- 12 Temmuz 2006
- 826
- 7
- Konu Sahibi BarbunyaPilaki
- #1
Aynı şiddette ağrı nasıl kimine vız gelirken kimini bağırtıyorsa, demek "cana tak etme" hadisesinin de eşiği var.
Kimi 35 yılda aşıyor.
Okumuşsunuzdur... Kaç gündür gündemde hadise... Bir fizik profesörünün eşi, 35 yıldır kocasından şiddet gördüğünü iddia ediyor.
Herkes kadına yükleniyor... 35 yıldır sustuğu, katlandığı için.
Fakat ben bunu eşiğe bağlıyorum işte!
Ne yapsın kadıncağız eşiği yüksekse?
Bir türlü rahatsız olmadı gitti demek!
* * *
Aslında neredeyse bütün kadınların eşiği yüksek.
İlk tokatta mahkemeye koşan pek az kadın duydum bugüne kadar.
Genellikle sabrediyorlar.
Bildiğimiz bir sürü sebepten...
Kimi, boşansa ne yapacak, işi gücü yok.
Kimi, "Du bakalım belki geçicidir" diye bekliyor...
Kimisi için "koca" öyle önemli ki dayak için falan vazgeçilecek bir şey değil. Sonra ya yerine yenisini koyamazsa?..
Kimi belki terazide tartıyor... Adamın öyle meziyetleri var ki "Her gün dövse canı sağ olsun!"
Ne bileyim işte, çeşit çeşit.
"E, sonra ne oluyor da bir anda ellerinde 20, 25, 30 yıllık dayak çizelgeleriyle çıkıyorlar ortaya?" diyeceksiniz.
Mesela...
Erkeğin başka bir kadınla ilişkisini öğreniyor kadın...
İşte o anda canına tak ediyor!
O anda, erkeğin, kadını zaten dövüyor da olduğu çıkıyor ortaya.
"Hem dersini bilmiyor hem de şişman herkesten" durumu bir nevi.
İkinci kadın meselesi olmasa dayağın da pek önemi yok yani!
Ya da "Beni aldattın öyle mi, seni rezil edeyim de gör gününü!" durumu.
Son yıllarda bir erkeği bundan daha çok utandıracak bir şey yok zira.
Neyse ki...
Yani hiç olmazsa bu noktaya geldik. Kadına el kaldıran erkek ayıplanıyor.
Ve erkekler el kaldırmış olmaktan utanıyorlar. İnkár ediyorlar, kıvırıyorlar...
"Dövdümse dövdüm" diyen yok çok şükür.
Bir de kadın kısmı sadece dayak yediği için şikáyetçi olursa erkekten...
Tamamdır bu iş!
Kimi 35 yılda aşıyor.
Okumuşsunuzdur... Kaç gündür gündemde hadise... Bir fizik profesörünün eşi, 35 yıldır kocasından şiddet gördüğünü iddia ediyor.
Herkes kadına yükleniyor... 35 yıldır sustuğu, katlandığı için.
Fakat ben bunu eşiğe bağlıyorum işte!
Ne yapsın kadıncağız eşiği yüksekse?
Bir türlü rahatsız olmadı gitti demek!
* * *
Aslında neredeyse bütün kadınların eşiği yüksek.
İlk tokatta mahkemeye koşan pek az kadın duydum bugüne kadar.
Genellikle sabrediyorlar.
Bildiğimiz bir sürü sebepten...
Kimi, boşansa ne yapacak, işi gücü yok.
Kimi, "Du bakalım belki geçicidir" diye bekliyor...
Kimisi için "koca" öyle önemli ki dayak için falan vazgeçilecek bir şey değil. Sonra ya yerine yenisini koyamazsa?..
Kimi belki terazide tartıyor... Adamın öyle meziyetleri var ki "Her gün dövse canı sağ olsun!"
Ne bileyim işte, çeşit çeşit.
"E, sonra ne oluyor da bir anda ellerinde 20, 25, 30 yıllık dayak çizelgeleriyle çıkıyorlar ortaya?" diyeceksiniz.
Mesela...
Erkeğin başka bir kadınla ilişkisini öğreniyor kadın...
İşte o anda canına tak ediyor!
O anda, erkeğin, kadını zaten dövüyor da olduğu çıkıyor ortaya.
"Hem dersini bilmiyor hem de şişman herkesten" durumu bir nevi.
İkinci kadın meselesi olmasa dayağın da pek önemi yok yani!
Ya da "Beni aldattın öyle mi, seni rezil edeyim de gör gününü!" durumu.
Son yıllarda bir erkeği bundan daha çok utandıracak bir şey yok zira.
Neyse ki...
Yani hiç olmazsa bu noktaya geldik. Kadına el kaldıran erkek ayıplanıyor.
Ve erkekler el kaldırmış olmaktan utanıyorlar. İnkár ediyorlar, kıvırıyorlar...
"Dövdümse dövdüm" diyen yok çok şükür.
Bir de kadın kısmı sadece dayak yediği için şikáyetçi olursa erkekten...
Tamamdır bu iş!
