Yillardir bir derdim veya kafama takilan birsey olsun Kadinlar Kulubu formuna bakar guzel hikayeler okur sorularima cevap alir ve cesit cesit bilgi edinirdim. Bugun sira bana geldi..
Bundan 5 ay once kuzenimin araciligi ile biriyle tanistim. Babam haric tum ailenin birbirimizi tanimaya calistigimizdan haberi vardi. Hatta annemin izniyle gorusmeye basladim. Hakkinda bilgiler aldiktan sonra gorusmemiz onaylandi. Git gide birbirimize baglandik.
Bundan 2 ay once annem ve sevdigimin israri uzerine konuyu babama acmaya karar verdik. Babam cesitli arastirmalar yaptiktan sona gelsinler tanisalim dedi ama annem birden karsi cikmaya basladi. Ben 27 o ise 30 yasinda. Ben muhendisim o ise ingilizce ogretmeni. Bizim tanistigimiz donemlerde ailesinin yanindan kendi evine tasiniyordu. Annem bunu sorun etmeye basladi. Arada bi dugun vs ortamlarinda alkol kullandigini soyledim, sonradan bunuda sorun etmeye basladi. Gelirinin benimkinden az olmasi ve beni param icin istedigini soylemeye basladi. Ogretmenligi biraktigini hatta diplomasinin bile olmadigini idda etti. Hepsini ispat edebildik. Babama 6 yildir kendi evinde oturdugunu soyledi falan ve daha bir cok sey. Bunlari nerde ve kimden duydugunu hic bir zaman benimle paylasmadi, sadece bunu kac kisi diyor biliyormusun dedi. Bir gun tamam dedi ertesi gun hayir dedi.. En sonunda eve her gun baska kiz attigini soyleyerek noktayi koydu ve bir sekilde babamida kendi yanina aldi. Bana destek olursa bosanacagini soyledi ve suan aileden hic kimse benimle gorusmuyor. Bana evinin yerini tarif etsinler soz ben vazgececegim dedim ama edebilen olmadi. Namusuma laf atti. Benden yedi yas kucuk kardesimden bu yuzden dayak yedim. Gece uykumun arasinda annem saat basi gelip yuzume tokat atip beni dovdu, saclarimi cekti, bagirdi cagirdi ve ben suan her duydugum citirtidan korkar oldum. Kendimi oldurmeye kalktim. Kara cigerimden rahatsizlandim aldigim yuksek miktarda ilaclardan dolayi. Sorun beni vermemeleri degil, evdeki davranislardi. Siddetle ve iftiralarla da kalmadi. Gelmis gecmis ne yaptiysam herseyden suclandim. Annemle bugune kadar iyi kotu ne paylastiysam hepsini babama anlatti. Bunlari bana yaptiklarini soyledigimde ise yine beni sucladilar. Biz senin davranislarindan dolayi namusundan suphe ettik. Sen bizi sattin, sen bizi boyle yaptin dedi annem. Surekli tehdit edildim. Eger onunla evlenirsen seni sileriz, hakkimi helal etmem, seni cenazelere evlere almayacagiz falan. Babam en sonunda benim kafam cok bozulmaya basladigi icin bu konuyu kapat kendi evine cik dedi. Onca olanlardan sonra zaten gucum kalmadigindan dolayi ben ayrilmistim, telefonumu kapattim herseyimi sildim ve ulasilmaz bir hala getirdim kendimi. Babamla paylasinca bana bu evden gidersen beni unut dedi ve dun farkettim sabah ise giderken ve is donusunde beni gizliden takip ediyor.
Ayrildiktan sonra evdeki durumda ve davranislardan gram degisme olmadi. Sevdigim ise telaslanip beni tekrar bir sekilde buldu.. Elden ayaktan dusup, yemeden icmeden kesilmistim. Sayesinde biraz toparlandim. Yemedigimde veya kendimi kotu hissettigimde hemen yanima gelir kendi elleriyle yedirir destek olur. Bana kacmayi teklif etti ama kabul etmedim. Hem kacmak istemiyorum hemde annem babam bana bugune kadar cok iyi davrandilar. Suan onlari taniyamiyorum.
Ailemden gizli iliski yasadigim icin kendimi kotu hissediyorum. Ama sevdigim adamla hic bir sorunum yok. Birbirimizi cok seviyoruz en onemliside iyi anlasiyoruz. Dusuncelerimiz ve yasam tarzimiz ayni. Nereye kadar boyle devam edecegim bilmiyorum. Tekrar ailemin karsisina cikarabilirmiyim onuda bilmiyorum. Ayni seyleri tekrar yasamak istemiyorum. Eger sevdigim olmasaydi ben biraz olsun toparlanamazdim. Onsuzluk bana iyi gelmiyor. Ben 27 yasindayim ve kendi kararlarimi verebiliyorum. Ilk tanistigim insan degil ve annem bundan 5 yil once baska birindede ayni tepkiyi gostermisti. Onunla aramda birsey yoktu, sadece bir adim atmak istiyordu ve dis gorunusunu begenmedigi icin bana bir ton laf saymisti bende vazgecmistim. Simdi ise keske onunla evlenseydin diyor. Ne yapacagimi ne dusunecegimi sasirdim. Sanki her yolum kapali. Nereye gidersem gidiyim onume bir tas cikiyor. Cok kisi araci oldu buyuk kucuk.. Onun icinde bana kizdilar. Senin yuzunden, bizi rezil ettin, ne diye bizi ariyorlar, disariya cikmaya yuzumuz kalmadi diye bagirdilar cagirdilar. Ben sadece ikinizinde rizasini istiyorum, rizaniz olmadan olmaz dedim bugune kadar.. Sucumda bu.
Gidecek konusacak kimsek yok. Ne yapmam gerektigini gercekten bilmiyorum.. Cok huzursuzum ve bu duruma daha fazla dayanmaya gucum kalmadi. Bir haftadir babam cok ustume geliyor. Eger ben senin babansam annenle barisacaksin, ben senin yuzunden neler cekiyorum evde diyor. Bana boyle seylere soyleye soyleye her dediklerini yaptiriryorlar. Cikmaz sokaktayim. Basimi alip tek basima gitmek istiyorum buralardan ama maalesef annemi babami dusundugum icin cesaret edemiyorum..
