Ölüm Yok evet ama ben haftanın 6 günü çalışıyorum ve bazen işte delirecek gibi oluyorum. Anneme çok sevdiği bir şeyi alabilirim mesela başkasının üstüne yattığı borçla. O yüzden uyuyamıyorum sanırım. Ben ucunda ölüm mü var diyemiyorum. Çünkü hayatım hep maddi zoluklarla, babamın bize almadığı kıyafetler yüzünden eskilerle gezerken utanmakla geçti.biraz abarti buldum acikcasi. verirse verir vermezse napayim kendimi mi yirtayim? borc veririm, zaten isteyenler cok yakinlarimdir. nezaman odeyecekleri beni zerre rahatsiz etmez. simdi soylediniz de dusundum kimlerde paramin oldugunu. bende zor kazaniyorum, cok calisiyorum. ama bugun veya yarin o paraya ihtiyacim olacagini dusunmuyorum, verirler elbet napayim yani. teyzemde 2000 eurom var (anneme emanet ettigim parayi annem bana hic sormadan vermis cokta iyi etmis). o parayi teyzem anneme geri verdiginde anneme hediye etmeyi dusunuyorum mesela (o anki maddi durumuma bagli gerci birazda haha)..ayni sekilde bikac ay once kardesimin ihtiyaci oldu, zorlana zorlana utana sikila soylemeye calisinca kizdim, oglum soylesene borc istiicem niye uzatiyosun diye. verdim 7000 euro, veya 8 miydi hatirlamiyorum tam. elbette verecek, ha iki sene sonra ha yarin. hic bir onemi yok. zerre dusunmuyorum, asla kafama takmiyorum.
babana guvensizligini anliyorum, ama diger insanlara bu guvensizlik gercekten abarti. rahat olun, en kotu ne var ucunda, olum mu? alti ustu para.
biraz abarti buldum acikcasi. verirse verir vermezse napayim kendimi mi yirtayim? borc veririm, zaten isteyenler cok yakinlarimdir. nezaman odeyecekleri beni zerre rahatsiz etmez. simdi soylediniz de dusundum kimlerde paramin oldugunu. bende zor kazaniyorum, cok calisiyorum. ama bugun veya yarin o paraya ihtiyacim olacagini dusunmuyorum, verirler elbet napayim yani. teyzemde 2000 eurom var (anneme emanet ettigim parayi annem bana hic sormadan vermis cokta iyi etmis). o parayi teyzem anneme geri verdiginde anneme hediye etmeyi dusunuyorum mesela (o anki maddi durumuma bagli gerci birazda haha)..ayni sekilde bikac ay once kardesimin ihtiyaci oldu, zorlana zorlana utana sikila soylemeye calisinca kizdim, oglum soylesene borc istiicem niye uzatiyosun diye. verdim 7000 euro, veya 8 miydi hatirlamiyorum tam. elbette verecek, ha iki sene sonra ha yarin. hic bir onemi yok. zerre dusunmuyorum, asla kafama takmiyorum.
babana guvensizligini anliyorum, ama diger insanlara bu guvensizlik gercekten abarti. rahat olun, en kotu ne var ucunda, olum mu? alti ustu para.
O değil de babanız baskalarına burs verecek kadar gelıre sahipse devlet niye size burs veriyorduYaşadığım bir problemi sizinle paylaşarak fikrinizi almak istiyorum. Ben parayı seven, olmazsa olmaz diyen bir insan değilim ama son zamanlarda kendimle çeliştiğimi düşünmeye başladım.
Babam az çok kazanan ama bu parayı el iyisi olmak adına bizden başkalarına yediren bir insan oldu hep. Mesela bizim ihtiyacımız olduğu halde kuzenime burs verirdi. Ama biz devlet bursu ile okumaya çalışırdık hep. Okumakla kalmaz, üstüne her şeyimizi de öyle almaya çalıştırdık. Devletin verdiği bura neye yeter derseniz, mesela lisede 3 ayda bir yatan 150 lira burs aldıysam bunun 60 ını babamın zorla yolladığı uzaktaki bir Okulun servis parası için harcardım. Öyle derdi çünkü. Bursundan ver derdi. Kalanı ile de kıyafet falan Almaya çalışırdım. Kardeşlerim de öyle. Çünkü babam almazdı. Senede iki kere bir iki şey alır, ama her ay dolap döşemiş gibi konuşurdu.
