- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bunları okumadan sakın ameliyat olmayın!!
- Konu Sahibi gullik86
- Başlangıç Tarihi
canım bu hayatta kımın ne dedıgını dusunerek kendıne mutlu olmana engel yaratma
enınde snnda ogrencektı herkes ve cokca dedıkodu yapıcklar toplumumuz malesef bu sekılde
sen gulup gec sadece duymamaya calıs soylenenlerı de
sen umursamadıkca onlar da dedıkodu ypmktn vazgcıcekler emın olablrsın :)
hem uzuldun yeterı kadar artık mutlu olcam demelısın :)
gullik86 arkadaşım bantsız fotolarını bekliyoruz :)
- 5 Mart 2012
- 82
- 4
- 46
Kızlar Allah'a şükür ameliyatımın en zor günlerini sizlerin de desteğiyle atlattım.Bundan sonraki aşamalarda da Allah utandırmasın inşallah.. Bandajlarım çıktığı gibi ilk işim önceki ve sonraki hallerimin olduğu bir albüm hazırlamak..:)
Yaptıracak arkadaşlara tavsiyem, yanlarında kendilerine destek olacak birisi olamadan asla ameliyat olmasınlar. Çünkü bu ameliyatın iyileşme dönemi, insanı fiziksel ve ruhsal olarak yıpratan bir süreç. Mutlaka ama mutlaka size pozitif enerji veren, herşeyin güzel olacağını söyleyen, ilk 5 gün size bakan birileri olmalı ki sizin tek derdiniz "acaba güzel oldu mu?" olsun..
Ben ameliyatımı insanlar bana karşı çıkıp moralimi bozmasınlar ,beni daha çok panikletmesinler, dedikodumu yapmasınlar diye kimseye, aileme bile söylemedim. Ama bu kez ameliyatın fiziksel ve ruhsal olarak en ağır olduğu dönemde yapayalnız kaldım. Ameliyat olduğum akşamın sabahında ağlayarak kendi buzumu hazırlayıp yüzüme kendim koyuyordum. Eşim çok tahamülsüz bi insandı ve bu ameliyata da her zaman karşı çıkmıştı. Onun 'kendini ne hale getirdin' diyen bakışları, olumsuz cümleleri, benim suçluluk ve pişmanlık duygumu 10'a katladı. Üstüne bir de 'ben demiştim..' le başlayan cümleler duymamak için hizmette kusur etmemeye çalışıyordum, ameliyatın ertesi hem kendime bakıyordum hem de ikimize yemek hazırlayıp sofra kurup kaldırıyordum. Ben inatla kendimi ne hale getirdim diye içten içe perişan durumdayken, yorgunluktan ölüp yatmak uyumak isterken hiç birşey belli edemedim. Ne pişmanlığımı, ne üzüntümü, ne de yorgunluğumu. Sonuç olarak benim nekahat dönemimin en ağır günleri normalin bir kaç katı daha zor geçti.. Siz aynı hatayı yapmayın, destek olacak birini bulun ve kendinizi bu dönemde bol bol şımartın..
Birazdan kayınvalideye gidip gerçekleri anlatacağım, çünkü cuma günü bizi ısrarla yemeğe davet ediyor.. Cuma günü bandajları çıkarsam ve birşey olmamış gibi davransam sadece 3 gün bandajlı kalmış olacağım ve bu kadar sabretmişken bandajı çıkarıp da burnumun kötü bir hale gelmesini istemiyorum.. Yarın da anneme söyleyeceğim.. Boşuna kimseye söylememiş oldum belki ama en azında hem ameliyat öncesi moral bozucu şeyler duymaktan kurtuldum, hem de o mosmor şiş halimi görmemiş oldular buna da şükür. Gerçi kayınvalidemin bizim gelin estetik yaptırdı diye yedi sülaleye yaymasına engel olamayacağım ama napayım mecbur kaldım.. Yemek de yemek diye tutturdu....(( kızlar napsam yoksa açsam bandajı ve kimseye söylemesem mi yine..
