Ciddi düşünüyoruz ama benim korkularım oluşmaya başladı

Lepistess1

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
11 Temmuz 2021
64
40
32
Arkadaşlar öncelikle merhaba, şimdiden okuyup cevap verecek olanlara teşekkür ederim. Başlıkta da söylediğim gibi 5 senedir erkek arkadaşım olan kişiyle ciddi düşünüyoruz olursa bu yaz nişan düşünüyoruz hatta ama benim garip korkularım oluşmaya başladı. Evlenmeden önce çok sevsenizde sizlerde böyle korkular yada benzer olmasada farklı korkular yaşadınız mı çok merak ediyorum. 5 senedir uzaktan sürdürüyoruz ilişkimizi bunun ilk 4 ayı aynı şehirdeydik herşey mükemmeldi sonra ben taşındım uzaktan sürdürdük ama istediğimiz zaman yan yana gelebildik. Ayrıldıktan ilk yan yana gelişimizde ilk 4 ayki yaptığı hareketleri bırakmıştı mesela sokakta elimi tutmamak eli tutmayı geçtim elini omzuma atıp gezen kişi onu bile yapmıyordu çok garipsedim ve kızdım onun yanından dönüncede bunu problem yaptım bana çocuk değiliz artık ergen gibi mi takılalım dışarda bunu mu sorun ettin falan dedi. Neyse bu konu öyle kapandı ta ki her yan yana gelişimizde ben bunu hep sorun yapana kadar trip attım olmadı insan gibi söyledim olmadı ben önem veriyorum küçük bir şey de olsa başka çiftlere bakıyorum kız arkadaşlarının hatta eşlerinin elini tutmaktan çekinmiyolar içim gidiyor biz arkadaş gibi yürüyoruz dışarda hatta bazen o benim önüme düşüyor ya da arkama kalıyor sokakta yürüdüğümüzde belki siz de bu da sorun mu diceksiniz okuyunca ama arkadaşlar gerçekten benim için önemliymiş en son geçen hafta görüştük yine dışarı çıktığımızda arkadaş gibi yürüdük ve bana bu tavır artık hanzo gibi gelmeye başladı koluna girsem ben beş dakika sonra türlü bahaneyle beni kolundan çıkarıyor ciddi şeyler düşünmeye başladıkça bunlar gözüme batmaya başladı ya ilerde de çocuğunun elini tutmazsa gibi saçma şeyler geliyor aklıma ya da ben demeden elimdeki ağır bişeyi düşünüp almaz bazen ben demeden bir şey istemeden hediye almaz bana ilk doğum günü ilk sevgililer gününde bi çikolata bi çiçek bile almadı ama ben çok seviyorum diye bunları hep görmezden geldim ya da ne bileyim ben kitap okumayı severim sen seviyosun diye düşünüp kitap bile almadı bunları şimdi düşündükçe diyorumki evlenincede yapmıcak evlilik yıldönümünde bir pasta bile alıp gelmicek eve hoşuma gidecek mi böyle hareketler diyorum kendime ben ona hep almışımdır bişeyler hoşuma gider çünkü, ama her aldığıma bi kulp buldu böyle içtenlikle mutlulukla teşekkür ettiğini hatırlamam. Dışarı zorla çıkartırım halbuki ben bir yerlere oturmadan sadece yarım saatliğne bile olsa yürümeyi çok severim ama ona gereksiz gelir hep evdeyiz buluştuğumuzda benim zorumla gider gitsede yüzünü asar. Evlenincede dışarı çıkmıcak biz hep evde olucaz gel şöyle akşam yürüyelim bile demicekmiş ve ben çok sıkılacakmışım sürekli evde ev işi ve işe git gel bir hayatım olcakmış gibi geliyor. Çok monoton çok donuk gelmeye başladı düşündükçe. Geçen hafta buluştuğumuzda gitmeden bir önceki gün demediki gel mutfakla uğraşma bugün son günümüz kahvaltıyı dışarda edelim akşam yeriz evde diyebilirdi böyle şeyleri yok. Birlikte oturup dizi film izlemez benle hep kendi zevkine göre şeyler açar ya da benim zorumla anca birlikte bişeyler izleriz onun dışında hep kendi isteğine göre birşeyler izler sanki birşeyler paylaşmıyomuşuz gibi geliyor ona da böyle diyince paylaşıyoruz ya yan yanayız işte ortak şeyleri sevmiyoruz ne izlicez diyor. Uzanıyor koltuğa saatlerce tv izliyor evlenmeden böyleyse evlenince hepten daha fena olacak böyle bir hayat arkadaşı mı istiyorsun diye sormaya başladım. 5 senenin sonunda bunları farketmem biraz geç önceden çok seviyordum hala seviyorum ama yaş ilerledikçe mi görüyorsun ya da iş ciddiye bindiği için mi görüyorsun bu tarz şeyleri bilmiyorum. Bu tarz şeylerden ayrılınır mı onu da bilmiyorum. Çok uzun oldu daha saymadığım çok şey var ama toparlayamadım kusura bakmayın arkadaşlar. Ne yapcağımı bilmiyorum benden babama tanışma için söylememi istedi ama benim zerre isteğim yok. Seviyoruz birbirimizi çok dürüst bir çocukturda ben mi şımarıkça davranıyorum bilemiyorum. Bu devirde güvenilir aile çocuğu bulmakta zor. Ayrılmayı düşününce ayrılmakta istemiyorum ama bunları da düşününce evlenmekte istemiyorum ileride evlilikte ne desem ne gereği var diyip içimde ukte bırakacakmış da ben ona buna bakıp iç geçirecekmişim gibi geliyor. Saçmalıyorum belki de bilmiyorum.
 
