Bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor..

3 aydır İngilterede'yim dil eğitimim için. Buraya gelmeden önce çok düşündüm, 2005-2008 arasını üniversite için şehir dısında geçirdiğimden insanın alıştıklarından, sevdiklerinden uzak olması nasıl yakar canını iyi biliyorum. Buraya gelmeye karar verme aşamasında sevgilimle defalarca konuştuk, 2 bucuk senelik ayrılıgımızdan sonra henüz birbirimize yeni yeni doymaya başlamışken tekrardan uzun bir ayrılıgı kaldırıp kaldıramıcamızı, bunun bizden neler götürüceni....... ve karar verdik, ben gelicektim, benden en geç 2 ay sonra da o vizesini alıp yanıma gelicekti. hem birlikte olucaktık hem de her ikimiz de dil eğitimi almış olucaktık 1 sene. belki de inanmak istedim herseyin planladıgımız, istedigimiz gibi gidecegine ama olmadı.. İstanbul'da karşısına çok iyi bir iş fırsatı çıktı, tepilmeyecek bir fırsat, yine de gelmek istiyordu ama oturup mantıklı mantıklı düşündük orda kalmalıydı geleceği için, geleceğimiz için.. Ama şimdi dayanamıyorum artık bu ayrılıga. Biz büyük zorlukları aştık el ele biliyorum bunu da aşıcaz öyle veya böyle ama yüzü kokusu teni her gün her an aklımda.. 1 sene nasıl geçer böyle?

Buralar hiç oralardan göründüğü gibi değil. Au-pair olarak geldim, yani bir aileyle kalıp hafif ev işleri yapıyorum ve çocuklarına bakıyorum, bir yandan da dil okuluna gidiyorum ama çok yalnızım, çok çaresizim, çok özledim..Ramazanı ve bayramı da burda geçirince daha iyi anladım. Sıcacık pide kokusu, insanların iftar telaşı, bayram sabahı annanemin evindeki o kalabalık.... Ben artık sevdiklerimden, ailemden, alıştığım hayattan, özellikle de ondan uzak kalmak istemiyorumm yeter artıkk ait oldugum yerde olmak istiyorumm. Ama bir türlü "tamam dönücem" de diyemiyorum çünkü bir amaç için burda oldugumun, güçlü olmam gerektiğinin farkındayım. Bir çok insanın sahip olmak isteyip olamadığı bir fırsat bu ve benim avucumun içinde, değerlendirmeliyim ama 1 sene için geldim 3 ay oldu henüz ve ben bu durumdayım. Ne yapıcamı buna nasıl dayanıcamı kendimi nasıl avutucamı hiç bilmiyorum. Zor.. Çok zor.. :1no2:

tadLi .!.:

Allah yardimcin olsun oncelikle...
Disini sikmaktan, dayanmaktan baska secenegin var mi bunu dusun, sanirim yok
bu durumda kendine iskence cektirmekten vazgec lutfen, omur boyu orda sevdigin insanlardan uzak
yasamak zorunda degilsin en buyuk tesellin bu olmali senin, bir yil dedigin nedir ki goz acip kapayana kadar gecer...
Bu zamani iyi degerlendir, hayiflanmak yerine derslerine konsantre ol, bulundugun cevreyi tanimaya calis, bilmiyorum varsa Turkler onlarla tanis birlikte zaman gecirin bunlar biraz da olsa oyalar seni.
Dilerim hersey gonlunce olur, uzme kendini.:teselli:
Bu arada merak ettim unv. de hangi bolum okudun?

