Herkese merhaba.. Derdim var köşesine yazıyorum, dert değil çok şükür ama bi beyin fırtınası yapmak istiyorum tecrübeli bayanlara..
10 yıllık sınıf öğretmeniyim. 2 sene ara vermişliğim var. Yıllarca oğlumu en az 3 yaşına kadar büyütme hevesi içindeyken, işler rast gitmedi ve oğlum 14 aylıkken işe başladım. Okulumun kreşi vardı, hergün beraber gittik geldik. Yorgunluklar pişmanlıklar vs vs..
2. Bebek oldu, hamileliğim çok çok zor geçti. Hem iş hayatı, hem 3,5 yaşında oğlum, hem zor bir hamilelik. Haliyle çok yıprandım. Okulum çok ısrar etmesine rağmen bu sene çalışmıyorum. Kızım 6 aylık. Önümüzdeki sene çalışıp çalışmamaya karar veremiyorum. Istemiyorum. Çünkü okulum çok yoğun özel olduğundan. Hamileyken ev almak kısmet oldu. İşsizlik maaşı almama rağmen zorlanıyoruz ödemelerde. Iki çocuk artı ev ödemesi.. Aslında seçeneklerin şunlar:
1. Önümüzdeki sene çalışmayacağım. Kıt kanaat geçinicez. Oğlumda çalıştım kızımda çalışmıyorum vicdanı yapıcam
2. Çalışıcam, maddi olarak çocuklarımıza karşı daha rahat olucaz. Çocuklara memleketten kayınvalidemler gelecek, kayınpederimle hiç anlaşamıyoruz, sürekli gergin oluyorum onunla aynı ortamdayken. Herşeyde ama herşeye karışıyor. Sırf çocuklarım babannesiyle olacak diye katlanıcam..kayınvalidem şahane bakar biliyorum. annem kayınvalidem kadar uzun kalamıcak. Dönüşümlü bakılacak. Daha rahat bi özel okula başvurucam..
3. Eski okulum beni hemen gitsem alıcak ama mesaisi çok fazla. Kreşi var. Çocuklar yanımda olacak. Ama onlarla işe gitmenin zorluğu çok yıpratıcı. Kör kütük hastayken bile evden çıkarmak zorunda kalıyosun. Senden daha zor kopuyorlar. Küçük çocuk ve kreş ortamı sürekli hastalık demek. Evimizde kimse olmayacak. Kayınpeder gerginliğimde :)) bu 3 seçenek arasında gidip geliyorum.
Kararsızım, kararsızım, kararsızım:26: eşim 3 maddeden hangisini seçersem seçeyim, benim yanımda. Kararı ben vericem yani
10 yıllık sınıf öğretmeniyim. 2 sene ara vermişliğim var. Yıllarca oğlumu en az 3 yaşına kadar büyütme hevesi içindeyken, işler rast gitmedi ve oğlum 14 aylıkken işe başladım. Okulumun kreşi vardı, hergün beraber gittik geldik. Yorgunluklar pişmanlıklar vs vs..
2. Bebek oldu, hamileliğim çok çok zor geçti. Hem iş hayatı, hem 3,5 yaşında oğlum, hem zor bir hamilelik. Haliyle çok yıprandım. Okulum çok ısrar etmesine rağmen bu sene çalışmıyorum. Kızım 6 aylık. Önümüzdeki sene çalışıp çalışmamaya karar veremiyorum. Istemiyorum. Çünkü okulum çok yoğun özel olduğundan. Hamileyken ev almak kısmet oldu. İşsizlik maaşı almama rağmen zorlanıyoruz ödemelerde. Iki çocuk artı ev ödemesi.. Aslında seçeneklerin şunlar:
1. Önümüzdeki sene çalışmayacağım. Kıt kanaat geçinicez. Oğlumda çalıştım kızımda çalışmıyorum vicdanı yapıcam
2. Çalışıcam, maddi olarak çocuklarımıza karşı daha rahat olucaz. Çocuklara memleketten kayınvalidemler gelecek, kayınpederimle hiç anlaşamıyoruz, sürekli gergin oluyorum onunla aynı ortamdayken. Herşeyde ama herşeye karışıyor. Sırf çocuklarım babannesiyle olacak diye katlanıcam..kayınvalidem şahane bakar biliyorum. annem kayınvalidem kadar uzun kalamıcak. Dönüşümlü bakılacak. Daha rahat bi özel okula başvurucam..
3. Eski okulum beni hemen gitsem alıcak ama mesaisi çok fazla. Kreşi var. Çocuklar yanımda olacak. Ama onlarla işe gitmenin zorluğu çok yıpratıcı. Kör kütük hastayken bile evden çıkarmak zorunda kalıyosun. Senden daha zor kopuyorlar. Küçük çocuk ve kreş ortamı sürekli hastalık demek. Evimizde kimse olmayacak. Kayınpeder gerginliğimde :)) bu 3 seçenek arasında gidip geliyorum.
Kararsızım, kararsızım, kararsızım:26: eşim 3 maddeden hangisini seçersem seçeyim, benim yanımda. Kararı ben vericem yani