• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

cidden yardim istiyorum !

S

sosyal_bela

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Temmuz 2010
114
0
0
Diğer
Merhaba arkadaslar, öncelikle bu yaziyi yazma konusunda o kadar cok düsündümki belki yanlis bölümdeyim belkide yerinde.. Ama bu bölümün diger konularina baktigimda ve
yorumlari okudugumda "kesinlikle birileri bana yardim eder" diye düsündüm.

Ben iflah olmaz bir vakayim sanirim! hayattan ders almasini bilmiyorum gerci
sütten agzim yanip yogurdu üfleyerek yedigim zamanlar olmustur ama
kendimi bir türlü toparlayip normal bir insan gibi yasayamiyorum.

arkadaslar yardima ihtiyacim var cidden.

Kendimi anlatmak istiyorum iyice icimi bosaltmak ve agir olan herseyi ortaya dökmek istiyorum! (kimsenin beni tanimamasinin rahatligida var) ciddi ciddi intihari düsünüyorum
bir yandan ise o kadar hevesliyimki yasamaya! daha görmem gereken insanlar, haz alacagim zevkler
duyabilecegim güzel sözler, gidebilecegim yerler var diye düsünüp bir el beni tutuyor.cinnet anlarimda! cinnet diyorum evet kendime aci veriyorum cunku kimseye saldirmamak icin!

her goruse, her dusunceye acigim sadece hakaret ve alay gecilmesini ve sert bir uslupla elestiri almayi istemiyorum. Ne dersiniz yardimci olacakmisiniz?
 
Seni bu olumsuz duygu ve düşüncelere iten problemi paylaşırsan bizlerle belki derdine derman olamasak bile derdine ortak olup fikirlerimizi belirtebiliriz. Nedir seni bu denli üzen şey?
 
Cok tesekkur ederim canlar sadece nasil ve nerden baslayacagimi bilmiyorum. Sorunumun temelleri nereye dayandigini anlatmakta zorlanacagim herhalde. Ama sanirim ben asiri derece duyarli ve vicdani
fazla gelismis hem cok iyi hem cok kotu olabilen bir insanim!
Bir cocugun yasamamasi gereken bir kac sorun yasadim ve o yasta bile "benden daha sorunlu insanlar var" diyerek kendi sorunlarimi sindirdim ailem ve cevremde cok yardimci oldu icime kapanmama. Kizmis ama bir turlu patlamayan bir misirim sanki :)
buyudukce zavallilasiyor insanlar bunu ogrendim kucukken.
masum yalanlarim yuzunden cok dayak yedim canim annemden
misafirlerin yaninda argo bir kelime, yada bir cikolatayi kabul etmissem ev sahibinden ikincisinide almissam dayak sebebimdi. 8 yasimdayken sisenin dibindeki sutu bitirdigim icin bogazima bicak sokmustu annem ve dondermisti. Gunlerce yutkunamayip yara icinde kalmisti agzimin ici.
10 yasinda komsumuzun oglunun odasinda muziik dinledigim icin bodruma kilitlendigimde bir curumus yiyecegin uzerinde kurtlar kaynastigini gordugumde nefes alamayacagimi anlamistim. Cok sevdigim bir komsum vardi kizlari cok guzeldi (benden buyuklerdi) hayran kalirdim onlara saclari boylari giyimleri cok guzeldi. Beni severlerdi ama gezmeye kucugum diye yanlarina almazlardi. Bende babalariyla vakit gecirirdim. Sohbet ederdim anneleriyle. Aileme saygi duyarlardi. En yakin hissettigim insanlardi taaki o cocuk aklimla hayran kaldigim kizlarin babasi beni taciz edene kadar.
Cok duyarliydim dedim ya. Adamin esi hep hastaydi eli yuzu sis gezerdi acirdim uzulurdum. Cunku gorunurde esi onu cok seviyor ve uzuluyordu. Bende uzuntusune ortak oluyordum.
Annemin dayaklarina kizdigimi hatirlamiyorum. Babama kizardim annemi aglatip gidiyor kalbini kiriyor diye dolayisiyla annemde ne yaptigini bilmeyip sinirini benden aliyordu. Her aciya bir kulp takardim sorunum bundan ileri geliyor sanirim. Ablamin yasi benden cok buyuktu onada hayradim herkes cok akilli ve karakterli bir kiz oldugu icin severdi. Fakat geceleri ailemden gizli ilginc sekilde korkutuyordu beni! temeli buraya bagliyorum artik! buyudukce bende kotu oldum nefretlestim kinlendim. Ama ergenlik cagimda duyarli olmayi bir nevi kestim.. ama olan olmustu..
 
Son düzenleme:
sansür uygulasaydın arkadaşım ya
bana çok ağır geldi
vahşet bu resmen.
korku filmi gerilim sahnesi izler gibi oldum
ürperdim sen ciddi misin aklım almıyo
gerçek mi anlattıkların
 
Daha küçük yaştayken yaşadığın şeyler yenilir yutulur değil, tek başına altından kalkamazsın, yanlış şeyler yapabilirsin.

Lütfen bir uzmandan yardım al. Hatta burda uzman psikoloğumuz var, ondan randevu alabilirsin.

İnanamıyorum bütün bunlara:1shok:
 
Canım ya bu anlattıkların tüylerimi diken diken etti..........allah yardımcın olsun .............intihar bir cözüm degildir..............kendini manevi hayata ver................belki rahatlarsın...........canım cok üzüldüm.........insallah en kısa zamanda mutlugu yakalarsın..........o kötü günleri unutmaya calıs..............
 
