• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

cidden yardim istiyorum !

smeagol .!.:

Birşey soracağım ablam geceleri ilginç bir şekilde korkuturdu beni demişsin,nasıl yani?
Genişletmek için tıkla...


Bende onu soracaktım, nasıl yani????

Annenin sana bu şekilde davranmasının nedeni neydi. Neden senden alıyordu bütün hırsını.Yaptıkları hiç normal değil, çocuğuna kızmış ona terlik fırlatan, yada poposuna 3-5 şaplak atan normal bir anne psikolojisi değil anneninki. Çocuğunun boğazına bıcak dayayıp onu acımasızca çeviren ona zarar veren (daha çok psikolojik) bir anne var karşımızda.

Ablanıza davranışı nasıldı peki??
 
sosyal_bela .!.:
tesekkur ederim ank06. Esim cogunu biliyor.. pek cogunu.. o benim canim cigerim.. son umut gibi sarildigim insan. Henuz bir sene oldu evleneli.. gidelim diyor psikologa git demiyor gidelim diyor cunku onunda yaralari var.. uzman konusunda cok hassasim.. kamuya acik bir alanda yaziorum.. adresi belli olmayan bir mektup gibi kusuyorum icimdekileri.. ama cevaplar geliyor sizden.. uzman diyor.. tanimadigim bir adamin karsisina oturup "basla" dedikten sonra baslamak beni urkutuyor.. gidecegim gitmesinede sizlerden uzman oncesi minacik isiklar bekliyorum.. motivasyonlar yada bilmiyorum.. dusunup dusunmeden yazilan ama icten ama samimi ama bilincli ama kesinlikle dogal ve basit kelimeler bekliyorum.. yarayacagini dusunuyorum..
Genişletmek için tıkla...

Bakın çok şanslısınız aslında size beraber gidelim diyen bir eşiniz var kaç tane eş bunu söyler eşine hiç düşündünüz mü.
Size destek olması elinizden tutması azımsanacak şeyler değil bunuda unutmayın ne olur..
Gidin bir kere konuşun inanın ağzınızdan çıkacak ilk cümleden sonrası çorap söküğü gibi gelecektir vede farkında olmadan sorunlarınızı bir anda anlatmış olacaksınız..
İşte size bir ışık o ışığı kapatmayın sakın gidin ve derdinize çözüm bulun bir an önce.
Yeterki güçlü olun içinizdekilerini boşaltın ve rahatlayın inanın korkulacak hiç bir şey.
Yeniden siz olacaksınız inanın...

 
bunları paylaşmanız bile büyük bir adım..ihmal etmeden psikolojik yardım alın kendi kendinize sarmaya çalışmayın yaralarınızı..umarım herşey gönlünüzce olur bundan sonra
 
kuzum babam cok umursamazdi sessizdi agirdi.. annem o donem ben 7-8 yaslarindayken 40 yasindaydi.. belki menapoz etkisi ve babamla mutlu olamayisi.. oyle yapmasi gerektirmez tabiiki.. cok bencilce davrandi sebebi cektigi acilarmis.. ust uste gelen sorunlarmis.. stres topuydum bir nevi..
ablamin beni korkutmasi soyle: babam turkiyeye gittiginde annemle uyurdum kapiyi yavasca acar arkasindan garip sesler cikartirdi.. hatta hic unutmam tavus kusu tuyunu alir kapidan yavasca sokar golgesiyle korkuturdu hiriltilar cikartarak.. duvarda koca golgesi nefesimi kilitlemesine yeterdi.. kendisi benden 11 yas buyuk..
 
ank06 tesekkur ederim. Haklisin esim cok anlayisli simdilik.. cok derinden yakaladik birbirimizi.. bir nevi soka ugradik birbirimizi tanidikca.. gidecegim iyice yazip oyle gidecegim.. ilk defa yaziya dokuyorum.. kendi kendime yazdigim zaman bunaliyorum.. esime annemin dayaklarini anlatmadim sadece neden biliyormusunuz? Esim ablalarindan hayir yok onlara ancak biz bakariz bir sey olursa diyor.. cunku aileme karsi saygisi var.. ve merhametli bir insan.. ve evet haklida ablalarimdan hayir yok.. yine ben sahip cikarim onlara su an annem 61 yasinda ve cok turlu hastaliklari var.. babamda 71 yasinda saglikli ama yasli sonucta. annemin bu tur iskencelerini detayli anlatirsam nefret eder annemden ve gelecekte sahip cikmak istemez belkide yada ciksa bile saygi merhamet gostermez..
Allegria tesekkur ederim yuregimizden gecer her iyi sey gonlumuze gore olur umarim.. Bunlari anlattigima bakmayin.. ben sadece cocuklugumu anlattim sonrasi var daha.. ve umutlarim sevinclerim guzelliklerde oldu hayatimda.. ama iste bu icimdeki guvensizlik korku heleki sinir.. bunalim gecirmeler.. herseyi yarim birakmalar.. gecemin gunduzume karismasi.. hic bir is yapmak istemeyisim.. bir denge oturtmayisim hayatimi alt ust ediyor.. bir nevi kendim yapip kendim bozuyorum..
 
Canım, yazdıklarını okuyunca içinde kendimden çok fazla şey buldum ve bu yüzden sana yazmak istiyorum. Çocukken hayatı her çocuk farklı bir şekilde öğreniyor, herkese farklı hayatlar düşüyor, kimi azgın bir babaya, kimi zavallı bir anneye, kimi zengin ve sahtekar bir düzenin içine, kimi masum ve mutlu olanına düşüyor..
Seni çok iyi anlıyorum, ve inan, bunları atlatıp hala yaşama tutunabiliyorsan, bu senin güçlü olduğunu gösterir. Yaşadıklarım belki seninkiler kadar ağır belki değil, çünkü kimine en ufak söz bile bazen ağır olabilir.
sadece çok şanslı olduğunu bil, işte böyle acıların sonu, hiç değilse kendi evinde sonlanıyor.Eşin sana destek oluyor.
Patladın ve yazıp zehiri içinden akıtmak istedin anlıyorum.

Ama aslında bu tarz çocukluktaki hasarlar ilerde sinirsel anlamda insanı çok sorunla karşılaştırıyor. Ben de senin gibi çok duyarlı bir çocuktum, herkese üzülür herkese yardım etmek isterdim...
Sadece bu zamana kadar nasıl güçlü olduysan bunu sürdür..
Unutmaya çalış, tek yapman gereken bu eğer psikolojik bir destek alamam gidip konuşup göz göze baktığım doktora bunları anlatamam diyorsan,

Ellerini eşine kenetle ve unutmaya çalışşş..de ki kendine, hey hayat ben neleri neleri göğüsledim de bugünlere geldim, beni yenmeye yetmeyecek gücün...

Özel mesaj atmayı bilseydim daha açık yazardım sana ama nasıl atıldığını bilmiyorum...

Yazıp hiç tanımadığın insanlarla paylaşmak eminim bir nebze o cinnet anını yavaşlatmıştır.

Ama artık o cinnet anlarına yer vermemeye çalış, çünkü sen GÜÇLÜ bir insansın..

Her ne kadar 'güçlü ' olmak zorunda kalmaktan yorulmuş olsan da...

En güzeli, kendini eşine emanet et eğer onun gerçekten seni çok sevdiğine inanıyorsan, artık kendi acının yükünün en azından bir kısmını onun omzuna koymaya ihtiyacın var ve o seni seviyorsa bunu paylaşmayı seve seve yapacaktır.
 
cevap verecegim sana Cagladan.. ama yazdiklarinin keyfini cikartiyorum samimiyetinin tadina variyorum.. ve diger yazan arkadaslarin uzuntusu ve bir seyler yazip teselli edip yol gostermek istemesi o kadar iyi geliyor ki bana.. aslinda yapmam gerekenleri ben biliyorum.. ama birileri iyiligim icin artik sadece sirf beni dusundugu icin soylesin istiyorum... bu yuzden icimde bir sey kalmayana kadar yazacagim.. cunku cok raydan ciktigimin farkindayim.. sakin huzurlu bir hayat yasayabilecek durumdayim simdi.. cirkinlkler pislikler insanlik disi manzaralardan kacabilecegim duyamayacagim bir yuvam var artik.. bu yuvami cekip cevirip iyi bir anne iyi bir es ve calismaktan sykilmayan.. asabilesmeden herkesten hirsimi cikartma telasina dusmeden yasamak istiyorum.. Esim kaslarini cattiginda dramatik hale getirip "beni sevmiyorsun" diye kizip kudurmak istemiyorum.. yada bir saka yaptiginda " sen kim oluyorsunda benimle dalga geciyorsun "diye cemkirmek istemiyorum.. yamukluk yapan herhangi bir insanin insanlik onurunu kirmak istemiyorum.. yada en acisi.. icime gomulmek..
gece planlar yapip.. sabah ölmeyi dilemek istemiyorum..
 
Bu arada taciz eden adamin bir kizi kanserden öldü.. ve 8 sene once yine bir turk kizina taciz etti ama o cocuk benim kadar korkak cikmadi annesine soyledi ve iceri aldilar adami.. ciktimi cikmadimi bilmiyorum.. bu haberi ilk veren annem oldu.. ve annemin haberi 2001 yilinda oldu..intihar etmeden once biraktigim mektupta.. tekrar hayata dondugumde okudunmu mektubu diye sordum okudum.. geldi gecti herseyi unut demisti.. bir kere daha lanet ettim.. sonra manali bir sekilde gelip adamin basina gelenleri anlatti.. siradan bir sekilde anlatmasi.. bu olayi atlatmama sebep olmustu bir nevi..
 
öyle bi anlatmışsınki arkadaşım hikaye gibi gerçekten bu derece ağır şeyler yaşadıysan doktora gözükmende fayda var burda şu anlattıklarına ne söylesek yalan olur . ben bu kadar işkenceci bi aile hayatını hiç çevremde görmediğim için anlamıyorum .
 
sosyal_bela .!.:
cevap verecegim sana Cagladan.. ama yazdiklarinin keyfini cikartiyorum samimiyetinin tadina variyorum.. ve diger yazan arkadaslarin uzuntusu ve bir seyler yazip teselli edip yol gostermek istemesi o kadar iyi geliyor ki bana.. aslinda yapmam gerekenleri ben biliyorum.. ama birileri iyiligim icin artik sadece sirf beni dusundugu icin soylesin istiyorum... bu yuzden icimde bir sey kalmayana kadar yazacagim.. cunku cok raydan ciktigimin farkindayim.. sakin huzurlu bir hayat yasayabilecek durumdayim simdi.. cirkinlkler pislikler insanlik disi manzaralardan kacabilecegim duyamayacagim bir yuvam var artik.. bu yuvami cekip cevirip iyi bir anne iyi bir es ve calismaktan sykilmayan.. asabilesmeden herkesten hirsimi cikartma telasina dusmeden yasamak istiyorum.. Esim kaslarini cattiginda dramatik hale getirip "beni sevmiyorsun" diye kizip kudurmak istemiyorum.. yada bir saka yaptiginda " sen kim oluyorsunda benimle dalga geciyorsun "diye cemkirmek istemiyorum.. yamukluk yapan herhangi bir insanin insanlik onurunu kirmak istemiyorum.. yada en acisi.. icime gomulmek..
gece planlar yapip.. sabah ölmeyi dilemek istemiyorum..
Genişletmek için tıkla...

böyle bi cevapda bu forumda hiç okumaıştım bunuda görmüş oldum
 
Biliyor musun, yazdıkların bana hiç de yabancı gelmiyor...Hani demişsin ya, asabileşmeden herkesten hırsımı çıkartma telaşına düşmeden yaşamak iştiyorum, eşim kaşlarını çattığında dramatik hale getirmek istemiyorum...

Eşini zorlu bir süreç bekliyor ama sen zaten yaptığının farkında olduğun için bir süre sonra özür diliyorsun değil mi? Biliyorum bu durumu...

Zırhın var senin ACIDAN ve ÖFKEDEN örülmüş bir zırh, ve şimdi en ufak bir dalga gelse üzerine o zırhı giyindiğin için çabuk sinirleniyorsun...

Ama geçicek, ben de buna inanıyorum...Anında kendini değiştiremezsin , elbette ki bunun bir süresi var..oyyy oyy..çeken bilir derler ya o misal, işte o yüzden seni anlayabilcek biriyle olman güzel...

Anlayamadığı zamanlarda da senin kendine gelip, hatanın bilincinde olabilmen çok önemli...Hiç merak etme, birilerinin senden çocukluğunda çaldığı ve seni öfkeli hale getirmesi hiççççççç sorun değil, çünkü sen o günleri aştın ve geride bıraktın

Şimdi sadece KIRINTILARINI süpürmen gerekiyor, ARADA RÜZGAR esip, o kırıntıları kapından geri içeri savursa da , ,,, sennnn onları yine kapı dışarı edeceksin ve bir zaman sonra geri dönüp baktığında O KAPI (EVİNİN KAPISI ) o kadar sağlamlaşmış ki, artık kasırga esse de , birşey olmaz...