Bunları onunla konuşun. Durumun ciddiyetini anlayıp kendisine çeki düzen verebilir. Uzun bir ilişkiniz oldu ve o da it uğursuz değil diye ille de evlenmek zorunda değilsiniz.
 
Erkek arkadaşınız maalesef bir bencil ya da siz çok alttan alan bir fedakârsınız ki iş bu raddeye gelebilmiş. İlişkiyi tek kişinin istekleri üzerinden yaşıyorsunuz o da buna alışmış, ya açıkça konuşun ama sonra davranışlarını gözlemleyin gerçekten değişecek mi diye, ya aile terapisi alın. Ya da ayrılın. Çünkü ömrünüzü kendinizi yok sayarak geçirdikçe keyifli bir hayat süremezsiniz.
 
Erkek arkadaşınız maalesef bir bencil ya da siz çok alttan alan bir fedakârsınız ki iş bu raddeye gelebilmiş. İlişkiyi tek kişinin istekleri üzerinden yaşıyorsunuz o da buna alışmış, ya açıkça konuşun ama sonra davranışlarını gözlemleyin gerçekten değişecek mi diye, ya aile terapisi alın. Ya da ayrılın. Çünkü ömrünüzü kendinizi yok sayarak geçirdikçe keyifli bir hayat süremezsiniz.
Onunla bunları hep konuşuyorum ama bana hep çocukmusun ergenmiyiz çocuk gibisin aynı dışarıda elini tutunca ne oluyor mıçmıç mı gezelim millete gösteriş mi yapıyoruz gibi geri dönütler veriyor. Mesleklerimizden dolayı memleketlerimizden uzağız ikimizde. Ben de onun olduğu yere gidiyorum oda benim olduğum yere geliyor fırsat buldukça iyi güzel. Ama onun olduğu ilde gezilecek görülecek yerler çok götürür belki dedim teklif etmedi ben söyledim en sonunda bana hep araba yok nasıl gidelim sanki gezen herkesin arabası var dolmuşu var otobüsü var bunun, o benim yanıma geldiğinde benim olduğum şehirde de görülecek yer var tur otobüsleriylede gidebiliyosun oralara kaç kere dedim gel gidelim birlikte gezelim anı olur dedim götüremedim. Haklısınız hep onun isteğine göre ilerliyor.
 
Babanıza söyleme istediğiniz bile yokmuş. Şikayetleriniz sizin şımarıklığınız değil aranızda duran buz gibi enerji.
Buz dağının farkındasınız ve soğumuşsunuz 5 senenin alışkanlığını sevmek zannediyorsunuz. Duygularınızı yaşayamayacağınız adamla evlilikte anca aynı sofrayı paylaşırsınız başka da bişey beklemeyin.
Birinin size bu adamı aslında istemediğinizi hatırlatması lazım.
 
