E
EU3
Ziyaretçi
- Konu Sahibi EU3
- #1
evet arkadaşlar biraz imla hatalarım olabilir . ne olur kusuruma bakmayın.ben 13 mart ta oğluşum efenin doğum gününü kutladım biras mutlu biraz acı .nedenmi bugün kaybettiğm kızımın yani efsunumunda doğum günüydü.belkide hayatımın en mutlu günü .insanoğlu nankör bende o gün hüngür hüngür ağlıyordum bebeklerime bir şey yapmayın diye kendi canımı düşünmeksizin bilmezdim bilemezdim .yolun buraya varacağını.neyse bebişlerimi doğurdum .doğdukları anı içimden çıkardıkları anı hatırlıyorum .doğumumu yapan arkadaşımdı.ağladılar sinem sevin bu çok iyi birşey bende hayır duymadım yalan söylüyorsun dedim . o anda başıma narkozitör geldi .şimdi yoğun bakımı arıyorum .bebişlerin durumunu kilosunu öğreneceğiz dedi inanmadım.birden gene tansiyonum fırladı....bütün makineler ötüyordu.hemen bana dil altı verdiler bir yandanda serumlara iğneler enjekte ediyorlardı.oğlun 780 gram kızın 700 gram entübe edilmediler .gayet iyi dediler. birden kendimden geçtim.bir yandanda herkes beni bekliyor niye bu kadar uzun sürdü diye en iyi arkadaşım ameliyathaneden kafasını uzatıyor yaşıyormuyum diye neyse gel zaman git zaman bebişler iyi taburcu oluyorum .gidiyorum geliyorum .yavrularıma süt bırakıyorum onlara bakıyorum .ama kokularını bile bilmiyorum.küçükler ama yaşamak için o kadar direniyorlarki şaşarsınız.kısa keseyim her türlü şeyi atlattılar uzun bir dönemden ve zorlu bir dönemden sonra telefon açtılar .ama o zamana kadar dualar ediyorum allahım mucize diye yalvarıyorum. ilk efsunu emzirdim hastanede ve doğdukları 29 gün olmuştu ilk defa kucağıma alıyor ve kokusunu duyuyordum.allahın şükür sana hayatımın en güzel duygusuydu.neyse sonunda tel açtılar bebekleriniz taburcu diye allahım evlerine gelecekler çok mutluyum herkesi aramışım.gittim yavrularımı ait olduğu yere evlerine getirdim.biraz arabesk ama ikisini birden aldım evin heryerini gezdirdim .sonra yalının zalim şarkısında 3 müz birden dans ettik.doğum sırasındada bu şarkı çalıyordu.babamız ve ablamız mama almaya gitmişti.evet dedim kendi kendime bu ev şimdi tam bir eveve geldiklerinde efe 1400 efsun 1280 gramdı inanın 7 gün hiç uyumadım .ama hayatımın en güzel günleriydi ve çok mutluyduk hepimiz.taki böyle doğan bebeklerin gözleri muayne olmak zorundaymış sonrasında körlük bile olabilirmiş. bu arada tekrar dr götürdüm bebişlerim gayet iyimiş kızım 5 günde 1650 gram oğlum 1700 gram olmuş mutlu mutlu evimize döndük.derken o malum gün geldi rop muaynesi aç gelecekler dediler aç götürdük en son 5 te mamalarını verdik ve 7 gelin dediler ordaydık göz damlası damlatmaya başladılar .küçücük bir oda onca bebek ve aileleri.bekliyoruz gelen giden yok sadece hemşire damla damlatıyor.birkaç damladan sonra efsun ağladı baktım kusmuş.efeye bakıyorum rengi solmaya başlamış sustum.baktım efe hala kötü ve rengi gittikçe soluklaşıyor. hemşireye söylüyorum .ne zaman gelecek bakacaklar lütufta bulunup cevap vermiyor. başlıyorum ağlamaya orda herkes görüyor bakıyorlar ve bu bebekler kötü diyor hemşire ilgilenmiyor bile en sonunda eşim hır çıkartıyor onun üzerine bizi ameliyathaneye indiriyorlar efeyi sedyeye yatırıyorum çok ünlü bir prof bu bakıyor ağzı açık solunum yok direk yapışıyor suni solunum yapmaya içeri götürüyorlar .allahım sanki bende nefes alamıyordum efsunu bıraktım dayısına eşim yağpıştı dr gırtlağına neyse oğlum geldi kızımı gönderdim oda geldi göz kapakları şiş bi şekilde ama efe öle değildi . çünkü bakmamışlardı.2 saat oğlum o halde ne rapor verecekler diye bekledik. efeyi ve efsunu bilen bir çocuk dr bu çocuk ölecek raporu hemen verin dedi.anlayacağınız burası istanbuldu ve üniversite hastanesiydi ne kar vardı ne tipi nede sarp kayalıklar sizce ne vardı.ama bildiğim kızım yok senağlamasenağlamasenağlamaşimdisenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlama
