Ben yazayım canım tabi ki hazır çay molası vermişken ama kitabı okumayı düşünen varsa bence okumasın
İstanbul'da yaşayan zengin bir ailenin oğlu (kemal) uzaktan akrabası olan fakir ama çoook güzel, güzellik yarışmasına filan girmiş bir kızı (Fisun) görüyor, kız üniversite sınavı öncesi bu adamla ders çalışmaya başlıyorlar.
Sonra aşık oluyorlar ve birlikte oluyorlar ama adamın kızdan önce olan bir sevgilisi var adam bu kızla nişanlanıyor nişanlandığı gün ise Fisunu kaybediyor kız izini kaybettiriyor. Adam hasta oluyor. Nişanlısı dahil herkes durumun farkında ama adam toparlanamıyor ve nişanlısından ayrılıyor.
Hayatını nerdeyse kızı bulmaya adıyor, sanırım bir yıl kadar sonra buluyor kızı. kız evlenmiş kendine aşık olan birisiyle. Annesi babası ve kocası ile Çukurcuma'da aynı evde yaşıyorlar. kızın kocası film yönetmeni olma hayalleri peşinde vs.
Kızı bulduktan sonra tam 9 yıl boyunca haftanın bir çok akşamının bu uzaktan akrabalarının evine giderek geçirmeye başlıyor. Kıza yakın olabilmek onu aslında yeniden birlikte olmaya ikna edebilmek için.
Sonra yani 9 yıl aradan sonra bir şekilde kız kocasıyla boşanıyor ve Kemal Fisunu evlenmeye ikna etmeye çalışıyor ve bir paris yolculuğuna çıkıyorlar bu yolculuk esnasında Fisun ikisi de arabadayken intihar ediyor. Kız ölüyor adam komalık.
Adam uzun süre komada kalıyor sonra komadan çıkınca da hayatını yine aşkına adıyor.
Kızla tanıştıkları ilk günden itibaren toplamaya başladığı her şeyi içinde barındıran bir müze kurmak istiyor ve dünya çapında bu amaç için sanırım 6000 e yakın müze geziyor çoğuna ise defalarca gidiyor.
Neler neler var topladığı eşyalar arasında inanamazsınız kızın içtiği sigaraların izmaritlerinden tutunda aklınıza gelebilecek her türlü eşya taaki intihara gittikleri araçta bu koleksiyona dahil.
Neyse bahsi geçen Kemal bu müzenin birde kitabı olmasını istiyor ve Orhan Pamukla tanışıp tüm hikayesini romanlaştırmasını istiyo. dadadaaaammmm meğer roman tamamen gerçekmiş
Yıllar sürüyor bu uğraş ( beni en çok bu kısmı etkiledi okuduğum kitabın tüm detayları yaşanmış bir hayat olduğunu öğrenmek, bir aşk uğruna verilen çabalar geçen bir ömür)
Orhan Pamuk'un aslında Kemalin nişanında Fisun'la dans etmiş olması apayrı bir detay iken Pamuk romanı yazmaya başlıyor ancak kitabın son aşamasında Kemal ölüyor. Ama Kemal müzeye ait tüm detayları belirlemiş oluyor.
Düşünün kitabın içinde bir adet giriş bileti sayfası bile var. Aynı anda müzeye girebilecek kişi sayısı bile belirlenmiş.
Müze kızın annesi ve babası ile yaşadığı Çukurcuma'daki ev oluyor. adam komadan çıktıktan sonra bu evde yaşamaya başlıyor. Aynı zamanda biriktirdiği eşyaları düzenlemeye işte...
Şuan müze faaliyette adam sanırım 2000 li yılların başında vefat ediyor ve müze 2012 yılında açılıyor.
Romanda 1970-1980 li yılların İstanbul'u, Türkiye'nin siyasi gündemi kültürel yapı, batıyla uyum çabaları gibi döneme dair birinci ağızdan çok güzel anlatımlar var. Buda romanı ayrıca ilgi çekici kılıyor ancak Orhan Pamuk bu kitapta (diğer eserlerini bilmiyorum okumadım çünkü) dili ve anlatımı o kadar ağır kullanıyor ki insanı o kadar fazla detaylarla boğuyor ki gerçekten sıkılıyor insan.
Ancak hikayenin sonunda yer verdiği gerçeklik olgusu tam kitap bitti derken birden sizi kitaba bağlayıveriyor. Bana bunları hissettirdi açıkçası...