Çalışma hayatına geri dönmeli miyim?

Benim demek istediğim maaşlı olanlar ama. Bu popüler şeylerin bir anda çok fazla yapanı ve satanı oluyor. Bence çok kazandırmaya bilir. Ama ne bilim üretimde paketlemede çalışmak bile bence muhasebeden iyidir. Ben aynı şeyi eşime diyorum mesela. Kafasıyla iş üretmesi gerekiyor. Kendi işini yaptığı için de geliri de az. Ben olsam giderim sabit bir işe. Kafam rahat olur. Akşam da eve gelir bedenimi dinlendiririm diyorum.
Aksesuar dan anlıyorsaniz takı tasarım işinde hala para var gibi. Veya ilginizi çeken el ürünü bir mesleğin yanına yardımcı olarak girip işi orda öğrenebilirsiniz. İletişim güzel bir alan ama rekabet çok. Bunyeniz kaldirmayacaksa hiç tekara girmeyin. Zaten bebek olana kadar çalışırsınız. Sonra ara verirsiniz bebeğiniz büyüyünce çalışırsınız.
Bir de benim araştırdığım işlerden biri şu. Kadının biri küçük bir dükkanda pilav satıyordu. Trendyol yemek aracılığı ile hep kuryeyle satıyormuş. Kazancı fena değildi. Ben de esime yapalım dedim oralı olmadı.
Ufak bi kahve dükkanı bile maaşlı işlerden iyi kazandırıyor ben de ufak bi araştırma yapmıştım sene içinde. İşte yatırım gerekiyor o kısmı kötü riske atmak lazım. Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim
 
Ben bir hususu merak ettim tedaviniz olumlu sekilde ilerlemistir muhakkak ama eger bu konuda ise girersem yine benzer seyler olursa dusuncenizin hala olmasi normal mi yani bu tarz kaygilarinizla ilgili bir ilerleme.kaydetmis olmaniz gerekmez miydi? En basiti benzer stresli durumlarla basa cikabilmek icin yeni bakis acilari yeni taktikler gibi. Neticede demek istedigim kacmak bence kalici ve gecerli bir cozum degil. Sorunu cozecek olan o stresle basa cikabilmek. Bence terapilerinize ve gerekli gorulurse ilaclariniza devam ederek tecrubeli oldugunuz sektorde de is arayabilirsiniz. Beyaz yaka islerin buyuk kismi insan iliskileri uzerine ve buyuk kisminda benzer tablolar karsiniza cikacak. Cocuk dusuncesini ayri tutarak calisma hak ve kabiliyetine sahip olan kisilerin yapacak daha iyi bir seyleri yokken calismak istememesi bana dogru gelmiyor. Gun gecmiyor ki bir turlu, calismak sosyalllesmek, kendine daha iyi bakmak, maddi getirisiyle hayat standardini yukseltmek veen onemlisi gelecege yatirimdir. Sosyal guvence yaslilik donemi icin cok gerekli. Hic olmamasindansa yetersiz de olsa olmasi daha iyidir. Son olarak el isleriyle ilgili yeteneginiz ve sermayeniz varsa tabi o alana yonelmeniz sizin icin belki daha iyi olabilir. Gonlunuze gore olsun insallah.
 
Şaka mı bu ya. Üniversite mezunu olmak nasıl yetiyor öğretmenlik yapmaya. İnanamıyorum gerçekten. Sonra eğitim neden yerlerde diyoruz.
Sonra bu okullardan yıllık 200-300 bin para isteniyor sorsan çocuğu koleje verdik havası da cabası 🤗
 
Ücretli öğretmenlik için üniversite mezunu olmak yetiyor. Boşluk olursa yapılıyor. Asgari ücrete yakın bir ücret alınıyor.

Eğitim fakültesinde okumayıp, öğrencilere ne katmayı düşünüyorsunuz? Gençler 4 sene okuyup atama bekliyorlar, hakları için uğraşıyorlar. Sizin gibi başka bölüm okuyan hevesliler yüzünden ücretli öğretmenlik saçmalığı hâlâ devam ediyor.
 
Yıllar önce mobbinge uğrayıp normal astımı koaha çevirmiştim. Teknik işe geçtim. Çok şükür daha iyiyim....

Stres yapmayacak iş dene. Özellikle sevdiğin birşeyler olabilir. Ama çalış mutlaka...

Bebek olduğunda ayrıca düşünürsün.
 
Eğitim fakültesinde okumayıp, öğrencilere ne katmayı düşünüyorsunuz? Gençler 4 sene okuyup atama bekliyorlar, hakları için uğraşıyorlar. Sizin gibi başka bölüm okuyan hevesliler yüzünden ücretli öğretmenlik saçmalığı hâlâ devam ediyor.
Buna uzun uzun cevap verirdim de neyse. Benim formasyonum var. Drama eğitimim var. Mevzu ben değilim zaten. Sistem bu işi yapanlar yüzünden devam etmiyor. Ayrıca tüm boş kadrolara birilerini atasalar bile doğum yapan , askere gidenler vs ile illaki boşluk olacak. Ve ücretli öğretmenler genelde daha çok cabaladiklari için öğrencilere daha çok faydalı olduklarini gördüm. Öğretmenlik okuyunca ayrıca bir çip yüklenmiyor. Aradaki farkı gördüğüm için net olarak söyleyebilirim. Kırsalda köy okulundan bozma fakültelerde okuyup çok donanımlıymisiniz da diğer mezunlar çok kötüymüş gibi davranmak da komik. İstanbulun en köklü bir üniversitesini bitirdim boğaza karşı olanı da yarıda biraktim. Bolumumde bir egitimci kadar kuram ogrenmisim ki kpss de öylesine girdiğim eğitim bölümünden eğitim puanı olarak 75 almıştım. Bu kadar puanı alıp atanamayan varken gelip garip garip suclamaniz komik oldu.
 
Merhabalar kızlar,
28 yaşındayım. Dört seneye yakın muhasebe alanında çalıştım. Bir sene önce ara verdim. Ergenliğimden beri majör depresyon ve kaygı bozukluğu ile savaşıyorum. Son bir senede çok yol kat ettim de diyebilirim. Üç senedir terapiye gidiyorum düzenli. Üç ay oldu ilaç senelerdir kullandığım ilacı bırakalı.
Eşim asgari ücretin 2,5 katı kadar kazanıyor. Ama büyük şehirde yaşıyoruz. Kira masrafımız yok ama yine de borcumuz var. Geçinmekte biraz zorlanıyoruz diyebilirim.
Ben işe psikolojik problemlerim çok arttığı için ve bebek istediğimiz için ara vermek istemiştim. Çalıştığım yerlerde çok sıkıntılı insanlara denk geldim. Durumunun kötüleşmesinde çok katkıları olmuştu. Her haftasonu sinir krizleri geçiriyordum. Sürekli mide ilacı kullanıyordum.
Çocuk ha diyince olmuyor, zaten döngülerim de problemli. Yakın zamanda hamile kalabileceğimi sanmıyorum.
Evden punch ve tufting yaparak para kazanabilirim diye düşündüm ama satış yapacak kadar uzmanlaşmak zaman alıyor açıkcası.
Eşimi ekonomik sorunlarla baş başa bırakmamak için iş hayatına geri dönmeyi düşünüyorum. Bu konuda vicdan azabı duyuyorum. İş ilanlarına başvururken bile kafamdan onlarca kötü senaryo geçiyor. Kalbim ağzımda atıyor gerginlikten. Siz olsanız ne yapardınız? Zar zor düzelttiğiniz psikolojinizi riske atarak iş hayatına geri döner miydiniz? Yoksa başka yollar mı denerdiniz? Tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkürler.
Ömrünüzün sonuna kadar eve kapanamazsınız bir yerden hayata dahil olmanız lazım.
 
Ufak bi kahve dükkanı bile maaşlı işlerden iyi kazandırıyor ben de ufak bi araştırma yapmıştım sene içinde. İşte yatırım gerekiyor o kısmı kötü riske atmak lazım. Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim
Bence de kendi işini yapmak daha iyidir. Eşiniz evi gecindiriyorsa risk almaya değer. Bence pazarda tezgah açmak başlangıç için daha az riskli. Biz eşimin işsiz kaldığı dönem denemiştik. En kotu mallari alış fiyatına verip malların ücretini kurtarmistik. Çok bir kayıp olmamıştı. Dükkan vs daha riskli
 
Bence de kendi işini yapmak daha iyidir. Eşiniz evi gecindiriyorsa risk almaya değer. Bence pazarda tezgah açmak başlangıç için daha az riskli. Biz eşimin işsiz kaldığı dönem denemiştik. En kotu mallari alış fiyatına verip malların ücretini kurtarmistik. Çok bir kayıp olmamıştı. Dükkan vs daha riskli
Bir de ilk başta şirket açmayın. Eşime açtık hala vergisi geliyor. O yuzden pazarda ticareti öğrenin.. sonra e ticaret artı pazar artı dükkan şeklinde gidersiniz. Dükkan işlerse yanınıza yardımcı alirisniz..çocuk olunca da ise devam edebilirsiniz.
 
Buna uzun uzun cevap verirdim de neyse. Benim formasyonum var. Drama eğitimim var. Mevzu ben değilim zaten. Sistem bu işi yapanlar yüzünden devam etmiyor. Ayrıca tüm boş kadrolara birilerini atasalar bile doğum yapan , askere gidenler vs ile illaki boşluk olacak. Ve ücretli öğretmenler genelde daha çok cabaladiklari için öğrencilere daha çok faydalı olduklarini gördüm. Öğretmenlik okuyunca ayrıca bir çip yüklenmiyor. Aradaki farkı gördüğüm için net olarak söyleyebilirim. Kırsalda köy okulundan bozma fakültelerde okuyup çok donanımlıymisiniz da diğer mezunlar çok kötüymüş gibi davranmak da komik. İstanbulun en köklü bir üniversitesini bitirdim boğaza karşı olanı da yarıda biraktim. Bolumumde bir egitimci kadar kuram ogrenmisim ki kpss de öylesine girdiğim eğitim bölümünden eğitim puanı olarak 75 almıştım. Bu kadar puanı alıp atanamayan varken gelip garip garip suclamaniz komik oldu.

Boğaza karşı olanı bitirmiş olsaydınız size cevap verirdim. ☺️☺️☺️☺️ Hayal dünyanızda yaşamaya devam edin, iyi günler.
 
Eğitimciler haklı olarak karşı çıktıysa bir ikci olarak ben de karşı çıkmak isterim. Elbet deneyim istenmeyen yerlerde ik ci yetistirilebilir ama muhasebe kadar olmasa da orası da stres dolu bir yerdir ve mezuniyet önemli bir faktördür
 
