- 15 Eylül 2015
- 1.150
- 1.145
- 83
Allah sana sabir versin boyle bi huysuz eşle..
Allah sana sabir versin boyle bi huysuz eşle..senden değil madem topla eşyalarını defol git dedim bu sefer çevirmeye başladı
Adam hem tembel hem saygısız hem de fesat. Çekmek için ne gibi bir sebebiniz var?
Ya düzelirsin ya da kapı orada demenin vakti gelmiş sanırım. Belki çark eder de düzeltmek için çabalamaya başlar.
Allah sana sabir versin boyle bi huysuz eşle..
Fazlasıyla pasif bir adam. Dışarıya güç yetiremeyip her işi eşinden bekleyen eve girince de aslan Kaplan kesilen biri canlandı gözümün önünde. Kurtarilabilir şeyler var diyorsanız daha geç olmadan çabalamaya başlayın bence. Terapistse terapist kavga ise kavga ne gerekiyorsa onu yapın. Bu kadar da fedakâr olmayın.hiç bir nedeni yok aslında, ki inanın düğün borçlarının kapanmasına da yardım edicem ne yaparsa yapsın artık diyorum hayat enerjim çekildi resmen, her kavga da hakaret etmesi, beni ezmeye çalışması, ben hiç onun onurunu kırmadım, kavga anında bile ağzıma geleni söylemedim aslında neler geldi aklıma nelerde söylemedim yine yüz yüze bakınca söylediklerimden utanmıyım diye ama karşımda ki hiç utanmıyor ne yazık ki, gerçekten artık adım atma vaktim geldide geçiyor, aile terapistine gidelim dedim tamam dedi kaldı öyle ,şöyle söyliyim evde ve ya dışarıda yapılacak bir işe elimi atmıyayım o işin altından kalkamıyor illa ki müdahale etmem lazım o kadar yoruldum ki bu yüzden
Fazlasıyla pasif bir adam. Dışarıya güç yetiremeyip her işi eşinden bekleyen eve girince de aslan Kaplan kesilen biri canlandı gözümün önünde. Kurtarilabilir şeyler var diyorsanız daha geç olmadan çabalamaya başlayın bence. Terapistse terapist kavga ise kavga ne gerekiyorsa onu yapın. Bu kadar da fedakâr olmayın.
Tüm sorumluluğu siz almışsınız. Kocanız hiç bir konuda size yardımcı olmuyor. DüşünüSelamlar herkese,
tarafsız yorumlara ihtiyacım var ama pek fazla dertleştiğim arkadaşım yok, ayrıca arkadaştan bu tarz konularda fikir alınması ve içimi dökmek pek bana göre değil ne yazık ki...
2 yıllık evliyim ,evlenir evlenmez hamile kaldım eşimle babalarımızdan yaşadıklarımız ,çektiklerimiz çok benzerdi ben ise hep evlilikten korkuyorum babamla yaşadıklarımızdan dolayı ama beni anlayacağını düşündüm o da bende, kimseye anlatmadıklarımızı anlattık hep bir birimize en derine indik ...
biz düğünü vs herşeyi kendimiz yaptık kredi çektik ,evimiz yok kirada oturuyoruz benim çalışmam lazımdı çalışmayı da severim, hamileyken çalıştığım yerim baya uzaktı 2-3 saat gidiş 2-3 saat geliş trafiği çekiyordum ve ayakta ,ayaklarım şişerdi eve geldiğimde eve kendimi zor atardım yemek yemeye bile halim kalmazdı eşim çoğu zaman evde olurdu ama eve gelir birde yemekle uğraşırdım 9-10 a kadar yine oturamazdım ,o dönem yetişemiyordum yani hem işe ,hem eve bi yemek yapabiliyordum ki onu da zor bela, eşim hiç yardımcı olmazdı sağolsun hep elinde telefon oyun kayınvalidem arardı akşamları evde olduğunu bildiği için ne yemek yaptın derdi eşime ,yardım et vs derdi hep aslında cocuklarını böyle yetiştirmek istemiş ama eşim nedense abileriyle alakası yok, fakat ben bunları hiç dert etmedim, hiç kavga etmedim birde üstüne o benimle kavga ederdi başlardı yok iş yapmıyorsun evde vs vs ben yine susardım kavga büyümesin diye ama ben sustukça o hep ben haksızım ondan susuyorum diye düşündü, aslında ben kavga olan bi evlilik istemiyordum hepsi bundan dolayıydı, bugun tartıştık ve halen sen o zaman evi temizlemiyordun diye kavga eder benimle, eskileri açar ama benim sabrım tükenti sanırım artık, susmuyorum susamıyorum, kendi görevlerini yerine getirmez çöpü o atardı bi atma sen derdi miğdem bulanırdı hamileyken ama kalırdı kokardı , daha çok bulana bulana atardım bu kez, aşkım çöpü atarmısın birde su al aşağıdan derdim tamam derdi aradan 1 saat geçmiş hiç tık yok kalkardım ben yapardım yine ama bunu niye diyorum cunku bunu hiç kavga konusu etmedim halende etmiyorum, hiç bir kavga da sen bunu yaptın ,şunu yapmadın demedim onu aşağılayacak hiç bir şey söylemedim, hakaret etmedim kavgadan sonra yüzüne bakacağım aklıma geldi hep ama o hiç bu şekilde davranmadı...