Yıllar böyle geçti. Hep korktuk babam elimizdeki beş kuruşu da alacak diye. Çünkü alırdı. Mesela hevesle aylarca artıra artıra 50 lira biriktirsem onu bulursa ya da duyarsa Siz paradan anlamazsınız, bende dursun diye o parayı alır ve bir daha da vermezdi. Bir kere hatırlıyorum. Çok beğendiğim bir kazağı, Benim olan ama babamın el koyduğu para ile almak istedim. Babama söyledim. Bir saat yalvardım ve dedi ki ben o parayı sizin için harcadım. O kadar ağladım ki. Daha küçüğüm bide. Anneannem dedelerim babaannem harçlık verse ve duyarsa o paraya hemen el koyardı. Bide hep derdi ki ben size bakıyorum, bu paraları vermek zorundasınız.
Çalışma hayatına başladım. Hala salak yerine koyup sen paradan anlamazsın her ay maaşını ver bana bende kalsın demeye başlayınca ben iyice delirdim ve babamla kavga ettim. Ama çok büyük bir kavga oldu. Bir daha para diyemedi bana. Kardeşlerime dedi ama onlarda aynı şeyi yaptı. Bıktık çünkü.
Şimdi esas meseleye geleyim. Yaşadıklarımı bi ben bi ailem bilir. Anneme ve kardeşlerime her ihtiyaç duyduklarında para veririm ve asla acımam o paraya. Hatta annem lazım demeden veririm. Hep bir şeyler de alırım. Eşimin ailesi de çok iyidir onlara da ara ara veririz mesela. Sınırı aşmadıkları sürece. Hediyeler alırız. Arkadaşlarıma da hediye alırım. Bir şey laızmsa az miktardaysa alırım . Ardını aramam Ama bazen birileri benden ya da eşimden borç isterse uyuyamıyorum. O para sanki geri dönmeyecekmiş gibi geliyor. Geçen bir arkadaş 10000 borç istedi. 3 günde ödeyecegım dedi. Ben o üç gün boyunca çok zor saatler geçirdim. Parayı ödedi arkadaş ama yaşadığım sıkıntı yanıma kar kaldı. Herkes babam gibi yapacakmış gibi geliyor. Mesela biri bana avm ye gidince 200 liralık bir şeyi al gel dese ben o kişi parayı bana verene kadar rahat edemem. Çok korkuyorum birileri borç isteyecek diye. Bazen uyuyamıyorum.
Cimri miyim sizce ben? Yoksa babamla yaşadığım şeylerle mı alakalı? Nasıl kurtulacağım bu korkudan
Öyle değil. Biz başarılıydık. Hep derecelerimiz vardı. O yüzden lisede burs aldık ama üniversitede kredi çıktı mesela bana ve kardeşlerime. Ama kardeşim ayrıca başka burs da buldu kendine. O daha başarılıydı. babam bize vermesi gereken parayı başkasına veriyordu. Mesela bana bot alınacaksa almıyordu. Ben yırtık ayakkabı ile gezerdim ama onun parasına kuzenime falan verirdiO değil de babanız baskalarına burs verecek kadar gelıre sahipse devlet niye size burs veriyordu
Hiç neden diye sormadınız mıÖyle değil. Biz başarılıydık. Hep derecelerimiz vardı. O yüzden lisede burs aldık ama üniversitede kredi çıktı mesela bana ve kardeşlerime. Ama kardeşim ayrıca başka burs da buldu kendine. O daha başarılıydı. babam bize vermesi gereken parayı başkasına veriyordu. Mesela bana bot alınacaksa almıyordu. Ben yırtık ayakkabı ile gezerdim ama onun parasına kuzenime falan verirdi
Sordu annem hep. Siz müsrifsiniz, israf haram, hayır yapmak lazım başkalarına derdi. Güya bana vereceği para ile başkalarına hayır yapıyor. Biz safmışız nasıl para harcanır bilmezmişiz. Hatta o kadar kötü ki babam, bir arkadaşı var sadece ayakkabı oradan alınır bize. Adam da kalitesiz satıyor. Hemen yırtılırdı. Hemen dediğimde babam için hemen. Bir yılda zar zor korkarak giyerdim ama yırtılırdı. Bana dedi ki yeni ayakkabı alınsın diye hemen yırtıyosun bilerek dedi. Bir kere düştüm çorabım yırtıldı. Yırtık gez de akıllan dedi. Ben daha çocuğum bunları dediği zaman. O kadar çok şey var ki. Bizi sevmiyor hiç. Bir kere hissetmedim sevgiyiHiç neden diye sormadınız mı
