• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Büyüdüğüm için çok üzülüyorum:((

kızlar hatırlıyomusunuz milliyet karton bebek dağıtıyodu,bikaç karton bebek,ve bisürü karton bebek kıyafeti,onları kesip karton bebeğin üstüne koyuyoduk,sonradan et bebeklerim bisürü oyuncak bebeğim oldu ama hiçbiriyle karton bebek kadar eğlenmemiştim.hatta şöyle bişeydi

Eki Görüntüle 216645
 
bnde çok özledim çocukluğumu,canım anneannemi(nur içinde yatsın),sobanın ışığını,okulun kantininde satılan leblebi tozunu,eskimoyu,etiket peçete koleksiyonu yapardık,çokomeli yiyip kağıdını düzeltip defterimizin arasına koyardık,ilk öpücük diye bir gençlik dizisi vardı,justin jerom vardı,çamurla oynardık,çamur yapmak için ağzımızla su taşırdık annemden köşe bucak kaçarak,hava kararıncaya kadar oynardık,insanlar çok masumdu, şimdi herkes sapık tecavüzcü olmuş,şimdiki bilgisayar çocuklarına çok üzülüyorum,herşey var ama mutlu değiller,biz küçücük şeylerle mutlu olurduk,keşke birgünlüğne dönsem çocukluğuma:5:bu konuyu çok sevdim,içim sızladı okurken,:5:
 
Şu ara nedense bende de küçüklüğüme özlem var..oysaki hatırlarım sınav kağıtlarımı imzalatıyordum ve zılgıt yediğim için

offf keşke büyüsem hemen derdim

Ne oldu da bu kadar pişman oldum...anlayamadım :(
 
kızlar hatırlıyomusunuz milliyet karton bebek dağıtıyodu,bikaç karton bebek,ve bisürü karton bebek kıyafeti,onları kesip karton bebeğin üstüne koyuyoduk,sonradan et bebeklerim bisürü oyuncak bebeğim oldu ama hiçbiriyle karton bebek kadar eğlenmemiştim.hatta şöyle bişeydi

Eki Görüntüle 216645

yaa nasıl hatırlamam benim sarışın bir kızım vardı ve çiftlik kıyafetleri vardı bir sürü.çok eğlenirdim bebeğimi giydirirken.nasıl hatırladın bravo valla:))):65:
 
karton bebekler benim de favorimdi. ozamandan düşkünmüşüm modaya :32:

22 yaşında olmama rağmen ben de çok özlüyorum 90'ları..

teknoloji insanların ve özellikle çocukların içini kurutuyor.:59:
 
bnde çok özledim çocukluğumu,canım anneannemi(nur içinde yatsın),sobanın ışığını,okulun kantininde satılan leblebi tozunu,eskimoyu,etiket peçete koleksiyonu yapardık,çokomeli yiyip kağıdını düzeltip defterimizin arasına koyardık,ilk öpücük diye bir gençlik dizisi vardı,justin jerom vardı,çamurla oynardık,çamur yapmak için ağzımızla su taşırdık annemden köşe bucak kaçarak,hava kararıncaya kadar oynardık,insanlar çok masumdu, şimdi herkes sapık tecavüzcü olmuş,şimdiki bilgisayar çocuklarına çok üzülüyorum,herşey var ama mutlu değiller,biz küçücük şeylerle mutlu olurduk,keşke birgünlüğne dönsem çocukluğuma:5:bu konuyu çok sevdim,içim sızladı okurken,:5:

bende etiket koleksiyonu yapardım,çokomelin kağıdını bir tek ben düzeltip saklamıyormuşum sevindim:)))tipitip sakızı vardı çok severdim.ayı yogi çizgi filminde 'değerli' adında köpek vardı çok pis gülerdi hıhıhıhıhıh diye bayılırdım ona:)mahalledeki erkek çocuklarla maç yapardık kız arkadaşlarımla beraber.ozamanlar herşey masum güzeldi.
 
karton bebekler benim de favorimdi. ozamandan düşkünmüşüm modaya :32:

22 yaşında olmama rağmen ben de çok özlüyorum 90'ları..

teknoloji insanların ve özellikle çocukların içini kurutuyor.:59:

teknolojiyi yanlış amaçlar için mi kullanıyoruz acaba.bu yüzden mi insanlar gittikçe sanal arkadaşlıklara sanal ortamlara yöneliyor bilemiyorum.yada bu yeni çağa ayak uydurmak zorunda mı bırakılıyoruz.bizim gibi ne çok insani şeyleri özleyen varmış buraya yazılanları okudukça anlıyorum.
 
kızlar hatırlıyomusunuz milliyet karton bebek dağıtıyodu,bikaç karton bebek,ve bisürü karton bebek kıyafeti,onları kesip karton bebeğin üstüne koyuyoduk,sonradan et bebeklerim bisürü oyuncak bebeğim oldu ama hiçbiriyle karton bebek kadar eğlenmemiştim.hatta şöyle bişeydi

Eki Görüntüle 216645

Çocukluğumu hatırlatmış oldunuz bana..Teşekkür ederim..

İnsanın içini garip bir huzur aynı zamanda özlem ve hüzün kaplıyor..

Bende toplamıştım karton bebekleri benimde en sevdiğim oyuncaklarımdandı!

Kendimiz giydiriyorduk hanii gözlerim doldu gerçekten iyiki girmiş ve görmüşüm yorumuzunu..
 
ben çocuğumu teknolojiden uzak tutucam..telefon kullandığımı bile görmesini istemem,çünkü şimdiki çocuklar çok cazgır hemen ele geçiriyo telefon laptop ne varsa.

televizyonum olur bitane,o da eğitim amaçlı çizgi film falan izletirim,reklam izletirim o da günde en fazla 3 saat.uyku saatleri olur.ve basit oyuncaklar alırım,legolar,renkli numaralı şeyler,boya kitapları,özellikle eğitime özendirecek renkli kalemler vs vs..iki üç tane bebeği olur ama birsürü kıyafet dikerim ona.biraz ilerde ateri alırım (ahh o ateri ne güzel aletti,şimdi playstationumuz pspmiz oyun konsolu oyunlu telefonlarımız var ama ben hala açıp ordan mappy tank circus mario oynuyorum..)

futbol voleybol seksek ip oyunları körebe,eskii minder yüzünü gösterr,yerden yüksek hepsini öğrensin :)

kendi kardeşimi bebekliğinden biliyorum,en az 10 tane et bebekleri vardı,yenisini aldığında üç gün oynar sonra yine televizyona laptopa sarar bi köşeye atar.halbuki annem bana kedi örmüştü içini yastık içiyle doldurmuştu ve o benimle 2 sene kalmıştı canım sıkıldıkça oynardım.

şimdiki çocuklar çok doyumsuz hiçbişey tat vermiyo,haberlerde görüyorum saatlerce online oyun oynayıp o oyunlara para veren çocukları yazık günah zeka gelişimini engelliyo resmen.

inşallah çocuğum da benim gibi bi çocukluk geçirir..
 
sanal bebekler vardı.benim hiç olmadı gerçi ama çok özenirdim arkadaşlarımda görünce.bir gün arkadaşım bende unuttu bebeğini 3 gün ben büyütmüştüm çok mutlu olmuştum:)
jetonlu telefonlar vardı.babamın sürü jeton olurdu.
ayşegül kitaplarım vardı.ayşegül tatilde.ayşegül mutfakta.ayşegül küçük anne.
video vardı abim hep kaset alırdı bizde izlerdik.ramboyu o kalın siyah kasetlerden izlediğimi hatırlıyorum.
yumiyum yemeyi severdim.yumuşacık ağzımda eriterek yerdim hemen bitmesin diye.
adını yanlış hatırlamıyorsam çatpat vardı.kokusunu çok severdim ama çok tehlikeli birşeydi.annem sakın alma kör olursun gözüne kaçarsa diye beni korkuturdu bende tamam diyip her seferinde alırdım:))
 
Son düzenleme:
evet çatapatlar vardı,yumiyum,eticin,şekilsiz cipsler vardı bide,sizin kadar olmasa da ben de hatırlıyorum bişeyler:51:
 
Çocuklar olunca ne kadar teknolojik oyuncaklar varsa alabildiğimizi alıyorduk .İstediğini alınca sevinecek zannetmiştik. Bir müddet sonra ben bunlardan değil de bilmem filanın oynadığı tahta tekerlekli arabalardan istiyorum deyince, eşimle birbirimize bakakaldık.bir an eski günlerimize geri mi döndük, acaba dedik.
 
ben 23 yaşında ve okulöncesi öğretmeniyim biz o yıllarda büyüdüğümüz için gerçekten çok şanslıymışız bu ilk yılımda çocuklardan gözlemlediğim çok vahim durumlar vardı biz o yaşlarda deli gibi sek sek, ip atlama, yerden yüksek vb oynardık ama onlar hiç birini bilmiyolrardı en önemlisi abartmıyorum koşmayı bile bilmiyorlar. çocukları bahçeye çıkarıp yan yana dizdim karşılarına geçtim bana doğru koşun dedim patır patır yere düştüler ve hemen ağlıyolar biz ölümüne koşardık düştüğümüzde bacağımız falan bayağı kanardı yinede ağlamazdık gurur yapardık şimdiki çocuklar nokta kadar çizilse bi yerleri çığlığı basıyolar biz iyiki böyle büyümemişiz
 
ben 23 yaşında ve okulöncesi öğretmeniyim biz o yıllarda büyüdüğümüz için gerçekten çok şanslıymışız bu ilk yılımda çocuklardan gözlemlediğim çok vahim durumlar vardı biz o yaşlarda deli gibi sek sek, ip atlama, yerden yüksek vb oynardık ama onlar hiç birini bilmiyolrardı en önemlisi abartmıyorum koşmayı bile bilmiyorlar. çocukları bahçeye çıkarıp yan yana dizdim karşılarına geçtim bana doğru koşun dedim patır patır yere düştüler ve hemen ağlıyolar biz ölümüne koşardık düştüğümüzde bacağımız falan bayağı kanardı yinede ağlamazdık gurur yapardık şimdiki çocuklar nokta kadar çizilse bi yerleri çığlığı basıyolar biz iyiki böyle büyümemişiz