Üniversiteye başlamak istiyordum başla elimden geldiğince yardım ederim dedi, hadi kayıta gitmeyecektim kendi zorladı ısrarla götürdü kayıt oldum, ikinci öğretim okuyorum akşam okulum var, gündüz iş var şimdi kendi ofisimi açma hazırlığındayım hep cabalıyorum daha iyi olalım diye, birde evde bebek var yetemiyorum ve eşimin sürekli hiç bi şey yapamıyorsun vs vs demeleri artık benim pskilojımı bozmaya çalıştı sanki hiç bir şey yapamıyormuşum gibi düşünüorum sanki her şey yarım kalıyor gibi... Ona gelince sadece işe gider, kredi kartı borcu gelir bana gönderir msj geldi diye, faturalar gelir bana söyler, kira ödenecek bana söyler onca yükün arasında birde bu para işleriyle uğraşmak bile ağır geliyor çalışmadığım zaman bile böyleydi para sıkıntımız var ben bı sekılde ayarlıyorum ya onun rahatlığı var sanırım, bende düşünmesin birde ödemeleri diye hiç yansıtmıyordum ona ,çoğu gündüz evde benden daha çok evde oluyor ama yapmıyor en ufak kavgada eskileri açar ki o zamanda hamileydim cidden halim olmuyordu aynı anda kırk şeyi yapmaya çalışıyorum ne olacak temizlik eksik oldu sen yardım et yok ben yapıcakmışım neden o yapıcakmış sanki evin banka matiği ve hizmetcisiyim, annesi burada işte hep evde o bişeyler görüyor toparlıyor vs niye o yapıyormuş ben neden yapmıyormuşum, görünce zaten yapıyorum hep yanında değilim ne yapayım nasıl yeteyim anlamıyorum cidden, annesi bi şey demiyor allah yukarda bugunde kızdı mesela karışma bana yaparım ben sanane diye kızdı kadın elinden geleni yapıyor...
anlatırken o kadar kafam dağıtıl ki neyi anlatayım bilemedim, her kavgada küfür eder bugünde kalktı dedi ki ben zaten güvenmiyorum belki de çocuk benden değil ,bunu yazarken bile öyle zorlandım ki bu yaptıkları yüzünden hiç bir şey yapasım gelmiyor o kadar bıktım ki her şeyden ,sorsan onun hıc sucu yok hep ben sucluyum,hep hatalıyım ,her şey benim yüzümden oluyor ,o kadar aptallık ettim ki bunca borcun bile altına girmeye hiç bir şey için değmeyecek nankör bir adam için... ben ne kadar hatalı olursam olayım insan karısına bunları söylüyorsa birazda kendi hatalarına bakmalı diye düşünüyorum yalnış mı düşünüyorum? çok mu önemli temizliğe yetememem ama bir çok şeye yetiyorum senin görevlerini de yerine getiriyorum sen işe git gel eline al telefonu oyun oyna hiç evlenmek isteyen biri değildim keşke öyle devam etseydim ,oğluma da üzülüyorum benim yaşadıklarımı yaşıyor babamın bize yıllarca yaşattıklarının aynısını yapıyor hiç mi değişmez kader, baba neyse koca da o mu cidden
Eşiniz olmasa da olur gibi. Evliliğinizde tüm sorumluluk sizde. Neden bu kadar fedakarlık yapıyorsunuz? Üstelik eşiniz değer de bilinmiyor. Bence açık açık konuşun eşinizle hatta biraz gözdağı verin inş. düzelirSelamlar herkese,
tarafsız yorumlara ihtiyacım var ama pek fazla dertleştiğim arkadaşım yok, ayrıca arkadaştan bu tarz konularda fikir alınması ve içimi dökmek pek bana göre değil ne yazık ki...