Kendinle gurur duy! Evet! kendinle GURUR DUY! senin yerinde bir başkası olsa böyle atlatamayabilirdi...

Kendinle gurur duy çünkü, artı ve eksilerinin BİLİNCİNDESİN..

gurur duy çünkü RAYDAN ÇIKTIĞINDA (ki ben biliyorum ne demek istediğini) , O RAYI YENİDEN İNŞA ETMEYİ BİLİYORSUN...

içine gömülmenin değil, içindeki kırıntıları süpürmenin zamanı..!!!

Sadece böyle anlarda gözlerini kapayıp zor olsa da, seni çok seven bir eşinin olduğunu sana yeterince destek olduğunu ama onun da bir insan olup BAZEN limitinin dolabileceğini ve seni anlayamayabileceğini HESABA KAT..!!

Sonra çocuklarını resmet beyninde, nasıl güzel bir anne olacağını, çünkü sen yaşadıklarının zerresini onlara yaşatmamak için çırpınacaksın..Çünkü senin , annemmm seni çok seviyorum, dünyanın en iyi kalpli en güzel annesi sensin' cümlesine ihyitacın var...

Ve o günleri bekle...

sadece bir psikolojik savaş kaldı yenmen gereken öfkeye karşı, ama merak etme o sana sataşıp dursa da ASLINDA senden çok KORKUYOR çünkü senin nelerin üstesinden geldiğini O DA BİLİYOR...

öpüyorum..
 
Baştan sona kadar tüm yazdıklarınızı ve size yazılanları okudum. Kendinizi, yaşadıklarınızı, şimdi içinde bulunduğunuz durumu ve olmak istediğiniz durumu ne kadar güzel, ne kadar açık bir dille anlatmışsınız. Çok zor hatta inanılmaz bu kadarı da filmlerde olur diyebileceğimiz, bir çoğumuza uzak olan şeyler yaşamanıza rağmen yazdıklarınızdan anlıyorum ki çok güçlü birisiniz. Zaman zaman isyanlarınız, raydan çıkmalarınız, bunalımlarınız olsa da her şeyin farkındasınız. Hatalarınızı da bunları düzeltmenin sizin elinizde olduğunun da bilincindesiniz. Ben de tüm arkadaşlarıma katılıyorum. Bir uzmandan mutlaka destek almalısınız. Sizde bu zorlu süreci aşıp her şeyi unutacak güç var bir uzman desteğiyle daha da rahat atlatabilirsiniz her şeyi. Eşinizin desteğini de unutmamak gerek tabi ki ama o zaten size elinden gelen desteği veriyor gibi görünüyor. Allah yardımcınız olsun.
 
Arkadaşım bu derece sıkıntı çekip te yine de eşin annenden nefret etmesin,elden ayaktan düştüklerinde onlara baksın diye bazı gerçekleri ondan saklaman çok takdire layık bir davranış.Seni tebrik ediyorum..
Sen de şimdi iyice içini dök ,eşinin elini tut ve yüzünü bundan sonra yaşayacağın güzel günlerine çevir..Kötü günleri iradenle arkanda bırak,kendin başaramayacağını düşünürsen yardım al.. Allah yardımcın olsun..
 
Biliyor musun içini dökmen sadece geçici olarak rahatlatacak seni !
Geçmişinle , geçmişinde sana acı verenlerle hesaplaşmadığın sürece ! yazmak bir şey ifade etmeyecek.
Nerden mi biliyorum :) kendimden.
Yaşadıklarının farklı versiyonlarını yaşadım. Halada yaşamaya bir şekilde devam ediyorum.
İntiharı hiç düşünmedim ama bir anda aklıma düştü ve yaptım ..
Çocuklukta açılan yaraları tedavi etmek çok zor.
Yıllarca bir uzmandan yardım almayı gereksiz gördüm. Ta ki mecbur bırakılana kada ..
3-4 ay psikiyatrıma gidip geldim. İlaç kullandım :) ve hayatımda ki en huzurlu 3 ayımı yaşadım.
Tekrar uzmana gitmem gerektiği söyleniyor erteliyorum nereye kadar bilmiyorum.
Tek bildiğim karşısına geçip oturup anlatmaya başlamıyorsun.
Bir şekilde çözüyor seni. Konuşturuyor. Tabi bu ne kadar tedavi eder bilmiyorum.
Zira sende ben gibisin. Sorunlarını biliyorsun, eksikklerini ve fazlanıda. Mantıklı cevapları kendin bulabiliyorsun. Sorun uygulayamamak .. O ani sinir dalgalarına ve nefrete karşı duramamak ..
Bir anda dünyayı yakmak istiyor insan,herşeyden vazgeçmek ..
cümlelerim bile tutarsızdır aynı ruhum gibi ..
ama ben senin kadar cesur değilim sanırım. bilinçaltımda kalan bugün bile hatırlamak istemediğim rezillikler yaşadım.
beni tanımayanlara bile itiraf edecek gücüm yok.
uzman yardımını genede dene .. kaybedeceğin bir şey yok ..
ama kazanacağın çok şey olabilir ..
ama kendindenle tamamen barışmadan sakın ama sakın bir bebek sahibi olma ..
umarım herşey senin için çok güzel olur.
 
