- 29 Eylül 2015
- 136
- 59
- 46
- Konu Sahibi dilber akin
- #1
Selam kızlar,
daha dün Sabah açıp burda arkadaşların dertlerini okurken, dün akşam eşimle öyle bi sorun yaşadım ki, mecburen kimseye de anlatamadığım için buraya dertleşmeye geldim. uzun oldu kusura bakmayın.
dün buluşup eve gidecektik, birlikte evde yemek yiyip sonra ben anneme oturmaya gidecektim. Onu işten almaya gittim, biraz bekleticem dedi önce telde, aşağıda arabada bekliyorum, sonra tekrar aradı bi bayan çalışanı aramış o sırada yanına gelecekmiş, o geldi bi 5 dk bekleticem dedi,Sonra uzadı da uzadı, on, yirmi dk.. yarım saat..45 dk..bi saat.. bu arada da önemli bsy konuşuyorlardır diye, arayıp taciz de etmiyorum. İki kere mesaj yolladım, daha uzayacak mı diye.. tamam geliyorum diye cevap verdi. En sonunda tam bi saati aşkın süre orda bekletti beni, bi de sonra kızla geliyor arabanın yanına, bana tanıştırıyor kızı, o da ‘ayyy kusura bakmayııııın benim yüzümden olduuu beklettik sizi deeeeee’ diyip benim iyice sinirimi bozuyor. Ona çaktırmadım, rica ederim dedim, gülümsedim, ayrıldık. Biz bindik arabaya, tabi benim surat beş karış, çok sinirlendim beni o kadar uzun bekletti diye, haksız mıyım bunda bilmiyorum, bi de ben mesaj atmasam, haber de vermiyor uzadı uzayacak vs diye.. çok sinirlendim, sonra bi de kızın arabanın yanına gelip bana öyle demesine de sinir oldum. Sonra bindi arabaya kusura bakma yavrum çok beklettim seni dedi, önemli değil vs demedim. sonra olayı anlatmaya başladı, çalışma ortamı sıkıntılı, bazı sorunlar var, bu kız birkaç defa daha gelip ağlamaklı anlatmış buna, bu sefer de öyle başladı cümleye, kız ağlamaklı oldu yine vs diye.. benim şarteller attı tabi o anda.. kadının birini teselli etmek için mi beni beklettin kaç saat aşağıda dedim.. yok iş bu, çok sıkıtnılar var vs dedi, benim mesaim bitmedi daha dedi.. neyse benim onu beklememi problem etmemi anlamsız bulduğunu, kadından onu kıskandığımı sanarak yaptığımın şımarıklık olduğunu söyledi.. baya baya tartışmaya başladık, seslerimiz yükseldi arabada.. sonra sinirlendi giden arabadan inmeye kalktı, yandaki arabalar filan bize baktı hep, biraz daha sürdüm arabayı o sırada “allah belanı” dedim, çok sinirlenip ama cümlemi tamamlamadım. Bunu duyunca sen bana bela mı okuyorsun dedi, atladı indi giden arabadan, trafik vardı yavaş gidiyordum, indi geçti karşıya ama hem hayatını tehlikjeye attı hem de bizi rezil etti.. ben elim ayağım titreyerek eve kadar nasıl gittiğimi bilmeyerek gittim. Bu arada eşim şehir dışına çıkacaktı, ve ben zaten anneme kalmaya gidecektim, bari dedim bugünden gideyim, yanında olmak istemedim. Giderken de msj attım ona, gece orda kalıcam diye.
Eve gittim tabi, moralim müthiş bozuk. Ama anlatamadım kimseye.. eve dönmeyi de düşünmüyordum gece. Ama sonra zaman geçtikçe yumuşadım, gitsem mi dedim, şimdi yarın da gidecek, küs ayrılıcaz dedim, tabi ondan ses seda yok, o aramıyo, kendi kendime salak gibi döndüm yine eve. annem ayıp olur kocana, git yalnız kalmasın dedi.Eve gittim, hoş geldin dedi, valiz hazırlıyor, ben de konuşmadım, oturma odasında uzandım onun işi bitene kadar, sonra işini bitirdi, baktı ben orda uzanmışım, o da gitti salona uzandı uyumak için. Yatak odası boş.. ben dayanamadım yanına gittim, Sakin kalamadık tabi, ciddi ciddi kavga başladı. ben kalktım odadan çıkıyordum ki, döndüm ‘ben ayrılmak istiyorum’ dedim.. ‘ciddi misin, bak soruyorum ciddi misin’ dedi.. daha önce hep derdi bu kelime ağza alınmamalı alınınca gerçekten olacaksa alınmalı diye.. ben de bana değer vermeyen bi insanın yanında olmak istemiyorum dedim. Neyse tartışma iyice alevlendi, Hele her kavgamızda arada böyle dellendiği anlar olur ki çok korkarım, birden kalkıp deli gibi bağırır, ama korkunç bir sekilde son ses, rezilliği düşünen yok. Öyle yaptı yine. O benim onu beklemekten rahatsız olmamı anlayamamış, ne varmış çok mu zoruma gitmiş, o beni hep beklıyormus ya, hanfendinin kıllarını yaktırmaya gitmesini bile kapıda arabada bekliyoruz(lazeri kasdetiyor) o beni bekleyemezmiş dedi.. bunun esasen bir kısknaçlık meselesi olduğunu düşünerek , o kadın evli çocuklu.. nasıl düşünürsün böyle bsy, bıktım senin bu takıntılarından, nasıl bağırıyuor evde.. en önemlisi ben ona beddua etmişim, karım dediği insan ona nasıl beddua edermiş, bu çok önemliymiş, etmedim diyorum, sinirden ağzımdan öyle çıktı, cümleyi bile tamamlamadım diyorum, yok.. sanki akşam boyu herşey normal.. beni bi kadın çalışanının derdini dinlemek için bir saati aşkın bekletmesi, sonra arabada bağırması, arabadan atlamaya çalışması ve sonra atlaması.. her sey çok normal, bi benim bedduam çok anormal orda…
Bağırdı çağırdı sonra cektı gitti.. Bi beş on dk benim yine elim ayağım titrer vaziyet beklerken geldi.. o girince ben ağlamaya başladım çok korktum o hallerinden. O zaman sarıldı, oturduk konuşalım dedim. Yine bayağı gergin de olsa konuşmaya çalıştık. Sen annene gideceğin ve oraya geç kalacağın için beni beklemek istemedin dedi, varsa yoksa ailen dedii.. ben bi ara sana beni bekleme git demek istedim, ama ertesi gün de gideceğim için görmek istedim seni, onun için git diyemedim dedi. Neyse saçma sapan aile konularına girdi, yok ailesini çağırmak istiyormuş da çağıramıyormuş da.. daha yeni tüm ailesi bizdeydi. neyse bi ara sen o evin prensesi mi olacaksın bu evin hanımı mı buna karar ver dedi..
Neyse okadar kavgadan sonra brz ses tonları normalleşti ama hala herkes kendi haklı olduğunu düşünüyor. Bence bekletmemde bi sorun yok ben seni beklerdim, ama madem sen istemiyorsun bundan sonra bekletmem seni dedi. Ama hala bi sorun olmadıüını duşunuyor. Arabadan atlamk neydi dedim kac yasında adamsın, nasıl delirttin beni duşun dedi. Onda da ben suçluyum yani. neyse kimse kimseyi ikna edemedi.. ikimiz de inadızdır zaten, hep böyle kapanır kavgalar, sonra yatağa götürdü zorla, sarıldı arkadan, normal konuşmaya başladık artık, öptü öptü öptü.. öyle yattık..
Sabah kalkınca inanamadım dün yaşananlara, bir an önce deli gibi sevdiğin çok mutlu olduğun adamla, bir an sonra ne hale geliyorsun.. inanamadım..
Boşanmak istemiyorum tabi..normal zamanlarda çok ama çok mutluyum.. hep suyuma gitmeye çalışır, iyi anlaşırız, o da mutlu olduğunu söyler.. ama bi patladı mı.. çok fena dağılıyoruz.. çok incindim, çok kırıldım, ama çok.. bu sabah normal konuşup vedalaştık..şimdi msj attı akşam gitmeden son bir göreyim seni, yemeği dışarda beraber yiyelim mi diye..
Ama sindiremiyorum içime.. hep özeniyorum boşuna şımarıklık yapmasına sorun çıkarmasına rağmen sonra kocası barışmak için yalvaran çiçekler gönderen kadınlara.. benim onlar kadar kıymetim yok..
