- Konu Sahibi sosyal_bela
- #61
Canim seninle ayni şeyleri yaşamadim tabi ki ama şu sıralar psikolojik destek aliyorum ve aslinda daha önceden de bilmeme rağmen çocukken yaşadiklarin tamamen senin karakterini oluşturuyo. Korkuların, öfken, sevilme ihtiyacin, sevememen , nefretin, merhametin hepsi ama hepsi.
Şu anda okuduğum bir kitap var doğan cüceloğlu - içimizdeki çocuk. bir şekilde edinmeni tavsiye ederim. Hatta çocuğu olan herkesin bu tarz kitaplar okuması gerektiğini düşünüyorum.
Yaşadıklarının sende ne etkiler biraktiğini neler yaşadiğini neler umut ettiğini ne sen burada anlatabilirsin ne biz anlayabiliriz güzelce. Ama kendimden yola çıkarak sana bazı şeyler söylemek istiyorum ki her ne kadar şu anda intihari düşünmesem de ben de yüzde 90 ımız gibi o yarali çocuklardan biriyim. Ve aynen söylediğin gibi bazen çok kötüyüm bazen çok merhametliyim.
Öncelikle yapman gereken ilk şey kendini suçluluk duygusundan kurtarmak. KEndini olduğun gibi kabullenmek. Okudğum kitaptan öğrendiğim bazı şeyler var ki ; insanin içinde bir çocuk ve bir ebeveyn var. Çocuk senin çocukluğun, ebeveyn ise senin anne ve baban. Büyüdükçe ailen sana ne dediyse ne hissettirdiyse içindeki çocuk bir şey söylediğinde yanıtını veren seni aşağilayan o ses ailenin sesi.
Mesela ben kendimden örnek vereyim atiyorum ingilizce öğrenmek istiyorum her gün çalişmaya karar verdim. O an içimden diyorum ki ece sen neyi şimdiye kadar doğru yaptin ki bunu yapicaksin? Srumsuzsun sen zaten yapamazsin boşuna çalişma. Zaten öğrenip ne olucaksin ki? Böyle bissürü bissürü hepimizin farkli konularda yaşadiği gibi kendimi boğuyorum. Benim ailem bana hiç bu cümleleri kurmadi ama demek ki hissettirdiler. Aslında sağlıklı bir birey olarak söylemem gereken sanirim şunlar. Evet ben kendimi geliştirmek istiyorum. Bu konuda elimden geleni yapicam. Çalişamadiğim zamanlar da olabilir herkesin başina gelebilir. Bunlar normal şeyler. vs vs.
Bu hallerinden kurtulmak istiyorsan önce kendini taniman lazim. Mesela çocukluğunu hatirla sürekli. Başindan geçen olaylari yaz bir günlüğe. Neler hissettin? Öfkelendin mi korktun mu? Bu benzer duyguları şimdiki zamanda hangi konularda hissediyosun. Annene öfkelenmemiş olman mümkün değil. Ailelerimiz hepimiz için ne olursa olsun katil de lsalar hirsiz da olsalar kutsallar. Değerliler. Eğer senin annen boğazina bir biçak sokabilicek kadar öfkelendiyse sana sen bu durumda ne hissettin? Belki de çok öfkelisin annene karşi. Ama o kadar seviyorsun ki annene öfkelendiğin için kendini suçlu hissediyosun. PEki bu öfke sence kayboldu mu ? Hayır kaybolmadı. Duygular ya yön değiştirir. Ya form değiştirir. MEsela annene kizarsin sinirini babana yöneltirsin çünkü mantiken o daha çok haketmiştir bunu. Ya da öfken krkuya dönüşür, acıya dönüşür. Durduk yere hüzünlenirsin anlayamazsin. Belki öfkelenmedin kendini suçladin. Ben böyle yaptiğim için annem bana kizdi bundan sonra kendi ihtiyaçlarimi giderirken hep başkalarini düşünmeliyim. Ben önemsizim başkalari önemli. Böyle de düşünmüş olabilirsin. Yani ben örnek vermek için anlatiyorum bunları. Senin keşfetmen lazim.
Dediğim gibi herşeyi ama herşeyi yaz. küçükken gördüğün seni etkileyen rüyaları yaz. Annen sana bunu yaptiğinda ne hissettiğini yaz. Öfkelendin mi? Nefretini anlat. Ama ilk kurali asla unutma. Hislerimiz doğaldir. Böyle hissettiğin için kendini suçlama. Kendini mi suçladin. Onları yaz. Sonra üzerinde düşün. Ben küçük bir çocuktum ve başima bunlar geldi. Bunlarin hiçbiri benim hatam değildi. vs vs.
Kendini çok suçladiğini düşünüyorum zira kendini suçlamayan bir insan intihari düşünemez. İÇindeki ebeveynlerin içindeki çocuğu öyle bir boğmuş ki sen yaşatmak istemiyosun ve ceza olarak ölümü düşünüyorsun. Halbuki içimizdeki ebeveynlerle çocuık düzgün bir iletişim sağladiğinda biz sağlikli bireyler olabilicez.
Unutmaki ilk üç dört cümlende söylediğin gibi asıl güçlü olmak merhametli olmak acilara göğüs germek ve ilerlemek değildir. Bunlar insandaki en güzel meziyetlerden bazıları. Ama asıl güç gerçekleri anlayıp kabullenip kendini suçlamadan geçmişe vegeleceğe bakabilmektir.
Kendini keşfetmeye çaliş. Çok zorlu bir süreç. Uzun zamana dayalı bir süreç. Aynı şeyleri ben de yapmaya çalişiyorum. Allah hepimize kolaylik versin...
ÖNCELİKLE ŞUNU SÖYLEYİM GEÇMİŞİYLE TAKINTILI OLAN İNSANLR GELECEGNİDE KARARTTLAR BU NEDENLE YAZDIKLARINIZA KATILIORUM ÇOGU KEZ PSİKLOJİ KİTPLARINDAN KENDİNİ KEŞFTMEK ADINA BİÇOK ŞEY OKUDUM ÇOGUNU YAPMYA ÇALŞTIM AMA ARTIK KABULLENDM BU DURUMU YARALI Bİ BİREYİM EVET 1-0 YENİK BAŞLADIM HAYATA EVET EZİK BÜYÜDÜM evet ama bunların dışında bu hayat döngüsünde kötüyü gördügm gibi iyiyi de gördüm iyiligide çirkinlkler oldugu gibi güzelliklerinde varlıgını gördüm bundan sonra ki çabam gelecegi kurtarmk olacak kendi gelecegimi. onuda bu düşüncelrle karartmıyacagım geçmiş bnm hep bi parçam olack ama ben o parçaylada bütün olmayı becermeliyim becerebileyim ki hayattan yaşamaktn haz alayım..mutlu olmk adına iyi günler..:1hug: