Bak cnm bende bir zamanlar açık epey açık biriydim okadar ki okulda en kısa etekleri ben giyerdim,makyaj yapar güzelliğine güzellik kaçardım, eşarp mı gülerdim buna. saçlarım özgür olmalıydı zira ben özgür bir kadındım..
Birgün merak edip ki tamamen meraktan kuranı kerimin mealini okudum,sonra günlerce neden bu kadar açık giyindiğimi sorguladım..
hedefim neydi?
bu açıklığı sebebi neydi?
Kim için bu dünyaya gelmiştim, kim için süslenip püsleniyordum?
Bu sorular günlerce beynimi kemirirken öyle bir yerde buldum ki kendimi makyajsız,dağınık toplanmış saçlar,sıradan kıyafetlerimle sevgilimin yanındaydım.
ilk defa beni böyle görüyordu, feminenlikten uzak ve yalın, bana hiç bakmadığı kadar tuhaf bakıyordu gözleri.
o benimle gurur duyan bakışları,
etrafta bu benim sevgilim edalarında böbürlenmesinden eser olmadığı gibi beğeni iltifatları seni seviyorum cümleleride yoktu ogün.
Hatta okadar ki etraftan bize bakan var mı gibi tedirgin bakıyordu sanki utanıyordu benden,
bakışları bu ne hal diyor ama dil ile ikrar edemiyordu bu cümleleri..
Zoraki bir muhabbet vardı aramızda cvp veriyorum ama beynim cok farklı ortadaydı. manevi alemde
Bir anda ben tesettüre gireceğim demişim..
Güldü epey nasıl şaka bu dedi..
Fakat gözlerime bakınca gercek olduğunu anlaması cokta uzun sürmedi..
Elimi tutup sen kendinde degilsin demek istedi elimi cektim yapamam artık, bunun adı zinaymış dedim.
Kim yıkıyor senin beynini bunlarla dedi okudum dedim,
neyi dedi, hak olan kitabı dedim ve kalktım..
Yürürken karşımdan genç bir kadının geldiği dikkatimi cekti cok şık giyimli ve gösterişten uzak kitabın emrettiği gibi okadar uzun bakmışım ki ona gülümsedi ve selamın aleyküm dedi.
Oysa ben merhaba cümlesine alışıktım,afalladım bir kaç kez duymuştum bu selamlaşmayı oyüzdn cvbın aleyküm selam olduğunu biliyordum..
Nefsimin inkar etmesine rağmen girdim o tesettüre,sonra kuranı kerim öğrendim buarada dualar ezberleyip namazada başladım.
Allahım nasıl bir huzur, nasıl bir aşk boşamı yaşamışız onca zaman senden habersiz emirlerinden uzak..
Sevgilim kabul etmedi edemedi utandı sevgilisi artık makyaj yapmıyor mini etekler giymiyor feminen davranmıyordu bu onun için dayanılmaz bir acı katlanılmaz bir utançtır..
5 yılın sonunda ayrıldık..
Ben dünyevi aşktan cıkmış coktan manevi sevdayı keşf etmiştim
inançlıydım artık "Böylesi HAYIRLIYMIŞ " diyebildim bu ayrılığa tek yorum.
Uzuun zaman sonra kapımıza geldi Aklı başına geldiğinde oda okumuş kuranı kerimi öğrenmişti gerçekleri,biliyordu en az benim kadar ahireti,dönmek istedi kabulumsun affet dedi ama cok geçti ben artık beni öyle kabul etmiş biriyle coktan evlilik yolunda atmıştım ilk adımımı..
Demem o ki seviyorsan sevgilin sana sebep olur belki.. Sende doğru yolu hak olan yolu bulursun kimbilir..
ben kapalı değilim muhafazakarda değilim ama bu kadar da cahil değilim, gerçekten zamanında bir kesime haksızlık yapıldı bunu kabullenemedik hala. Genelleme yapmak kalın kafalı insanların işidir.