Şimdiden böyleyse ilerde evlenince neye dönüşür düşünmek bile istemiyorum. Böyle biriyle ömür geçmez. Ayrıca ben aranızda bir sevgi göremedim. Ortak bir yanınız bile yokmuş. Yol yakınken bırakın. Yoksa ileride çok pişman olursunuz.
 
Arkadaşlar öncelikle merhaba, şimdiden okuyup cevap verecek olanlara teşekkür ederim. Başlıkta da söylediğim gibi 5 senedir erkek arkadaşım olan kişiyle ciddi düşünüyoruz olursa bu yaz nişan düşünüyoruz hatta ama benim garip korkularım oluşmaya başladı. Evlenmeden önce çok sevsenizde sizlerde böyle korkular yada benzer olmasada farklı korkular yaşadınız mı çok merak ediyorum. 5 senedir uzaktan sürdürüyoruz ilişkimizi bunun ilk 4 ayı aynı şehirdeydik herşey mükemmeldi sonra ben taşındım uzaktan sürdürdük ama istediğimiz zaman yan yana gelebildik. Ayrıldıktan ilk yan yana gelişimizde ilk 4 ayki yaptığı hareketleri bırakmıştı mesela sokakta elimi tutmamak eli tutmayı geçtim elini omzuma atıp gezen kişi onu bile yapmıyordu çok garipsedim ve kızdım onun yanından dönüncede bunu problem yaptım bana çocuk değiliz artık ergen gibi mi takılalım dışarda bunu mu sorun ettin falan dedi. Neyse bu konu öyle kapandı ta ki her yan yana gelişimizde ben bunu hep sorun yapana kadar trip attım olmadı insan gibi söyledim olmadı ben önem veriyorum küçük bir şey de olsa başka çiftlere bakıyorum kız arkadaşlarının hatta eşlerinin elini tutmaktan çekinmiyolar içim gidiyor biz arkadaş gibi yürüyoruz dışarda hatta bazen o benim önüme düşüyor ya da arkama kalıyor sokakta yürüdüğümüzde belki siz de bu da sorun mu diceksiniz okuyunca ama arkadaşlar gerçekten benim için önemliymiş en son geçen hafta görüştük yine dışarı çıktığımızda arkadaş gibi yürüdük ve bana bu tavır artık hanzo gibi gelmeye başladı koluna girsem ben beş dakika sonra türlü bahaneyle beni kolundan çıkarıyor ciddi şeyler düşünmeye başladıkça bunlar gözüme batmaya başladı ya ilerde de çocuğunun elini tutmazsa gibi saçma şeyler geliyor aklıma ya da ben demeden elimdeki ağır bişeyi düşünüp almaz bazen ben demeden bir şey istemeden hediye almaz bana ilk doğum günü ilk sevgililer gününde bi çikolata bi çiçek bile almadı ama ben çok seviyorum diye bunları hep görmezden geldim ya da ne bileyim ben kitap okumayı severim sen seviyosun diye düşünüp kitap bile almadı bunları şimdi düşündükçe diyorumki