Tartışma esnasında kendi haklı olduğundan o kadar emindi ki, bence sen artık bu konuları üçüncü bi kişiyle konuş, görüş al dedi, o kadar emin ki benim haksız olduğumdan, aklı sıra onlar bana hak versin de gör demek istedi. Evlilik terapisine gitmeyi önerdim ben de.. tamam dedi.. öyle işte..
ucuncu kişiler nasıl görecek bakalım olayı..
daha dün Sabah açıp burda arkadaşların dertlerini okurken, dün akşam eşimle öyle bi sorun yaşadım ki, mecburen kimseye de anlatamadığım için buraya dertleşmeye geldim. uzun oldu kusura bakmayın.
dün buluşup eve gidecektik, birlikte evde yemek yiyip sonra ben anneme oturmaya gidecektim. Onu işten almaya gittim, biraz bekleticem dedi önce telde, aşağıda arabada bekliyorum, sonra tekrar aradı bi bayan çalışanı aramış o sırada yanına gelecekmiş, o geldi bi 5 dk bekleticem dedi,Sonra uzadı da uzadı, on, yirmi dk.. yarım saat..45 dk..bi saat.. bu arada da önemli bsy konuşuyorlardır diye, arayıp taciz de etmiyorum. İki kere mesaj yolladım, daha uzayacak mı diye.. tamam geliyorum diye cevap verdi. En sonunda tam bi saati aşkın süre orda bekletti beni, bi de sonra kızla geliyor arabanın yanına, bana tanıştırıyor kızı, o da ‘ayyy kusura bakmayııııın benim yüzümden olduuu beklettik sizi deeeeee’ diyip benim iyice sinirimi bozuyor. Ona çaktırmadım, rica ederim dedim, gülümsedim, ayrıldık. Biz bindik arabaya, tabi benim surat beş karış, çok sinirlendim beni o kadar uzun bekletti diye, haksız mıyım bunda bilmiyorum, bi de ben mesaj atmasam, haber de vermiyor uzadı uzayacak vs diye.. çok sinirlendim, sonra bi de kızın arabanın yanına gelip bana öyle demesine de sinir oldum. Sonra bindi arabaya kusura bakma yavrum çok beklettim seni dedi, önemli değil vs demedim. sonra olayı anlatmaya başladı, çalışma ortamı sıkıntılı, bazı sorunlar var, bu kız birkaç defa daha gelip ağlamaklı anlatmış buna, bu sefer de öyle başladı cümleye, kız ağlamaklı oldu yine vs diye.. benim şarteller attı tabi o anda.. kadının birini teselli etmek için mi beni beklettin kaç saat aşağıda dedim.. yok iş bu, çok sıkıtnılar var vs dedi, benim mesaim bitmedi daha dedi.. neyse benim onu beklememi problem etmemi anlamsız bulduğunu, kadından onu kıskandığımı sanarak yaptığımın şımarıklık olduğunu söyledi.. baya baya tartışmaya başladık, seslerimiz yükseldi arabada.. sonra sinirlendi giden arabadan inmeye kalktı, yandaki arabalar filan bize baktı hep, biraz daha sürdüm arabayı o sırada “allah belanı” dedim, çok sinirlenip ama cümlemi tamamlamadım. Bunu duyunca sen bana bela mı okuyorsun dedi, atladı indi giden arabadan, trafik vardı yavaş gidiyordum, indi geçti karşıya ama hem hayatını tehlikjeye attı hem de bizi rezil etti.. ben elim ayağım titreyerek eve kadar nasıl gittiğimi bilmeyerek gittim. Bu arada eşim şehir dışına çıkacaktı, ve ben zaten anneme kalmaya gidecektim, bari dedim bugünden gideyim, yanında olmak istemedim. Giderken de msj attım ona, gece orda kalıcam diye.