2 yıllık evliyim ,evlenir evlenmez hamile kaldım eşimle babalarımızdan yaşadıklarımız ,çektiklerimiz çok benzerdi ben ise hep evlilikten korkuyorum babamla yaşadıklarımızdan dolayı ama beni anlayacağını düşündüm o da bende, kimseye anlatmadıklarımızı anlattık hep bir birimize en derine indik ...
biz düğünü vs herşeyi kendimiz yaptık kredi çektik ,evimiz yok kirada oturuyoruz benim çalışmam lazımdı çalışmayı da severim, hamileyken çalıştığım yerim baya uzaktı 2-3 saat gidiş 2-3 saat geliş trafiği çekiyordum ve ayakta ,ayaklarım şişerdi eve geldiğimde eve kendimi zor atardım yemek yemeye bile halim kalmazdı eşim çoğu zaman evde olurdu ama eve gelir birde yemekle uğraşırdım 9-10 a kadar yine oturamazdım ,o dönem yetişemiyordum yani hem işe ,hem eve bi yemek yapabiliyordum ki onu da zor bela, eşim hiç yardımcı olmazdı sağolsun hep elinde telefon oyun kayınvalidem arardı akşamları evde olduğunu bildiği için ne yemek yaptın derdi eşime ,yardım et vs derdi hep aslında cocuklarını böyle yetiştirmek istemiş ama eşim nedense abileriyle alakası yok, fakat ben bunları hiç dert etmedim, hiç kavga etmedim birde üstüne o benimle kavga ederdi başlardı yok iş yapmıyorsun evde vs vs ben yine susardım kavga büyümesin diye ama ben sustukça o hep ben haksızım ondan susuyorum diye düşündü, aslında ben kavga olan bi evlilik istemiyordum hepsi bundan dolayıydı, bugun tartıştık ve halen sen o zaman evi temizlemiyordun diye kavga eder benimle, eskileri açar ama benim sabrım tükenti sanırım artık, susmuyorum susamıyorum, kendi görevlerini yerine getirmez çöpü o atardı bi atma sen derdi miğdem bulanırdı hamileyken ama kalırdı kokardı , daha çok bulana bulana atardım bu kez, aşkım çöpü atarmısın birde su al aşağıdan derdim tamam derdi aradan 1 saat geçmiş hiç tık yok kalkardım ben yapardım yine ama bunu niye diyorum cunku bunu hiç kavga konusu etmedim halende etmiyorum, hiç bir kavga da sen bunu yaptın ,şunu yapmadın demedim onu aşağılayacak hiç bir şey söylemedim, hakaret etmedim kavgadan sonra yüzüne bakacağım aklıma geldi hep ama o hiç bu şekilde davranmadı...
Üniversiteye başlamak istiyordum başla elimden geldiğince yardım ederim dedi, hadi kayıta gitmeyecektim kendi zorladı ısrarla götürdü kayıt oldum, ikinci öğretim okuyorum akşam okulum var, gündüz iş var şimdi kendi ofisimi açma hazırlığındayım hep cabalıyorum daha iyi olalım diye, birde evde bebek var yetemiyorum ve eşimin sürekli hiç bi şey yapamıyorsun vs vs demeleri artık benim pskilojımı bozmaya çalıştı sanki hiç bir şey yapamıyormuşum gibi düşünüorum sanki her şey yarım kalıyor gibi... Ona gelince sadece işe gider, kredi kartı borcu gelir bana gönderir msj geldi diye, faturalar gelir bana söyler, kira ödenecek bana söyler onca yükün arasında birde bu para işleriyle uğraşmak bile ağır geliyor çalışmadığım zaman bile böyleydi para sıkıntımız var ben bı sekılde ayarlıyorum ya onun rahatlığı var sanırım, bende düşünmesin birde ödemeleri diye hiç yansıtmıyordum ona ,çoğu gündüz evde benden daha çok evde oluyor ama yapmıyor en ufak kavgada eskileri açar ki o zamanda hamileydim cidden halim olmuyordu aynı anda kırk şeyi yapmaya çalışıyorum ne olacak temizlik eksik oldu sen yardım et yok ben yapıcakmışım neden o yapıcakmış sanki evin banka matiği ve hizmetcisiyim, annesi burada işte hep evde o bişeyler görüyor toparlıyor vs niye o yapıyormuş ben neden yapmıyormuşum, görünce zaten yapıyorum hep yanında değilim ne yapayım nasıl yeteyim anlamıyorum cidden, annesi bi şey demiyor allah yukarda bugunde kızdı mesela karışma bana yaparım ben sanane diye kızdı kadın elinden geleni yapıyor...
