Cinsel kimlik karmaşası

Ben de renk ve oyuncak cinsiyeti olur diyen biri değilim zaten arabaları da tamir seti de makyaj malzemeleri de bebekleri de var. Mavi de giydirdim pembe de. Ancak normal denilen bir şey olduğunu düşünüyorum yani hepsi olsa da biraz olsun cinsiyetine eğilim olması gerekir içinden sadece karşıt cinsiyet oyuncak ve kıyafetlerine yönelmesi diğerlerini reddetmesi normal değil diye düşünüyorum.
 
Teşekkürler şimdi baktım profilinde var bu konu hakkında bilgilendirmeleri. Daha önce duymamıştım
 
Kız kardeşim böyle, 9 yaşında şuan. Küçük yaştan beri etek elbise giymeyi reddetti. Hiç onu ikna edemedik, yıllarca saçı tek tip at kuyruğu, başka hiç birşey onu mutlu etmedi. Şuan herşeyin daha da farkında, okulda sadece erkeklerle oynuyor, eşofman dışında kıyafet giyinmiyor, erkek gibi yürüyor, arkadaşıyla bana abi diyeceksin diye kavga ediyor, kızım için bana dayı desin diyor, aşırı derecede takıntı halinde.
 
İşte ben de böyle düşünüp böyle hareket eden biriydim. Normal olarak elbise giyip toka takmak istese yine bu tutumumu devam ettirirdim. Ama yönelim tam zıttı olduğu için düşündürücü geldi.kız olarak oyunlarını oynasa arabasını topunu yine sorun yok. Ama bunu kendini erkek olarak düşünüp hayal edip yapması zaten sorun. Ben bu durumda nasıl düşünürüm nasıl davranırım bilmiyorum kendimde o sabrı ve destek gücünü göremiyorum sanırım.
 
Kızım da aynı elbise etek yok. Saçı sadece at kuyruğu dağıtma yok. Kızlarla da erkeklerle de oynuyor ama erkekleri daha çok sevip onları dilinden düşürmüyor. Benziyoruz sanırım. İnşallah uzun sürmeden hallederiz.
 
İnşallah, elimizden geleni yapıyoruz fakat annem takıntılarından bezmiş durumda ve hasta. Bu da tetikliyor olabilir onu bilemiyorum annemin hastalığından beri daha da arttı bu durum,aldı başını gitti diyebilirim. Umarım bir süreçtir...
 
Siz tıp biliminden şaşmayın, doktorunuz bu yaşlarda olur diyorsa güvenin, içinize sinmediyse bir uzmana daha götürüp fikir alın ama internette her yazan üzerinden evladınıza kendiniz teşhis koymayın.

50 yaşındayım, hayatım boyunca kaç sefer etek veya elbise giydim tam sayısını hatırlamıyorum ama ben genelde şort ve pantolon giyen biriyim, en sevdiğim şey şort üzerine babamın gömleklerini giymekti, çocukluğum ağaç tepelerinde geçti, evde tv dolabı dahil tırmanmadık yer bırakmazdım, ergenlik döneminde diğer kızlar saçıyla kıyafetiyle ilgilenirken ben babama mınçıka yaptırmış onunla geziyordum, kardeşim evde etek mi giyse elbise mi saçını nasıl yapsa diye düşünürken ben babamın dükkanında zımpara yapardım, pantolon giyip kamyonla oynayan her kız çocuğu cinsel kimlik karmaşası yaşıyor anlamına gelmez, keza her erkek çocuğu da bebekle oynayıp annesine benzemek istiyor diye kimlik karmaşası yaşıyor anlamına gelmiyor.

Kız çocukları babalarına daha düşkündür, onlara hayrandır bu sebeple belki babası gibi olmayı hayal ediyordur kızınız, ben babama daha düşkündüm onun gibi olmak hoşuma gidiyordu ama sonuç olarak pantolon veya şort da giysem kadınım, hislerim kadın hisleri, evliyim ve anneyim.
 