Genişletmek için tıkla...

evet mantıklı düşünebildiğim zamanlarda bunları ben de söylüyorum kendime ve rahatlayabiliyorum da ama öyle anlar oluyo ki hiç bir şey teselli edemiyo insanı. Bazen nerdeyim diyorum, burası neresi bu insanlar kim ben neden burdayım... Hep tek başıma aştım herşeyi tek başıma durdum ayakta hayatım boyunca, hep ne kadar güçlü olduğumu benimle ne kadar gurur duyduklarını söyleyip durdu insanlar ama yoruldugumu hissediyorum artık. Özlüyorum çok.. Sağol desteğin için. Radyo-Tv okudum.

hayatta bi hikayen bir sabirla kavusulan ask hikayen olmali aranizdaki bu ozlemi mucadeleni cocuklarina anlatirken askin nasil bir sabir kavusma oldugunu gostereceksin madem geldin egitimini al gelecegindeki kariyerinde bu basmak oldugunu dusun sevginin ve sevdiginin kiymetini ailenin degerini en iyi anlamis sekilde tipki askerden donmuscesine olgunlasacaksin birsuru tecruben olucak sayili gun bakmisin gecip gidecek ve sen ozledigin herseye daimi kavusacaksin pes etme ayaklarini saglam bas biran once dilini gelistir unutma bunlar ailen gelecegin icin buradasin gelecekteki cocuklarinin egitimi yasami icin burdasin senin tecrubelerin bile onlara yardimci olucak bu kadar egitim almis genc bir turk kadini tuttugunu koparir birakma kendini sakin bak ben kac yildir burdayim 9ayda gecer gider abla nasihati

Konu başlığını okuyunca ilgimi çekti. Bende ailemi özlediğimde bu şarkıyı dinliyorum çok kederlendiriyor beni..

Alışamayacaksın sadece bunu söylüyorum, alışmayı beklemeden geçir orda bulunman gereken zamanı ve dön... Allah herşeyin hayırlısını nasip etsin.

benim bütün özleyebileceklerim etrafımda ama çevremde senin gibi özlem çeken arkadaşlarım çok...
o yüzden anlayabiliyorum seni, bir de şöyle düşün geçicek ve kavuşcaksın inşallah...

sen güçlüsün ben diilim senin kaadar

teşekkür ederim arkadaslar hepinize desteğiniz için. biliyorum zor olucak acıtıcak belki her geçen gün daha da zorlaşıcak ama geçicek bi şekilde. bazen taşıyamayacakları yüklerin altına bile bile giriyo insanlar sanki güç gösterisi yapıyolar ya da kendilerini sınıyolar belki bilmiyorum ki umarım ilerde "iyi ki yapmısım" diyecegim bir şeyi yapıyorumdur ve umarım değer verdiklerimi benden götürmez bu mesafeler.

cicikiz34 .!.:

sen güçlüsün ben diilim senin kaadar

Genişletmek için tıkla...

insan bazı sorumlulukları yüklendiği zaman altından kalkmama gibi bir secenegi olmuyor malesef, en başta kendine yediremiyor bunu böyle bir hak görmüyor kendinde. dayanıyor dayanıyor bazen kendi de şaşıyor sabrına insanı güçlendiren de bu zaten sanırım..

nnurayy .!.:

hayatta bi hikayen bir sabirla kavusulan ask hikayen olmali aranizdaki bu ozlemi mucadeleni cocuklarina anlatirken askin nasil bir sabir kavusma oldugunu gostereceksin madem geldin egitimini al gelecegindeki kariyerinde bu basmak oldugunu dusun sevginin ve sevdiginin kiymetini ailenin degerini en iyi anlamis sekilde tipki askerden donmuscesine olgunlasacaksin birsuru tecruben olucak sayili gun bakmisin gecip gidecek ve sen ozledigin herseye daimi kavusacaksin pes etme ayaklarini saglam bas biran once dilini gelistir unutma bunlar ailen gelecegin icin buradasin gelecekteki cocuklarinin egitimi yasami icin burdasin senin tecrubelerin bile onlara yardimci olucak bu kadar egitim almis genc bir turk kadini tuttugunu koparir birakma kendini sakin bak ben kac yildir burdayim 9ayda gecer gider abla nasihati

Genişletmek için tıkla...

sonunda kavuşmak olsun da geçen zaman acıtmaz o kadar, insan göremiyor ki geleceği "ya kaybedersem" korkusu yiyip bitiriyor her ne kadar "biz başarırız" desem de korkuyorum elimde değil ama iyi düşünmeye çalışıyorum yine de. teşekkür ederim desteğin için.