anlatırken o kadar kafam dağıtıl ki neyi anlatayım bilemedim, her kavgada küfür eder bugünde kalktı dedi ki ben zaten güvenmiyorum belki de çocuk benden değil ,bunu yazarken bile öyle zorlandım ki bu yaptıkları yüzünden hiç bir şey yapasım gelmiyor o kadar bıktım ki her şeyden ,sorsan onun hıc sucu yok hep ben sucluyum,hep hatalıyım ,her şey benim yüzümden oluyor ,o kadar aptallık ettim ki bunca borcun bile altına girmeye hiç bir şey için değmeyecek nankör bir adam için... ben ne kadar hatalı olursam olayım insan karısına bunları söylüyorsa birazda kendi hatalarına bakmalı diye düşünüyorum yalnış mı düşünüyorum? çok mu önemli temizliğe yetememem ama bir çok şeye yetiyorum senin görevlerini de yerine getiriyorum sen işe git gel eline al telefonu oyun oyna hiç evlenmek isteyen biri değildim keşke öyle devam etseydim ,oğluma da üzülüyorum benim yaşadıklarımı yaşıyor babamın bize yıllarca yaşattıklarının aynısını yapıyor hiç mi değişmez kader, baba neyse koca da o mu cidden
Tüm sorumluluğu siz almışsınız. Kocanız hiç bir konuda size yardımcı olmuyor. Düşünü
Eşiniz olmasa da olur gibi. Evliliğinizde tüm sorumluluk sizde. Neden bu kadar fedakarlık yapıyorsunuz? Üstelik eşiniz değer de bilinmiyor. Bence açık açık konuşun eşinizle hatta biraz gözdağı verin inş. düzelir
nereye kadar dayabileceksin peki.belliki daha cekme niyetindesin
Görev paylaşımı yapın, ne zaman neyi yapması gerektiğini not alsın. Sorumluluk almak istemiyor mu? Siz bu kadar fedakar olursanız o hep daha fazlasını istiyecektirsöyledim bugün ilk kez daha önce hiç söylememiştim bu şekilde ve dediği sen yapmak istiyorsun diye yapıyorsun diye karışmıyorum, ben kaç defa dedim sıkıldım artk şu para konularını düşünmekten bari o düşse üstümden diye hangi insan bunca şeyin sorumluluğunu almayı sever, bende istiyorum bişeyleri eşim yapsın düşünsün vs, bi gün para kendisindeydi ben bile düşünürüm parası varmı yokmu bilirim hep veririm yoksa kartımı veririm vs, ve hiç para bırakmadı sormazda, yolda kaldım cebımde hıc para yok açtım ağzıma geleni saydım sinirliydim sınavım vardı cunku ve gıremedım o dersede, hesabıma attı ben nerden bileyim diyor ,ne demek nerden bileceksin, bileceksin düşüneceksin ben mi abartıyorum bunu da sürekli kalkıp söylemedim ama evin erkeği sensin ya onu da mı ben düşüneyim bari bu konuyu düşün ama yok yani
Görev paylaşımı yapın, ne zaman neyi yapması gerektiğini not alsın. Sorumluluk almak istemiyor mu? Siz bu kadar fedakar olursanız o hep daha fazlasını istiyecektir
Sizin bu evlligi tek başınıza kaldırmanız cok zor gözüküyor bence yardım alın belki hataları görür diye ümit edelim...öyle kesinlikle bir gün yatak çarşafını değiştirdi diye etmediği laf kalmamıştı bende görünce sevindim sağol hayatım diyecektim ama adamın demediği kalmadı ,ağzından çıkanları tutamıyorum ne yazık ki ama o andan itibaren zaten bitti benim için topla eşyalarını defol git o zaman bu evden dedim bu sefer çevirmeye başladı ,yok bence sen anne değilsin için de sevgi yok vs ,bebeğimin her şeyini düşünen bi anneyim ben yediklerinden, içtiklerine, kullandığı oyuncaklara vs sürekli ilgileniyorum evdeyken keşke evlenmeseydim keşke... ama oğlum oldu işte tek güzel tarafı bu...
