Aslında konuyu nereye açmam gerektiğine karar veremedim ve burdan denedim sanırım ben sorunumun hamilelik kaynaklı mı yoksa genel bir sıkıntı olup olmadığınıda bilmiyorum bu sebeple sizlere danışmak istedim.. Bu son zamanlarda kafama takılmış durumda. Şimdi size şöyle özetleyeyim, eşim evlendiğimiz ilk günden beri bebek istiyordu kısmet bugüneymiş yani bu bebek istenmeyen bir bebek değil, eşimin kişiliğine gelince öyle aman aman romantik romeo değildir ama arada jestleride oluyor tabiki, cinsellik konusunda ise öyle abartılı düşkünlüğü yoktur ama olması gerektiği gibi..
Şimdi gelelim meseleme.. 4 aylık hamileyim ve bu 4 aylık süreçte eşimle sadece 2-3 kez ilişkiye girebildik, canım inanılmaz acıdı ve eşimde bunu farkettiği için üstelemedi aslında ona belli etmemeye çalıştım ama inanın bir süre sonra dayanamaz hale geldim. Bu olaydan bir kaç gün sonra biraz kanamam oldu doktora gittim vs derken çok şükür geçti kanamam ancak o günden sonra eşim kendini suçlayarak sanki ilişkiye girdiğimiz için kanamamın olduğunu bebeğe bana zarar vereceğini düşünmeye başladı oysa doktorum kanamanın ilişkiyle alakalı olmadığını belirtti.. Şimdi bu süreçten sonra eşimle ilişkiye hiç girmedik aslında ihtiyaç duyduğunun farkındayım bazen yanaşıyorum ama olmaz canın acır bebeğe bir şey olur diyip sarılıp uyumayı tercih ediyor bende üstelemiyorum ama üzülüyorum acaba bu benim eksikliğim mi diye..
Ve şimdilerde ise eşimde gözlemlediğim ve sorun olarak gördüğüm mesele ise sanki bana karşı sevgisinde yaklaşımlarında bakışlarında değişiklik hissediyorum. Bana karşı kötü değil çok şükür bağırıp çağırmıyor ama mesela hani hiç eyvallahı yok derler ya öyle olmuş sanki. Aynı evin içinde ya playstation oynuyor ya bilgisayarda ya televizyon izliyor ve ben konuşmasam konuşmuyor resmen. İlk zamanlarda belki canı başka bir şeye sıkkındır idare edeyim ben konşturayım ilgileneyim vs derken bir baktım ki bunu kendine sanki yaşama biçimi edindi. Mesela önceden koltuğa yanıma gelir uzanırdı dokunurdu bana güzel sözler ederdi hadi şunu yapalım bunu yapalım derdi ben mutfakta meşgulken arkadan gelip sarılıp öper giderdi ama şimdi yok...
Acaba cinsel yönden tatmin olamadığı için benden uzaklaşıyor mu ister istemez.. Aklıma sadece bu geliyor. Bazen agresifleşiyor gergin bir hal alıyor falan.. Sebebi bu olabilir mi arkadaşlar ne yapmalıyım? Doktorumun onunla konuşmasını mı sağlamalıyım, yoksa eski cinsel yaşantıma dönmek için ben mi dişimi sıkmalı canım acısada ses etmemeliyim? Ya da en önemlisi cinsellik erkeği bu kadar etkiler mi...
Birde eskiden elinden geldiğince bana yardwımcı olurdu şimdi daha cok yardımcı olması gerekirken saldı iyice bütün iş bende, beni çok yoran bir işim var öğretmenim ve öğrencilerim görme ve zihinsel engelliler sabah erken kalkıp gidiyorum okuldan eve gelince pilim bitmiş oluyor yemek çamaşır bulaşık temizlik her şey bende.. Bir de akşam sefası ekstradan çay kahve çerez meyve vs ister ben uzanırken.. Zoruma gidiyor hani çevremde insanlar hamile kalınca eşi daha cok fedakarlığa başlar yardımcı olur hiç yapmadığı işleri bile yapar ama benim biricik eşim yapmıyor ve ben söylenince de sende yapma niye yapıyorsun ki diyor??? Şaşıp kalıyorum bende... Karşıma aldım konustum olmadı, tartıştım olmadı, anlattım örnek verdim omadı, beklentimi söyledim olmadı sorumluluk verdim olmadı bende yapmadım yine olmadı.. Ama bu şekilde de çok yoruluyorum, yapmayıncada içime sinmiyor içim içimi yiyor bu konuda da ne yapacağımı inanın bilmiyorum...
