çekirdek çitliyodum boğazıma kaçtı gülmekten ya, hay sen çok yaşa valla oğlumun öğretmeni keşke sen olsaysın, hiç üzmezdi seni valla canım ya inşallah şu seramik işin çok iyi gider, öğretmenliğinde devam eder, canı gönülden dilerim ya ben o kadar merak ediyorum ki eylülde nolcak diye, ama sadece ben
kimsenin taktığı yok ya, acaba diyorum anormallik bendemi bu arada dergi demişsin, ben artık almıyorum çok sıkılıdı, verdikleri kartları çıkarıp bırakıyo, içeriği okumak yok, bazende deneyleri yapıyo o kadar
geçen bana kimyager olcam dedi, en azından çöpçülük ve araba yıkama elemanı olma kariyer planından vazgeçtiği için şükrettim en azından labaratuvarı olan bi okula gitseydim diyo, en azından yanlız... Ey yavrum hey dedim, sen daha neler görmiceksin dur bakalım, labaratuvar ne
ahhh chess ah
hep gülelim inşallah
ben hiç çalışmadığım için bana çalışmak zor gelmişti (İŞTE BU YÜZDEN ÇOCUKLARIN MUTLAKA ÇALIŞTIRILMASI GEREKTİĞİNİ DÜŞÜNÜYORUM YARI ZAMANLI FALAN DA OLSA )
okuldan hemen sonra öğretmenlik yapmaya başladım o zaman maaşlar iyiydi geçiniyorduk
kapadokyadayken bi taraftan da seramik yapıyorduk
neyse bana çocukların nazı velilerin kaprisi müdürün emirleri müfettişlerin hort zortları öle zor geliyordu ki
bazen sürünerek gidiyordum okula
ve sevmiyordum
ama o aldığım maaşın hakkını vermek için zorluyordum kendimi
hepsini sineye çekmeye razıydım da bi de karşılığını görsem
ruhsuz amaçsız (ilkokul çocuğunda ne amaç olacak demeyin başarılı insanlar daha o zamandan ideali olan çocuklar gerçekten de,ben doktor olucam ben başbakan olucam vs diyen çocuklar) fikirsiz düşünceden hayalgücünden yoksun çocukların arasında bir tane iki tane pırıldayan göz görmek için neler vermezdim
her pazartesi o umutla giderdim okula
çocukların suçu olmadığını bilsem de sistemin ve velilerin hatası olduğunu bilsem de ne olursa olsun etkiliyor insanı
sonra kimseyi takmamayı öğrendim
herkes istediğini söylesin ben kendi bildiğimi okudum ve mutlu oldum çocuklar da ben de sonunda veliler de
öğretmenliği sevmeye başladım
her okulda şikayet edildim her okulda arkamdan gitme diye ağladı çocuklar veliler
işte o zaman dedim daha sılanın bu durumları yokken keşke üstün zekalı çocukların öğretmeni olsam diye
beni zorlayacak ben ders anlatırken ağzımın içine değil de söylediklerime bakan
beni zorlayan ben öğrettikçe öğrenen öğrendikçe zorlayan zorladıkça bana öğreten çocukların öğretmeni olsaydım keşke dedim
ama olmadıysa kendi sınıflarımda uygulamaya başladım
ben dersi anlatırım müfredatı işlerim
sonra kimse bana karışamaz öğrencilere ne gösterebilirsem ne öğretebilirsem yapmaya çalışırım işte böle arada da şikayet edilirim mırın kırın edilir falan filan
aslında bir özel okulda olmalıyım
paraları toplayıp toplayıp bu kurs senin şu etkinlik benim şu festival senin şu kitaplar bizim kitaplığın yaşayıp gitsem çocuklarla
velilerle sorun olmaz ama özelde de idareyle sorun oluyor işte
hiçbirşey dört dörtlük olmuyor
ama zor bu saatten sonra işte
onu da yapamadın kendi çocuğuma faydam olsa
o da benimle bişey yapmıyor heyhat
kpssden de umut yok 90-95 net gelebilir ama yetmez yetmiyor
dediğin gibi ancak seramik
ben bişey beklememeyi öğrendim canım
okuldan civayı kaldırdılar geçende
çözüm bu mu
doğru kullanmayı öğretmek mi acaba
madem laboratuvarlı okul yok
biz alıcaz çocuğumuza mikroskop teleskop (geçenlerde bimekste gördüm 60-70 tlydi mikroskop)
ha işe yaramayacak tabi ki amatör aletler ama
en azından çocuk öğrenecek öğrenmek isteyecek
off
biliyosun bu konularda ağzım açıldı mı susmak bilmem o yüzden kısa kesicem
işte böyle durumlar