Eve gittim tabi, moralim müthiş bozuk. Ama anlatamadım kimseye.. eve dönmeyi de düşünmüyordum gece. Ama sonra zaman geçtikçe yumuşadım, gitsem mi dedim, şimdi yarın da gidecek, küs ayrılıcaz dedim, tabi ondan ses seda yok, o aramıyo, kendi kendime salak gibi döndüm yine eve. annem ayıp olur kocana, git yalnız kalmasın dedi.Eve gittim, hoş geldin dedi, valiz hazırlıyor, ben de konuşmadım, oturma odasında uzandım onun işi bitene kadar, sonra işini bitirdi, baktı ben orda uzanmışım, o da gitti salona uzandı uyumak için. Yatak odası boş.. ben dayanamadım yanına gittim, Sakin kalamadık tabi, ciddi ciddi kavga başladı. ben kalktım odadan çıkıyordum ki, döndüm ‘ben ayrılmak istiyorum’ dedim.. ‘ciddi misin, bak soruyorum ciddi misin’ dedi.. daha önce hep derdi bu kelime ağza alınmamalı alınınca gerçekten olacaksa alınmalı diye.. ben de bana değer vermeyen bi insanın yanında olmak istemiyorum dedim. Neyse tartışma iyice alevlendi, Hele her kavgamızda arada böyle dellendiği anlar olur ki çok korkarım, birden kalkıp deli gibi bağırır, ama korkunç bir sekilde son ses, rezilliği düşünen yok. Öyle yaptı yine. O benim onu beklemekten rahatsız olmamı anlayamamış, ne varmış çok mu zoruma gitmiş, o beni hep beklıyormus ya, hanfendinin kıllarını yaktırmaya gitmesini bile kapıda arabada bekliyoruz(lazeri kasdetiyor) o beni bekleyemezmiş dedi.. bunun esasen bir kısknaçlık meselesi olduğunu düşünerek , o kadın evli çocuklu.. nasıl düşünürsün böyle bsy, bıktım senin bu takıntılarından, nasıl bağırıyuor evde.. en önemlisi ben ona beddua etmişim, karım dediği insan ona nasıl beddua edermiş, bu çok önemliymiş, etmedim diyorum, sinirden ağzımdan öyle çıktı, cümleyi bile tamamlamadım diyorum, yok.. sanki akşam boyu herşey normal.. beni bi kadın çalışanının derdini dinlemek için bir saati aşkın bekletmesi, sonra arabada bağırması, arabadan atlamaya çalışması ve sonra atlaması.. her sey çok normal, bi benim bedduam çok anormal orda…
Bağırdı çağırdı sonra cektı gitti.. Bi beş on dk benim yine elim ayağım titrer vaziyet beklerken geldi.. o girince ben ağlamaya başladım çok korktum o hallerinden. O zaman sarıldı, oturduk konuşalım dedim. Yine bayağı gergin de olsa konuşmaya çalıştık. Sen annene gideceğin ve oraya geç kalacağın için beni beklemek istemedin dedi, varsa yoksa ailen dedii.. ben bi ara sana beni bekleme git demek istedim, ama ertesi gün de gideceğim için görmek istedim seni, onun için git diyemedim dedi. Neyse saçma sapan aile konularına girdi, yok ailesini çağırmak istiyormuş da çağıramıyormuş da.. daha yeni tüm ailesi bizdeydi. neyse bi ara sen o evin prensesi mi olacaksın bu evin hanımı mı buna karar ver dedi..
Neyse okadar kavgadan sonra brz ses tonları normalleşti ama hala herkes kendi haklı olduğunu düşünüyor. Bence bekletmemde bi sorun yok ben seni beklerdim, ama madem sen istemiyorsun bundan sonra bekletmem seni dedi. Ama hala bi sorun olmadıüını duşunuyor. Arabadan atlamk neydi dedim kac yasında adamsın, nasıl delirttin beni duşun dedi. Onda da ben suçluyum yani. neyse kimse kimseyi ikna edemedi.. ikimiz de inadızdır zaten, hep böyle kapanır kavgalar, sonra yatağa götürdü zorla, sarıldı arkadan, normal konuşmaya başladık artık, öptü öptü öptü.. öyle yattık..
Sabah kalkınca inanamadım dün yaşananlara, bir an önce deli gibi sevdiğin çok mutlu olduğun adamla, bir an sonra ne hale geliyorsun.. inanamadım..
Boşanmak istemiyorum tabi..normal zamanlarda çok ama çok mutluyum.. hep suyuma gitmeye çalışır, iyi anlaşırız, o da mutlu olduğunu söyler.. ama bi patladı mı.. çok fena dağılıyoruz.. çok incindim, çok kırıldım, ama çok.. bu sabah normal konuşup vedalaştık..şimdi msj attı akşam gitmeden son bir göreyim seni, yemeği dışarda beraber yiyelim mi diye..
Ama sindiremiyorum içime.. hep özeniyorum boşuna şımarıklık yapmasına sorun çıkarmasına rağmen sonra kocası barışmak için yalvaran çiçekler gönderen kadınlara.. benim onlar kadar kıymetim yok..
Tartışma esnasında kendi haklı olduğundan o kadar emindi ki, bence sen artık bu konuları üçüncü bi kişiyle konuş, görüş al dedi, o kadar emin ki benim haksız olduğumdan, aklı sıra onlar bana hak versin de gör demek istedi. Evlilik terapisine gitmeyi önerdim ben de.. tamam dedi.. öyle işte..
ucuncu kişiler nasıl görecek bakalım olayı..
Son düzenleme:
