Çaresizlik...

Merhaba arkadaşlar içinde bulunduğum durum o kadar sıkıyor ki beni artık ne yapacağımı bilemez oldum içimi dökecek kimsem kalmadı 3 yıllık bir ilişkim vardı kavga barış ilerleyen isteme yapıldı nişan tarihine karar vermeye çalışırken yine ayrıldık bi kaç ay ayrı kaldıktan sonra her zaman ki gibi tekrar barıştık çok alışmıştık birbirimize ama bir o kadarda tartışmamız vardı kavgalarda hep o ayrılalım derdi bir kaç güne barışırdık en son bir buçuk sene önce ben artık kafamda bitirdiğimi düşünerek ayrılalım dedim önce ciddiyetime inanmadı ama zamanla bu konuda kesin kararı verdiğimi anladı ondan ayrıldıktan sonra 3 ay çok saçma sapan şeyler yaptım bir araba aldım doyasıya gezdim dövme yaptırdım ama en kötüsü kendimi fazlasıyla alkole verdim alkol almadan uyuyamaz olmuştum alkol beni sürekli hatalara itiyordu farkındaydım ama durmuyordum farklı farklı bir çok insan ile görüştüm kafa dağıtmak için en son bir aile dostuğumuzun oğlu vardı yaklaşık 10 senedir tanıştığımız ama çok samimiyetimin olmadı yakışıklı bir çocuktu bir gün kahve içmeye davet etti buluştuk sohbet muhabbet derken buluşmalarımız her gün olmaya başladı sonunda sevgili olduk.

Aileler de tanışık olduğu için süreç çok hızlı ilerlemeye başladı evlenme teklif etti kabul ettim sonra bir gün nerden nasıl düştüysem bu hataya eski erkek arkadaşım geldi aklıma onu son bir kez görmeliydim verdiğim karar doğrumuydu ondan gerçekten vazgeçebilirmiydim ancak onu görürsem anlayabilirdim. Ve asla yapmamam gereken şeyi yaptım ona yazdım buluştuk hayatımda başka biri olduğunu söyledim geçen yılların hatrına bir buluşmaydı sadece dedim akşamın sonunda nasıl oldu bilmiyorum öptü beni ( hala aklıma geldikçe bu yaptığım için kendimden nefret ediyorum) eve gittim ertesi gün arayıp tekrar görüşelim dedi kabul etmedim sonra ki tekrar aradı kabul etmeyince tehtit etmeye başladı mecbur çıktım evden yanında sevgilimi arayıp ayrılmamı yoksa ortalığı karıştıracağını vs vs bir sürü tehtit savurdu o kadar çaresizdim ki çünkü hatanın tek sahibi bendim tamam dedim arıycam ama yalnızken sana 3 gün zaman veriyorum dedi güç bela yanından ayrılıp eve geldim napıcağımı şaşırmıştım. haftasonu sevgilim beraber kalmamız için plan yapmıştı buluştuk eski erkek arkadaşım aramaya başladı telefonu uçak moduna aldım bütün gece ona yaptığım hatayı anlatmaya çalıştım evirdim çevirdim bir türlü söylemedim sabah ben uyurken telefonumu açmış eski erkek arkadaşım zaten sabaha kadar aramaya devam etmiş telefonu açtığında benim onunla buluştuğumu ve beraber olduğumuzu söylemiş uyandım suratını görmemle öğrendiğini anladım özür dilerim binlerce kez ne desen ne yapsan haklısın dedim görüştüğümü kabul ettim ama beraber olmadığı söyledim affetti kapattı konuyu isteme oldu söz oldu zaman hızla ilerliyordu.

Ben beraket konusunda insanın sadece evlendiği insanla beraber olmasını düşünen bir insandım eski erkek arkadaşım çok ısrar etmişti ama asla kabul etmemiştim sevgilimle bir akşam alkollüyken beraber olmuşuz çok acı ama ilk birlikteliğimi hatırlamıyorum bile uyandım tuvalete gittiğimde kanı gördüm yatağa bulaşmamıştı ona söyledim hatırlamadığı söyledi ve gün geldi evlendik şuan 5 aylık evliyiz evet çok hata yaptım eski erkek arkadaşımla görüştüm kendimi alkole çok verdim ama hepsini bıraktım şimdi her kavgamızda bana eski konuları açıyor hatta ilk onunla beraber olduğuma inanmadığını söylüyor hayatımda babamdan annemden tokat yememişken iki kere hastanelik edene kadar şiddet uyguladı kulak zarımı patlattı kaburgamı ezdi vs vs sinirliyken konuşarak anlaşmanın imkanı yok sakinleşince konuşmaya çalışıyorum bunları evlenmeden önce neden kabul ettin şimdi konusu açıyorsun dediğimde yine bağrış çağrış iş ve ev dışında tek başıma hiçbirşey yapmama müsaade etmiyor aileme tek gitmem bile problem aileme çok azda olsa sıkıntılı olduğumu yansıttım ilk boşanan sen olmazsın kızım olmuyorsa boşan diyorlar ama sonra napıcağımı bilmiyorum psikolojik olarak çok zarar gördüm ve evet biliyorum hepsi benim kabahatim...

Baştada dediğim gibi kimsem kalmadığı için ve bunları kimseye anlatamadığım için içimi dökmek istedim.

Sonuna kadar okumadım.
Çok gereksiz olmuş eski sevgilinizi aramanız tek bildiğim bu!

Çarpıntı sebebisiniz gerçekten. Kaburgalar ezik kulak zarı patlak ve siz sikayet etmediniz oyle mi ? Esiniz sizi sevmiyor, sevse size köle muamelesi yapmaz. Olmus bitmiş kabul etmis olduğu bir olayı ısıtıp ısıtıp önünüze sunması kabul edilir degil. Adama sorarlar "o zaman neden başta kabul ettin" diye degil mi ? Gerçekten ne yapmayı düşünüyorsunuz?

çaresizlik değil bu mantıklı bi insanın yapacağı belli ne demek kulağının zarını patlatmak kaburganı ezmek hala aynı evde aynı adamla yaşıyosanız pes doğrusu

Çaresizlikten çok gereksizlik içeren bir durum anladığım kadarıyla...

bir insan neden bilerek isteyerek üzerine basa basa hata yapar ben anlamıyorum. Sizde anladığınız zaman boşanmış olursunuz muhtemelen geçmişler ola...