duygularınızı çok iyi anlıyorum okurken aynı anları yaşadım resmen ben bekarım ve ailem bana çok destek oldu çok şükür ama etraftaki insanlar o kadar yobaz ve anlayışsız ki morluk ve şişliklerden dolayı bakarken insan anlıyor ne demek istediklerini ne hale gelmişsin kendini bozdurdun ne biçim olmuşsun gibicesinden cümleler zaten şişliklerin inmesi 6 ayı buluyor tam olarak inmiyor bile hatta ve her gün farklı bir burunla karşılaşıyor insan bir an küçük bir an büyük görünüyor bu süreç zaten çok sıkıntılı ve insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor birde insanların bu tepkileri üzerine tuz biber oluyor artık yaşamaktan bıkmışcasına ben nie yaşıyorum moduna giriyorsun resmen ama sakın kesinlikle ve kesinlikle çevrenin söylediklerine kulak asma bunu ancak yaşayan bilir kimseyi dinleme herkese kulaklarını tıka ve sakın bantları çıkarma ayrıca resmini gördüm kendin çok hoş bir bayansın ve bandın altından bile burnunun güzel olduğu belli bantlar şekil alması için çok önemli şimdiden güle güle kullan ve gülümse :)
kızlar unuttum sanmayın bandımı bugün itibariyle çıkardım,albüme de ekledim fotoları...Buraya da mozaikli olarak ekleyeceğim.. Burnuma çok küçük diyip duruyordum bantlar çıkınca hiç de küçük olmadığını hatta çok büyük olduğunu anladım.. Ödemden olduğunu düşünüp daha güzel olacağını ümit ediyorum.. minik bir kalkıklık vardı bantlıyken ama şimdi gitti..( hatta başta bandı geri takmak filan istedim:) Aynaya baktığımda, burnum evet açıkçası hayal ettiğim gibi değil bir hayal kırıklığı var ama eski halinden de iyi durumda.. Psikolojim de öyle.. başkalarının aa naptın kendine dediklerini duymamaya çalışıyorum.. Görümcem bir süre ameliyatımı herkesten gizlediğimiz için samimiyetsiz dedi bana.. ne diyim insanlar çok garip, kendileriyle ilgili her ayrıntıyı gizleyip senden her ayrıntıyı öğrenmek istiyor.. Herkes kendisiyle ilgili şeylere kafa yormayı öğrense keşke.. biraz moral verin düzelecek filan diyin yaa((
( hatta başta bandı geri takmak filan istedim:) Aynaya baktığımda, burnum evet açıkçası hayal ettiğim gibi değil bir hayal kırıklığı var ama eski halinden de iyi durumda.. Psikolojim de öyle.. başkalarının aa naptın kendine dediklerini duymamaya çalışıyorum.. Görümcem bir süre ameliyatımı herkesten gizlediğimiz için samimiyetsiz dedi bana.. ne diyim insanlar çok garip, kendileriyle ilgili her ayrıntıyı gizleyip senden her ayrıntıyı öğrenmek istiyor.. Herkes kendisiyle ilgili şeylere kafa yormayı öğrense keşke.. biraz moral verin düzelecek filan diyin yaa((
Teşekkür ederim kalpanacım.. Gerçekten bu ameliyatın insana kattığı çok şey oluyor. Artık çevremdeki insanlara kim olursa olsun daha az kulak asmaya başladım.. Farkındalığı benim yarım kadar olmayan insanların sözlerini niye umursayayım ki? İnsanlar nasıl da senin ne hissettiğini düşünmeden ve dahası düşünse bile umursamadan konuşabiliyor.. kaldı ki bakışlarıyla da konuşabiliyor insan.. Gerçekten çok acımasızca.. Kim daha çirkin olmak amacıyla yüzünün tam ortasında duran bir organı sonsuza kadar değiştirmek ister? Herkes daha güzel olacağını ümit ederek yaptırıyor bu ameliyatı. Bu ameliyat sonrası "güzelim kızdın kendini ne hale getirdin" diyen insanları Allah'a havale ediyorum, bu sözlerin de kör cahilliğin göstergesi olduğunu düşünüyorum... Bu cümle, zaten depresyonda olan bir insanı intihar eşiğine bile getirebilir.. Ameliyat sonrası en en en kötü sonuç bile olsa , "aman ne olacak canım, bu dünyada bi ölüme çare yok.. yüzündeki şişliklerin insin, hem daha güzel olacak hem hala beğenmiyorsan daha iyi bir doktora yaptırıverirsin düzelir inşallah. İnsanların kazara yüzü yanıyor yüz nakli yaptırmak istiyor, bi burundan ne olacak boşveer" tarzında şeyler söylemesi gerek.
