Bu herifi bnm aklıma getiren şarkı birsen tezer& hüsnü arkan hoşgeldin’dir...
Çok etkilenmişsiniz,eskiye dair hatıralarla vurmuş sizi.
Canım ben de kapattım sanıyodum. Geçmiş 4 yıl. Görünce muhakeme yeteneğimi kaybettim.Ankara'nın çarptığı insanlarda bir tanede burda var
Ben çözümü gitmemekte bulmuştum. Birde büyükşehir derler ama Ankara tüm Türkiye'nin en küçük kenti bencede. Konuştuğumdan görüştüğümden de değil. Göz göze gelebiliyor sadece... Öküz tren hesabı
Kapıları tam kapatmadığınız için yaşanan şeyler bunlar. Hayatımda iz bırakan birkaç ilişkim oldu ama ne kadar çok seversem seveyim kalbime hançeri kendim sapladım. Kapıyı da çarparak kapattım. Hiçbiri de dönüp yaa biz çok güzeldik değilmi laçkalığı yapamadı. Sizede tavsiyem o bıraktığınız aralık kapıyı örtün. Yoksa böyle ceryan yapıyor. Aman bak hasta olursunuz
Biliyorum, agzımdan çıkan herşeyin de farkındayım.
Anlattiklarinizdan benim ex mi dedim birdenSu an tüm geçmişimizi düşünüyorum. Ve aynen dedigin gibi, ah ulan diyorum ne vardı 4 ayda evlenecek, belki diyorum bşr şansımız olabilşrdi ama yok yok yok...
çok ağır oldu, hüngür hüngür ağlamak istiyorum gelmek için can attığım yerdeyim, sunun surasında çarşamba geri dönüyorum ve oturmuş o değerli vaktimi zamanında da tazlasıyla harap eden biri için ağlayarak geçiriyorum(
Ama benimki coktaaann bosandi. Bazi insanlar mutlu olmayi da mutlu etmeyi de bilmiyor. Hic üzülmeyin acaba da demeyin. Evlenseydiniz cok büyük ihtimalle baska bir hatuna “ben belami buldum” diye evliliginizi gömecekti. Umarim gercek aski bulursunuz. O zaman “iyi ki” diyeksiniz.Merhaba hatunlar,
Şunu fark ediyorum ki, ne zaman bi duygusala bağlasam, batsın bu dünya modunda olsam login yapıp kendimi bdv de buluyorum...
Birazdan anlatacaklarıma ben bile inanamıyorum, ama oldu işte.
İş ile ilgili 3 günlüğüne Ankara’ya geldim. Bilenler bilir, istifa etmeden önce de Ankara’da yaşıyordum. İnsanın memleketi benimsediği yer, o kadar anı yaşanmışlık zaten duygusalım... eskişehir yolundaki avm yi bilen bilir, evime yakın olduğu için orada çok takılırdım. Bugün öğlen işim bitti, Tam da indirim zamanı, dışarı zaten buz gibi, gezeyim nostalji yapayım dedim.
Meşhur kahvecide sıra bekliyorum, tam sıra bana geldi, arkamdan bir ses “hanfendinin sade olsun”, şok oldum. Benim tam tamına 2,5 senemi yiyen, var mı yok mu belli değil, benle flörtözken sonradan öğrendigim kadarıyla birkaç kişiyi idare eden ve sonrasında şok bir hızla 4 ay tanıdığı bir kızla evlenen kişi...
“Mesaiyi yemişsin” dedi, gözlerim doldu ya agzım büzüldü, artık ankarada mesaim yok diyebildim. Demesin mi, aaa ben zaten senin arabanı hiç göremiyorum artık (evlerimiz yakındı), dur hemen oturalım konusalım vaktşn varsa...
Sonra telefonla aradı birilerini, işini iptal etti gel oturalım dedi.
Diyorum ki kızım İpek bu herif evli ya evli... ama resmen mala bağladım ve oturdum. Konuştuk...
zaten kulağıma gelen bişeyler vardı, aynılarını gözlerime baka baka dedi. Şunu dedi ya, “ben belamı buldum” ( ahın tuttu der gibi)
Çok acele etmiş, mutsuzmuş, kendi hayatını mahvetmiş, iki kere boşanmanın eşiğinden dönmüş fln filan.
Ben de kusura bakma ama Allahın sopası yok diyebildim...
sonrası 4 saat süren eski sohbetler. Şunu yapardık, bunu yapardık, en çok da her şeyi hatırlaması içimi yaktı.
Ayrılırken de, yolun bahtın açık olsun umarım mutlu olabilirsin dedim.
içim de buz gibi oldu. Başım çatlıyor.
Biraz önce de whatsappa gelen bir mesaj, tüm numarasını, sosyal hesaplardan hepsinden silmişken, Ankara ile ilgili bir video.” Numaranı silmedim dedi, ankaraya geldikçe haber ver arada da olsa görüşelim, her zaman insanın yanında olmasını isteyeceği bir karaktere sahipsin”dedi. Ben de görüşür müyüz, nasıl ve ne şartlarda olur bilemem ama bahtımız açık olsun ikimizin de dedim.
Duygusal boşluğunu doldurmaya çalıştığı kesin...
ama bu nasıl bir rastlantıdır, kader mi bilmiyorum.
Ama “ben belamı buldum” demesi hem içimi buz etti, hem de yaktı, kırdı.
Tabiki de sütsüz değilim görüşeyim, bu konuda şükür hata yapmam aklım da ahlakım da başımda. ama kötü etkiledi. O zamanlar çektiğim aşk acısını hatırladım, fenaydı.