evlenincede yapmıcak evlilik yıldönümünde bir pasta bile alıp gelmicek eve hoşuma gidecek mi böyle hareketler diyorum kendime ben ona hep almışımdır bişeyler hoşuma gider çünkü, ama her aldığıma bi kulp buldu böyle içtenlikle mutlulukla teşekkür ettiğini hatırlamam. Dışarı zorla çıkartırım halbuki ben bir yerlere oturmadan sadece yarım saatliğne bile olsa yürümeyi çok severim ama ona gereksiz gelir hep evdeyiz buluştuğumuzda benim zorumla gider gitsede yüzünü asar. Evlenincede dışarı çıkmıcak biz hep evde olucaz gel şöyle akşam yürüyelim bile demicekmiş ve ben çok sıkılacakmışım sürekli evde ev işi ve işe git gel bir hayatım olcakmış gibi geliyor. Çok monoton çok donuk gelmeye başladı düşündükçe. Geçen hafta buluştuğumuzda gitmeden bir önceki gün demediki gel mutfakla uğraşma bugün son günümüz kahvaltıyı dışarda edelim akşam yeriz evde diyebilirdi böyle şeyleri yok. Birlikte oturup dizi film izlemez benle hep kendi zevkine göre şeyler açar ya da benim zorumla anca birlikte bişeyler izleriz onun dışında hep kendi isteğine göre birşeyler izler sanki birşeyler paylaşmıyomuşuz gibi geliyor ona da böyle diyince paylaşıyoruz ya yan yanayız işte ortak şeyleri sevmiyoruz ne izlicez diyor. Uzanıyor koltuğa saatlerce tv izliyor evlenmeden böyleyse evlenince hepten daha fena olacak böyle bir hayat arkadaşı mı istiyorsun diye sormaya başladım. 5 senenin sonunda bunları farketmem biraz geç önceden çok seviyordum hala seviyorum ama yaş ilerledikçe mi görüyorsun ya da iş ciddiye bindiği için mi görüyorsun bu tarz şeyleri bilmiyorum. Bu tarz şeylerden ayrılınır mı onu da bilmiyorum. Çok uzun oldu daha saymadığım çok şey var ama toparlayamadım kusura bakmayın arkadaşlar. Ne yapcağımı bilmiyorum benden babama tanışma için söylememi istedi ama benim zerre isteğim yok. Seviyoruz birbirimizi çok dürüst bir çocukturda ben mi şımarıkça davranıyorum bilemiyorum. Bu devirde güvenilir aile çocuğu bulmakta zor. Ayrılmayı düşününce ayrılmakta istemiyorum ama bunları da düşününce evlenmekte istemiyorum ileride evlilikte ne desem ne gereği var diyip içimde ukte bırakacakmış da ben ona buna bakıp iç geçirecekmişim gibi geliyor. Saçmalıyorum belki de bilmiyorum.
Bence saçmalamıyorsun..senin için ne önemliyse onu bekleyeceksin tabiki bir birliktelikten ayrıca emin olmadan evlenmeyeceksin!
 