hayır çocuk için çekmem asla cunku her zaman annemin bizim için babamı çekmesine çok üzülmüştüm ve bize ya da bi yerde sizin için katlandım dediğinde çok üzülüyordum aslında kendine de bize de eziyet çektirmişti çok zor dönemlerden geçtim o zaman aynı şeyleri çocuğuma yaşatmak kesinlikle istemem, sorun çözmeye yönelik oldum belki çözülür ben hiç babamla vakit geçiremedim hiç baba kız olamadık halen görünce içim sızlar oğlum babasıyla olsun aynı şeyleri yaşamasın elimden geleni yapmak istedim aslında
kesinlikle öyle ve ben çok inandım babasının annesine çektirdiklerini kesinlikle yaşamak istemez diye söylüyordu da ama babasını ibret alan biri değil örnek alan birisi bence. yaşadığı travmalar aslında fark etmeden onu babası gibi yapmış sanırım
Aynı benim eşim para mevzuları hariç..Selamlar herkese,
tarafsız yorumlara ihtiyacım var ama pek fazla dertleştiğim arkadaşım yok, ayrıca arkadaştan bu tarz konularda fikir alınması ve içimi dökmek pek bana göre değil ne yazık ki...
2 yıllık evliyim ,evlenir evlenmez hamile kaldım eşimle babalarımızdan yaşadıklarımız ,çektiklerimiz çok benzerdi ben ise hep evlilikten korkuyorum babamla yaşadıklarımızdan dolayı ama beni anlayacağını düşündüm o da bende, kimseye anlatmadıklarımızı anlattık hep bir birimize en derine indik ...
biz düğünü vs herşeyi kendimiz yaptık kredi çektik ,evimiz yok kirada oturuyoruz benim çalışmam lazımdı çalışmayı da severim, hamileyken çalıştığım yerim baya uzaktı 2-3 saat gidiş 2-3 saat geliş trafiği çekiyordum ve ayakta ,ayaklarım şişerdi eve geldiğimde eve kendimi zor atardım yemek yemeye bile halim kalmazdı eşim çoğu zaman evde olurdu ama eve gelir birde yemekle uğraşırdım 9-10 a kadar yine oturamazdım ,o dönem yetişemiyordum yani hem işe ,hem eve bi yemek yapabiliyordum ki onu da zor bela, eşim hiç yardımcı olmazdı sağolsun hep elinde telefon oyun kayınvalidem arardı akşamları evde olduğunu bildiği için ne yemek yaptın derdi eşime ,yardım et vs derdi hep aslında cocuklarını böyle yetiştirmek istemiş ama eşim nedense abileriyle alakası yok, fakat ben bunları hiç dert etmedim, hiç kavga etmedim birde üstüne o benimle kavga ederdi başlardı yok iş yapmıyorsun evde vs vs ben yine susardım kavga büyümesin diye ama ben sustukça o hep ben haksızım ondan susuyorum diye düşündü, aslında ben kavga olan bi evlilik istemiyordum hepsi bundan dolayıydı, bugun tartıştık ve halen sen o zaman evi temizlemiyordun diye kavga eder benimle, eskileri açar ama benim sabrım tükenti sanırım artık, susmuyorum susamıyorum, kendi görevlerini yerine getirmez çöpü o atardı bi atma sen derdi miğdem bulanırdı hamileyken ama kalırdı kokardı , daha çok bulana bulana atardım bu kez, aşkım çöpü atarmısın birde su al aşağıdan derdim tamam derdi aradan 1 saat geçmiş hiç tık yok kalkardım ben yapardım yine ama bunu niye diyorum cunku bunu hiç kavga konusu etmedim halende etmiyorum, hiç bir kavga da sen bunu yaptın ,şunu yapmadın demedim onu aşağılayacak hiç bir şey söylemedim, hakaret etmedim kavgadan sonra yüzüne bakacağım aklıma geldi hep ama o hiç bu şekilde davranmadı...
