre okudum aynı benimki dedim.henüz yürüyemiyor ama ulaşamadığı yer yok... çalışıyorum bakıcımız eve geliyor kadının canını çıkarıyor ben eve gelincede kaldığı yerden devam ediyor hiç bitmeyen bi enerjisi var kuzumun.çokta sinirli hayır kelimesinden nefret ediyor.sinirlenince yüzümü saçımı yoluyor,kızarsam kendine vurmaya başlıyor.dr.sordum devinsel hareket 18.aya kadar bazı bebeklerde görülür endişe etme dedi.saldırgan olduğu zamanlarda görmezden gel dikkatini dağıt dedi.dedi dedide ben artık depresyona girmek üzereyim...çok yoruluyorum.tv.ünitemizin heryerini kapladık düşüpte biyerine zarar vermesin diye çamaşırlığa tırmanıyo,kanepelerin üzerinde geziyo hep..kafayı yiycek gibi oluyom bazen.çalıştığıma sevinir oldum inanın çünkü orda dinleniyorum.tenefüs falan var en azından evde o da yok..ama bazende vicdan azabı duyuyorum kötü bir annemiyim diye.bakıcımız çok iyi şükür.kadını hem ihtiyacı var hemde herkesten fazla maaş veriyorum tek bebeğime iyi bak ben parayı sorun etmem diyorum.ama ne zaman düzelecek bilmem...dün mağzaya gittik eşim ve bebeğimle benim oğlan kucakta,pusete binmiyorda...babasından bana benden babasına derken kollarımda derman kalmadı,mağzaya en 5 bebek gelmiştir annesiyle inanın gıpta ettim hepsine kimi pusette kimi annesinin kucağında kımıladamadan duruyorlar,benimki bağrıyo ,uzanıyo,ağlıyo daha birsürü şey.bende düşündüm herhalde daha yaramazı yoktur diye ama sitede okuyunca varmış demek diyorum.Allah yardımcımız olsun.hayırlısıyla sağlıcakla büyümelerini nasip etsin.bazen sakat çocukları düşünüyorum onların annelerinide ne zordur kimbilir onlarda tek yaramaz hareketli olsalardı diye düşünüyorlardır belkide.