9 yaş için takıntı olmaktan çıkmış gibi görünüyor.Yardım almayı denediniz mi ?
 
Geçmiş olsun size de. İnşallah
 
Zaten makaleleri bilimsel araştırmaları takip etmeden kendimce bir şeyler uydurmuyorum. Sadece ilk gittiğim kişinin bu konuda deneyimi olduğunu düşünmüyorum. Ben de etek elbise giyen biri değilim ama erkek olmak istiyorum demiyorum belki siz de demediniz. Zaten kriterleri var sadece oyuncakları ve kıyafetleri değil ölçüt. Bunları yazıyorum ki önceden ben nasıl bilgi sahibi değilsem bu konuda hala fikri olmayanlar vardır eminim onlar da ergenlikte ya da sonradan ortaya çıkan bir şey olduğunu savunmasın aklına ufak bir soru işareti oluşsun
 
Siz bir uzmana daha gidip fikir alın, belki kızınızın şu an yaşadığı cinsel kimlik karmaşası değil geçici bir süreç, tümüyle fikir yürütüyorum belki babasına olan sevgisi hayranlığı ağır basıyor, babasına daha hoş gözükmek, babası gibi olursa daha fazla sevileceğini düşündüğü için büyüyünce baba olacağım diyor, o yaştaki çocukların aklından geçenleri bilmek pek de mümkün olmuyor, ne zaman neden etkileneceği de belli olmuyor, olmuştur demiyorum sadece örnek olarak yazıyorum, babasını bir erkek çocukla oynarken gördüyse veya eşinizle konuşmalarınızdan birinde erkek çocuklarıyla ilgili bir şey söylendiyse, çocuklar bunları hafızalarına kaydediyor ve unutmuyor, kendi dünyalarında çok acayip çıkarımlar yapıyor ve dikkat çekmek için ellerinden geleni yapıyorlar, ki eski konularınızdan biri çocuğunuzun kekelemesiyle alakalı.

Ondan öncesinde de ürperme vb sorunlar yaşanmış, kekemelik genetik bir geçiş değilse, altında bir korku bir şeyden etkilenme vb olabilir, yani aslında şunu demek istiyorum evladınız küçücük bir söz veya hareketten etkilenen bir çocuk olabilir, bunları kendince yorumlayıp dikkat çekmek ilginizi üstüne çekmek için asker olacağım, baba olacağım diyor da olabilir.

Siz yine takip de olun, çocuk psikolojisi üzerine uzman olan psikologdan yardım alın ama kızınıza bundan rahatsız olduğunuzu hissettirmeyin, çocuklar dikkat çektiklerini anlayınca daha çok üsteleyebiliyor.
 
Baya bir abartmışsınız.Bu yaşlarda çok normal 4 yaş oğullarım oje sürmek,bebekle oynamak istediler hep.Engellemedim.Sadece ojeyi anneler sürer dedim.Israr ettikleri bir gün sürdüm.10 Dakika sonra gelip anne sil biz kızmıyız dediler.Bebekle oynamayıda çok istediler.Kuzenleri bir barbi bebeğini verdi.Bir hafta oynadılar.Hiç karışmadık yani olabilir.Bir hafta sonra kız arkadaşlarına hediye etmek istediklerini söylediler.Öylede yaptılar.Kaldı ki bir kız çocuğu arabayla oynayabilir,askerde olabilir bunda tuhaf bir durum yok.pantolon ve taytla daha rahat ediyor olabilir.Burda sizin tavrınız çok önemli.Yasaklamayın.Biraz kendi haline bırakın ve inatlaşmayın lütfen
 