- 1 Ağustos 2013
- 39
- 4
- 28
Güllik merhaba.
Nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama anladığım kadarıyla ailenle aran çok iyi değil. Yorum yapmak benim haddim değil sadece yardımcı olmak istediğim için söylüyorum.
İnsanlara burnunu yaptırıp yaptırmadığını söylemek tamamen senin tercihin bir çok ameliyat olan arkadaşım var aylar sonra söylediler ve biz anlamamıştık bile çünkü biz (bu forumda yazanlar) burun takıntılı insanlarız ve birine baktığımız özellikle burnunu çok inceliyoruz konuşurken vs.. Ama diğer insanlar böyle değil onlar bizim farkettiğimiz kusurları farketmedikleri için neden ameliyat olmak istediğimizi anlamıyorlar çoğu zaman. Aslında bence sağlıklı psikoloji o.
Ama takıntıyı yenmeyin iki yolu vardır ya üstüne gidio öyle yaşamaya alışırsın örneğin beğenmediğin burnunu daha ön plana çıkarıp saçlarını toplayıp içinden geldiği gibi kahkaha atar "ben buyum! kendimle barışığım!" der vucüdunu ve yüzünü olduğun gibi kabul edersin ya da ameliyat olup rahatlar sonucundan mutlu olmaya çalışırsın.
Sen 2.yolu seçmişsin ve kendine işkence çektirmenin en emin yolu hayattaki diğer ihtimalleri düşünmektir şöyle yapsaydım, böyle yapsaydım vs.. Hayatı bir otobüs gibi düşün biz o otobüsün içinde yolculuk yapan birer bireyiz ve hem sağ taraftaki cama hem sol taraftaki cama birden bakamayız bir tarafı seçmek ve o manzarayı izleyerek yolculuk etmek zorundayız. Seçtiğin yolu artık değiştiremeyeceğin için elinden gelenin en iyisini yapıp pişmanlığını yenmeye çalış. Bu sana huzur verir. Üstelik ben ortada pişman olunucak bir sonuç görünmüyorum. Her doktor, ameliyat olmuş her hasta burda basbas bağırıyor ilk 1 kaç ay şekil oturmaz, şişlikler vardır, ameliyat psikolojisi ağrılı bir süreç oluşturur diye. Farkındalık önemli. Bunların farkında olarak atlat bu süreci. Kocanla iletişimine karışmak bizim haddimiz değil ama kimsenin sana kara kuru çirkinsin demesine izin verme çevrendekilerin kösteğiyle bu süreç senin için bu kadar zor geçiyor bunu ona düzgüz bir diller anlatmayı dene. Eşinin kişiliğini bilemem belki anlamayacaktır ama biz her zaman doğru bildiğimizi yapmayı seçmeliyiz çünkü bu bizi pişmanlıklardan kurtarır.
Sen insanların düşüncelerini gereğinden fazla önemseyen bir imaj çiziyorsun. Bu uzun vadede sana zarar verir. Görüş almak iyidir ama emin ol herkesin bakış penceresi farklı ve bir çok insan objektif davranmaz bile. Her görüşün söylendiği şartlar, o görüşü söyleyen insanların psikolojisi, yetişme tarzı,ortamı, karakteri önemlidir.
Gittikçe güzelleşen bir burnun var ve gayet hoş bir kadınsın. Sana tavsiyem özgüvenini yükseltecek bir düşünce tarzı benimsemeye çalışman. Güçlü olmayı seç ve ol. O kadarda zor değil. Sevgiler..
Nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama anladığım kadarıyla ailenle aran çok iyi değil. Yorum yapmak benim haddim değil sadece yardımcı olmak istediğim için söylüyorum.