çok haklı ve güzel şeyler yazmışsın ama bu gün koşmayı bilmeyen çocukları bu hale sanırım biz anne babalar getirdik.eskiden annelerimiz üzerimize çok düşmezdi şimdi ise çocuklarımızı robot gibi yetiştiriyoruz.doğal olarak çocuklar koşmayı paylaşmayı bilmeden büyüyor.çocuklarımıza her an bişey olacak diye paranoyakça davranıp neredeyse evden dışarı çıkarmıycaz.toprağa ayağını basmayan sokaklarda deli gibi oynayıp koşmayan çocuk tabiki en ufat bir yaralanmada ağlıycak.dediğin gibi biz iyiki böyle büyümemişiz...
 
sanal bebekler vardı.benim hiç olmadı gerçi ama çok özenirdim arkadaşlarımda görünce.bir gün arkadaşım bende unuttu bebeğini 3 gün ben büyütmüştüm çok mutlu olmuştum:)
jetonlu telefonlar vardı.babamın sürü jeton olurdu.
ayşegül kitaplarım vardı.ayşegül tatilde.ayşegül mutfakta.ayşegül küçük anne.
video vardı abim hep kaset alırdı bizde izlerdik.ramboyu o kalın siyah kasetlerden izlediğimi hatırlıyorum.
yumiyum yemeyi severdim.yumuşacık ağzımda eriterek yerdim hemen bitmesin diye.
adını yanlış hatırlamıyorsam çatpat vardı.kokusunu çok severdim ama çok tehlikeli birşeydi.annem sakın alma kör olursun gözüne kaçarsa diye beni korkuturdu bende tamam diyip her seferinde alırdım:))

benimde ssanal bebeğim olmadı yaa bütün arkadaşlarımın vardı benim içimde uhdedir.bi de ben ilkokuldayken uçlu kalemler yeni yeni çıkıyodu,kırtasiyecinin vitrininde görmüştüm yeşil tepesi kurbağa şeklinde olan bi kalem vardı çok istemiştim babam sen daha küçüksün kullanamazsın onu demişti,monaminin bilmem kaçlı pastel boyaları vardı,çok değerliydi onlar boyamaya kıyamazdım:1:leblebi tozunu hatırlamıyorum ona yetişemedim herlade,bakkalların önünde fileye asılan plastik toplar vardı,5kat 7kat falan yazardı üzerlerinde.ayşegül kitaplarım benimde vardı bide gazeteler bişiler verir dururdu kuponla annemle yemek takımı kuponu biriktirmiştk mavili yeşiilli bi takım almıştık:9:yumiyumları kardeşim çok severdi bide minimix vardı minicik minicik sakızlar,patlayan şekerler vardı.
dizilerdende küçük iboyla küçük onurun dizileri vardı.küçük ibonun cadoloz bi yengesi vardı:9:tabi bizimkiler.
internet kafelerin yeni yeni açıldığı zmanları yeni çıkan kocaman antenli cep telefonlarını da hatırlıyorum.özlemişim valla yaa duygulandım:43:
 
Son düzenleme:
Sizler 90 ları , ben 80 li yılları özlüyorum.Özellikle 70 lerin sonunu :)) Kim özlemez ki ....Her şey çok farklıydı . Müzikler çok güzeldi , günümüz gençliği hala severek dinliyor.Aşklar çok başkaydı .Bir gencin bakması bile günlerce hayal kurmamız için yeterdi .Üniversite gençliği daha bilinçliydi .Erkekler , adam gibi adamdı .Kızlara genelde daha güzel daha ciddi yaklaşımlar vardı.Vardı da vardı işte.Kızım bile söylüyor" anne keşke o yıllarda yaşasaymışım "
Teknolojiye gelince, bütün o zamanki güzelliklerin yanında şimdiki teknolojide olsaydı acaba daha mı iyi olurdu? Bence daha iyi olabilirdi.Bizim jenerasyonun kızlarının çoğu daha çekingen , daha içe dönük yaşıyordu.Elele tutuşmanın bile ayıp sayıldığı yıllardı.Hiç değilse teknoloji olsaydı ,,,,belkide birçok kişini kalbini dolduran duygular gizli kalmazdı.Cep telefonu , internet sanırım bu konuda bir hayli yardımcı olurdu :)))
 
sabah uzun yıllardan sonra şirinleri izledim ne kadar masum çizgi filmler izleyerek büyümüşüz:(
 
Back