Şimdi gelelim meseleme.. 4 aylık hamileyim ve bu 4 aylık süreçte eşimle sadece 2-3 kez ilişkiye girebildik, canım inanılmaz acıdı ve eşimde bunu farkettiği için üstelemedi aslında ona belli etmemeye çalıştım ama inanın bir süre sonra dayanamaz hale geldim. Bu olaydan bir kaç gün sonra biraz kanamam oldu doktora gittim vs derken çok şükür geçti kanamam ancak o günden sonra eşim kendini suçlayarak sanki ilişkiye girdiğimiz için kanamamın olduğunu bebeğe bana zarar vereceğini düşünmeye başladı oysa doktorum kanamanın ilişkiyle alakalı olmadığını belirtti.. Şimdi bu süreçten sonra eşimle ilişkiye hiç girmedik aslında ihtiyaç duyduğunun farkındayım bazen yanaşıyorum ama olmaz canın acır bebeğe bir şey olur diyip sarılıp uyumayı tercih ediyor bende üstelemiyorum ama üzülüyorum acaba bu benim eksikliğim mi diye..
Ve şimdilerde ise eşimde gözlemlediğim ve sorun olarak gördüğüm mesele ise sanki bana karşı sevgisinde yaklaşımlarında bakışlarında değişiklik hissediyorum. Bana karşı kötü değil çok şükür bağırıp çağırmıyor ama mesela hani hiç eyvallahı yok derler ya öyle olmuş sanki. Aynı evin içinde ya playstation oynuyor ya bilgisayarda ya televizyon izliyor ve ben konuşmasam konuşmuyor resmen. İlk zamanlarda belki canı başka bir şeye sıkkındır idare edeyim ben konşturayım ilgileneyim vs derken bir baktım ki bunu kendine sanki yaşama biçimi edindi. Mesela önceden koltuğa yanıma gelir uzanırdı dokunurdu bana güzel sözler ederdi hadi şunu yapalım bunu yapalım derdi ben mutfakta meşgulken arkadan gelip sarılıp öper giderdi ama şimdi yok...
Acaba cinsel yönden tatmin olamadığı için benden uzaklaşıyor mu ister istemez.. Aklıma sadece bu geliyor. Bazen agresifleşiyor gergin bir hal alıyor falan.. Sebebi bu olabilir mi arkadaşlar ne yapmalıyım? Doktorumun onunla konuşmasını mı sağlamalıyım, yoksa eski cinsel yaşantıma dönmek için ben mi dişimi sıkmalı canım acısada ses etmemeliyim? Ya da en önemlisi cinsellik erkeği bu kadar etkiler mi...
Birde eskiden elinden geldiğince bana yardwımcı olurdu şimdi daha cok yardımcı olması gerekirken saldı iyice bütün iş bende, beni çok yoran bir işim var öğretmenim ve öğrencilerim görme ve zihinsel engelliler sabah erken kalkıp gidiyorum okuldan eve gelince pilim bitmiş oluyor yemek çamaşır bulaşık temizlik her şey bende.. Bir de akşam sefası ekstradan çay kahve çerez meyve vs ister ben uzanırken.. Zoruma gidiyor hani çevremde insanlar hamile kalınca eşi daha cok fedakarlığa başlar yardımcı olur hiç yapmadığı işleri bile yapar ama benim biricik eşim yapmıyor ve ben söylenince de sende yapma niye yapıyorsun ki diyor??? Şaşıp kalıyorum bende... Karşıma aldım konustum olmadı, tartıştım olmadı, anlattım örnek verdim omadı, beklentimi söyledim olmadı sorumluluk verdim olmadı bende yapmadım yine olmadı.. Ama bu şekilde de çok yoruluyorum, yapmayıncada içime sinmiyor içim içimi yiyor bu konuda da ne yapacağımı inanın bilmiyorum...
ben ona böyle yaklaştıkça oda dibimden ayrılmıo. eminim hepiniz kocalarınızı çok seviorsunuz ama bence bebek olunca resmen adamları dışlamışsınız. biz bayram temizliğnide beraber yaptık, yemeklerde beraber yapıoruz hep.. hatta işten benden önce gelirse yemeği tamamen hazırlar. hatta geçen gün poğaça yapmıştı
bnmde saçım herzaman yapılı deil tepeden topluorum ama en azından evde bi şort yada bi elbiseyle, ayağımda pofuduk terliklerle sevimle hale getirebiliorum. bide güzel kokulu bir kremi buynuma sürüorum sadece azda parfüm sürüorum okadar. buda yeterli oluo. eminim bunu yapıcak vaktiniz kalıodur. ve kocamın her defasında bana yeniden aşık olurmuşcasını bakışı sarılışı ve öpüşü paha biçilemez.. kocalara biraz daha ilgi kızlar bence..