bence derhal bı uzmanla görüş.
dönülmez yollara girmeden önce profosyonel bi yardım al...
Allah yardımcın olsun arkadaşım.
 
Şoklar içinde okudum yazılanları.
Dertlerinizin, kendinizin, her şeyin farkında bir insansınız ve buraya yazarak bir adım atmış oldunuz.
Bence bir uzmanla da görüşürseniz her şey çok daha güzel olacaktır sizin için.
 
Merhaba arkadaslar. Anlamiyorum bir kac gun oncesine kadar bir suru yazi yazdim.. Ve simdi bakiyorum yok! Nereye gitti yazilarim bilemiyorum. Yeni farkettim konuma yazan oldumu diye baktim kendi yazdiklarimi goremedim. Oysa gondermistim.. Off tekrar nasil toparlayacagim yazdiklarimi bilemiyorum
herkese ayri ayri tesekkur etmistim Ne kadar tesekkur etsem azdir cunku bana o kadar iyi geldiniz ki ve o kadar ince hassas davrandiniz ki.. Hic birinizi goremezsemde bir sekilde anlasilmisim ve yargilanmamisim ve hatta tek bir sacmalik goremedim gelen cevaplarda tekrar cok tesekkur ederim ve artik bir uzmana gitme kararini aldim..
Artik beynimde git gellerle ugrasmak istemiyorum! cok iyi ideallerim var insan olarak kadin olarak bunlari basarmak bir isi sonuna kadar goturmek istiyorum.. ve basaracagimi biliyorum sadece gecen senelerime yaniyorum.. Zira 29 sayilirim ve ofke ve kinden cok uzuntu duyuyorum en guzel yillarimda kaybettigim yasama sevinclerim icin.. Onume sadece onume bakmak istiyorum artik.. Hersey gonlunuze gore olsun tum yazan arkadaslar cok sagolun
 
Maalesef dün sistem üç gün öncesine döndü ve o üç gün içinde yazılanların hepsi yok oldu.
Sen yine iyisin Açılan konular da ortadan kaybolmuş oldu :1:
 
cagladan .!.:
Biliyor musun, yazdıkların bana hiç de yabancı gelmiyor...Hani demişsin ya, asabileşmeden herkesten hırsımı çıkartma telaşına düşmeden yaşamak iştiyorum, eşim kaşlarını çattığında dramatik hale getirmek istemiyorum...

Eşini zorlu bir süreç bekliyor ama sen zaten yaptığının farkında olduğun için bir süre sonra özür diliyorsun değil mi? Biliyorum bu durumu...

Zırhın var senin ACIDAN ve ÖFKEDEN örülmüş bir zırh, ve şimdi en ufak bir dalga gelse üzerine o zırhı giyindiğin için çabuk sinirleniyorsun...

Ama geçicek, ben de buna inanıyorum...Anında kendini değiştiremezsin , elbette ki bunun bir süresi var..oyyy oyy..çeken bilir derler ya o misal, işte o yüzden seni anlayabilcek biriyle olman güzel...

Anlayamadığı zamanlarda da senin kendine gelip, hatanın bilincinde olabilmen çok önemli...Hiç merak etme, birilerinin senden çocukluğunda çaldığı ve seni öfkeli hale getirmesi hiççççççç sorun değil, çünkü sen o günleri aştın ve geride bıraktın

Şimdi sadece KIRINTILARINI süpürmen gerekiyor, ARADA RÜZGAR esip, o kırıntıları kapından geri içeri savursa da , ,,, sennnn onları yine kapı dışarı edeceksin ve bir zaman sonra geri dönüp baktığında O KAPI (EVİNİN KAPISI ) o kadar sağlamlaşmış ki, artık kasırga esse de , birşey olmaz...