İnsanlara burnunu yaptırıp yaptırmadığını söylemek tamamen senin tercihin bir çok ameliyat olan arkadaşım var aylar sonra söylediler ve biz anlamamıştık bile çünkü biz (bu forumda yazanlar) burun takıntılı insanlarız ve birine baktığımız özellikle burnunu çok inceliyoruz konuşurken vs.. Ama diğer insanlar böyle değil onlar bizim farkettiğimiz kusurları farketmedikleri için neden ameliyat olmak istediğimizi anlamıyorlar çoğu zaman. Aslında bence sağlıklı psikoloji o.
Ama takıntıyı yenmeyin iki yolu vardır ya üstüne gidio öyle yaşamaya alışırsın örneğin beğenmediğin burnunu daha ön plana çıkarıp saçlarını toplayıp içinden geldiği gibi kahkaha atar "ben buyum! kendimle barışığım!" der vucüdunu ve yüzünü olduğun gibi kabul edersin ya da ameliyat olup rahatlar sonucundan mutlu olmaya çalışırsın.
Sen 2.yolu seçmişsin ve kendine işkence çektirmenin en emin yolu hayattaki diğer ihtimalleri düşünmektir şöyle yapsaydım, böyle yapsaydım vs.. Hayatı bir otobüs gibi düşün biz o otobüsün içinde yolculuk yapan birer bireyiz ve hem sağ taraftaki cama hem sol taraftaki cama birden bakamayız bir tarafı seçmek ve o manzarayı izleyerek yolculuk etmek zorundayız. Seçtiğin yolu artık değiştiremeyeceğin için elinden gelenin en iyisini yapıp pişmanlığını yenmeye çalış. Bu sana huzur verir. Üstelik ben ortada pişman olunucak bir sonuç görünmüyorum. Her doktor, ameliyat olmuş her hasta burda basbas bağırıyor ilk 1 kaç ay şekil oturmaz, şişlikler vardır, ameliyat psikolojisi ağrılı bir süreç oluşturur diye. Farkındalık önemli. Bunların farkında olarak atlat bu süreci. Kocanla iletişimine karışmak bizim haddimiz değil ama kimsenin sana kara kuru çirkinsin demesine izin verme çevrendekilerin kösteğiyle bu süreç senin için bu kadar zor geçiyor bunu ona düzgüz bir diller anlatmayı dene. Eşinin kişiliğini bilemem belki anlamayacaktır ama biz her zaman doğru bildiğimizi yapmayı seçmeliyiz çünkü bu bizi pişmanlıklardan kurtarır.
Sen insanların düşüncelerini gereğinden fazla önemseyen bir imaj çiziyorsun. Bu uzun vadede sana zarar verir. Görüş almak iyidir ama emin ol herkesin bakış penceresi farklı ve bir çok insan objektif davranmaz bile. Her görüşün söylendiği şartlar, o görüşü söyleyen insanların psikolojisi, yetişme tarzı,ortamı, karakteri önemlidir.
Gittikçe güzelleşen bir burnun var ve gayet hoş bir kadınsın. Sana tavsiyem özgüvenini yükseltecek bir düşünce tarzı benimsemeye çalışman. Güçlü olmayı seç ve ol. O kadarda zor değil. Sevgiler..
Canım ben görünürde herkesin güçlü kadın, umursamaz, bildiğini yapar diye tanıdığı, ama kendisiyle başbaşa kaldığında görünenenin aksine duygusal, düşünceli, herkesi önemseyen bir insanım.. Böyle olmamda her zaman mücadele etmem gereken bir hayat yaşamamın da payı olduğunu düşünüyorum. Bu ameliyat benim yüksek olduğunu zannettiğim farkındalığımın daha da artmasına neden oldu.. Değişik psikolojik aşamalardan geçtim. Şuanda büyük bir problemim yok, sonuç ne olduysa kabullenme aşamasındayım.. Biraz sancılı da olsa, çevremdeki insanları daha yakından tanıyıp sözlerine ne kadar değer vermem gerektiğini de öğrendiğim bir dönem bu. Hani yorgan döşek hasta olursun, kendini kaybedecek durumlara gelirsin ama sana bakan yoktur kendi kendine iyileşmeye çalışırsın. Sonra günler geçer, iyileşmek üzereyken hem daha iyi hissedersin hem bi boşluk hissi olur ya içinde, aynen öyleyim işte. Umursamıyorum, atlattığım için şükrediyorum, herşeyin çok daha iyi olacağımı biliyorum..