Ben de renklerin ve oyuncakların cinsiyete göre ayrışmasını savunmuyorum. Çocuğum neden araba top oynuyor da demedim. Farkındaysanız oğullarınız merak etmiş yaptırmış ve sonrasında cinsiyetinin farkına vardıklarını belli eden bir tavır takınmış. Kızım sadece erkeklerin yaptığı şeylere ilgi duyuyor diğerlerini reddediyor .saçı uzun bir erkek görse aa anne erkeğin saçı uzun ben de ileride erkek olabilirime getiriyor konuyu. Sizin söylediklerinizle benim anlattıklarım maalesef farklı şeyler.
 
kiz ve erkek cinsel kimligin temel davranis bicimi vardir. Erkek bir cocuk daha kucuk yaslarda erkek kimlik kidlarina sahip olmalidir misal babayla gures yapmak gibi. Kuz cocuk da baba ile gures yapabilir ama bu onun temel kodu degil. Yanlis ebeveyn tutumu kimlik karmasasina sebebiyet vermektedir.
 
Benim oğlum da 3 yaşına bi kaç ay kala oje takıntısı başladı sürdüğüm ruju falan koklamak istedi sonra bi gün keşke kız olsaydım oje sürerdim dedi şuan agustos da 4 yaşına girecek bi kaç gün önce erkek olmak da güzel kız olmak da ama kız olmak daha güzel keşke kız olsaydım dedi bunların haricinde hiç kız gibi davranmaz kız arkadaşlarıyla itişmeli kakışmalı oynar araba oynar ve araba markalarını bilecek kadar araba hastası güzel bi araba görsün yatım saat inceler her yerini ama bu sözleri beni endişelendiriyor nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum babası da sürekli sınıfta daha cok kızlarla mı erkeklerle mi oynamayı seversin doktor bana mavı ve pembe hap vermek istedi hangini alayım babaannen sana bebek mi aldın top mu bu tarz sorular sorup duruyor endişeden ama olmayan şeyleri sokacak kafasına diye kaç defa soyluyorum
 
Valla nasıl davranılacak ben de tam emin değilim hala takip ediyorum bazen yoğun bazen de hiç olmuyor. Ben de sanırım endişeden bazen o tarz şeyler sorabiliyorum. İnşallah bu yaşlarında olabilecek şeylerdir ve geçicidir.
 
Çocuklarımızım hep sağlıklı olması için dua ederken insanın aklına hiç böyle bir durum olabileceği gelmiyor gerçi bu bir hastalık mı onu da bilmiyorum her ne olursa olsun o benim çocuğum ve her zaman yanında olurum ama yaşayabileceği zorluklar aklında kalbinde yaşayacağı çatışmalar olabileceği düşüncesi benim de kalbimi en derinden etkilyor en çok da bu kısım için endişeleniyorum umarım sadece gecici bir şeydir umarım bir daha duymayız
 
Bende küçükken arabalarla oynayan, oyuncak He-man kılıcıyla gezen, cicili bicili tokalar takan yaşıtlarımın aksine saçlarımı falan toplatmayan bir kız çocuğuymuşum. Annem güne falan gittiğinde arkadaşlarının kızları bebekleriyle oynarken ben kılıcımı çekip “gölgelerin gücü adına” diye bağırıyormuşum Sonradan oyuncak bebeklere, evcilik oyuncaklarına geçmişim daha “normal” görünen bir kız çocuğu olmuşum.
İçiniz rahat etsin diye bir pedagoga götürün elbette ama bana da normal bir durum gibi geldi.
 
Kesinlikle aynı hislere sahibim ben kabul edebilir miyim diye düşünüyordum ilk zamanlar. Şimdi biraz daha sakinim. Ama yine de dediğiniz gibi en kötüsü kendi içinde yaşayacağı çatışmalar hayatında karşılaşacağı zorluklar. Açıkçası biz zorlanıyoruz üzülüyoruz ama ilk aklımıza gelen etraf ne der oluyor. Sonrasında onun çatışma içinde olacak olması hayatında yaşayacağı zorluklar insanın aklına geliyor ve tek düşüncesi bu oluyor. Tabi bu durum geçici olur olmaz belli değil insan kendini kötüsüne de hazırlamaya çalışıyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…