Benim annem titiz, calisan bir kadindi cokta guzel ve kiskanilan birisiydi sahittim buna! o'da benim gibi ama daha cahil bir sekilde dengeyi oturturamamisti. Hem zavalli aciz hem magrur ve hayranlik uyandirabilen bir insan. Aciz ve zavalliligini evin icinde yansitti disarda hep o guzel gicir gicir onurlu gururlu biraz burnu havada prensipli bir insan gorunurundeydi.
 
Yazdıklarınızdan çok etkilendim ve çok üzüldüm,
her zaman söylüyorum,bizler çocuk dünyaya getiriyoruz
ve hamura şekil veriyoruz,
dayak,korkutmak vs onların psikolojini mahvediyor ve bilinçaltına yerleşiyor ve
büyüdükçe yüzeye çıkıyor.siz çevrenizdekilerden çok çok akıllı ve bana göre güzel bir hanımsınız diye düşünüyorum,
o kadar akıllıca ve güzel ifade etmişsiniz ki yaşadıklarınızı...
şimdi önünüze bakmanız lazım..
kendinize sorun,ben ne istiyorum diye??
önceden yaşadıklarınıza kalınca bir sünger çekin,tamamen silin diyemem,silinmez ama
unutmaya çalışın,yaşandı ve bitti deyin.
inanın hayat o kadar güzel,o kadar tatlı ki,
bunu hasta olunca,hastaneye gidince daha da iyi anlıyoruz...
kesinlikle uzman bir doktordan yardım alın,
tek başınıza üstesinden gelemeyebilirsiniz,
ama hayata bağlanın ki,doktorda desteklesin,yardımcı olsun size...
Allah yardımcınız olsun.
 
Tesekkurler arkadaslar.. Evet songul guzel bir cocuktum tek haz aldigim kitap okumakti.; kucuk prens'ler, kemalletin tugcular, omer seyfrettinler girdi hayatima. Babamin tek iyiligi o olmustur sanirim o donemler turkce kitap bulunmazdi buralarda ya izinden getirir ya camiinin kutuphaneisnden.. yalar yutardim kitaplari aglardim acliga sefalete maruz kalan cocuklar icin. bunun yanisira okulda oturur cocuklara bakardim gercektenmi guluyorlar rolmu yapiyorlar diye! onlarada zarar veriyorlarmiydi buyukler? benimle alay eden canimi sacma sapan acitan okul arkadaslarin sorunu yoktu dolayisiyla benim arkadasim olamazlardi cunku anlayamazlardi beni... yazdigim siirleri okuyanlar inanamazdi benim yazdigima yada cizdigim resimlere.. ama kitaplar haric cabuk bikardim.. keske bir iyilik daha yapip yonlendirilseydim egitim konusunda en cokta ona yanarim..
 
en cok zoruma giden aptalligimdi cabuk kanardim evdeki hava yumusak ve ortam sakinse. Heyecanlanir yilisirdim anneme.. Hic unutmam morali iyiydi annemin.. komik bir turku tutturmustu salatayi yaparken. gulerdim.. Babam izgara yapiyordu bahcede.. Ortam gicir keyfim gicir.. Sofraya oturduk inanin unuttugum bir mevzu geciyordu sofrada ver tartismaya basladilar. Babam sinirlenip sofradan kalip cikti gitti. Annem yine aglamaya bagirmaya baslamisti.. "mutlu oldunmu" diye bagirdi agladigimda topuklu terligini cikartip
dirsegime vurmustu. Karniniza tekme yemisseniz nefesiniz kesilir oyle bir histi o an. topugun izi hala dirsegimde.. ve aglamak yasakti banyodan sonra ozene bezene taradigi upuzun saclarim eline dolardi yoksa..
 
Çok üzüldüm yaşadaıklarınıza ciddi bir yardım alsanız hem sizin için hemde aileniz için çok faydalı olur..
Eşiniz bu sıkıntılarınızı biliyormu yada paylaşmayı hiç düşündünüz mü.
Lütfen kendinizi bırakmayın ve en kısa zamanda uzmandan yardım alın tek başınıza çözebileceğiniz bişey değil çünkü.
Allah yardımcınız olsun ..
 
:1shok:Bu nasıl bir hayattır?:1shok:

Birşey soracağım ablam geceleri ilginç bir şekilde korkuturdu beni demişsin,nasıl yani?
 
senin adına çok üzüldüm
hepimiz hayatta zorluklar yaşıyoruz önemli olan tıkandığımız yerde intiharı düşünmek değil herşeye rağmen ayakta kalabilmeyi başarmaktır
ölüm bir son değildir aksini düşünmekle kendimizi kandırmış oluruz
farklı şeylere yönel ve kafandaki kötü düşünceleri dağıtmaya çalış derim
seni çok iyi anlıyorum
sağlıcakla kal...
 
tesekkur ederim ank06. Esim cogunu biliyor.. pek cogunu.. o benim canim cigerim.. son umut gibi sarildigim insan. Henuz bir sene oldu evleneli.. gidelim diyor psikologa git demiyor gidelim diyor cunku onunda yaralari var.. uzman konusunda cok hassasim.. kamuya acik bir alanda yaziorum.. adresi belli olmayan bir mektup gibi kusuyorum icimdekileri.. ama cevaplar geliyor sizden.. uzman diyor.. tanimadigim bir adamin karsisina oturup "basla" dedikten sonra baslamak beni urkutuyor.. gidecegim gitmesinede sizlerden uzman oncesi minacik isiklar bekliyorum.. motivasyonlar yada bilmiyorum.. dusunup dusunmeden yazilan ama icten ama samimi ama bilincli ama kesinlikle dogal ve basit kelimeler bekliyorum.. yarayacagini dusunuyorum..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

tanamera
  • Kilitli
GERDEK (ZİFAF) GECESİNİN ADAPLARI
Yorumlar
11
Görüntüleme
58K
MrsDelfino
M
Back