Üniversiteye başlamak istiyordum başla elimden geldiğince yardım ederim dedi, hadi kayıta gitmeyecektim kendi zorladı ısrarla götürdü kayıt oldum, ikinci öğretim okuyorum akşam okulum var, gündüz iş var şimdi kendi ofisimi açma hazırlığındayım hep cabalıyorum daha iyi olalım diye, birde evde bebek var yetemiyorum ve eşimin sürekli hiç bi şey yapamıyorsun vs vs demeleri artık benim pskilojımı bozmaya çalıştı sanki hiç bir şey yapamıyormuşum gibi düşünüorum sanki her şey yarım kalıyor gibi... Ona gelince sadece işe gider, kredi kartı borcu gelir bana gönderir msj geldi diye, faturalar gelir bana söyler, kira ödenecek bana söyler onca yükün arasında birde bu para işleriyle uğraşmak bile ağır geliyor çalışmadığım zaman bile böyleydi para sıkıntımız var ben bı sekılde ayarlıyorum ya onun rahatlığı var sanırım, bende düşünmesin birde ödemeleri diye hiç yansıtmıyordum ona ,çoğu gündüz evde benden daha çok evde oluyor ama yapmıyor en ufak kavgada eskileri açar ki o zamanda hamileydim cidden halim olmuyordu aynı anda kırk şeyi yapmaya çalışıyorum ne olacak temizlik eksik oldu sen yardım et yok ben yapıcakmışım neden o yapıcakmış sanki evin banka matiği ve hizmetcisiyim, annesi burada işte hep evde o bişeyler görüyor toparlıyor vs niye o yapıyormuş ben neden yapmıyormuşum, görünce zaten yapıyorum hep yanında değilim ne yapayım nasıl yeteyim anlamıyorum cidden, annesi bi şey demiyor allah yukarda bugunde kızdı mesela karışma bana yaparım ben sanane diye kızdı kadın elinden geleni yapıyor...
anlatırken o kadar kafam dağıtıl ki neyi anlatayım bilemedim, her kavgada küfür eder bugünde kalktı dedi ki ben zaten güvenmiyorum belki de çocuk benden değil ,bunu yazarken bile öyle zorlandım ki bu yaptıkları yüzünden hiç bir şey yapasım gelmiyor o kadar bıktım ki her şeyden ,sorsan onun hıc sucu yok hep ben sucluyum,hep hatalıyım ,her şey benim yüzümden oluyor ,o kadar aptallık ettim ki bunca borcun bile altına girmeye hiç bir şey için değmeyecek nankör bir adam için... ben ne kadar hatalı olursam olayım insan karısına bunları söylüyorsa birazda kendi hatalarına bakmalı diye düşünüyorum yalnış mı düşünüyorum? çok mu önemli temizliğe yetememem ama bir çok şeye yetiyorum senin görevlerini de yerine getiriyorum sen işe git gel eline al telefonu oyun oyna hiç evlenmek isteyen biri değildim keşke öyle devam etseydim ,oğluma da üzülüyorum benim yaşadıklarımı yaşıyor babamın bize yıllarca yaşattıklarının aynısını yapıyor hiç mi değişmez kader, baba neyse koca da o mu cidden
Aynı benim eşim para mevzuları hariç..
Ben böyle Zaman'larda anam beni niye erkek doğurmamış diyorum çocuk ev okul bir sürü dert. O işe gidiyor geliyor elinde bir tablet takılıyor yatana kadar ben çamaşır mı sereyim ütü mü yapayım çocukla mı ilgileneyim yemek mi yapayım makineyi mi yerleştireyim bilmiyorum.
Sizin bu evlligi tek başınıza kaldırmanız cok zor gözüküyor bence yardım alın belki hataları görür diye ümit edelim...
Sizde Sanki sen evin erkeğisin o da evin prensesi, e ama yeter artık demi, artık haddini bildirme zamanı gelmiş de geçiyor bile. Kendine şeki düzen ver yada git demelisin hiçkimsenin kimseyi bukadar yıpratmaya hakkı yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?