- 1 Ağustos 2013
- 39
- 4
- 28
Bu bilince sahip olmana çok sevindim. Ben 19 yaşındayım ve burnumun gülerkenki görüntüsünü sevmiyorum ama müdahale de istemiyorum bütün vücudumun doğal kalmasından yanayım bu ikilemde gidip geliyorum. Bir başka sorunum da ilerideki erkek arkadaşıma kocama söylemeli miyim. Hem söylemek istemiyorum beni öyle güzel sansın istiyorum( bu da bir nevi kendini kandırma) hem de yalan söylemiş olmak istemiyorum herşeyimi bilsin istiyorum yani şimdi bana ne kadar güzel burnun falan dese ne diycem dimi ? Benim sorunum da bu :/
Anlıyorum canım.. Eğer burun işini geçekten takıntı haline getirmişsen 40 yaşında bile olsa yaptırıyor insanlar, ama ben kendimle barışık böyle yaşarım diyorsan ne mutlu sana. Bizim gözümüze batan detayları başkaları farketmiyor bile.. Bu tamamiyle senin psikolojinle alakalı bi durum. Mesela ben, eğer ameliyat tecrübesini yaşamasaydım kesin eninde sonuda yine olacaktım, takmıştım kafaya çünkü.
Canım sen daha ameliyatın en son kısmındasın. Bende olalı iki ay olacak ve inan bana birinci aydan sonra burnundaki o zarifleşmeyi farkedeceksin. Ben ilk bantlar çıktığında şok olmuştum kendimi garipsemiştim kim ne der diye düşünmüştüm. Ağlıyordum ağladığımda dahada çok şişiyordum :) Ama sonra farkettim o psikolojiyle yaşamaktansa yaptırmak en doğrusuydu kim ne derse desin bu benim hayatım ve aynaya her baktığımda kendimi mutlu veya mutsuz hissetmek benim elimde. Bunu farkettikten sonra bana sabırla beklemek kaldı ve inan bana birinci ayımdan sonra burnumu çok sevdim. He şu anda şiş değil mi diyeceksin tabiki şiş ama her sabah uyandığımda bambaşka bi burunla uyanıyorum. İyiki yaptırmışım diyorum iyiki :)
Canım peki burun ucu kalkıyor mu zmanla?:// benim bantlar çıkınca düştü resmen..
Benim bildiğim kadarıyla şişler indikçe burun ucuda hafif iniyor canım. Burnun toparlar daha kendini bantlar çıkınca bir garip oluyor merak etme :)
Uf ya aman daha düşmesin burnum:// zaten öyle bi oldum ki burnum nasıl olduysa sanki doğalı buymuş da ellemiyim diye düşünmeye çalışıcam bi düzelsin de.. Revizyondan çok korkuyorum umarım gerek kalmaz
Uf ya aman daha düşmesin burnum:// zaten öyle bi oldum ki burnum nasıl olduysa sanki doğalı buymuş da ellemiyim diye düşünmeye çalışıcam bi düzelsin de.. Revizyondan çok korkuyorum umarım gerek kalmaz
Burnunuzu gördüğüm kadarıyla çok şiş ve çok yeni. Ama her doktorun tekniği farklıdır doktorunuzla konuşursanız o size gerekli bilgiyi verecektir
- 8 Ocak 2009
- 27
- 1
- 86
bende burun ameliyati oldum bugun 13.gunum..yandan guzel ama onden baktiginda icler acisi!! duzelecegini umut ederek bekliyorum..forumu okuyorum herkes ayni 2 aya kadar burun asil seklini alacak insallah...o yuzden tedirgin olsamda cok da uzulmuyorum degisecek guzel olacak,insallah eskisinden daha iyi olacak diyorum...henuz pisman olmadim Allah kimseyi pisman ettirmesin...
duzelecegini umut ederek bekliyorum..forumu okuyorum herkes ayni 2 aya kadar burun asil seklini alacak insallah...o yuzden tedirgin olsamda cok da uzulmuyorum degisecek guzel olacak,insallah eskisinden daha iyi olacak diyorum...henuz pisman olmadim Allah kimseyi pisman ettirmesin...