- 2 Kasım 2015
- 33
- 45
- 88
- 44
Merhabalar hanımlar,buraya yazıp yazmama konusunu çok düşündüm ama artık dışardan bakan gözlere ihtiyacım var.Öncelikle uzun yazacağım ve okuyan herkese teşekkür ederim. Eşimle 9 yıldır evliyiz.birbirimizi çok severek evlendik.ilk evlendiğimiz zamanlar ailesiyle anlaşamadığım için ve kendisi benim arkamda durmadığı için ara ara tartışmalarımız hatta daha sert kavgalarımız oldu.benim ailemse ona hep oğulları gibi davranıp yazlık kışlık demeden her yerde çok güzel ağırladılar ve ellerini üzerimizden hiç çekmediler.bu arada ikimiz de üniversite mezunuyuz.eşim yurtdışında master da yapmış.Özel bir şirkette yöneticilik yapıyor.Ben de yabancı büyük bir firmada orta düzey bir çalışanım.5 yaşında da bir kızımız var.okula başladı bu sene ve geçen yıllarda annem baktı haftanın en az 4 günü.bu Arada ailem şehir dışında yaşıyor.babsm kanser hastalığını atlattı Fakat hala bazı sıkıntıları mevcut.Annem sırf torununa bakmak için bulunduğumuz şehre gelip bekar abimde kalıyor,babam ise Arada geliyor.bunları anlatmamın sebebi ailemin yaptığı fedakarlıkları söylemek için.bazen kayınvalidem bazen annem kızımı okula bırakıyorlar.dönüşte annem alıp hem kızıma hep bize yemek hazırlıyor.fakat eşim sorumsuz ve tembel biri.ev işine yardım etmez,dağınıktır.çocuğuyla çok ilgilenmez.tüm bunları gözatdı etsem bile en büyük sorunumuz telefonunu elinden hiç düşürmez ben böyle birini görmedim.ben de çok sakin biri değilim ve her akşam bu yüzden kavga etmeye başladık.daha önce iddaa oyunu yüzünden ayrılma aşamasına gelmiştik ve söz vermişti.sanırım hala oynuyor.hesaplarımız ayrı ve 11000 lira gibi bir parayı bitiriyor her ay.ben 5000 lira alıyorum ve kızımın okulunun 1200 lirasını(okul 2700) ve apt aidatını ayrıca neredeyse tüm mutfak alışverişini ve kızımın tüm ihtiyaçlarını alıyorum.ona rağmen bana sen ne yapıyorsun ki bu eve katkın mı var şeklinde konuşuyor .kendisi 2800 kira ve okulun geri kalanıyla faturaları ödüyor ama yine de biter mi inanamıyorum.ve son zamanlarda okadar saygısız ve vurdumduymaz oldu ki.ne dersem bela okuyor.sabah annen gelecek mi dediğimde senin annen gelsin keyfi kaçar tabi sabah dedi bugün ve cinler tepeme çıktı.zaten çalıştığım için yıllardır ve yazları yazlıkta devamlı annem baktı ve birgün teşekkür etmedi.annem de onun nankör olduğunu görünce araları bozuldu ve 3 aydır konuşmuyorlar.sürekli kavga halindeyiz ve hiç saygımız kalmadı.kızım bana ve anneannesine çok düşkün.onu bile kıskanıp çocuğumu bizden soğuttunuz diyor.ben bu zamana kadar kayınvalidemin bir çorbasını içmedim abartmıyorum.sizce nasıl bir yol izlemeliyim.çocuğum kavgalardan çok etkileniyor ama başka çıkar yol bulamıyorum.çünkü duvar gibi ve hiç kendini değiştirmeye niyetli görünmüyor.içşmden artık onunla ne konuşmak ne dokunmak geliyor.halledemiyorsak boşanalım diyorum olur diyor ama adım atmıyor.konuşalım diyorum benimle muhattap olma diyor.sizce bu anlattıklarım boşanmak için yeterli sebepler mi?fikirlerinizi bekliyorum.hepinize sevgiler