Kendinle gurur duy! Evet! kendinle GURUR DUY! senin yerinde bir başkası olsa böyle atlatamayabilirdi...

Kendinle gurur duy çünkü, artı ve eksilerinin BİLİNCİNDESİN..

gurur duy çünkü RAYDAN ÇIKTIĞINDA (ki ben biliyorum ne demek istediğini) , O RAYI YENİDEN İNŞA ETMEYİ BİLİYORSUN...

içine gömülmenin değil, içindeki kırıntıları süpürmenin zamanı..!!!

Sadece böyle anlarda gözlerini kapayıp zor olsa da, seni çok seven bir eşinin olduğunu sana yeterince destek olduğunu ama onun da bir insan olup BAZEN limitinin dolabileceğini ve seni anlayamayabileceğini HESABA KAT..!!

Sonra çocuklarını resmet beyninde, nasıl güzel bir anne olacağını, çünkü sen yaşadıklarının zerresini onlara yaşatmamak için çırpınacaksın..Çünkü senin , annemmm seni çok seviyorum, dünyanın en iyi kalpli en güzel annesi sensin' cümlesine ihyitacın var...

Ve o günleri bekle...

sadece bir psikolojik savaş kaldı yenmen gereken öfkeye karşı, ama merak etme o sana sataşıp dursa da ASLINDA senden çok KORKUYOR çünkü senin nelerin üstesinden geldiğini O DA BİLİYOR...

öpüyorum..
Genişletmek için tıkla...

Canim benim yureginden opuyorum bana o kadar iyi geldinki ustune basa basa yazdigin o buyuk harflerin icime o kadar islediki.. Beni bu kadar iyi anlayabilen biri insan olamazdi
daha once yazdim ama simdi bakiyorum yazdiklarim silindi ve belki rahatsiz olursun diye sana ozel mesaj gonderemedim.. Sadece bana yazdiklarin ve kendime inanmam konusunda cok yardimci oldun. Evet gucluyum ve kendimle gurur duyuyorum ama iste o kirintilar yokmu arada bir giriyorlar iceri deli oluyorum.. Intihar etmeyecegimi biliyorum cunku yasamak istiyorum. Ben bu dunyanin adaletsizliklerini aci cekenlerini ve zulum edenlerini biliyorum bu bilincle insanca yasamak istiyorum ama kendimi kaybetmeden. Korkmadan.. Kacmadan.. sabah uyanip tekrar yorganimin altina gomulmek istemiyorum
islerimi yarida birakip onemsiz diye gecistirmek istemiyorum cunku zararlarini goruyorum sorumlulugumu alamiyorum tam olarak.. zamanla ilgili sorun yasiyorum bu yuzden..
esimin eve gelmesine yakin tum islerimi yapiyorum.. kostura kostura ondan once oylece oturuyorum yatiyorum dusunuyorum disari cikmak istemiyorum.. En siradan islerimi o kadar aksatiyorum ki.. Bol bol kitap okuyup filim izliyorum.. yada saatlerce dusunuyorum.. bir bakmisim sabah olmus yada bir bakmisim aksam olmus ben hic bir sey yapmamisim.. artik daha aktif olmam gerek yas geciyor omur geciyor ve ben daha anne olacagim degilmi.. Aglattin guzelim beni "resmet" dedin ya resmediyorum beynimde iki yavruma verdigim sefkatle onlarin gelecekte ne kadar guclu ne kadar ozgur olacaklarini hayal ediyorum.. mutlu oluyorum.. evimin karsisinda dilenen kadinin kucagindaki bebeye bakiyorum penceremden ve kucuklugumdeki gibi dunyadaki cocuklari hayal ediyorum su an su dakikada su saniyede kimbilir kimler neler cekiyor.. icim sizliyor.. ama umudumu kaybetmiyorum kendim icin bir seyler yapacagim.. O kadar akilli o kadar icten ve duygu yuklusunki.. biliyorum guclusun ve biliyorum ki kendin icin en guzelini yapacaksin.. en yakisani.. bu yuzden guclu olki bende olayim.. candan sevgilerimle
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

tanamera
  • Kilitli
GERDEK (ZİFAF) GECESİNİN ADAPLARI
Yorumlar
11
Görüntüleme
58K
MrsDelfino
M
Back