Sacmalamiyorsun bacım. Bunlar normal istekler. Tek diyecegim ya bu adamin hamuru benim ex camış gibiymiş. Ya da çekindiği birseyler var. Bunun illa bir kadin olmasina da gerek yok.
 
Arkadaşlar öncelikle merhaba, şimdiden okuyup cevap verecek olanlara teşekkür ederim. Başlıkta da söylediğim gibi 5 senedir erkek arkadaşım olan kişiyle ciddi düşünüyoruz olursa bu yaz nişan düşünüyoruz hatta ama benim garip korkularım oluşmaya başladı. Evlenmeden önce çok sevsenizde sizlerde böyle korkular yada benzer olmasada farklı korkular yaşadınız mı çok merak ediyorum. 5 senedir uzaktan sürdürüyoruz ilişkimizi bunun ilk 4 ayı aynı şehirdeydik herşey mükemmeldi sonra ben taşındım uzaktan sürdürdük ama istediğimiz zaman yan yana gelebildik. Ayrıldıktan ilk yan yana gelişimizde ilk 4 ayki yaptığı hareketleri bırakmıştı mesela sokakta elimi tutmamak eli tutmayı geçtim elini omzuma atıp gezen kişi onu bile yapmıyordu çok garipsedim ve kızdım onun yanından dönüncede bunu problem yaptım bana çocuk değiliz artık ergen gibi mi takılalım dışarda bunu mu sorun ettin falan dedi. Neyse bu konu öyle kapandı ta ki her yan yana gelişimizde ben bunu hep sorun yapana kadar trip attım olmadı insan gibi söyledim olmadı ben önem veriyorum küçük bir şey de olsa başka çiftlere bakıyorum kız arkadaşlarının hatta eşlerinin elini tutmaktan çekinmiyolar içim gidiyor biz arkadaş gibi yürüyoruz dışarda hatta bazen o benim önüme düşüyor ya da arkama kalıyor sokakta yürüdüğümüzde belki siz de bu da sorun mu diceksiniz okuyunca ama arkadaşlar gerçekten benim için önemliymiş en son geçen hafta görüştük yine dışarı çıktığımızda arkadaş gibi yürüdük ve bana bu tavır artık hanzo gibi gelmeye başladı koluna girsem ben beş dakika sonra türlü bahaneyle beni kolundan çıkarıyor ciddi şeyler düşünmeye başladıkça bunlar gözüme batmaya başladı ya ilerde de çocuğunun elini tutmazsa gibi saçma şeyler geliyor aklıma ya da ben demeden elimdeki ağır bişeyi düşünüp almaz bazen ben demeden bir şey istemeden hediye almaz bana ilk doğum günü ilk sevgililer gününde bi çikolata bi çiçek bile almadı ama ben çok seviyorum diye bunları hep görmezden geldim ya da ne bileyim ben kitap okumayı severim sen seviyosun diye düşünüp kitap bile almadı bunları şimdi düşündükçe diyorumki evlenincede yapmıcak evlilik yıldönümünde bir pasta bile alıp gelmicek eve hoşuma gidecek mi böyle hareketler diyorum kendime ben ona hep almışımdır bişeyler hoşuma gider çünkü, ama her aldığıma bi kulp buldu böyle içtenlikle mutlulukla teşekkür ettiğini hatırlamam. Dışarı zorla çıkartırım halbuki ben bir yerlere oturmadan sadece yarım saatliğne bile olsa yürümeyi çok severim ama ona gereksiz gelir hep evdeyiz buluştuğumuzda benim zorumla gider gitsede yüzünü asar. Evlenincede dışarı çıkmıcak biz hep evde olucaz gel şöyle akşam yürüyelim bile demicekmiş ve ben çok sıkılacakmışım sürekli evde ev işi ve işe git gel bir hayatım olcakmış gibi geliyor. Çok monoton çok donuk gelmeye başladı düşündükçe. Geçen hafta buluştuğumuzda gitmeden bir önceki gün demediki gel mutfakla uğraşma bugün son günümüz kahvaltıyı dışarda edelim akşam yeriz evde diyebilirdi böyle şeyleri yok. Birlikte oturup dizi film izlemez benle hep kendi zevkine göre şeyler açar ya da benim zorumla anca birlikte bişeyler izleriz onun dışında hep kendi isteğine göre birşeyler izler sanki birşeyler paylaşmıyomuşuz gibi geliyor ona da böyle diyince paylaşıyoruz ya yan yanayız işte ortak şeyleri sevmiyoruz ne izlicez diyor. Uzanıyor koltuğa saatlerce tv izliyor evlenmeden böyleyse evlenince hepten daha fena olacak böyle bir hayat arkadaşı mı istiyorsun diye sormaya başladım. 5 senenin sonunda bunları farketmem biraz geç önceden çok seviyordum hala seviyorum ama yaş ilerledikçe mi görüyorsun ya da iş ciddiye bindiği için mi görüyorsun bu tarz şeyleri bilmiyorum. Bu tarz şeylerden ayrılınır mı onu da bilmiyorum. Çok uzun oldu daha saymadığım çok şey var ama toparlayamadım kusura bakmayın arkadaşlar. Ne yapcağımı bilmiyorum benden babama tanışma için söylememi istedi ama benim zerre isteğim yok. Seviyoruz birbirimizi çok dürüst bir çocukturda ben mi şımarıkça davranıyorum bilemiyorum. Bu devirde güvenilir aile çocuğu bulmakta zor. Ayrılmayı düşününce ayrılmakta istemiyorum ama bunları da düşününce evlenmekte istemiyorum ileride evlilikte ne desem ne gereği var diyip içimde ukte bırakacakmış da ben ona buna bakıp iç geçirecekmişim gibi geliyor. Saçmalıyorum belki de bilmiyorum.
Ben böyle biriyle evlendim sonra da boşandım iki kelime konumsazdi milletin yanında bülbül benimle bir yere gitmezdi uff çok sıkıcı tatsız bir herifti
 