Ben bir hususu merak ettim tedaviniz olumlu sekilde ilerlemistir muhakkak ama eger bu konuda ise girersem yine benzer seyler olursa dusuncenizin hala olmasi normal mi yani bu tarz kaygilarinizla ilgili bir ilerleme.kaydetmis olmaniz gerekmez miydi? En basiti benzer stresli durumlarla basa cikabilmek icin yeni bakis acilari yeni taktikler gibi. Neticede demek istedigim kacmak bence kalici ve gecerli bir cozum degil. Sorunu cozecek olan o stresle basa cikabilmek. Bence terapilerinize ve gerekli gorulurse ilaclariniza devam ederek tecrubeli oldugunuz sektorde de is arayabilirsiniz. Beyaz yaka islerin buyuk kismi insan iliskileri uzerine ve buyuk kisminda benzer tablolar karsiniza cikacak. Cocuk dusuncesini ayri tutarak calisma hak ve kabiliyetine sahip olan kisilerin yapacak daha iyi bir seyleri yokken calismak istememesi bana dogru gelmiyor. Gun gecmiyor ki bir turlu, calismak sosyalllesmek, kendine daha iyi bakmak, maddi getirisiyle hayat standardini yukseltmek veen onemlisi gelecege yatirimdir. Sosyal guvence yaslilik donemi icin cok gerekli. Hic olmamasindansa yetersiz de olsa olmasi daha iyidir. Son olarak el isleriyle ilgili yeteneginiz ve sermayeniz varsa tabi o alana yonelmeniz sizin icin belki daha iyi olabilir. Gonlunuze gore olsun insallah.
Bu düşüncemin olması normal değil elbette. Hâlâ hastalığın bir kısmının benimle olduğunu gösteriyor. Tekrarlar mı korkumun temeli de bu aslında. Stresle baş etme konusunda elbette teknikler öğrendim ama teoriyle pratik her zaman farklı oluyor. Kaygım pik yaptığında ve kontrolümü kaybettiğim anda herşey tepetaklak oluyor. Bu da ruhsal durumumu stabil hale getirmek için verdiğim emeklerin boşa gitmesi benim gözümde. Senelerce dediğiniz gibi kendimi zorladım. Sonunda dayanamayacağım bir noktaya geldiğimde ara vermek istedim.
Üretmiyor ve eve katkı sağlamıyor olmak beni de rahatsız ediyor ama psikolojik rahatsızlık denince insanların gözünde çok hastalık gibi gözükmüyor. Bu bakış açısı beni üzüyor ama empati kurmanızı bekleyemem elbette.
İlaçlara geri dönmek istemiyorum vücuduma çok zarar veriyor ve ilaç kullanırken hamile kalamam. Yapabileceğim tek şey terapi seanslarımı sıklaştırmak olur. Şu anda ayda bir gidiyorum. Haftada bir veya iki haftada bire çıkarırım bu da alacağım maaşın bir kısmının terapiye gitmesi demek bir yerde.
İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim
 
Yıllar önce mobbinge uğrayıp normal astımı koaha çevirmiştim. Teknik işe geçtim. Çok şükür daha iyiyim....

Stres yapmayacak iş dene. Özellikle sevdiğin birşeyler olabilir. Ama çalış mutlaka...

Bebek olduğunda ayrıca düşünürsün.
Çok geçmiş olsun. Teknik iş kafama daha çok yatıyor şu anda umarım ben de sizin gibi iyi bir yol çizebilirim kendime
 
Eğitimciler haklı olarak karşı çıktıysa bir ikci olarak ben de karşı çıkmak isterim. Elbet deneyim istenmeyen yerlerde ik ci yetistirilebilir ama muhasebe kadar olmasa da orası da stres dolu bir yerdir ve mezuniyet önemli bir faktördür
Yani iş burda biraz da işverenin inisiyatifine kalıyor. İletişim fakültesi mezuniyeti onlar için yeterli olursa şansımı denemek isterim elbette. Şu anda ik departmanlarında çalışan herkesin bölümünden mezun olduğunu sanmıyorum. Amacım kimsenin hakkını yemek değil. Benim bölümümün yapacağı işler de işletme mezunları tarafından işgal edilmiş durumda 😔
 
Yani iş burda biraz da işverenin inisiyatifine kalıyor. İletişim fakültesi mezuniyeti onlar için yeterli olursa şansımı denemek isterim elbette. Şu anda ik departmanlarında çalışan herkesin bölümünden mezun olduğunu sanmıyorum. Amacım kimsenin hakkını yemek değil. Benim bölümümün yapacağı işler de işletme mezunları tarafından işgal edilmiş durumda 😔
Yetiştirilmek üzere olur tabi niye olmasın biraz once de dedim ama stresli maalesef. Yani daha kolay gibi bir algı olusmasin isterim .
 
İşi bilmiyorum da hamilelik öncesi psikolojik problemleri halletseniz süper olur. Hamilelik sonrası daha zor olabilir.. sevgiyle 🥰
 
bunu sadece ekonomik olarak eve katkıda olmak için değil; kendi ekonomik bağımsızlığınız için de yapmalısınız. açıkçası zaten psikolojik sorunlarınızı çözümlemeden çocuk sahibi olunması taraftarı değilim. belki de çalışmak size iyi bile gelebilir fakat söz ettim evinizde ürettiğiniz şeyleri satmak değil, düzenli bir geliri ve mesaisi olan bir iş.
 
X