Siz kaç yasındasınız su an aranız nasıl. Begmce cimrilik mi değil mi konusundan cok babanızla ilgili geçmişiniz hakkında bir uzamnla görüşmelisiniz.Sordu annem hep. Siz müsrifsiniz, israf haram, hayır yapmak lazım başkalarına derdi. Güya bana vereceği para ile başkalarına hayır yapıyor. Biz safmışız nasıl para harcanır bilmezmişiz. Hatta o kadar kötü ki babam, bir arkadaşı var sadece ayakkabı oradan alınır bize. Adam da kalitesiz satıyor. Hemen yırtılırdı. Hemen dediğimde babam için hemen. Bir yılda zar zor korkarak giyerdim ama yırtılırdı. Bana dedi ki yeni ayakkabı alınsın diye hemen yırtıyosun bilerek dedi. Bir kere düştüm çorabım yırtıldı. Yırtık gez de akıllan dedi. Ben daha çocuğum bunları dediği zaman. O kadar çok şey var ki. Bizi sevmiyor hiç. Bir kere hissetmedim sevgiyi
28 yaşındayım. Psikoloğa gidiyorum ayda 2 gün. Çok ilerledim. Onun gibi olmamak adına uğraşıyorum hep. Babamla 4 5 aydır görüşmüyorumSiz kaç yasındasınız su an aranız nasıl. Begmce cimrilik mi değil mi konusundan cok babanızla ilgili geçmişiniz hakkında bir uzamnla görüşmelisiniz.
Bence borc verme konusunda haklısınız ben de borc versem bana gerı donup donmeyecegıne supheye bakarım hep. Onun dısında babanızla ilgili durum baya agır olmus sızın için. Bu meseleye iyice yogunlasın bence psikologunuzla. Cocugunuz var mı bilmiyorum ama cocuk olunca iyice atak yapabilir bu sorunlar aklınızda. Umarım en yakın zamanda geçmişin izlerinden sıyrılırsınız28 yaşındayım. Psikoloğa gidiyorum ayda 2 gün. Çok ilerledim. Onun gibi olmamak adına uğraşıyorum hep. Babamla 4 5 aydır görüşmüyorum
Çocuğum yok ama haklısınız. İnsan yetiştiği çevrenin izlerini taşıyor. Ben de aynı izleri taşımaktan korkuyorum. Teşekkür ederim desteğiniz içinBence borc verme konusunda haklısınız ben de borc versem bana gerı donup donmeyecegıne supheye bakarım hep. Onun dısında babanızla ilgili durum baya agır olmus sızın için. Bu meseleye iyice yogunlasın bence psikologunuzla. Cocugunuz var mı bilmiyorum ama cocuk olunca iyice atak yapabilir bu sorunlar aklınızda. Umarım en yakın zamanda geçmişin izlerinden sıyrılırsınız
Yaşadığım bir problemi sizinle paylaşarak fikrinizi almak istiyorum. Ben parayı seven, olmazsa olmaz diyen bir insan değilim ama son zamanlarda kendimle çeliştiğimi düşünmeye başladım.
Babam az çok kazanan ama bu parayı el iyisi olmak adına bizden başkalarına yediren bir insan oldu hep. Mesela bizim ihtiyacımız olduğu halde kuzenime burs verirdi. Ama biz devlet bursu ile okumaya çalışırdık hep. Okumakla kalmaz, üstüne her şeyimizi de öyle almaya çalıştırdık. Devletin verdiği bura neye yeter derseniz, mesela lisede 3 ayda bir yatan 150 lira burs aldıysam bunun 60 ını babamın zorla yolladığı uzaktaki bir Okulun servis parası için harcardım. Öyle derdi çünkü. Bursundan ver derdi. Kalanı ile de kıyafet falan Almaya çalışırdım. Kardeşlerim de öyle. Çünkü babam almazdı. Senede iki kere bir iki şey alır, ama her ay dolap döşemiş gibi konuşurdu.
Yıllar böyle geçti. Hep korktuk babam elimizdeki beş kuruşu da alacak diye. Çünkü alırdı. Mesela hevesle aylarca artıra artıra 50 lira biriktirsem onu bulursa ya da duyarsa Siz paradan anlamazsınız, bende dursun diye o parayı alır ve bir daha da vermezdi. Bir kere hatırlıyorum. Çok beğendiğim bir kazağı, Benim olan ama babamın el koyduğu para ile almak istedim. Babama söyledim. Bir saat yalvardım ve dedi ki ben o parayı sizin için harcadım. O kadar ağladım ki. Daha küçüğüm bide. Anneannem dedelerim babaannem harçlık verse ve duyarsa o paraya hemen el koyardı. Bide hep derdi ki ben size bakıyorum, bu paraları vermek zorundasınız.
Çalışma hayatına başladım. Hala salak yerine koyup sen paradan anlamazsın her ay maaşını ver bana bende kalsın demeye başlayınca ben iyice delirdim ve babamla kavga ettim. Ama çok büyük bir kavga oldu. Bir daha para diyemedi bana. Kardeşlerime dedi ama onlarda aynı şeyi yaptı. Bıktık çünkü.
Şimdi esas meseleye geleyim. Yaşadıklarımı bi ben bi ailem bilir. Anneme ve kardeşlerime her ihtiyaç duyduklarında para veririm ve asla acımam o paraya. Hatta annem lazım demeden veririm. Hep bir şeyler de alırım. Eşimin ailesi de çok iyidir onlara da ara ara veririz mesela. Sınırı aşmadıkları sürece. Hediyeler alırız. Arkadaşlarıma da hediye alırım. Bir şey laızmsa az miktardaysa alırım . Ardını aramam Ama bazen birileri benden ya da eşimden borç isterse uyuyamıyorum. O para sanki geri dönmeyecekmiş gibi geliyor. Geçen bir arkadaş 10000 borç istedi. 3 günde ödeyecegım dedi. Ben o üç gün boyunca çok zor saatler geçirdim. Parayı ödedi arkadaş ama yaşadığım sıkıntı yanıma kar kaldı. Herkes babam gibi yapacakmış gibi geliyor. Mesela biri bana avm ye gidince 200 liralık bir şeyi al gel dese ben o kişi parayı bana verene kadar rahat edemem. Çok korkuyorum birileri borç isteyecek diye. Bazen uyuyamıyorum.
Cimri miyim sizce ben? Yoksa babamla yaşadığım şeylerle mı alakalı? Nasıl kurtulacağım bu korkudan
ne alakasi var bol gonullu olmakla? iyi gun dostu olmayi tercih ediyorum. bu bir tercihtir. ayni sekilde ben yardim istedigimde etrafimdan yardim isteyecek yuzum olsun isterim cunku.Ayy ne kadar bol gönüllüsünüz ben 10 lira bile vermem kimsedende istemem...
tamam ama o durumlar eskide kalmis. bitmis gecmis gitmis.Ölüm Yok evet ama ben haftanın 6 günü çalışıyorum ve bazen işte delirecek gibi oluyorum. Anneme çok sevdiği bir şeyi alabilirim mesela başkasının üstüne yattığı borçla. O yüzden uyuyamıyorum sanırım. Ben ucunda ölüm mü var diyemiyorum. Çünkü hayatım hep maddi zoluklarla, babamın bize almadığı kıyafetler yüzünden eskilerle gezerken utanmakla geçti.
ne alakasi var bol gonullu olmakla? iyi gun dostu olmayi tercih ediyorum. bu bir tercihtir. ayni sekilde ben yardim istedigimde etrafimdan yardim isteyecek yuzum olsun isterim cunku.
tavir aldigimi dusunmuyorum:) no stress please. ama soylediginizi biraz alayli sekilde soylemissiniz gibi okudum, o yuzden sert cikmis olabilir:)hakeret etmedim bu ne tavır ? kötü bişi söylemişim gibi davranıyorsunuz
Söylemiyoruz. Ama çocuk yok ve karı koca çalışınca insanlar borç var mı durum ne demiyor. Düğünüme gelmeyen arkadaşım düğün günümde borç istedi Benden mesajla. Bu yüzü bulma nedenleri bence beni saf görmeleriİnsanlar neden bir kenarda paranız olduğunu biliyor ki? Öyle olursa tabi ki borç isterler.. Zor kazanılanlar her zaman daha kıymetli olur. O yüzden siz çevrenizdekilere paranızı biriktirdiğinizi pek söylemeseniz iyi olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?