• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

çıldırmak üzereyim..oğlum anne bağımlısı :(

meryemmeryem

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Ocak 2009
3.981
66
118
Adana
20 aylık oğlum var,çalışıyorum,oğluma ablam bakıyor iyi baktığına eminim
gün içerisinde her aradığımda ablam gayet keyfili olduğunu söylüyor
sabah 09:00 da bırakıyorum akşam 19:30 gibi alıyorum
o uyuyana kadar hiç ev işi felan yapmam hep oyunlar oynarız birlikte
ama bir türlü yanından ayrılamıyorum
tuvalete bile gidemiyorum babası da yanında ama ben odadan çıkınca kıyamet kopuyor
çok bunaldım sabahları işe gelmek için hazırlanamaz hale geldim apar topar çıkıyorum evden
gezmeye felan gideceğimizde babası kucağına alsa ağlıyor annem taşısın diyor
gerçekten psikolojim çok bozuldu ne yapacağımı şaşırdım
psikologa gitmek istedim ama önce burda sizlerle paylaşmayı uygun gördüm
yemin ederim çıldırmak üzereyim
sabırlı olmaya çalışıyorum oğluma karşı onu üzmemeye çalışıyorum
ama ben yıprandım artık tükendim
 
kuzenimin oğluda sizin oğlunuz gibi anne ortalıkta olmayınca gayet keyifli ama biraz kalabalık bi ortama girsin veya anneyi evden çıkarken görsün kıyametler kopuyor saatlerce ağlıyor psikloloğa götürdüler en sonunda şimdi daha iyi gibi sanki tabi içlerinde olmadığım için bilemicem ama en azından yabancı insanlara karşı eskisi gibi deil bi dr a başvurun derim
 
kuzenimin oğluda sizin oğlunuz gibi anne ortalıkta olmayınca gayet keyifli ama biraz kalabalık bi ortama girsin veya anneyi evden çıkarken görsün kıyametler kopuyor saatlerce ağlıyor psikloloğa götürdüler en sonunda şimdi daha iyi gibi sanki tabi içlerinde olmadığım için bilemicem ama en azından yabancı insanlara karşı eskisi gibi deil bi dr a başvurun derim

saol canım paylaşımın için evet sanırım en iyisi bir psikolog
 
bu gelişiminin doğal süreci annesi... 36 aya kadar anneye bağımlı.. bazı çocuklar için bu 4-5 yaşına kadar uzuyor... hele birde oğlan çocuğu... oğlan çocuğunun daha çok anneye ihtiyacı var gelişimi için... çok normalbir süreçten geçtiğini unutma... hala o senin bir parçan olarak görüyor kendisini... annesin ama o sanki seni kolu bacağıymış gibi algılıyor... sen osun, oda sensin onun gözünde... bunu tüm anneler yaşıyor... yapışık ikiz gibiyiz... size tavsiyem bol bol kucaklaşın, bol bol oyunlar oynayın.... işten gelir gelmez daha soyunmadan hemen onu sarıp sarmalayıp oyunlara dalın... unutmayın, onun gelişiminin bir parçası bu... geçici bir dönem yani... bol şans...
 
yine söylemeden duramayacağım.... Sabiha paktuna'nın '' Anne işte'' kitabını edinin... inanın bakış açınız o kadar değişecek ve bebeğinizle o kadar mutlu olacaksınız ki.... bol şans.
 
yazılanları görmedim... psikolog mu öneriliyor?????? niçin????? isterseniz gidin ama hiçte çocuğunuzun psikologluk bir durumu yok... anneyi şu dönemde istemesi sonderece normal... ama yinede araştırın, okuyun, siz değerlendirin.
 
yazılanları görmedim... psikolog mu öneriliyor?????? niçin????? isterseniz gidin ama hiçte çocuğunuzun psikologluk bir durumu yok... anneyi şu dönemde istemesi sonderece normal... ama yinede araştırın, okuyun, siz değerlendirin.

çok saol canım içimi ferahlattın,senin dediğin gibi yapıyorum
bazen ayakkabılarımı çıkarmadan kapı girişinde sarılıp oynuyoruz
uyuyana kadar onunlayım
onunla birlikte olduğum her anı onunla geçiriyorum başka hiçbişeyle ilgilenmiyorum
buna rağmen böyle davranınca korktum
 
20 aylık oğlum var,çalışıyorum,oğluma ablam bakıyor iyi baktığına eminim
gün içerisinde her aradığımda ablam gayet keyfili olduğunu söylüyor
sabah 09:00 da bırakıyorum akşam 19:30 gibi alıyorum
o uyuyana kadar hiç ev işi felan yapmam hep oyunlar oynarız birlikte
ama bir türlü yanından ayrılamıyorum
tuvalete bile gidemiyorum babası da yanında ama ben odadan çıkınca kıyamet kopuyor
çok bunaldım sabahları işe gelmek için hazırlanamaz hale geldim apar topar çıkıyorum evden
gezmeye felan gideceğimizde babası kucağına alsa ağlıyor annem taşısın diyor
gerçekten psikolojim çok bozuldu ne yapacağımı şaşırdım
psikologa gitmek istedim ama önce burda sizlerle paylaşmayı uygun gördüm
yemin ederim çıldırmak üzereyim
sabırlı olmaya çalışıyorum oğluma karşı onu üzmemeye çalışıyorum
ama ben yıprandım artık tükendim

çok zor...bende oglumu boyle buyuttum..cok zorlandım.üstelık çalısmadıgım halde bagımlıydı...sızın oğlunuz sızı ozlluyordur..
bazı bebekler boyle oluyor...bende tuvalete gırınce aglardı kapıda...gun ıçınde ben nerdeysem oda ordaydı...banyo yaparken bıle banyodaydı...beklerdı...ortalıgı karıstırırdı...hallederdı heryerı.etrafı toplamaktan çöpe donmuştum...

bebeklık donemınde sabır lazım..butun bbekler boyle..yapoması gerekenı yapıyor dıye düşünmelısın..
haluk yavuzerın çocugu tanımak ve anlamak kıtabını tavsıye ederım..benı çok sakınlestırdı.ve oglumu anlamamı sagladı...çok sınırlenırsem oturup konuları okudum..faydasını gordum...
bebegınız yapması gerekenı yapıyor...gececek...
bırde benım oglum sadece bana yapardı...
bırakıp bır yere gıdınce herkes kuzu gıbı çocuk derdı..ben kapıdan gırer gırmez aglayarak bırseyler ıstemeye başlardı.ben kaıdan gırınce 360 derece degısırdı..geçecek uzulmeyın..
 
psikoloğa gidilecek bir durum yok bence coğu cocuk anneye bunu yapıyor .bende calışıyorum etmediğini bırakmıyor kızım .biraz daha büyüyünce düzelecektir.
 
canım ben çalışmıyorum sürekli dipdibeyiz yapşık gibi kimseye gitmez
dışarı çıksak arabasına binmez annem kucağında taşısın der
banyoda tuvalette heryerde beraberiz bence bu dönem hep böyle geçiyor benim oğlumda 24aylık oldu
hem sen çalışıyosun özlüyodur bence uyutuyorum uykudan kalkınca bile beni özlüyo galiba
gelip canım aşkım diyo kucağımdan inmiyo biraz daha sabır psikologluk bi durum yok bence:71:
 
çok tşk ederim kızlar yaaa
inanın rahatlattınız beni
dediğiniz gibi yapacam sabırla bekleyeceğim.
allah bizlere sabır bebeişlerimizede sağlık versin ne diyeyimki
 
Back