Arkadaşlar öncelikle merhaba, şimdiden okuyup cevap verecek olanlara teşekkür ederim. Başlıkta da söylediğim gibi 5 senedir erkek arkadaşım olan kişiyle ciddi düşünüyoruz olursa bu yaz nişan düşünüyoruz hatta ama benim garip korkularım oluşmaya başladı. Evlenmeden önce çok sevsenizde sizlerde böyle korkular yada benzer olmasada farklı korkular yaşadınız mı çok merak ediyorum. 5 senedir uzaktan sürdürüyoruz ilişkimizi bunun ilk 4 ayı aynı şehirdeydik herşey mükemmeldi sonra ben taşındım uzaktan sürdürdük ama istediğimiz zaman yan yana gelebildik. Ayrıldıktan ilk yan yana gelişimizde ilk 4 ayki yaptığı hareketleri bırakmıştı mesela sokakta elimi tutmamak eli tutmayı geçtim elini omzuma atıp gezen kişi onu bile yapmıyordu çok garipsedim ve kızdım onun yanından dönüncede bunu problem yaptım bana çocuk değiliz artık ergen gibi mi takılalım dışarda bunu mu sorun ettin falan dedi. Neyse bu konu öyle kapandı ta ki her yan yana gelişimizde ben bunu hep sorun yapana kadar trip attım olmadı insan gibi söyledim olmadı ben önem veriyorum küçük bir şey de olsa başka çiftlere bakıyorum kız arkadaşlarının hatta eşlerinin elini tutmaktan çekinmiyolar içim gidiyor biz arkadaş gibi yürüyoruz dışarda hatta bazen o benim önüme düşüyor ya da arkama kalıyor sokakta yürüdüğümüzde belki siz de bu da sorun mu diceksiniz okuyunca ama arkadaşlar gerçekten benim için önemliymiş en son geçen hafta görüştük yine dışarı çıktığımızda arkadaş gibi yürüdük ve bana bu tavır artık hanzo gibi gelmeye başladı koluna girsem ben beş dakika sonra türlü bahaneyle beni kolundan çıkarıyor ciddi şeyler düşünmeye başladıkça bunlar gözüme batmaya başladı ya ilerde de çocuğunun elini tutmazsa gibi saçma şeyler geliyor aklıma ya da ben demeden elimdeki ağır bişeyi düşünüp almaz bazen ben demeden bir şey istemeden hediye almaz bana ilk doğum günü ilk sevgililer gününde bi çikolata bi çiçek bile almadı ama ben çok seviyorum diye bunları hep görmezden geldim ya da ne bileyim ben kitap okumayı severim sen seviyosun diye düşünüp kitap bile almadı bunları şimdi düşündükçe diyorumki evlenincede yapmıcak evlilik yıldönümünde bir pasta bile alıp gelmicek eve hoşuma gidecek mi böyle hareketler diyorum kendime ben ona hep almışımdır bişeyler hoşuma gider çünkü, ama her aldığıma bi kulp buldu böyle içtenlikle mutlulukla teşekkür ettiğini hatırlamam. Dışarı zorla çıkartırım halbuki ben bir yerlere oturmadan sadece yarım saatliğne bile olsa yürümeyi çok severim ama ona gereksiz gelir hep evdeyiz buluştuğumuzda benim zorumla gider gitsede yüzünü asar. Evlenincede dışarı çıkmıcak biz hep evde olucaz gel şöyle akşam yürüyelim bile demicekmiş ve ben çok sıkılacakmışım sürekli evde ev işi ve işe git gel bir hayatım olcakmış gibi geliyor. Çok monoton çok donuk gelmeye başladı düşündükçe. Geçen hafta buluştuğumuzda gitmeden bir önceki gün demediki gel mutfakla uğraşma bugün son günümüz kahvaltıyı dışarda edelim akşam yeriz evde diyebilirdi böyle şeyleri yok. Birlikte oturup dizi film izlemez benle hep kendi zevkine göre şeyler açar ya da benim zorumla anca birlikte bişeyler izleriz onun dışında hep kendi isteğine göre birşeyler izler sanki birşeyler paylaşmıyomuşuz gibi geliyor ona da böyle diyince paylaşıyoruz ya yan yanayız işte ortak şeyleri sevmiyoruz ne izlicez diyor. Uzanıyor koltuğa saatlerce tv izliyor evlenmeden böyleyse evlenince hepten daha fena olacak böyle bir hayat arkadaşı mı istiyorsun diye sormaya başladım. 5 senenin sonunda bunları farketmem biraz geç önceden çok seviyordum hala seviyorum ama yaş ilerledikçe mi görüyorsun ya da iş ciddiye bindiği için mi görüyorsun bu tarz şeyleri bilmiyorum. Bu tarz şeylerden ayrılınır mı onu da bilmiyorum. Çok uzun oldu daha saymadığım çok şey var ama toparlayamadım kusura bakmayın arkadaşlar. Ne yapcağımı bilmiyorum benden babama tanışma için söylememi istedi ama benim zerre isteğim yok. Seviyoruz birbirimizi çok dürüst bir çocukturda ben mi şımarıkça davranıyorum bilemiyorum. Bu devirde güvenilir aile çocuğu bulmakta zor. Ayrılmayı düşününce ayrılmakta istemiyorum ama bunları da düşününce evlenmekte istemiyorum ileride evlilikte ne desem ne gereği var diyip içimde ukte bırakacakmış da ben ona buna bakıp iç geçirecekmişim gibi geliyor
 
Fakülteden Prof . bir hocam derdi ki ; bir erkeğin yalanı dolanı olmasın bir de namussuzluğu (ırzı kırık olmasın ). Bunlar yoksa devam edin . Gerisi fasa fiso . Bunun en iyi analizini kendin yaparsın . Sabreden kazanır . Evcil bir erkek her zaman iyidir. Basit şeylere takılmayın . Bütüne bakın kardeşim . Selam ve dua ile ....
 
Bence bir dk düşünmeden ayrılınacak bir tip. Prenses gibi hissetmeyeceksem ve karşındakine kral gibi hissettirmeyeceksem kız arkadaşımla veya yalnız gezerim. Yok araba yok, yok biz ergen miyiz,yok elini tutmam. Bi gitsin kumda oynasın beni hiç mutlu etmezd böylesi.
 
Bence bir dk düşünmeden ayrılınacak bir tip. Prenses gibi hissetmeyeceksem ve karşındakine kral gibi hissettirmeyeceksem kız arkadaşımla veya yalnız gezerim. Yok araba yok, yok biz ergen miyiz,yok elini tutmam. Bi gitsin kumda oynasın beni hiç mutlu etmezd böylesi.
Bunları yaşadıkça ben de aynı sizin kafaya girdim ya arkadaşımla takılırım ya da yalnız olurum diye düşünmeye başladım
 
Anlattıkların aynı benim 4 yıllık ilişki sonrası eşim olan kişinin davranışları ve lafları kendin diyorsun zaten hanzo diye. Ne güzel de düşünmüşsün evlenince de böyle mi olacak diye emin ol 2 katı oluyor. Bunu bütün evlilik danışmanları söylüyor. Ben de şimdi boşanmaya çalışıyorum bence hislerini dinle yol yakınken.
 
Beş yıl önce körmüşsün görmemişsin ama şimdi farketmişsin bu adam öküz. Ve sen de bir öküz istemiyorsan ayrıl gitsin. Bir ömür geçmez öyle o önden sen arkada tövbe tövbe
 
Kolundan bahaneyle çıkmanı istemesine kadar okudum devamına dayanamadım şunu yazmak istedim. 2 yıllık evliyiz aralıkta da 11 yılımız bitecek. Dışarıda el ele kol kola yürümek sarılmak dışında eşim gerek ailesinin gerek misafirlikte bile arada gelir beni öper, sarılır. Biz birbirimize temas etmeyi seviyoruz ve öyle yan yana yürümeyen çift görünce de çok garipsiyoruz. O yüzden bu tavırları bana normal gelmedi
 
Kesinlikle çekilmez bir adam. Sevgililik nişanlılık evliliğin fragmanıdır. Düzelir diye umut etme evlenince iyice salıyorlar kendilerini.
Benim de böyle bir erkek arkadaşım olmuştu elimi tutmazdı vs aynı seninkinin söylediği şeyler. Meğer başka görüştükleri varmış. Öğrenince tekmeyi bastım tabiki. Belli ki seninkinde de var birşeyler. Sürekli tv ye bakması falan zaten hiç çekilmez.
Bir an evvel kaç bundan sakın evlenme. Sen çocukla evle uğraşırken o poposunu devirip sürekli tv izlicek. Kabus gibi
 
X