Oyunu giyim tercihi bir noktadan sonra normal geliyor söylemleri insanı düşündürüyor. Cinsel kimliğinden memnun olmama bariz duruma geliyor işte o yüzden bizim endişemiz artıyor. Keşke erkek olsaydım cümlesi ve kızlar böyle yapar kalıplarının dışına çıkıp ona dair hiçbir şeyi yapmak istememesi insanı korkutuyor. Bir kere götürdüm ama bu konuda tecrübeli bir psikologla çalışmak daha mantıklı . Onun için de hem o kişiyi bulmak hem babayı ikna etmek hem de kendi ruh halimi hazır hissetmem gerekiyor sanırım.Bende küçükken arabalarla oynayan, oyuncak He-man kılıcıyla gezen, cicili bicili tokalar takan yaşıtlarımın aksine saçlarımı falan toplatmayan bir kız çocuğuymuşum. Annem güne falan gittiğinde arkadaşlarının kızları bebekleriyle oynarken ben kılıcımı çekip “gölgelerin gücü adına” diye bağırıyormuşumSonradan oyuncak bebeklere, evcilik oyuncaklarına geçmişim daha “normal” görünen bir kız çocuğu olmuşum.
İçiniz rahat etsin diye bir pedagoga götürün elbette ama bana da normal bir durum gibi geldi.