Ankara’ya mutlu gelmiştim ben, keşke rastlamasaydım
ne demiş şair; Ankara'ya öyle yakışırdı ki kar...Merhaba hatunlar,
Şunu fark ediyorum ki, ne zaman bi duygusala bağlasam, batsın bu dünya modunda olsam login yapıp kendimi bdv de buluyorum...
Birazdan anlatacaklarıma ben bile inanamıyorum, ama oldu işte.
İş ile ilgili 3 günlüğüne Ankara’ya geldim. Bilenler bilir, istifa etmeden önce de Ankara’da yaşıyordum. İnsanın memleketi benimsediği yer, o kadar anı yaşanmışlık zaten duygusalım... eskişehir yolundaki avm yi bilen bilir, evime yakın olduğu için orada çok takılırdım. Bugün öğlen işim bitti, Tam da indirim zamanı, dışarı zaten buz gibi, gezeyim nostalji yapayım dedim.
Meşhur kahvecide sıra bekliyorum, tam sıra bana geldi, arkamdan bir ses “hanfendinin sade olsun”, şok oldum. Benim tam tamına 2,5 senemi yiyen, var mı yok mu belli değil, benle flörtözken sonradan öğrendigim kadarıyla birkaç kişiyi idare eden ve sonrasında şok bir hızla 4 ay tanıdığı bir kızla evlenen kişi...
“Mesaiyi yemişsin” dedi, gözlerim doldu ya agzım büzüldü, artık ankarada mesaim yok diyebildim. Demesin mi, aaa ben zaten senin arabanı hiç göremiyorum artık (evlerimiz yakındı), dur hemen oturalım konusalım vaktşn varsa...
Sonra telefonla aradı birilerini, işini iptal etti gel oturalım dedi.
Diyorum ki kızım İpek bu herif evli ya evli... ama resmen mala bağladım ve oturdum. Konuştuk...
zaten kulağıma gelen bişeyler vardı, aynılarını gözlerime baka baka dedi. Şunu dedi ya, “ben belamı buldum” ( ahın tuttu der gibi)
Çok acele etmiş, mutsuzmuş, kendi hayatını mahvetmiş, iki kere boşanmanın eşiğinden dönmüş fln filan.
Ben de kusura bakma ama Allahın sopası yok diyebildim...
sonrası 4 saat süren eski sohbetler. Şunu yapardık, bunu yapardık, en çok da her şeyi hatırlaması içimi yaktı.
Ayrılırken de, yolun bahtın açık olsun umarım mutlu olabilirsin dedim.
içim de buz gibi oldu. Başım çatlıyor.
Biraz önce de whatsappa gelen bir mesaj, tüm numarasını, sosyal hesaplardan hepsinden silmişken, Ankara ile ilgili bir video.” Numaranı silmedim dedi, ankaraya geldikçe haber ver arada da olsa görüşelim, her zaman insanın yanında olmasını isteyeceği bir karaktere sahipsin”dedi. Ben de görüşür müyüz, nasıl ve ne şartlarda olur bilemem ama bahtımız açık olsun ikimizin de dedim.
Duygusal boşluğunu doldurmaya çalıştığı kesin...
ama bu nasıl bir rastlantıdır, kader mi bilmiyorum.
Ama “ben belamı buldum” demesi hem içimi buz etti, hem de yaktı, kırdı.
Tabiki de sütsüz değilim görüşeyim, bu konuda şükür hata yapmam aklım da ahlakım da başımda. ama kötü etkiledi. O zamanlar çektiğim aşk acısını hatırladım, fenaydı.
Ankara’ya mutlu gelmiştim ben, keşke rastlamasaydım
Ayy hic o atraksiyonlara girmeyin. Sarkida ne diyordu:”coktan unuturdum ben seni coktan. Ahh bu sarkilarin gözü kör olsun.” Yok ille de bir sarki dinleyecekseniz özgür cakit “kafani kirarim köpek” tavsiyemdir
Cık İpekcan çok yanlış yapmışsın neden dersen adamın poposunu kaldırmışsın
Adam sana kazık atmış yine olsa yine atar böyle bencil tiplerden bir b.k olmaz boşanma hikayesi de muhtemelen yalandır sana acındırıp düşürmek için
Bak şimdi bence sen de ona bir sürpriz hediye paketi yapmalısın. Sen de ona ben seni sildim ama kalbimden silememişim vb yaz sonra iyice yemle canım cicimli yazana kadar boşanmasını da sor sonra da ekran görüntüsü çekip karısına, ailesine at .... bir şerefsiz yazKendisine de şerefsiz it sen kim beni bir daha kandırmak kim cücükbeyin yaz.
Su an tüm geçmişimizi düşünüyorum. Ve aynen dedigin gibi, ah ulan diyorum ne vardı 4 ayda evlenecek, belki diyorum bşr şansımız olabilşrdi ama yok yok yok...
çok ağır oldu, hüngür hüngür ağlamak istiyorum gelmek için can attığım yerdeyim, sunun surasında çarşamba geri dönüyorum ve oturmuş o değerli vaktimi zamanında da tazlasıyla harap eden biri için ağlayarak geçiriyorum
O kişi canınızı yakmış yine yakmaya devam ediyor farkında mısınız? Ayrıca evli. Bir hata yapmayacağınızı umuyorum ama yine de dikkatli olun duygularınıza yenik düşmeyin diyorum..
